การเริ่มต้นใหม่กับเด็กฝึกงาน
#5
ริริน(น.อ)
วันนี้วันหยุดสักที
ริริน(น.อ)
เห้ออ..สอนงานให้ตานั้นเอาฉันปวดเมือยไปทั้งตัวเลย
ริริน(น.อ)
ค่ะ หนูเเต่งตัวจะเสร็จแล้ว//เเต่งตัว
ริริน(น.อ)
เดี่ยวหนูจะตามลงไปค่ะ
ริริน(น.อ)
แม่คะ..//สะดุ้ง
ริริน(น.อ)
แม่! นี่มันอะไรค่ะ
ดาวเดือน(แม่นอ)
แม่ชวนมาเอง ก็ปีเตอร์อยู่บ้านคนเดียว
ดาวเดือน(แม่นอ)
แม่เลยชวนมากินข้าวที่บ้าน
ดาวเดือน(แม่นอ)
อย่าทำตัวเป็นเด็กห่วงของได้ไหมยัยริน
ดาวเดือน(แม่นอ)
มาแล้วก็ช่วยแม่เตรียมอาหารนี่
ริริน(น.อ)
สาวใช้ก็มี ทำไมไม่ใช้ล่ะค่ะ
ดาวเดือน(แม่นอ)
เเม่ก็แค่อยากทำอาหารให้ลูกกิน ผิดด้วยหรอ//ซึม
ริริน(น.อ)
ก..ก็ได้คะ แม่ไม่ผิด
ริริน(น.อ)
(ผิดปกติ หลายปีเเล้วที่เเม่ไม่ได้ทำอาหารเอง)
ริริน(น.อ)
(หมอนี่ต้องทำอะไรกับเเม่เเน่ๆ)
ริริน(น.อ)
(ต่อไปต้องระวังหน่อยเเล้ว)
ดาวเดือน(แม่นอ)
ยืนมองเขาพอยัง
ริริน(น.อ)
ม..ไม่ใช่น่ะค่ะ
ดาวเดือน(แม่นอ)
ไม่ใช่อะไร เห็นไปกันอยู่
ริริน(น.อ)
เปล่าน่ะคะ//เขิน
ดาวเดือน(แม่นอ)
มาๆช่วยแม่เตรียมอาหารได้เเล้ว
ริริน(น.อ)
ค้าา//ไปช่วยเตรียมอาหาร
ปีเตอร์(พ.อ)
//มองริริน+ยิ้ม
ดาวเดือน(แม่นอ)
อร่อยไหมจ่ะ
ปีเตอร์(พ.อ)
อร่อยมากเลยครับ
ดาวเดือน(แม่นอ)
อร่อยก็ทานเยอะๆน่ะจ่ะ
ริริน(น.อ)
//กิน+น้อยใจนิดๆ
ปีเตอร์(พ.อ)
ฝีมือคุณน้านี่ไม่เปลี่ยนเลยน่ะครับ
ปีเตอร์(พ.อ)
ยังคงอร่อยเหมือนเดิมเลย
ดาวเดือน(แม่นอ)
แหม่ ปีเตอร์ก็ชมน้าเกินไป
ดาวเดือน(แม่นอ)
น้าก็ไม่ได้ทำคนเดียว ริรินก็ช่วยทำเหมือนกัน
ดาวเดือน(แม่นอ)
แม่กำลังคุยกับปีเตอร์อยู่น่ะ มีมารยาทหน่อย
นิดา(นร)
ดูสิ ว่าใครมาหาฉันอิอิ
ริริน(น.อ)
บอกมาเดี่ยวนี้น่ะ
นิดา(นร)
แฟนเธออาจจะรู้ก็ได้
ริริน(น.อ)
เติร์ดอยู่ไหน!//📞
เติร์ด(เเฟนเก่านอ)
ต..เติร์ดอยู่บริษัท//📞
เติร์ด(เเฟนเก่านอ)
มีอะไรรึเปล่าริน//📞
เติร์ด(เเฟนเก่านอ)
ใช่ มีอะไรอีกไหมเติร์ดไม่ว่าง//📞
ริริน(น.อ)
อย่าให้รู้ว่าแอบไปเจอใครน่ะ//📞
เติร์ด(เเฟนเก่านอ)
