อันนา

อุแว้​ อุแว้​

  "ฮ็อป เจ้า​ได้​ยินเหมือน​ข้า​ไหม" 

  ลูเธอร์​ถามสัตว์​เวทย์​ของ​ตน​ว่าเขานั้น​ไม่​คิด​ไป​เอง​ จากนั้น​ฮ็อปค่อยฟังเสียงและ​พยักหน้า​ให้​กับ​นาย​ของ​ตน

  "เหมือน​ข้า​จะ​ได้​ยิน​เสียง​เด็ก​ร้องไห้​​นะ​ขอรับ​นาย​ท่าน" 

  "พวกเรา​ไป​ดู​กัน​เถอะ​ ข้าละ​สงสัย​จริง​ละเจ้า​ฮ็อปว่า​พวกเขา​ขึ้น​มา​ได้​ยังไง" ลูเธอร์​เดิน​ไป​บ่น​ไป​ให้​ฮ็อป​ฟัง​ เมื่อ​ลูเธอร์​เดิน​มา​ถึง​ก็​ร่างของเด็กน้อย​วัยแรกเกิด​ถูก​นำ​มา​ว่า​ไว้​ที่​โขดหิน​

 " ฮ็อป​เจ้า​เห็น​ไหม​มี​คน​นำ​เด็ก​มา​ทิ้ง​จริงๆ​ด้วย​ สงสัย​จะ​เป็น​คนที่​ต้องการ​จะ​เข้า​ไปใน​ป่า​เวทย์​แห่ง​นี้​แน่​ แต่​ข้า​ก็​ยัง​งง​อยู่​ดี​ว่า​พวกเขา​เข้ามา​ใน​แถบ​นี้​ได้​อย่างไร​ใน​เมื่อ​ข้า​การ​อาคมพราง​ตา​ไว้" 

 "นั่น​นะสิ​ขอรับ​ข้า​ว่า​มัน​ก็​แปลก​เช่น​กันนาย​ท่าน"

 "ช่าง​เถอะ​ฮ็อปเจ้า​ดู​สิ​เด็ก​คน​นี้​หน้า​ตา​น่า​เกลียด​น่า​ชัง​เพียง​ใดเอ๊ะ​นี่​กระดาษ​อะไร​" เมื่อ​ลูเธอร์​เปิด​ดู​ข้อความ​ใน​กระดาษ​นั้น​เขียน​ว่า​ อันนา​ ซึ่ง​เป็น​ชื่อ​ของ​เด็ก​คนนี้​

 "เป็น​เด็ก​ผู้หญิง​ซะด้วยนะ​ นังหนู​ใน​เมื่อ​เรา​มี​วาสนา​ต่อ​กัน​เช่น​นั้น​เจ้า​ไป​อยู่​กับ​ข้า​และ​เจ้าฮ็อป​นะ​นังหนูอัน​นา​ เมื่อ​เจ้า​โต​ขึ้น​เจอ​ต้อง​เรียก​ข้า​ว่า​ท่าน​ตาลูเธอร์​นะ" ฮ็อป​มองนาย​ตัว​เอง​มัน​กำ​ลัง​งง​อย่าง​แรงเลย​ คุย​กับ​เด็ก​ตัว​แค่นี้​แล้ว​เด็ก​น้อย​จะ​เข้า​ใจ​ไหม​นะ​ เฮ้อ​ออ

 " นาย​ท่าน​พูด​อย่าง​กับ​ส่7เด็ก​น้อย​คน​นี้​จะ​ฟัง​รู้เรื่อง​เลย​นะ​ขอรับ​"

 "แอ้​ แอ้" 

 " ฮ็อป​แก​เห็น​ไหม​ว่า​นังหนู​ฟัง​ข้าพูด​รู้เรื่อง​ด้วย​ละฮ่า​ฮ่า​ฮ่า​ ข้า​เริ่ม​ชอบ​เจ้า​แล้ว​ละฮ่า​ฮ่า​ กลับ​กับ​เถอะ​ฮ็อป" 

  "ขอรับ​นาย​ท่าน" 

  เมื่อ​1คน​ 1เด็ก​1สัตว์​เวทย์​จาก​ไป​ก็​ปรากฏ​เงา​ร่าง​ของ​ชาย​ชุด​สี​ขาว​แววตา​นั้น​ดู​เศร้า​เป็น​อย่างมาก​เหมือน​กำ​ลัง​สูญเสีย​คน​สำ​คัญไป​ 

 " บุตร​แห่ง​ข้่าเจ้า​มี​ภาระ​อัน​ใหญ่​หลวง​นัก​ บิดา​ผู้​นี้​ขอ​ให้​เจ้า​นั้น​โชคดี​เติบโต​มา​ด้วย​ความ​เข้มแข็ง​และ​แข็งแกร่ง​ใช้​สติปัญญา​ให้​การ​แก้ไข​ปัญหา​ ข้า​ขอโทษ​ที่​ไม่​สามารถ​อยู่​เคียงข้าง​เจ้า​ได้​สัก​วัน​เรา​คงจะ​ต้อง​ได้​พบกัน" 

