เพื่อนใหม่ ?

(คุณครู) " .... ฉันชื่อไอซาวะนะเรียกฉันว่า อาจารย์ไอซาวะ นะ ทุกคนช่วยแนะนำตัวด้วย... * หาว * "

(กระซิบคัตจัง) " คัตจังทำไมครูดูง่วงมากเลยอ่ะ.. "

" ชุๆๆ เบาเว้ยอินี่ แต่ฉันไม่รู้หรอก "

( คุณครู ) " มาเลยนะกัน..... แนะนำตัวตามที่นั่งนะที่นั่งคือบ่งบอกเลขที่นะ.. เลขที่ 1 จะเริ่มทางขวา.. "

( อุราอากะได้ นั่งขวาสุดนั้นหมายความว่า อุราอากะคือเลขที่ 1.. )

( มิโดริยะนั่งหลัง สุดกับคัตจัง คัตจังนั่งข้างๆ มิโดริยะ.. )

( แนะนำตัวกันเสร็จแล้ว )

ตอนเที่ยง 12:00 น.

" .... คัตจังไปกินข้าวกันไหม "

" เออ "

.....

...

...

ที่ นั่งกินเข้า

" คัตจังไปนั่งตรงนั้นกัน "

" อืม "

ทั่งคู่นั่งข้างๆกันพร้อมกิน ราเม็ง

" นี่...ฉันนั่งกับพวกเธอได้ไหม? จะว่าไปฉันชื่อ อุราอากะนะ! พวกเธอล่ะ? "

" ได้ ผมชื่อมิโดริยะครัย แต่เรียกผมว่าเดกุก็ได้นะ.... "

" ฉันชื่อบาคุโกเว้ย "

" คัตจังพูดดีๆหน่อยสิ! "

" เออๆ "

" .... "

อุราอากะ,คัตจัง,เดกุได้กินข้าวเสร็จ

" ผมขอเข้าห้องนํ้าก่อนนะครับ.. พอดีปวดอะไรนิดหน่อยอ่ะ.. "

" เออ ฉันขอไปด้วย "

" จ้ะ เดี๋ยวฉันเข้าห้องเรียนก่อนนะ "

" คัตจังทำไมต้องมาด้วยอ่ะ!! "

" มาเฝ้าแกไงอีเดกุหน้าโง่ "

" ครับๆ.... "

ขอตัดไปตอนเย็นนะคะ

" คัตจังกลับบ้านกัน "

" เออ "

คัตจังกับเดกุกลับบ้านและแยกย้ายเข้าคนละซอยเหมือนเดิมทุกครั้ง..

แต่ว่า....?

.......

เดกุถูกพวกนักเลงแถวน้่นอัดจนมีฟกชํ้า... แต้เดกุไม่กล้าใช้อัตลักษณ์ที่ออลลึไมโตะ ให้มา... (5555 ออลลึไมโตะ)

เพราะกลัวนักเลงจะบาดเจ็บเลย ต้องยอมโดนซ้อม...

" แม่ครับกลับมาแล้วครับ... "

" ลูกเป็นอะไรมา?! เจ็บไหม!? "

" ไม่เป็นไรครับ... ผมโดนนักเลงซ้อมครับ.. "

" เดี๋ยวแม่ทำแผลให้นะ.. เจ็บมากไหม..? "

" ไม่ครับ ขอบคุณนะครับ "

วันถัดไป..

" ไอเดกุไปโดนอะไรมาห้ะะ?? "

" โดนซ้อมอ่ะ แต่ไม่เป็นอะไรแล้วแม่ทำแผลฟกชํ้าให้แล้ว "

" เออ "

ตอนเที่ยง

" คัตจังผมเห็น ไอหัวแดงตั้ง อยู่ตรงนู่นอ่ะไปทักดีไหม "

" ก็เอาดิตามใจ "

" ไอหัวแดงตั้งชื่ออะไรหรอครับ? "

" เอิ่มมมมม... ฉันชื่อคิริชิมา- แต่ทำไมแกต้องเรียกฉันว่าไอหัวแดงตั้งด้วย!? "

" ขอโทษครับ .. "

" ไม่เป็นอะไรๆ แกชื่ออะไรหล่ะ?? "

" ผมชื่อมิโดริยะครับ เรียกผมว่าเดกุได้นะครับ "

" แล้วไอหัวตั้งสีใข่นู่นหล้ะรู้จักไหม "

" เอิ่มรู้จักครับ เขาชื่อ คัตจัง- "

" อะแฮ่มๆ ฉันชื่อบาคุโกเว้ย ไม่ได้ชื่อคัตจัง "

" แต่ผมเรียกคัตจังตลอดหนิ!? "

" ก็แกมันเพื่อนตั้งแต่เด็กของฉันหนิ!? เรียกฉันว่าบาคุโกนะไม่ใช่ คัตจังเว้ย "

" เอิ่ม... โอเค?... "

" ...... ไปเข้าเรียนกันเถอะ... "

" เออๆ "

งงอะไรของเขาวะเนี่ยนะ สรุปจะให้เรียกว่าบาคุโกเนี่ยนะจะบ้าตาย ไอเดกุเรียกมันว่าคัตจังได้เลย.???? (คิริชิมาคิด..)

" คัตจังกลับบ้านกันแต่เลี้ยงผมได้ไหมผมอยากกินไอติมอ่ะ "

" .... "

" ได้ไหม??? "

" ก็ได้.. "

" ขอบคุณมากครับคัตจัง "

" จะเอารสอะไรเอาเร็วๆ สิ.. "

" ผมขอเอารสวานิลลาครับ! "

" เออ "

ขอตัดตอนกลับบ้านนะคะ

" กลับมาแล้วครับ "

" ลูกแม่ทำกับข้าวเสร็จพอดี ไปอาบนํ้าเร็วๆ เดี๋ยวข้าวเย็นก่อนนะ "

" ครับ~ "

" ....... "

กินข้าวเสร็จ

อิ่มจังเลย... คุยกับคัตจังดีกว่า..

( มิโดริยะ )

- คัตจังผมเหงาคุยด้วยได้ไหม

.....

ไม่มีการตอบและการอ่าน..

สงสัยคัตจังอาจจะหลับแล้วก็ได้!

ผมขอหลับก่อนดีกว่า...

( ขอบคุณสำหรับการอ่าน 2 คน นะคะขอบคุณมากเลย )

...

วันถัดไป

.......

จบเถอะค่ะ 5555

ดิฉันร่างไว้นะคะ ถ้าผิดประการใดสามารถคอมเม้นได้นะคะ และกดชื่นชมด้วยถ้าต้องการสนับสนุนนะคะถ้าไม่สนับสนุนไม่เป็นอะไรค่ะะะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***