ปรมาจารย์ลัทธิมาร(สาววาย)
ข้าไม่เป็นไร
ซือจุย
ท่านแม่น่ะท่านแม่เดินไม่กูทางเลย
แฝดตน้องผิง
อืมเดินไม่ดูจริงๆ
ศิษย์พี่
เดินไปเหยียบกับดักเข้าโดนทนูยิงอีก
แฝดตน้องผิง
ท่านพี่หยุดหัวเราะน่ะ
ซือจุย
ท่านน้าปล่อยไห้เป็นหน้าที่ข้าเอง
แฝดพี่กัว
เจ็บมากๆเด็กตัวแค่นี้แต่ด่าเจ็บมาก
เวย่อิง
//ขึ้นขอมตัวหลานจ้าน
หลานจ้าน
//เงียบแต่ตื่นแล้ว
เวย่อิง
นี้หลานจ้านเจ้าต้องการอะไรบอกมาน่ะ
เวย่อิง
ปกติเจ้าต้องปลุกข้าบอกข้ามาว่าต้องการอะไร
หลานจ้าน
เจ้าทำไห้ได้หรือไม่ละ
หลานจ้าน
//พลิกตัวอิงและขึ้นขอม
หลานจ้าน
เดียวเจ้าก็รู้เอง
เวย่อิง
เดียวๆไม่เอาน่าไม่เอา
ลัวปิงเหลิอ
เพื่อนรักข้ามาแล้ว...
ซือจุน
เพื่อนรักข้ามาแล้ว....
ลัวปิงเหลิอ
ใครว่ะเดินไม่ระวังเลย
ลัวปิงเหลิอ
//มองหน้าอีกฟ่าย
เซี่ยนเหลียง
ซือจุนของข้าเจ้ากับมาแล้ว
ลัวปิงเหลิอ
อ่าวมีแฟนแล้ว//พูดกับหัวไรตัวเอง
ซือจุน
ข้าคิดถึงศิษพี่มากเลย
เซี่ยนเหลียง
ข้าก็คิดถึงเจ้า
เซี่ยนเหลียง
เจ้าไปเรียนที่อื่นมาตั้งนาน
เซี่ยนเหลียง
ไปเยียมเวย่อิงกัน
ซานหลาง
เกอเกอข้าบอกท่านแล้วว่าห้ามกอดใครนอกจากข้า//เดินเข้าไปหา
ลัวปิงเหลิอ
ซานหลางเพื่อคนรัก
ลัวปิงเหลิอ
//วิ่งเข้าไปหา
ซานหลาง
หยุดเดียวนี้ข้าอุสาทำผมมาอย่าเชียวนะ
ลัวปิงเหลิอ
หัวเราะอะไรของเจ้า
เซี่ยนเหลียง
ข้ามีเรื่องบอกเจ้าด้วย
เซี่ยนเหลียง
เงียบเดียวนี้ซานหลาง
เซี่ยนเหลียง
ถ้าไม่เงียบข้าจ่ะเอาแซ่ฟาดเจ้าเดียวนี้เลย
เซี่ยนเหลียง
ข้ามีหลานแล้วน่ะ
ซือจุน
งั้นก็เป็นหลานข้าด้วยส ิ
เซี่ยนเหลียง
เดียวเจ้าไปเจ้าก็รู้เอง
ซือจุน
เวย่อิงเพื่อนรักข้ามา.....
ลัวปิงเหลิอ
หลานวั้งจี.....
