เรื่องเล่า|•|•√นาฎศิลป์

แนะนำ

เรื่องมันมีอยู่ว่าช่วงนั้นเป็นเดือนพฤศจิกายน เป็นช่วงฤดูหนาวก็จะมืดเร็วครับ ช่วงนั้นเป็นงานเกี่ยวกับการแข่งขันงานศิลปหัตถกรรมนักเรียน ซึ่งผมก็จะได้ร่วมการแข่งขันด้วย ผมได้รับเลือกเข้าการแข่งขัน Drawing (วาดภาพลายเส้น) ซึ่งคุณครูที่ฝึกสอนผมจะเข้มงวดมากคือจะให้ผมและคนอื่นๆที่จะไปแข่งขันได้ซ้อมกันจนเย็นเกือบทุกวันครับเสาร์อาทิตย์ก็ต้องมาซ้อม ซึ้งผมก็ต้องยอมใจซ้อมครับ วันนั้นก่อนการแข่งขัน2วันจะเป็นวันที่ผมซ้อมหนักมากๆเลิกซ้อมก็เกือบๆ1ทุ่มครับ

ซึ่งตอนผมเดินลงมากจากอาคารก็3ชั้นครับผมอยู่ชั้น4เดินลงมาคนเดียวเพราะคนอื่นๆกลับกันหมดแล้ว ส่วนคุณครูกำลังเก็บของส่วนตัวของท่านอยู่ผมเลยขอตัวลงมาก่อนเพราะมันก็มืดแล้ว(ช่วงนั้นเป็นช่วงฤดูหนาวด้วยครับมันมืดเร็ว) ตอนที่ผมเดินลงบันไดระหว่างชั้น4ลงไปชั้น3 ซึ่งอยู่ในช่วงชั้น3ของอาคารนะครับผมได้ยินเหมือนคนวิ่งด้วยความเร็วเหมือนวิ่งแข่งกันครับได้ยินแต่เสียงวิ่งนะครับเสียงเท้ากระทบพื้นแต่ไม่ได้ยินเสียงคนพูดหรือเล่นกันซึ่งผมไม่ได้คิดไรมากผมคิดว่ามีคนอยู่มีนักเรียนที่เตรียมตัวแข่งขันหมวดสังคมอยู่แน่ๆ(ชั้น3เป็นชั้นหมวดสังคมฯครับ)ผมก็ไม่ได้เดินไปดูตรงแนวหน้าห้องของอาคารครับ

ผมก็เดินลงอาคารตามปกติแต่พอผมเดินมาถึงชั้นล้างผมลืมไปเลยว่าผมเดินมาตัวเปล่าผมลืมหยิบรองเท้า ของผมมาด้วยผมเลยเดินย้อนกลับขึ้นไปบนอาคารใหม่(ผมนี้ขี้ลืมจริงๆ) ระหว่างที่ผมกำลังจะขึ้นไปชั้น4กลับไปเอารองเท้าของผมนั้น ผมได้เดินสวนกับคุณครูตรงระหว่างชั้น2 คุณครูท่านทำหน้าตื่นๆเหมือนเป็นอะไรผมก็ไม่ได้ถามอะไรท่านครับผมก็ยิ้มเจื่อนๆให้ท่านไป คุณครูเลยทักผมว่าผมจะไปไหน ผมเลยบอกท่านไปว่า “ไปเอารองเท้าครับผมลืมรองเท้าไว้ข้างบน” แล้วคุณครูก็บอกกับผมว่า “งั้นครูไปก่อนนะครับครูรีบ"

เดียวก่อนสิครับครูผมกำลังตั้งใจฟังครูพูดเลย

#ตั้งใจอ่านนะค้าบบ🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download