ทั้ง4คนเดินตามศาสตราจารย์ดอร์สันไป
ในทางเดินที่ไม่มีใครกล้าเข้ามาในสถานที่นี้เลย
ระหว่างข้างทางก็เต็มไปด้วยซากหักพังของเครื่องมือต่างๆ
"ที่นี่ที่ไหน"//เสียงเบา// มิเชลซึ่งเป็นเด็กใหม่ไม่รู้เส้นทางนี้มาก่อน
"เพลิงโหยหวน"//เสียงเบา//
"เยสสส"เด็กสาวร้องออกมาด้วยความดีใจ
"เสียงใคร" เสียงที่เยือกเย็นผสมด้วยความเย็นชาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "ออกมา"
ทั้ง4รู้สึกถึงความหนาวเย็นวูดข้างหลังลมพัดเสียงผ่านหน้าของทั้ง4
เอฟเฟกต์ของที่นี่ช่างดีจริงมาทุกครั้งในเวลาที่
ไม่ต้องการ "ฉันพูดทำไมยังไม่ออกมา"
มิเชลก้าวเท้าออกมา ขาของเธอมันจะสั่นไปไหน
"ดีฉันชอบเด็กที่ยอมรับความผิด" เขาเดินออกไป
ณ ห้องทำงานของดอร์สัน
"พวกเธอมีอะไรทำไมถึงทะเลาะกัน"
ทั้งหมดพร้อมใจกันเงียบ
แต่เงียบได้สักพัก มิเชลก็พูดขึ้น
"พวกเขาทำกริยาที่อุบาทหนูรับไม่ได้"
"ทำอะไรล่ะ"
"เขาจูบกันน่ะ" เสียงที่ไร้เดียงสาของมิเชลตอบกลับ
"งั้นหรอเธอนี่ช่างวิเศษจริงๆ เป็นเด็กสาวที่รักษาพรมจรรร์ช่างไร้เดียงสาจริงๆ"
"เอ้าทุกคนกินชากันก่อนสิ"ศาสตราจารย์พูดขึ้น
เธออยู่ปีอะไรกันล่ะ
2/2/2/1 ค่ะ/ครับ
"อ๋อ" เสียงที่หนักแน่นแต่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน
"กลับไปได้ล่ะ"
ทั้งหมอแยกย้ายกันไป
"นี่ไหนบอกว่าเพลิงโหยหวน??"
ชายหนุ่มเงียบครึมและไม่ตอบเด็กสาว
"แล้วทำไมห้องทำงานของศาสตราจารย์ถึงไม่อยู่ที่ปราสาทHogwarts ล่ะ"
เด็กสาวถามด้วยความอยากรู้
แต่ชายหนุ่มผู้นั้นดันไม่ตอบและและทำหน้าเย็นชาและเดินจากไป
"นี่นายจะไปไหน รอฉันก่อนสิ"
เด็กสาววิ่งตามชายผู้นั้นไป สงสัยละสิว่าทำไมถึงไม่เรียกว่าอันตร้าทั้งที่นายคนๆนั้นก็คือร่างของอันตร้าเเต่จิตวิญญาญของอันตร้าไม่ได้อยู่ในร่างนั้นแต่กลับอยู่ที่ศาสตราจารย์ปรุงยาลึกลับนั้นแทนแล้วเกิดอะไรขึ้นกับ
อันตร้านั้นล่ะ
"มิเชลช่วยฉันด้วย"เสียงเด็กแต่ร่างใหญ่นั้นกลับเดินมาแทนเอาแล้วละสิครั้งนี้มิเชลจะนำเพื่อนของเธอกลับมาในร่างเดิมได้หรือไม่.......
To be continued
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 6
Comments