คงรู้กันน่ะว่าที่อีกสองคนนั้นไม่เขินเพราะเห็นบ่อยแล้ว
หลานจ้าน
พลักข้าทำไมเมือกี้เจ้าพึ้งขึ้นขอมข้าเองน่ะ
เวย่อิง
หลานจ้านเจ้าหันไปขังหลักก่อนเถอะ
หลานจ้าน
เมียจ้าเข้าเป็นใครรึ
เวย่อิง
มองดีไปก่อนค่อยพูด
ซือจุน
เวย่อิงเพื่อนรักมา กอดที
เวย่อิง
นั้นเพื่อคนรักข้าน่ะ
หลานจ้าน
ห้ามกอดเข้ากอดข้า
เวย่อิง
ก็ได้งั้นข้าจะกอดเจ้าคนเดียว
ซือจุน
ไม่เป็นอะไรข้าแค่สำลักโมเม้นต์
เวย่อิง
เพื่อนข้าไม่เจอกันตั้งนานเจ้ามีแฟนหรือยัง
ซือจุน
เสียนเหลียงบอกว่าเจ้ามีลูกแล้ว
ซือจุน
เด็กและข้าจะไปหาหลาน
เวย่อิง
อยู่กับท่านพี่กับพิง
ซือจุน
//สับจีนแตกไปหาซือจุย
เวย่อิง
ทำไมมีแต่คนไปหาแต่หลานไม่สนใจข้าเลย//น้อยใจ
ลัวปิงเหลิอ
ท่านเวย่เด็กที่พูดเมื่อกี้ก็เป็นลูกหลานวังจีใช้มั้ย
ลัวปิงเหลิอ
//สับตีนแตกแล้วหนึ่ง
แฝดพี่กัว
เวย่อิงตายรึยังน่ะ//เดินเข้าไปในห้อง
เวย่อิง
ตูจะตายตอนไหนมักก็เรื่องของตูไม่เกียวกับมึง
แฝดพี่กัว
ทำไมไม่ตายๆไปสักทีห่ะ
หลานจ้าน
ลูกถูกท่านน้าทั้งหลายกอดจนจะหายใจไม่ออกแล้ว
แฝดพี่กัว
//เอามือไปรูปมือหลานจ้าน
หลานจ้าน
กัวเอามือมารูปมือข้า
เวย่อิง
ไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง
เวย่อิง
ข้าขี้เกียดมีเรื้องกับโสเภณี
เวย่อิง
อย่าร้อนตัวสิยังไม่ทันจะได้พูดเลย
เวย่อิง
แต่รู้ตัวเองก็ดีนะ
ซือจุย
ท่านแม่ท่านพ่อ//ตระโกล
ศิษย์พี่
กัวไปเอาขนมมาไห้หลานสิ
เวย่อิง
ซือจุย//วิ่งเข้าไปหา
เวย่อิง
เจ้าจะกินอะไรแม่จะทำไห้เจ้ากิน
ซือจุย
ท่านแม่ทำเผฺ็ดไปขอรับข้ากินไม่ได้
เวย่อิง
งั้นก็ไห้พ่อเจ้าทำดีมั้ย
หลานจ้าน
เปียนจากลูกเป็นเจ้าได้หรือไม่
เวย่อิง
ซือจุยอย่าไปสนใจพ่อเจ้าเลยไปเล่นกับน้าเจ้าดีกว่า
ซือจุย
ท่านน้าท่านดูสิขอรับ
เวย่อิง
ข้าว่าพอได้แล้วมั้ง
ทรูปริศนาได้รอยมาที่เวย่อิง
หลานจ้าน
เวย่อิง//น้ำตาไหล
เวย่อิง
กับบ้านเถอะ//เจ็บแต่ไม่ยอมพูด
หลานซีเฉิน
ทำไมคุณชายเวย่ถึงเป็นเช่นนี้
หลานจ้าน
์เวย่อิงถูกทนูยิงอีกแล้ว
หลานซีเฉิน
หรือว่าจะเดินไม่ดูทางอีกแล้ว
หลานจ้าน
ไมใช้มีคนตั้งใจยิง
เจียงเฉิน
ข้าว่าพาท่านพี่ข้าไปทำแผลก่อนดีกว่าน่ะ
เวย่อิง
หลานจ้านข้าไม่เป็นอะไรมากนักหลอก
หลานจ้าน
//อ่านหนังสือบนที่นอน
เวย่อิง
หลานจ้านใช้มั้ย//ตาราง
เวย่อิง
ทำไมไม่นอนละ//จับหน้า
หลานจ้าน
ข้าจะนอนหลับลงรึเห็นเจ้าโดนยิงต่อหน้าต่อตาขนาดนั้น
เวย่อิง
ข้าไม่เป็นไรแล้วเจ้านอนเถอะ
เวย่อิง
ที่นอนครั้งใหญ่แต่มานอนแบบนี้เนี้ยนะ
Comments