เรื่องเริ่มที่โรงเรียนฉันที่เเห่งนี้
ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งชื่อเอิร์นสำหรับฉันมันก็คือเพื่อนที่ดีเลยเเหละถ้าถามว่าฉันรักเพื่อนคนนี้มั้ยก็ตอบไม่ยากฉันรักมากวันนี้เราไปเรียนวันเเรก
เราก็ขึ้นรถรับส่งไป. ซักพักถึงโรงเรียนในตอนนั้นก็มีโรคระบาดทุกคนต้องผ่านจุดคัดกรองเเละเรื่องมันก็เริ่มตั้งเเต่ตอนนี้
ครูสุชีพ. สูงจังเลยสนใจมาเล่นบาสมั้ย?
ฉันก็หันมองไปรอบๆ
ฉัน. หนูหรอ?.ไม่ดีกว่าค่ะขอบคุณค่ะ
ครูสุชีพ. ไม่เล่นจริงๆหรอหุ่นเเบบนี้ดีเลยนะ
คนที่ต่อเเถวข้างหลังฉันก็หันมามอง
//ซุบซิบทำไรวะ.นานจัง
ฉันก็ค่อนข้างที่จะไม่ชอบคนมากเเละไม่ชอบเป็นจุดเด่นก็มีเเรงกดดันขึ้นมา/ฉันรู้ที่ฉันเป็นมันปะหลาดเเต่ในใจก็หวั่นอยู่ไม่น้อย
ฉัน. .สวัสดีค่ะครู//เเล้วก็รีบเดินออกมา
ฉันรู้ว่ามันเสียมารยาทเเต่ฉันไม่อาจรับเเรงของสายตาผู้คนเเละคุยกับครูต่อได้
ฉันรีบเดินออกมาเพื่อที่รออยู่ห่างๆ
ตึก. หัวฉันไปชนกับอะไรเข้าเเล้ว
ฉันเงยหน้ามอง/ไห้ตายสิซุ่มซ่ามอีกเเล้ว
ฉันไม่ได้ขอโทษฉันกลัวเกินไปฉันจึงรีบเดินหนีออกมา
ฉันเป็นคนซุ่มซ่ามเเละขี้ลืมอยู่ตลอดก็มีเเค่เพื่อนคนนี้ที่ช่วยเตือน
ฉันได้เข้าไปเรียนกับคนที่ไม่รู้จักเลยตอนเเนะนำตัวเองหน้าชั้นเรียนทุกคนมองมาที่ฉันเอาอีกเเล้วเเรงกดดันฉันก็พูดติดอ่างออกไป
ส..สะ..ส. สะ.วะ..หวัดด..ดดดีค่ะ
ครูหันมามอง. โตขนาดนี้ยังพูดติดอ่างอีก
ทุกคนก็หัวเราะใช่เเล้วเเรงกดดันเพิ่มมากอีก
ฉันพยามพูดจนจบในใจทั้งสั่นทั้งกลัวเเต่ฉันเก็บอาการได้ดีอยู่ในระดับหนึ่ง
ทุกครั้งที่ฉันกลัวก็จะพูดติดอ่างตลอดเลย
ฉันก็ใช้ชีวิตกับนิสัยติดอ่างมาจนทุกวันนี้
วันนี้ฉันออกไปนอกโรงเรียนเรื่องนี้ตลกมากจริงๆ
ฉันเกือบโดนรถชนฉันไม่กล้าข้ามถนนเเละฉันก็กลัวความสูงยังดีที่เพื่อนฉันเดินกลับมาพาฉันข้ามถนน
ฉันใช้ชีวิตจนมาถึงตอนนี้ฉันอยู่ม.2ได้เรียนวิชากับครูสุชีพครูพูดโน้มน้าวจนฉันยอมเล่นบาส
เเละเรื่องกำลังจะเริ่มจากนี้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments