รักครั้งหนึ่งของอสุราไร้อารมณ์[โดมะ]
พบเจออีกครั้ง
ท่านพ่อของข้าถูกฆ่า...โดยสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าอสูร..พี่ชายคนที่4ก็ตายเช่นกันเพราะปกป้องข้า
ซึ่งอสูรที่มาฆ่านั้น...มันไม่ฆ่าผู้หญิง
ข้างขึ้นที่ปัจจุบันหน้าจะข้างขึ้นที่2
อาคาสะ
เจ้าเด็กน้อยพ่อกับพี่ชายแกนิมันเก่งจริงๆหน้าเสียดาย...
อาคาสะ
ข้าหล่ะอยากจดจำนามของพี่ชายแกชมัด...เก่งดีแต่กลับเลือกที่จะตาย//ลูบหัวฮิโรโกะ
อายากะ ฮิโรโกะ
อสูร เฮงซวย..//มองแรง
อาคาสะ
หืม?ไม่มีควาทเกรงกลัวดันเลยรึเจ้าหนู?
กลัว หรอ...ไอ้กลัวข้าก็กลัวแต่
อายากะ ฮิโรโกะ
แกมันเฮงซวย..ที่สุดเอามื ออกไป//เย็นชา
อาคาสะ
หึๆ..อย่างไรแกก็ทำอะไรข้าไม่ได้นิไอ้หนู
อาคาสะ
ขนาดพี่ชายแกกับพ่อแกยังแพ้ข้าเลยเฃแล้วเด็กอย่างเจ้าจะทำอะไรได้?
อายากะ ฮิโรโกะ
นั่น สินะ...จง จำไว้เลย...อายากะ...จะเป็นคนไปสังหารแกเอง...//มอง
ตอนนี้ข้าโกธรแค้นเจ้าบ้านี้...มันชั่งกล้า...ฆ่าคนที่ข้ารัก...
อาคาสะ
งั้นข้าจะรอดูว่าเด็กสาวอย่างเจ้าจะทำอะไรได้//หายออกไป
อายากะ ฮิโรโกะ
//ทรุดลงกับพื้น
อายากะ ฮิโรโกะ
ข้า ขอโทษ...ท่าน พ่อ...ท่านพี่...ฮึก...
ข้่ร้องไห้อยู่จนกระทั่งพี่ชายคนที่3ที่ไปย่านเริงรมณ์กลับมาก็ถึงจั้นช็อคและโทษข้า..แต่พอไม่นานพี่ชายอีก2คนก็กลับมาแล้วเข้ามาปบอบแม้จะช็อคกับเห็นการ..เพราะไร้ศพของพ่อและน้องชายคนสุดท้าย
วันเวลาผ่านไปหลังจากนั้นข้าก็ลืมเรื่องโดมะไม่ได้ไปเหยียบที่ลัทธิอีกเลย
วันเวลาผ่านไปจนข้ามีอายุได้18ปี
พี่ชายที่เหลือก็ช่วยกันดูแลตระกูลส่วนพี่คนที่3ก็ไม่ได้สนใจอะไรเหมือนเคย
ส่วนจ้านั้นได้ฝึกเรียนการต่อสู้เพื่อเอาไปสู้กับอาคาสะ
พี่ชายคนที่1ก็พยามห้ามข้าอยู่แต่ก็ทำได้ยากเพราะตอนนี้พี่คนที่1คือหัวหน้าตระกูลต้องคอยออกไปทำการค้าขายอยู่ตลอดและมีพี่ชายคนที่2ของข้าช่วยอีกแรง
หลังจากฝึกใช้ดาบอาวุธต่างๆพอชำนาญก็ได้ข่าวถึงองค์กรหนึ่ง ที่ชื่อว่า องค์กรนักล่าอสูร
แถมเจ้าขององค์กรนี้ก็เคยเป็นหุ้นส่วนกับพ่อของข้าอยู่...หน้าจะเป็นตระกูลอุบุยาชิกิ..ข้าเลยไปเจ้าคัดเลือกเป็นนักล่าอสูร
หลังจากเป็นนักล่าอสูรก็ได้สู้กับอสูรมามากมาย..แต่ไม่เห็นหัวเจ้าเฮงซวยที่ฆ่าพ่อและพี่ชายคนที่3ของข้าเลย
แถมพอพี่ๆรู้ว่าข้าเข้าองก์กรที่ผิดกฎของบ้านเมืองก็สั่งให้ออกกันอยู่..และข้าก็ได้หนีออกจากบ้าน
การล่าอสูรเป็นไปได้ด้วยดี
ถึงจะมีบาดเจ็บบ่อยครั้งเพราะข้าไม่สามารถใช้ปราณได้
วันนี้ภารกิจส่งมาบอกให้ไปยังลัทธิ...
