|• Synopsis •|

Isang malaki at matayog na paaralan, isa ito sa pinapangarap ng mga ibang mag aaral na nag aaral sa tipikal na paaralan na may malaking pangarap.

para sa nakararami ay napakaperpekto nito at wala nang tatalo pa dito,maraming tao na ang sumubok na makapag enroll o pumasok dito pero iba sa mga ito ay hindi nakapasok o natanggap ng paaralan dahil sa ibat ibang klaseng rason na sila lang ang nakakaalam.

May mga ilan ding mga masweswerteng tao ang inalok ng paaralan para mag aral dito, upang mas humusay o tumalas pa ang kanilang talento o isip.

wala pang isang nagtangkang sirain ang imahe ng paaralan dahil sa hindi malamang dahilan, walang may alam, walang nakakaalam at walang makakaalam kundi ang mga namamahala dito.

Ngunit lingid sa kaalaman ng iba ay meron isang sekretong ilang daang taon ng tinatago ng paaralan na ito, kasing luma ng paaralan ang sekreto at magkasing tibay ang sekretong ito at ang istraktura ng paaralan.

_______

Sila? tanong na unang sumagi sa aking isipan habang nakatitig sa mga mukha ng mga ito at biglang may kung anong bumara sa lalamunan ko dahilan upang wala akong masabing kahit isang salita.

Hindi ako makapaniwala, hindi ko kayang tanggapin at hindi ko matatanggap, bakit sa dinarami rami ng tao... sila pa? bakit? bakit?!

Pakiramdam ko ay parang bibigay na ang tuhod ko at parang sasabog na ang dibdib ko sa sobrang sakit ng nangyayari sa aken ngayon, hindi! hindi! panaginip lang ito.

Tinapik tapik ko ang pisngi at ang buong mukha ko at nagbabasakali na panaginip lang lahat ng ito, baka pinaglalaruan na naman ako ng panaginip ko pero hindi... ayaw.. bakit ayaw? panaginip lang to! gising! Napasabunot ako sa buhok ko sa sobrang dahil sa nararamdaman ko at mas humigpit pa ang kapit ko dito, pahigpit ng pahigpit.

Umiling ako, hindi totoo to! panaginip lang to! bakit ayaw?! magising ka na! Saad ko sa isip ko habang nakapikit ng mariin.

Muli akong dumilat at walang pinagbago, nandito parin ako at nakatayo parin sila habang nakatitig sa aken kaya nagsimulang uminit ang gilid ng mata ko ng tumingin ako sa mga mata nila na ngayon ay walang emosyon at may bahid ng kung anong madilim na aura.

Nanatili akong nakatingin sa mga mata nila na nakatingin lang sa mga mata ko kaya mas lalong tumulo ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan,hindi ko alam kung anong nagawa ko para gawin nila ito sa aken.

" Bakit? " Unang salitang lumabas sa bibig ko habang nakatingin sa mga mata nila pero di sila nagsalita at nanatili lang na nakatayo sa harapan ko na parang estatwa kaya napahagulgol ako dahil doon, hindi ko na kaya… ayoko na… ano bang ginawa ko?

patuloy lang ako sa paghagulgol gamit ang natitira kong lakas ay unti unti akong tumayo habang nakatingin sa ibaba dahil hindi ko sila kayang tignan, hindi ko kaya.

Tumalikod ako tsaka lumakad upang makalayo sa presensiya nila na hindi ko alam kung anong klaseng presensiya ang bumabalot sa kanila, hindi ko na kakayanin pang harapin sila dahil sa nangyari,hindi nila ako sasagutin dahil sino ba ko? Wala lang ako sa kanila at alam ko na iyon.

Magpapakalayo ako kung kakayanin ay pupunta ako sa malayong lugar kung saan hindi ko sila magkikita o makakasalubong man lang, gusto kong magbagong buhay at kalimutan ang mga memorya ko dito at pangyayaring ito.

kailangan kong itago ito sa kanila at ayokong malaman nila ang sitwasyon ko dahil kaya ko naman buhayin ang sarili ko ng wala sila, kakayanin ko para lang makalayo sa kanila.

Habang papalayo ako ng papalayo ay siyang pag dilim ng paningin ko at medyo nahihilo narin ako dahil sa di malamang dahilan, anong nangyayari saken? Pinilit kong wag ipikit ang mata ko pero mas malakas ang pwersa na nagsasara dito kaya kusa ng sumara ang mata ko at doon na dumilim ang paningin ko,naramdaman ko na lang na nasa sahig na ako.

Gising parin ang diwa ko pero tulog ang katawan ko, hindi ko magalaw ang mga kamay at paa ko na para bang may kumokontrol dito, pilit kong binubuksan ang mga mata ko dahil gusto ko ng umalis sa lugar na ito, kailangan ko ng lumayo…….

Sa kabila ng pagpipilit ko ay hindi ko na kinaya pa ng lakas ang pakiramdam ko at unti unti nang nilamon ng dilim ang buong diwa ko.

Hot

Comments

Karpet tempur

Karpet tempur

You've got me hooked! Don't stop writing now!

2024-03-17

1

See all
Episodes

Download

Like this story? Download the app to keep your reading history.
Download

Bonus

New users downloading the APP can read 10 episodes for free

Receive
NovelToon
Step Into A Different WORLD!
Download NovelToon APP on App Store and Google Play