การซ้อมที่แสนสนุกไม่มีเครียด

สวัดดีผมสก็อต เอ้ย!ไม่ใช่สวัดดีผมริกตอนผมกับเพื่อนกำลังอยู่ในห้องซ้อมที่โรงเรียนจัดให้และผมก็กำลังเครียดเพราะผมไม่รู้ว่าทำยังไงกับเรื่องเพลงดีเพราะพวกเราก็คิดไม่ออกว่าจะจัดเพลงอะไรดีแต่แล้วความเครียดนั้นก็หายหมดไปจากเสียงโยนหนังสือของเจนและพูดว่า"เราทำไม่ได้แน่!พวกเราไม่มีทางทำได้หรอกริก!"ผมที่กำลังเหนื่อยอยู่ก็ถามไปว่า"แล้วจะทำยังไงเดินไปบอกครูคาเรนว่าเราทำไม่ได้และให้เธอเก็บนาฬิกาที่ทางกลับบ้านเราไว้หรอ!"คิมก็ถามขึ้นมาอีกว่า"แล้วจะทำยังไง!!"โคพูดพออกมาเลยว่า"เราจะเล่นเพลงบรูม!จบ"คิมกับผมก็พูดพร้อมกันว่า"ไม่!!"และเสียงสวรรค์ก็ดังขึ้นเครื่องเพลงของผมมันเปิดเพลงI want to Hold your Handขึ้นมาพอดีและพวกเราก็ตัดสินใจได้ว่าเพลงนี้แหละแต่ปัญหาอีกอย่างก็มาถึงครูคาเรนเดินเข้ามาที่ห้องซ้อมพร้อมกับพูดว่า"ริก!ตามฉันมาที่ห้องพักครูเดี๋ยวนี้!"ทุกคนตกใจกับเสียงนั้นและผมก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงและเดินตามครูไปแต่โดยดีแต่สิ่งที่ครูเรียกมาก็เพื่อพูดว่า"ครูต้องการให้เธอมาเป็นคู่เต้นรำของครู"ผมที่ได้ยินก็ถามไปว่า"ทำไมไม่ชวนคนอื่นละครับ"ครูคาเรนก็ตอบมาว่า"เพราะเธอไม่ได้เกรียดที่ครูเป็นพวกชอบกินเด็กและแถมยังไม่เอาไปเล่าปากต่อปากอีกด้วยครูเลยอยากให้เธอมาเป็นคู่ด้วย"ผมที่ทำอะไรไม่ได้ก็ต้องยอมเป็นคู่เต้นของครูไปและนั้นเองที่จะเปลี่ยนทุกอย่างไปผมที่กำลังซ้อมก็พบกับโคที่มายืนดูและถามไปว่า"เธอทำอะไรนายรึป่าวริก"ผมก็สายหัวและโคก็พุ่งมากอดผมและพูดว่า"ฉันขอโทษนะเพื่อน!ฉันไม่น่าตัดสินนายจากความผิดครั้งนั้น"ผมก็ยอมรับคำขอโทษและพวกเราก็กลับมาห้องซ้อมและคิมก็ถามไปว่า"เอายังไงต่อดีริก"ผมก็ยิ้มและพูดว่า"ถ้าที่นี่อยากสนุกนักก็ถึงเวลาระเบิดความสนุกให้มันหน่อยแล้วละพวกเรา"โคก็หยิบกีต้าขึ้นมาและพูดว่า"นั้นเป็นงานถนัดเลยพวก"และพรุ่งนี้ก็จะเป็นงานหลักของเรื่องนี้แล้ว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

เหตุที่ไม่คาดฝัน

บทต่อไป

คำขอและอนาคต(จบ)