แล้วถ้าเติร์ดจะไปเจอลูกค้าก็ไม่ได้หรอ//📞
ริริน(น.อ)
ได้ แต่ต้องบอกว่าใคร//📞
เติร์ด(เเฟนเก่านอ)
จะบอกทุกครั้งมันก็ไม่ใช่เรื่องไหมริน//📞
เติร์ด(เเฟนเก่านอ)
อย่างที่เง่าได้ปะ//📞
ริริน(น.อ)
ที่รินพูดรินแต่เป็นห่วงเติร์ดน่ะ//📞
เติร์ด(เเฟนเก่านอ)
เป็นห่วงหรอ แค่นี้น่ะเติร์ดจะทำงาน//📞
ริริน(น.อ)
เดี๋ยวเติร์ด คุยให้รู้เรื่องก่อนดิ//📞
เติร์ด(เเฟนเก่านอ)
แค่นี้แหละ รำคาญวะ//📞
ริริน(น.อ)
เติร์ด นั้นใคร//📞
เติร์ด(เเฟนเก่านอ)
จะใครละก็พนักงานสิ //📞
ริริน(น.อ)
แล้วทำไมต้องบอกพนักงานด้วยว่ารินเป็นลูกค้า//📞
เติร์ด(เเฟนเก่านอ)
โอ้ยย! รินอย่างี่เง่าได้ปะ//📞
เติร์ด(เเฟนเก่านอ)
แม่ง โครตน่ารำคาญเลย//📞
ริริน(น.อ)
ทำไมต้องพูดกันเเบบนี้ด้วย//📞
เติร์ด(เเฟนเก่านอ)
โอ้ยย แค่นี้น่ะ มีอะไรค่อยคุยกัน//📞
เติร์ด(เเฟนเก่านอ)
เดี๋ยวเติร์ดไปหา//📞
ดาวเดือน(แม่นอ)
เกิดอะไรขึ้นลูก
ดาวเดือน(แม่นอ)
//ปลอบริริน
ริริน(น.อ)
แม่คะฮือ..ฮือ//ร้องให้หนัก
ดาวเดือน(แม่นอ)
ไม่เป็นไรน่ะลูก
ดาวเดือน(แม่นอ)
แม่เตือนแล้วไม่เคยฟังกัน
ดาวเดือน(แม่นอ)
//กอดริริน
ดาวเดือน(แม่นอ)
ไม่เป็นไรน่ะลูก ลูกยังมีเเม่น่ะ//ลูบหลังริริน
ปีเตอร์(พ.อ)
งั้นผมขอตัวกลับก่อนน่ะครับคุณน้า
ดาวเดือน(แม่นอ)
จ่ะๆ เดินทางปลอดภัยน่ะลูก
ดาวเดือน(แม่นอ)
น้าคงจะเดินไปส่งปีเตอร์ไม่ได้น่ะ
ปีเตอร์(พ.อ)
ครับ ผมไม่เป็นไรครับ
ปีเตอร์(พ.อ)
//เปรือบมองริริน
ดาวเดือน(แม่นอ)
เป็นยังไงบ้างลูก ดีขึ้นไหม
ริริน(น.อ)
หนูไม่เป็นไรแล้วค่ะ
ดาวเดือน(แม่นอ)
มันเกิดอะไรขึ้นตานั้นมันพูดอะไรกับลูก
ริริน(น.อ)
เปล่าค่ะ หนูแค่น้อยใจนิดหน่อยเองค่ะ
ริริน(น.อ)
ช่วงนี้เติร์ดเขายุ่งจนไม่ได้เจอกันเลย หนูเลยน้อยใจนิดหน่อยค่ะ
ดาวเดือน(แม่นอ)
แน่ใจน่ะ มีอะไรก็บอกแม่ได้น่ะ
ริริน(น.อ)
ค่ะ หนูไม่เป็นไรแล้ว
ริริน(น.อ)
แม่ไปทำงานเถอะคะ
ริริน(น.อ)
เดี่ยวสายน่ะค่ะวันนี้ต้องไปพบลูกค้านี่
ดาวเดือน(แม่นอ)
งั้น แม่ไปก่อนน่ะ
ดาวเดือน(แม่นอ)
แม่ก็รักลูกจ่ะ//กอดตอบ
ดาวเดือน(แม่นอ)
