...13:40...
เป่ยเป้ย : เธอมีโทรศัพท์มือถือมั๊ย
เหม่อหลิน : ไม่มีหรอกนะฉันอยู่บ้านเก่าอ่านแต่หนังสือไม่เคยได้โทรศัพท์กับคนอื่นหรอก
เป่ยเป้ย : เอาโทรศัพท์มาซิ
?? : ได้ค่ะคุณชาย
เหม่อหลิน : เธอจะเอามาทำไม!! ฉันไม่ต้องการสิ่งของอะไรจากเธอหรอกนะเธอหน่ะมันร้ายกาจผู้หญิงมีเต็มบ้านเต็มเมืองทำไมต้องเป็นฉันที่มาอยู่นี่
?? : โทรศัพท์มาแล้วค่ะคุณชาย
เป่ยเป้ย : ขอบใจมาก
เหม่อหลิน : รุ่นนี้มันแพงเกินไปนะ!!
เป่ยเป้ย : ฉันมีอีกเป็น 100 เครื่องฉันมีเงินพอซื้อตลอด
เหม่อหลิน : เชอะทำเป็นอวดไปได้แต่ก็สวยหรูดีนะเนี่ย(ในใจ)
เป่ยเป้ย : ฉันต้องไปแล้วเธอไปเลือกชุดสวยๆในห้องมาใส่สิ
เหม่อหลิน : ทำไมฉันต้องไปกับคุณหรอ
เป่ยเป้ย : ใช่เธอคือตัวสำคัญของเรื่องนี้เลยแหล่ะ
เหม่อหลิน : เห้อ~ ก็ได้ๆ
...เหม่อหลินแต่งตัวชุดใหม่เสร็จเรียบร้อย...
เป่ยเป้ย : ไปสิขึ้นรถ
เหม่อหลิน : ฉันรู้หน่ะไม่ต้องมาสั่งฉัน
เป่ยเป้ย : หรอฉันสั่งเธอไม่ได้ใช่มั๊ย
เหม่อหลิน : ใช่หน่ะสิ!!
...เป่ยเป้ยขับมาที่ทำงานบริษัทใหญ่ของเขา...
?? : ยินดีต้อนรับครับคุณชาย
เป่ยเป้ย : ขอบใจ
เหม่อหลิน : นี่ที่ทำงานเธอหรอ
เป่ยเป้ย : ใช่ทำไมละ
เหม่อหลิน : ป่าวฉันแค่รู้สึกเหมือนเคยมามาก่อน
เฟ่ยฉาน : เป่ยเป้ย!!
...เฟ่ยฉานวิ่งเข้ามาเกาะเป่ยเป่ย...
เฟ่ยฉาน : นางชนีนี่ใครหรอคะ?
เป่ยเป้ย : คนรู้จักหน่ะ
เฟ่ยฉาน : อ๋อ
เฟ่ยฉาน : นี่เธออย่าหวังจะได้เป่ยเป้ยเป็นสามีนะเธอหน่ะมันชั้นต่ำ!!
เหม่อหลิน : ไม่ได้หวังอยู่แล้วอีกอย่างนะฉันไม่ใช่ชนีเธอตางหากที่เป็นกร*หรี่ขาย🐚
เฟ่ยฉาน : นังนี่!!!
เป่ยเป้ย : หยุดนะเฟ่ยฉานเธอหน่ะเงียบไปซะ!!
เฟ่ยฉาน : ทำไมเป่ยเป้ยต้องเข้าข้างยัยนี่
เป่ยเป้ย : ฉันไม่จำเป็นต้องบอกเธอไปที่ต้องทำงานซะ
...ทั้ง3ไปที่ห้องทำงานเป่ยเป้ย...
...เป่ยเป้ยดึงเฟ่ยฉานมานั่งค่อมที่ตัก...
เหม่อหลิน : เธอให้ฉันมาดูเธอ 2 คนปั้บๆกันหรอ
เป่ยเป้ย : ป่าวซักหน่อยฉันยังไม่ทำอะไรเลยนะ
เฟ่ยฉาน : เป่ยเป้ยคะเราไม่ได้เจอกันมาตั้งอาทิตย์นึงเรามาสวิงกิ้งกันมั๊ยคะ~
เป่ยเป้ย : ได้สิ:)
เหม่อหลิน : ทำไมฉันต้องมาอยู่นี่!!(ในใจ)
...เหม่อหลินได้เดินออกไปจากห้องและไปที่ร้านคาเฟ่...
?? : เธอ
เหม่อหลิน : ค...คะ!!
?? : เหมือนฉันเคยรู้จักเธอมาก่อนเลยนะหน้าเธอคุ้นมากๆ
เหม่อหลิน : ไม่ใช่หรอกค่ะจำผิดรึป่าวคะ
?? : ไม่ผิดสิใช่เธอนี่แหล่ะ
เหม่อหลิน : นายชื่ออะไรหรอ
กวางหือ : ฉันชื่ออกวางหือหน่ะ อายุ21 รุ่นน้องตระกูล ลู่เหิ่ว
เหม่อหลิน : ว่าไงนะ!!
กวางหือ : เธอหมายถึงอะไร
เหม่อหลิน : เธอเป็นบูกหลานตระกูล ลู่เหิ่ว หรอ
กวางหือ : ใช่ทำไมละ
เหม่อหลิน : ป่าวหรอกไม่มีอะไร อยู่กระกูลเดียวกับตานั่นนิ(ในใจ)
... เสียงเปิดประตูคาเฟ่...
... กริ้ง!!...
เหม่อหลิน : !!!
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments