Part 5. confession.

Devin: Im going to US tomorrow...

Pag karinig ko nun ay parang nanlumo ako, ang layo ng US pero wala naman akung magagawa dahil kaibigan niya lang ako.

“ahh, okey, mag ingat ka don ha.” Sabi ko nalang sa kanya na parang hindi apektado.

“ahm, your not angry?” tanong niya.

“bat naman ako magagalit, tyaka w-wala naman tayong relasyon diba? At kaibigan mo lang ako.” Sabi ko pa habang nakangiti sa kanya. Pero ang totoo masakit para sakin na umalis siya tapos bigla lang.

“pero bago yun, devin. Bakit? Ba’t ka lumayo sakin? Pag alis mob a yung dahilan? Ano yun sinasanay moko na wala ka ganon? Sunod sunod na tanong ko.

“Yha,” banggit niya sa pangalan ko, na parang maiiyak na.

“ahm, wag na nga. Ayus lang kahit di mo sagutin. Wala din naman akung Karapatan e.” sabi ko.  namalayan ko nalang tumutulo na luha ko.

“okey, don’t cry Yha. Sasabihin ko naman talaga e.” sabi niya sabay punas ng luha ko.

“wag muna punasan, tutulo din naman yan e.” sabi ko sabay tapik sa kamay niya.

“ang totoo niyan, nung araw na pumunta kami sa restaurant niyo, Nakita tayo ni mommy kaya tinawagan niya ako at pinapauwi, nung pag uwi ko kinausap niya ako tungkol sayo.” Pag open niya sakin.

“ako? Bat ako?” tanong ko pa. mahirap mag assume lalo na ganon yung nangyari.

“Yha naman di mo parin ba nakukuha ung point ko.” Pagtataas niya ng boses.

“abay, tika bat ka nagtataas ng boses, sa hindi ko nga alam e.” pagtataas ko rin sa kanya.

“gusto kita.” Sabi niya sakin.

Nung narinig ko yun para akung statwa sa kinatatayuan ko hindi ako makagalaw hindi ko rin alam kung ano sasabihin ko sa nung narinig ko yun. Basta nung mga oras na yun wala ako naririnig kundi kaluskos ng puno at hangin.

“Yha…?” sambit ni davin. Naririnig ko pero parang iwan hindi parin ako makapag salita.

Ilang minuto pa ay hinawakan ni devin ilong ko, syempre kahit sinong tao gagalaw pag di makahinga noh.

“ahhh ano ba.” Sabi ko sabay kurot sa kamay niya.

“hays, para kang statwa dyan ah.” Sabi niya.

“ayus lang naman sakin kung di moko gusto, tyaka aalis na ako kaya sinasabi ko sayo feelings ko.” Pahabol niya.

“k-kase devin” utal kong sabi. Sabay yuko ko.

“matagal na kitang gusto, since day one na nakilala kita.” Sabi ko pa habang nilalaro ang dulo ng kuku ng kamay ko.

“alam kuna noh.” Sabi niya.

“a-alam mo?” sabi ko naman.

“Oo, sa gwapo ko ba naman e.” sabi niya sabay batok ko sa kanya. Ikaw ba naman hindi ka maasar sa seryusong

usapan sisirain.

“Aray.!” Sabi niya sabay hawak sa ulo niya.

“ikaw, ang hilig mo manakit ah.” Pahabol pa niya.

“ang hangin mo kase.” Pagtataray ko pa.

“hindi na, pero totoo talaga yun?” tanong niya.

“alin, yung mahangin ka?” pang aasar ko.

“hindi yung gustso moko.” Sabi naman niya. Habang nakatingin sakin.

“hindi binabawi kuna.” Pag bebero ko.

“yha naman e.” pag papa cute niya.

Tiningnan ko naman siya. Sabay ngiti ko.

“Oo nga kase” sabi ko.

“wala ng bawian yan ah.” Sabi pa niya ng bigla kung naalala na aalis na siya.

“Devin, ngayong alam muna, tutuloy ka parin ba?aalis ka parin? Tanong ko.

“Im sorry Yha, pero kailangan e.” sabi niya.

“pero, sana pag balik ko. Ganon ka parin sakin.” Pahabol niya. Sabay hawak sa kamay ko.

“Yha. I promise, in front of this tree, that you are the only one for me. until the day we meet again.

Napaluha naman ako sa mga narinig ko.

“devin. I promise, ikaw at ikaw at ikaw lang hanggang sa magkita tayo ulit. Sabi ko naman.

Kasabay nun ay mahigpit na yakap.

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***