ฉันไม่ได้เล่าถึงอนาคตแต่มันคืออดีต
จุดเริ่มต้นและจุดจบ
______________________________
เรื่องนี้ถึงเกิดกำเนิดมาไม่ใช่พูดถึงอนาคตแต่เป็นการพูดถึงอดีตที่ผ่านมา...
มีเด็กสาวอยู่คนนึงที่น่าสงสาร
เธอมีผมสีขาวตาสีแดงแตกต่างจากคนอื่น.. ใช่แต่เธอไม่ได้ดีใจเลย
เพราะคนอื่นบอกว่าเธอเป็นตัวประหลาดตั้งแต่เด็ก
แต่ฉันตื่นแล้วนะเรายังไม่ได้พูดถึงอนาคตแต่เราพูดถึงอดีตต่างหาก
____________________________
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีเด็กสาว คนหนึ่งเธอมีผมยาวสวยสีขาวสง่างามเหมือนดั่งเส้นด้ายสีขาวบริสุทธิ ตาสีแดงอย่างทับทิม แต่ดันโดนดูถูกตั้งแต่เด็ก ซึ่งมันก็ไม่เป็นเรื่องนี้สำหรับเด็กน้อยอยู่แล้ว
เธอนั้นได้ถูกพ่อกับแม่ทิ้งตั้งแต่ยังเด็กแต่เธอก็โตมากับพ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงที่โหดร้าย
เธอนั้นถูกตีทรมานและใช้อย่างขี้ข้า
เธอได้พยายามหาหนทางหนีออกจากบ้านนรกแห่งนั้น
แล้วไปเจอผู้หญิงคนนึงซึ่งเธอก็ได้ไปขอร้องเขาแต่ดันกลับไม่เป็นเรื่องดีซะเลย
เพราะผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่ ชอบการวิจัยเป็นอย่างมากแต่ผู้หญิงคนนั้นที่ออกมาเพราะจะมาซื้อของให้กับงานวิจัยของเขา
และเขากำลังหาเด็กที่เขากำลังวิจัยต่างๆผู้หญิงคนนั้นจึงได้พูด...
"เธอล่ะสนใจมาอยู่กับฉันไหม"
ด้วยถ้ายิ้มอ่อนหวานแต่มันก็ไม่ใช่อย่างนั้นอยู่แล้วล่ะ
แต่เด็กผู้หญิงคนนั้นก็ยังไปอยู่ดี
ใช่ เธอได้ถูกทดลองต่างๆ มายาวนานจนถึงอายุ 17 ปี
ด้วยการมีผู้หญิงบ้าคลั่ง ทดลองสารพัด
เด็กคนนั้นจึงได้เจ็บปวดในเวลานานทั้งร่างกายและจิตใจ
" ถ้าฉันยังมีดวงจริง ขอให้ฉันได้แข็งแกร่งกว่าใครทั้งนั้น"
"เก่งกว่าใครทุกสิ่งทุกอย่าง"
ใช่มันก็คือคำพูดเพ้อเจ้อของเด็กผู้หญิงคนนั้นที่อยากทำให้ความปรารถนาเป็นจริง
แล้วจากนั้นห้องวิจัยก็ได้ระเบิด เหลือซากทุกคนตายหมดรวมถึงเด็กคนนั้นด้วย
แต่ยังไงเรื่องนี้ก็ไม่จบอยู่เท่านี้
____________________________
Comments