ซึ่งข้าเพิ่งนึกได้ว่านั้นคือลัทธิสรวงสวรรค์นิรันดร์
พอก้าวเข้าไปเหยียบก็ได้ยินเสียงคนกำบังร้องไห้
ข้าจึงเดินเข้าไปและถูกทุกสายตาจับจ้อง
ตัวประกอบ
อ้ะ!!..ท่านหญิงท่านมาทำอะไรที่นี้คะ
อายากะ ฮิโรโกะ
ข้าแต่สงสัยน่ะค่ะ..
โดมะ
ยินดีต้อนรับสู้ลัทธิของพวกเรานะครับ...ท่านมีนามว่าอะไร
ข้าเห็นมีคนนั่งอยู่ที่ประจำจองโดมะ..เป็นผู้ชายที่ถือพัดปิดปาก
แต่สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์คือดวงตาสีรุ่ง
อายากะ ฮิโรโกะ
อายากะ..ฮิโรโกะค่ะ
ตัวประกอบ
ตัวจริงสวยมากๆเลย
โดมะ
วันนี้คุณหนูมาที่นี้มีเรื่องอะไรหรอครับ?
อายากะ ฮิโรโกะ
มาเยี่ยมค่ะ//มอง
โดมะ
งั้นขอเชิญท่านนั่งได้เลยครับ
โดมะในตอนนี้...คงเป็นอสูรสินะ
แถมเราไม่ใช่นักล่าอสูรระดับสูงด้วย...คงตายแน่ๆ
แต่ถึงต่อให้ข้าได้จะฆ่าลงไหม?
การมาพบกันอีดครั้งนี้มัน....
หลังจากนั้นโดมะก็พูดเลื่อยๆให้กำลังใจคนแม้...ข้าจะรู้ว่าสิ่งเหล่านั้น
เป็นเพียงแค่คำพูดที่มาจากคนที่ไร้ควาทรู้สึก
แม้จะ รู้...มาตั้งแต่ สมัยก่อน..แล้วก็เถอะพอมาเจอกันในฐานะอสูรและนักล่าอสูรก็รู้สึกได้ว่าสายตานั้นดำลังจับจ้องและพิจารณาอยู่
หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันไปนอน
โดมะ
เดี๋ยวเจ้าไปเตรียมห้องให้คุณหนูที่ใกล้ๆห้องของข้าทีนะ//ยิ้ม
ตัวประกอบ
คะ...ค่ะ!!//เดินออกไป
หลังจากนั้นในห้องนั้นก็เต็มไปด้วยความเงียบ
โดมะ
ไม่ได้เจอกันนานเลยน้า~
โดมะ
เจ้านี้สวยแถมน่ารักซะด้วย~
อายากะ ฮิโรโกะ
ท่านก็สมกับการเป็นบุรุษเช่นกันค่ะ
ตอนนี้ข้าต้องกลับมาวางตัวในสุขุม...จะไม่ระวังก็ใช่อยู่ข้างหน้าคือข้างขึ้นที่2เลยนะ
โดมะ
เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง...
อายากะ ฮิโรโกะ
ข้าก็ใช้ชีวิตปกติค่ะ
อายากะ ฮิโรโกะ
แล้วท่านหล่ะ...มีความสุขบางไหมคะ?
โดมะ
รวมๆข้าก็มีความสุขดี~😊
อายากะ ฮิโรโกะ
นั้นสิ นะคะ...เห็นไปเที่ยวย่านเริงรมณ์ด้วยนิคะ
ก็ไม่เชิงว่าเห็นหรอกแค่สวนกันตอนที่ข้าจะต้องผ่านแถวนั้น
โดมะ
เอ๋..จำกัน ได้ด้วย!!😊
โดมะ
แต่ไม่เห็นมาทักกันเลยนะ
อายากะ ฮิโรโกะ
ข้าแค่ผ่านน่ะค่ะแถมมีธุระด่วน
อายากะ ฮิโรโกะ
แถมตัวท่านก็มีความแตกต่างและเป็นเอกลักษณ์ของท่านตั้งแต่เด็กต่อให้ข้ามองเพียงแค่เสี้ยววิข้าก็จำดวงตาของท่านได้ค่ะ
โดมะ
นั่น สินะ...ดวงตา ของข้า😊
Comments
little maid
อัพอีก
2021-07-20
2
🌸ก็แค่คนไร้ตัวตน😶🙃(😭)
อัพฮับบ
2021-07-20
2