เมื่อฉันพบรักในโลกแวนการ์ด
ไรด์ที่ 2 การพบเจอของโชคชะตา[2]
ท่ามกลางสีเขียวสุดกว้างขว้างสาวร่างบางเร่งฝีเท้าไปยังที่นัดหมาย
นัยน์ตาสีม่วงกรอกมองรอบกายตามหาสถานที่จุดหมายจนกระทั่งไปสดุดกับต้นไม้ต้นหนึ่ง
ต้นซากุระแห้งยืนตะหง่านแผ่กิ่งก้านกว้างขว้างปกคลุมผืนหญ้าบางส่วนงดงามแปลกตา.. อาคาริจิตนาการหากถึงฤดูซากุระเมื่อไหร่ที่แห่งนี้คงถูกโรยด้วยกลีบบุปผาเป็นแน่
แต่ช่างน่าเสียดายที่พฤษาต้นใหญ่นี้ดูเหมือนจะแห้งตายมานานมากแล้ว
ฮิรูโนะ อาคาริ
น่าเสียดายจัง
ฮิรูโนะ อาคาริ
ถ้าบานแล้วคงสวยน่าดู
ยืนชมต้นไม้ได้ไม่นานดวงตาสีสวยก็เลื่อนไปพบร่างสูงโปร่งที่ยืนอยู่ข้าง ๆต้นซากุระ
ฮิรูโนะ อาคาริ
เอ่อ..คือว่า
อาคาริชะงักเล็กน้อยเมื่อบุคคลปริศนาเดินออกมาให้เห็นชัด ๆ
รูปร่างสูงสง่า อกผายไหล่ผึ่งดูแข็งแรง ผมยาวสลวยสีดำเงางามถูกผูกริบบิ้นสีเหลืองรวบไว้ที่ท้ายทอยอย่างเรียบร้อย ใบหน้าหล่ออมหวานชวนตะลึงดั่งเจ้าชายในนิทาน นัยน์ตาสีทองอมส้มน่าหลงใหล...
แต่งตัวด้วยสูทและสวมถุงมือแบบพ่อบ้านในคฤหาสน์หรูดูสุภาพเรียบร้อย ท่าทางนอบน้อมน่านับถือ
ฮิรูโนะ อาคาริ
(น..นี่มัน)
ฮิรูโนะ อาคาริ
(เบ้าหน้าฟ้าประทานชัด ๆ)
เรย์ซิส
เป็นเกียรติที่ได้พบครับ
เรย์ซิส
ผม 'เรย์ซิส' ได้รับคำสั่งให้มารับตัวท่านอาคาริครับ//โค้งคำนับ
ชายหนุ่มใช้มือขวาทาบอกซ้ายแล้วโค้งตัวคำนับและแนะนำตัวว่าตนชื่อ 'เรย์ซิส'
ฮิรูโนะ อาคาริ
(สุภาพน้อบน้อทสุด ๆ)//ประทับใจ
ฮิรูโนะ อาคาริ
ฮิรูโนะ อาคาริ
ฮิรูโนะ อาคาริ
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
เรย์ซิส
ช่วยผมว่าเรย์เฉย ๆก็ได้ครับ
เรย์ซิส
และไม่จำเป็นต้องใช้คำสุภาพหรือพูดมีหางเสียงกับเลยครับ
ฮิรูโนะ อาคาริ
เอ่อ..ไม่น่าดีมั้งคะ
ฮิรูโนะ อาคาริ
งั้นเราก็พูดแบบเป็นกันเองทั้งเลยดีมั้ยคะ
ใบหน้าที่อ่อนโยนเปลี่ยนเป็นจริงจังและเด็ดขาดทันที
เรย์ซิสคุกเข่าลงข้างหนึ่งเหมือนท่าขอแต่งงาน
แล้วคว้ามือของอาคาริขึ้นมา
เรย์ซิส
อย่าให้ผมต้องรู้สึกลำบากใจไปมากกว่าเลยนะครับ
ชายหนุ่มประทับริมฝีปากลงบนหลังมือสีขาวผ่องอย่างนุมนวล
พร้อมกับส่งสายตาออดอ้อนอีกฝ่ายต่อทันที...
ฮิรูโนะ อาคาริ
\ \•\~\•\ \
ฮิรูโนะ อาคาริ
อ...เอ๋.. เอ่อ
ฮิรูโนะ อาคาริ
(ทางนี้เองก็ใจไม่ดีแล้วค่ะ!!)
เรย์ซิส
//จ้องด้วยสายตาลูกหมา
ฮิรูโนะ อาคาริ
ก...ก็ได้..ค่ะ
พอเห็นรอยยิ้มดีอกดีใจของเรย์ซิสก็เหมือนจะมีภาพที่เลือนลางบางอย่างผุดขึ้นมาในหัว
เรย์ซิส
ถ้าอย่างนั้นเราไปกันเถอะครับ
ฮิรูโนะ อาคาริ
(ทำไมเหมือนจะเดจาวู...?)