 ฟิ๊ว! ​

ณ กระท่อม​ที่​ชาย​ป่า​ไอ​ริส​

 "นาย​ท่าน​ ท่าน​เคย​เลี้ยง​เด็ก​หรือ​ขอ​รับ​"ฮ็อป​ถาม​นาย​ของ​ตน​อย่าง​สงสัย​

 " ไม่​ ข้า​ไม่​เคย​เลี้ยง​เด็ก​มา​ก่อน​เลย​ ข้าอยู่​ที่นี่​กับ​เจ้า​มา​พันกว่า​ปี​แล้ว​เจ้า​เคย​เห็น​ข้า​มี​เมีย​หรือ​ แล้ว​ข้า​จะ​มีเวลา​ที่​ไหน​ไป​หาเมีย​ละเจ้าฮ็อป​ แค่​แต่​ละ​วัน​ต้อง​คอย​ตรวจสอบ​คนที่​จะ​คอย​ลักลอบ​เข้า​ไป​ใน​ป่า​ไอ​ริส​ที่​ต้อง​การ​สัตว์​เวทย์​เพื่อ​เสริม​อำ​นาจ​ให้​แก่​ตน​แค่นี้​ข้า​ก็​เหนื่อย​แล้ว​เจ้า​ฮ็อป​"

 " เช่น​นั้น​พรุ่งนี้​ตอน​ที่​ท่าน​ออก​จาก​ป่า​ไอ​ริส​เพื่อ​นำสมุนไพร​เวทย์​ไป​ขาย​ นายท่าน​ก็​ลอง​ถาม​ชาวบ้าน​ในเมือง​ดู​ว่า​เลี้ยง​เด็ก​แรก​เกิด​ต้อง​ทำเช่น​ไร​กิน​อาหาร​อะไร​ได้​บ้าง​"

 " อืม​ คง​ทำตาม​ที่​เจ้า​ว่า​มา​นั้น​แห​ล่ะ​ฮ็อป​ เจ้า​นี้รู้​ใจ​ข้า​จริงๆ​"

 " ท่าน​ลืม​ไปแล้ว​หรือ​ว่า​ข้า​นั้น​อยู่​กับ​ท่าน​มา​เป็น​พันกว่า​ปี​แล้ว​จะ​ไม่​รู้​ใจ​ท่าน​ได้​อย่างไร​ขอรับ​

  "อืม​พรุ่งนี้​ข้า​จะ​พา​นังหนูอันนา​ไป​เทียว​ใน​เมื่อ​ด้วย​เจ้า​ว่า​ดี​หรือไม่​เจ้า​ฮ็อป" ฮ็อป​นั้น​ปวดหัว​กับ​นาย​ของ​ตนจริงๆ​ห้าม​ไม่​ก็​คง​ไม่​ฟัง​ "จะ​ดี​หรือ​นาย​ท่าน​ นังหนูอันนา​นั้น​ยัง​เด็ก​มา​นักข้า​นั้น​กลัว​ว่า​นาง​นั้น​จะ​ได้​รับอันตราย​เอา​นะ​ขอรับ​นาย​ท่าน​"

 " เจ้าฮ็อป! เจ้า​จะไม่ดูถูก​ข้า​ไป​หน่อย​หรือ​ แล้ว​เจ้า​จะ​เป็น​คน​ดูแล​นัง​หนู​แทน​ข้า​เช่น​นั้น​หรือ" 

  "ข้าเป็น​สัตว์​เวทย์​เลี้ยง​เด็ก​ไม่​เป็น​หรอก​ขอรับ​"

 " เอาละ​ เอา​ละ​ข้า​ไม่​อยาก​คุย​กับ​เจ้า​แล้ว​ รีบ​นอน​เถอะ​พรุ่งนี้​ข้า​จะ​ต้อง​เข้า​ไป​ตรวจสอบ​ความปลอดภัย​ของ​ป๋า​ไอริส​ว่า​มี​อัก​ขระเวทย์​ตรง​ไหมที่ ได้​รับ​ความ​เสีย​หาย​จาก​พวก​ที่​ต้องการ​จะ​บุก​รุก​เข้ามา​มา​ใน​ป่า​แห่ง​นี้​ด้วย​และ​พรุ่งนี้​ข้า​คิด​ว่า​จะ​เอา​สมุนไพร​เวทย์​ระดับ​กลาง​ไป​ขาย​เพียง​สัก​ต้น​สอง​ต้น​ เจ้า​ว่า​ดี​หรือไม่​เจ้า​ฮ็อป​"

 " ข้า​ก็​ว่า​ดี​เหมือนกัน​นะ​ขอรับ​นาย​ท่าน​เพราะ​พวก​เรา​ก็​ไม่​รู้​ว่า​หนู​น้อย​อัน​นาจะ​ต้อง​ใช้​อะไร​บ้าง​"

 " เช่น​นั้น​นอน​เถอะ​พรุ่งนี้​เจ้า​ไม่​ต้อง​ไป​กับ​ข้า​หรอก​ข้า​จะ​ไป​คนเดียว​ส่วน​เจ้า​ก็​อยู่​ดูแล​นัง​หนู​อันนา​ก็​แล้ว​กัน​เดี๋ยว​ตื่น​ไม่​เห็นใคร​จะ​ร้อง​เอา"

 " ขอรับ​นาย​ท่าน​"

 จากนั้น​ลูเธอร์​ก็​สบัดมือ​ขึ้นกางอาคมป้องกัน​อีกชั้น​เพื่อ​ความปลอดภัย​เพราะ​มัน​เด็ก​น้อย​มา​อยู่​ด้วย​ก็ยิ่ง​ต้อง​เพิ่ม​ความ​ปลอดภัย​

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***