พีช
ผมรู้สึกเหมือนมีคนมาจับตรงหน้าตอนนั้นตัวผมขยับไปม่ได้เพราะผมรู้สึกกลัวมากเลยเเล้วอยู่ๆมือนั้นก็ค่อยๆเอาออกจากใบหน้าของผมตอนนั้ผมพยายามจะลืมตาเเต่ผมกลัวถ้าเป็นโจรขึ้นมาละเขาจะไม่ฆ่าผมตายหรอ ผมรวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อจะดูหน้าโจรชัดๆผมจะได้ไปเจ้งตำรวจได้
ผมลืมตาขึ้นมาเห็นร่างสูงใหญ่ผิวสีน้ำตาลเข้าใส่ชุดสูตรสีดำใบหน้าของเขาหล่อมากออกไปทางเข้มดุผมดูตัวเล็กไปเลย
"เด็กน้อยตื่นเเล้วหรอ"เขาพูดเหมือนกับคนนั้นเลย
"คะ...คุณคือคนที่ตามผมใช่ไหม"ผมกล้าๆกลัวๆเพือถามเขา
"เเล้วคิดว่าใช่ไหมล่ะ"เขาถามผมมาเเบบนั้น
"ชะ..ใช่"
"ถูกเเล้ว"ผมตกใจนึกว่าเขาจะไม่ตอบเเบบนั้น
"คุณต้องการอะไรจากผม"
"ฉันน่ะไม่ต้องการอะไรเลยนอกจากตัวนาย"ตอนนี้ผมตกใจมากเลยครับเขาจะไม่เอาไปฆ่าหั่นศพใช่ไหม
"คุณจะฆ่าผมใช่ไหม"ตอนนี้ผมกำลังจะร้องไห้
....................,......................,............................................
พี
ตอนนี้เด็กน้อยของผมกำลังจะร้องไห้เเล้วอยากเเกล้งอีกจัง
"หึ..คิดว่าฉันจะทำเเบบนั้นทำไมล่ะ"
"ก็เพราะคุณตามผมอะ"
"ฉันไม่คิดจะทำร้ายเด็กน้อยของฉันหรอกนะ"
"เเล้วทำไมถึงอยากได้ตัวผมละ"
"จำไม่ได้จริงไปสิน่ะ"เด็กคนนี้คงจำผมไม่ได้สิน่ะเห้ออก็ตอนนั้นพึ่งจะอายุเก้าขวบเองนิเนาะจะเอาอะไรมากละ
"คุณเป็นใครผมยังไม่รู้เลย"ประโยคนี้รู้สึกจี๊ดเลย
"หนูยังจำผู้ชายคนนั้นที่นั่งตรงสะพานได้ไหมเมื่อประมาณ 10 ก่อนอะ"
"คุณเป็นพี่คนนั้นหรอ"ในที่สุด!!
"ชะ..ใช่"
"หรอครับ"
"งั้นหนูนอนพักเถอะ"อยากอยู่ต่ออีกจังแต่จะทำไห้ตัวเล็กกลัวเราอะดิเห้อออ
"ครับกลับดีนะครับ"
...........................................................................................
พีช
ทำไมเราอยู่กับเขาเเล้วมีความสุขจังเเละรู้สึกอบอุ่มมากด้วย
เราคงไม่ได้คิดกับเขาเเบบนั้นหรอกมั้งเพราะพึ่งได้คุยกับเขาครั่งเเรกนิเนาะถ้าไม่นับตอนเราอายุ 9 ขวบ ตอนนี้ง่วงเเล้วสิ
ผมตื่นเช้าขึ้นมาผมรีบอาบนํ้าเตียมตัวกลับบ้านไปหาเเม่
เพราะผมไม่เจอเเม่นั้นหลายวันพออาบน้ำเสร็จก็รีบโทรไปหาเเม่ว่าวันนี้อยู่บ้านไหมกะว่าจะไปเซอร์ไพรส์เข้าสักหน่อย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments