ศพของความทรงจำ

กรุงเทพฯ, ประเทศไทย — ปี 2564 (4 ปีก่อน)”

แสงแดดสาดผ่านม่านหน้าต่างร้านซักรีดเก่า ๆ ในตรอกที่ไม่มีใครอยากเข้า

เสียงจักรเย็บผ้าทำงานไม่หยุด แต่ไม่มีลูกค้า ไม่มีใครเดินผ่าน

ใต้พื้นไม้ที่ดูเก่าและเปราะบาง… มีห้องลับที่ไม่ใช่โกดังเก็บของ

มันคือ “ห้องฝึก” นักฆ่า

มีเลือดแห้งกรังเปื้อนพื้นไม้ มีกลิ่นอับของเหงื่อ ปืน และน้ำตา

เสียงฝ่ามือกระแทกกระสอบทรายดังชัด

ชายหนุ่มร่างสูงเปลือยอก กล้ามเนื้อแน่นเหมือนสร้างจากมีด

เลือดไหลจากกำปั้นของเขาแต่ยังไม่หยุดต่อย

“พอได้แล้ว Zero...”

เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้นจากมุมมืดของห้อง

เธอเดินออกมาช้า ๆ สวมชุดซ้อมสีดำเต็มตัว ผมยาวถักเปียด้านเดียว

ตาทั้งสองข้างดุดันและสงบในเวลาเดียวกัน

Zero หยุดมองเธอ หายใจหนัก

แล้วพูดเบา ๆ ว่า “ฝึกไม่พอ จะตายเร็ว”

“ถ้าตายง่ายขนาดนั้น แกก็คงไม่มีวันได้ชื่อว่า ‘Zero’ หรอก”

หญิงสาวคนเดิมเดินเข้ามาใกล้ เอาผ้าขาวสะอาดเช็ดเลือดให้

“ฉันไม่อยากให้แกตาย เพราะฉันยังต้องล้างแค้นอยู่”

เธอคือ Valka

สมัยยังไม่ได้ออกภาคสนาม

ยังไม่กลายเป็น ‘กุหลาบน้ำแข็ง’

ยังไม่รู้ว่าในอีก 4 ปีจะกลายเป็นคนที่ต้องยกปืนจ่อ Zero ด้วยมือเธอเอง

ในตอนนั้น… พวกเขาเป็น “คู่ฝึก”

ในองค์กรเดียวกัน — ORION

แต่ยังไม่รู้ว่ากำลังจะกลายเป็นหมากในเกม

เวลากลับมาปัจจุบัน — กรุงปราก

Valka ล้างมีดเปื้อนเลือดในอ่างล้างหน้าเล็ก ๆ ของห้องพัก

เสียงน้ำไหลดังกว่าความคิดเธอไม่ได้เลย

มือเธอสั่น... ไม่ใช่เพราะความกลัว

แต่เพราะภาพในหัวมันวนเวียนไม่หยุด — ภาพของ Zero ตอนเธอลั่นไกแล้วเขาไม่หลบ

“ทำไมไม่ฆ่าเขา...?”

เธอถามตัวเองกับเงาในกระจก

เธอหยิบกล่องเหล็กเล็ก ๆ ใต้เตียงขึ้นมา เปิดฝาออก

ในนั้นมีแต่ “ของต้องห้าม” สำหรับนักฆ่า — รูปถ่ายเก่า ๆ

ภาพขาวดำใบหนึ่งคือเธอกับ Zero กำลังฝึกจับปืนคู่กัน

อีกใบคือใบหน้าพี่ชายของเธอ — ผู้ที่ถูก ORION บอกว่า “ฆ่าตัวตาย”

แต่เธอรู้... เขาไม่ได้ฆ่าตัวตาย

เธอรู้... ว่า Zero อยู่ในที่เกิดเหตุ

เธอแค้น

แต่ก็แปลก... ที่เธอยังฝันถึงดวงตาของเขาทุกคืน

ฝันถึงคืนที่พวกเขาเคยหนีออกจากศูนย์ฝึก และนั่งเงียบ ๆ ดูดาวด้วยกัน

ในฐานะคนที่ไม่มีอนาคตทั้งคู่

อีกด้านหนึ่ง — ภายในบังเกอร์ ORION ใต้เทือกเขาแอลป์

Dr. Kruger จ้องจอแสดงผลด้วยรอยยิ้มบาง ๆ

เขากำลังดูภาพกล้องลับที่บันทึกเหตุการณ์ในห้อง 1402 เบอร์ลิน — การเผชิญหน้าของ Zero กับ Valka

“ไม่ฆ่ากัน…” เขาพูดเสียงต่ำ

“งั้นก็ถึงเวลาจับคู่กันใหม่ซะเลย”

เขากดปุ่มเรียกประชุมลับ

มีชื่อภารกิจใหม่ปรากฏบนจอ: "Operation: Ghost Market"

เป้าหมาย: ลอบสังหารผู้นำองค์กรค้าอวัยวะมนุษย์ในยูโกสลาเวีย

เงื่อนไข: ส่งมือสังหาร “Zero” และ “Valka” ไป “ร่วมมือกัน”

ตัดกลับมาที่ Zero

เขานั่งอยู่ในห้องมืด

ในมือถือรูปถ่ายขนาดเล็ก ที่มีใบหน้าของหญิงคนหนึ่ง

— Valka

เขาจ้องอยู่นานมาก

ไม่ใช่เพราะคิดถึง... แต่เพราะสงสัยว่าเธอยังแค้นเขาอยู่หรือไม่

“เธอฆ่าฉันได้แล้ว...”

เขาพึมพำ

“แต่ทำไมไม่ลงมือ?”

ทันใดนั้น มือถือรุ่นพิเศษของนักฆ่าดังขึ้น

หน้าจอขึ้นคำเดียว: "Mission: Pair Deployment"

Zero มองหน้าจออยู่นาน

ก่อนจะกดรับ แล้วพูดเบา ๆ ว่า...

“ส่งพิกัดมา”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***