วันที่ 0
ฉันตื่นขึ้นมาในห้องสมุดสีเทาที่ไม่มีหน้าต่าง ไม่มีประตู และไม่มีหนังสือ
มีแค่ "แฟ้มเอกสารเล่มหนา" วางอยู่ตรงหน้าฉันเท่านั้น
เมื่อเปิดออกดู ฉันก็ได้พบกับสิ่งที่ทำให้หลังเย็นเฉียบถึงส้นเท้า —
"บทละครแห่งชีวิต" ที่เขียนทุกคำพูด ทุกการกระทำของฉันไว้ล่วงหน้าจนถึงวันสุดท้าย...
และขอโทษที มันจบลงที่ฉัน... ตาย เพราะโดนขังในรถใต้ดินที่กำลังระเบิดเพราะไปช่วยพระเอกผู้แสนดีแต่ขี้ลืมเก็บกุญแจ
ไม่รู้ด้วยแล้ว...
...ฉันชื่อเบอร์ 1082
ตัวประกอบที่ไม่มีแม้แต่ชื่อจริง ได้แค่เดินผ่านฉากแบบไม่มีบทพูด
แต่ตอนนี้ฉัน ตื่นรู้แล้ว!
ทูน่าซังมอบหมายให้NovelToonตีดพิมพ์ผลงานเรื่องนี้ เนื้อหาเป็นเพียงความคิดเห็นของนักเขียน ไม่เป็นตัวแทนทางNovelToon
บันทึกของตัวประกอบเบอร์ 1082 คอมเมนท์