เรย์ซิส
มีอะไรรึเปล่าครับ?
ฮิรูโนะ อาคาริ
อ่า...เปล่า
ฮิรูโนะ อาคาริ
(คิดไปเองมั้ง?)
เรย์ซิส
งั้นไปกันเลยเถอะครับ
ฮิรูโนะ อาคาริ
อ..อื้ม//ยิ้ม
เรย์ซิส
กรุณาจับมือผมนะครับ
เรย์ซิส
จำเป็นต้องมีการบิดเบื้อนมิติ
เรย์ซิส
ดังนั้นระหว่างวาปอาจมีอาการเวียนหัวหรือคลื่นไส้ได้
แล้วทั้งสองคนก็หายไปจากบริเวณนั้น
ณ คอนโดมิเนียมแห่งหนึ่งในใจกลางเมือง
ฮิรูโนะ อาคาริ
//ค่อย ๆลืมตา
ฮิรูโนะ อาคาริ
ม...ไม่เป็นไร
ฮิรูโนะ อาคาริ
แค่มึน ๆ//ยิ้ม
เรย์ซิส
นี่คือห้องที่ท่านอาคามิจัดเตรียมไว้ให้ครับ
ร่างบางตื่นใจกับขนาดของห้องพักแห่งนี้... มันข่างกว้างราวกับสนามเด็กเล่นไม่มีผิด
ฮิรูโนะ อาคาริ
กว้างจัง✨Δ✨
ฮิรูโนะ อาคาริ
แต่...ค่าเช่าต้องแพงมากแน่😱
แต่อาคาริก็เหมือนจะหายตื่นเต้นลงทันทีเมื่อนักถึงค่าเช่าที่ต้องจ่าย...
เรย์ซิส
เรื่องนั้นไม่ต้องกังวลครับ
เรย์ซิส
กรรมสิทธิ์ของห้องนี้เป็นชื่อของท่านอาคาริเรียบร้อยแล้วครับ
ฮิรูโนะ อาคาริ
อ๋อ..งี้นี้เอง
ฮิรูโนะ อาคาริ
ห...ห้องนี้!!
เรย์ซิส
และทางเราเองก็ได้จัดการสร้างตัวตนของท่านอาคาริในโลกนี้ไว้ให้เรียบร้อยแล้วครับ
ฮิรูโนะ อาคาริ
สร้างตัวตน?
เรย์ซิส
ผมสรุปไว้ให้คร่าว ๆแล้ว
เรย์ซิสยื่นหนังสือเล่มหนึ่งให้แก่อาคาริ
เรย์ซิสโค้งตัวคำนับอาคาริอย่างสุภาพเหมือนดั่งที่ทักทายกันครั้งแรก
ฮิรูโนะ อาคาริ
โชคดีนะ..//โบยมือ
ฮิรูโนะ อาคาริ
พูดแบบนั้น....มัน
ฮิรูโนะ อาคาริ
ที่นี่...ไม่ใช่โลกเดียวกับที่ฉันเคยอยู่งั้นหรอ
ฮิรูโนะ อาคาริ
ตัวตนใหม่สินะ
ฮิรูโนะ อาคาริ
เธอกำลังกังวลอะไรกันอาคาริ
ฮิรูโนะ อาคาริ
ที่โลกนั้นเธอไม่มีใครเลยนี่นา...
ฮิรูโนะ อาคาริ
จะเพื่อนหรือ..ครอบครัว...
ฮิรูโนะ อาคาริ
ไม่มีสักอย่าง...//น้ำตาคลอ
ฮิรูโนะ อาคาริ
ฮะ ฮ่า ฮ่า...
พอหวนนึกถึงวันเวลาอันโดดเดี่ยวในโลกเก่าขึ้นมาอยู่ ๆน้ำตาของร่างบางก็ไหลหลั่งลงมาดั่งสายน้ำตก
ฮิรูโนะ อาคาริ
อึก! อะไรเนี่ย...
ฮิรูโนะ อาคาริ
อย่าร้องสิ..อาคาริ//เช็ดน้ำตา
ฝ่ามือเล็ก ๆพยายามปาดเช็ดน้ำตาที่ลงมาแต่มันก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดไหล
ฮิรูโนะ อาคาริ
ฮึก! ฮือ...
ฮิรูโนะ อาคาริ
อึก! ฮึก...!
ฮิรูโนะ อาคาริ
งั้นก็ร้องให้พอนะอาคาริ...เดี๋ยวพรุ่งนี้เธอจะต้องกลับมา ฮึก! เข้มแข็งอีก
อาคารินั่งร้องไห้ไปปลอบตังเองไปซักพักใหญ่...
Comments