ลูกก็นอนพักน่ะ มีอะไรก็โทรหาเเม่ได้ตลอดเลยน่ะลูก
ดาวเดือน(แม่นอ)
//เดินออกจากห้อง
ริริน(น.อ)
ฉันจะไม่ยอมเเพ้หรอกน่ะ
ริริน(น.อ)
พวกแกต้องชดใช้เเน่
ริริน(น.อ)
ค่อยดูตาฉันบ้างละกัน
ริริน(น.อ)
ฮือ..ฮือ ค..ค่อยดูเถอะไอเฮงซวย//ร้องให้
ริริน(น.อ)
นี้เราเผลอหลับไปหรอเนี้ย
ริริน(น.อ)
โห่ว นี่หลับนานขนาดนี้เลยหรอ
ริริน(น.อ)
//มองข้างๆตัวเอง
ปีเตอร์(พ.อ)
//นอนจับมือริริน
ริริน(น.อ)
ม..มาได้ไงเนี้ย
ริริน(น.อ)
นี่เราเป็นไขหรอ
ริริน(น.อ)
เห้ออ..ยัยรินน่ะยัยริน
ริริน(น.อ)
//สะดุ้ง+กลับลงนอน
ปีเตอร์(พ.อ)
//แตะหน้าผากริริน
ปีเตอร์(พ.อ)
หายแล้วสิน่ะ โล่งอกไปที
ปีเตอร์(พ.อ)
//มองริรินหลับ
ปีเตอร์(พ.อ)
ยัยบื่อเอ่ย หัดดูแลตัวเองบ้างได้ไหม
ปีเตอร์(พ.อ)
ทำให้คนอื่นเป็นห่วงอยู่เรื่อย
ปีเตอร์(พ.อ)
ถ้ามันเจ็บก็แค่ถอยออกมา มันจะไปยากอะไรหนักน่า
ปีเตอร์(พ.อ)
ยังมีคนรอเธออยู่น่ะ
ปีเตอร์(พ.อ)
//ลุก เดินออกไป
ริริน(น.อ)
ว่าเเต่ เมื่อกี้พูดถึงใคร?
ริริน(น.อ)
โอ้ยย ปวดหัวจัง
ปีเตอร์(พ.อ)
//รีบเข้ามาในห้อง
ริริน(น.อ)
อุ้ย บัดศรีตกใจหมด//สะดุ้ง
ริริน(น.อ)
จะรับเข้ามาทำไม
ริริน(น.อ)
อีกอย่างนายไปไหนมา
ปีเตอร์(พ.อ)
คุณรู้หรอว่าผมมา
ปีเตอร์(พ.อ)
หรือว่าคุณแกล้งหลับหรอ
ริริน(น.อ)
ตาบ้า ใครอีกล้งหลับกัน
ปีเตอร์(พ.อ)
ตั้งเเต่ตอนไหนกัน
ริริน(น.อ)
พูดกันแบบนี้นายกลับไปเลยไป
ริริน(น.อ)
แล้วนายมาได้ไงเนี้ย
ริริน(น.อ)
อย่าบอกนะว่าแม่สั่งให้นายมา
ริริน(น.อ)
เห้ออ..แม่น่ะแม่ นายก็ทำตามอยู่เรื่อน
ปีเตอร์(พ.อ)
แม่เธอสั่งให้มาก็จริง แต่ฉันก็ตั้งใจว่าจะมาอยู่แล้ว
ปีเตอร์(พ.อ)
อะ//ยื่นยาให้ริริน
ปีเตอร์(พ.อ)
กินซะแก้ปวดหัว
ปีเตอร์(พ.อ)
เมื่อกี้เห็นบ่นว่าปวดหัวนิ//หลบสายตา+หูแดง
ริริน(น.อ)
แล้วนายไม่รู้สึกอะไรหรอ
ริริน(น.อ)
ก็ที่นายเข้ามาในห้องนอนฉันแบบนี้//ขยับเข้าไปใกล้ๆ
ปีเตอร์(พ.อ)
นี่ เธอจะทำอะไร
ปีเตอร์(พ.อ)
ก็..//หลบสายตา หน้าเเดง
ริริน(น.อ)
ก็นายน่าเเกล้งนิ
Comments