การเริ่มต้นใหม่กับเด็กฝึกงาน
#4
ดาวเดือน:ลูกอยู่กับปีเตอร์ใช่ไหม
ดาวเดือน:งั้นฝากบอกปีเตอร์ให้มากินมื้อค่ำที่บ้านเราน่ะ
ริริน(น.อ)
ค..ค่ะเดียวหนูบอกปีเตอร์ให้
ปีเตอร์(พ.อ)
มีอะไรรึเปล่า
ริริน(น.อ)
คุณแม่ฉันให้นายไปกินมื้อค่ำที่บ้านนะ
ริริน(น.อ)
แต่นายคงไม่อยากไปสิน่ะ
ริริน(น.อ)
ไม่เป็นไรเดียวฉันบอกคุณเเม่ให้ว่านายมีธุระ
ปีเตอร์(พ.อ)
ฉันบอกว่า ฉันจะไปกินมื้อค่ำตามที่เเม่เธอบอก
ริริน(น.อ)
นายไม่ต้องทำตามที่เเม่ฉันบอกก็ได้
ปีเตอร์(พ.อ)
ฉันทำไปเพระฉันเต็มใจต่างหาก
ริริน(น.อ)
เอาตามที่นายบอกแล้วกัน
ริริน(น.อ)
ฉันไม่ค่อยเชื่อนายร้อยเปอร์เซ็นต์แต่จะพยายามเชื่อนายก็แล้วกัน
ตี้(ผู้ช่วยส่วนตัวของดาวเดือน)？？？
นายหญิงค่ะพวกเขามาถึงแล้วคะ
ดาวเดือน(แม่นอ)
//เดินลงบรรได
ดาวเดือน(แม่นอ)
ว่าไงจ่ะ ปีเตอร์
ดาวเดือน(แม่นอ)
ไม่เจอกันตั้งนาน
ปีเตอร์(พ.อ)
ครับ สวัสดีครับคุณน้า
ปีเตอร์(พ.อ)
สยายดีใช่ไหมครับ
ดาวเดือน(แม่นอ)
จ่ะ น้าสบายดี
ริริน(น.อ)
(ดูสนิทกันจังเลยน่ะ)
ริริน(น.อ)
//มองทั้งสองคนคุยกัน
ดาวเดือน(แม่นอ)
คงเหนื่อยมากเลยใช่ไหมจ่ะกับข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว งั้นไปทานข้าวกันเลยน่ะจ่ะ//เดินนำ
ปีเตอร์(พ.อ)
//มองณิริน+ยิ้ม
ริริน(น.อ)
(เอ๊ะ..เมื่อกี้ตาฟาดรึเปล่าน่ะฉันเหมือนเห็นนายปีเตอร์ยิ้มมาที่ฉันน่ะ)
ริริน(น.อ)
(คิดไปเองรึเปล่าน่ะ)
ดาวเดือน(แม่นอ)
กับข้าวถูกปากปีเตอร์ไหมจ่ะ
ปีเตอร์(พ.อ)
ครับ ถูกปากมากเลย//กินต่อ
ดาวเดือน(แม่นอ)
//มองริริน
ดาวเดือน(แม่นอ)
เรื่องงานไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม
ปีเตอร์(พ.อ)
ก็..ค่อนข้างหนักพอสมควรครับ
ปีเตอร์(พ.อ)
ริรินสอนงานผมไม่พักเลย//ดร่ามา
ปีเตอร์(พ.อ)
จนมือผมเป็นตะคริวเลยล่ะครับ
ริริน(น.อ)
//เงียบ+มองปีเตอร์ขมวดคิ้ว
ดาวเดือน(แม่นอ)
ริริน มันคือเรื่องจริงเหรอ
ดาวเดือน(แม่นอ)
จริงไปเลยลูกคนนี้
ดาวเดือน(แม่นอ)
เเล้วจะให้น้าเปรี่ยนคนสอนงานปีเตอร์ไหมจ่ะ
ปีเตอร์(พ.อ)
ม..ไม่ต้องครับไม่เป็นไร
ปีเตอร์(พ.อ)
แค่นี้เองครับ
ริริน(น.อ)
อ้าว ทำไมละดีออกไม่ใช่เหรอ
ปีเตอร์(พ.อ)
ไม่ดี!!//ตอบเเบบไม่ลังเล
ดาวเดือน(แม่นอ)
//มองสองคน
ดาวเดือน(แม่นอ)
แล้วจะให้น้าทำไงจ่ะ
ปีเตอร์(พ.อ)
ริรินเขาก็ไม่ค่อยเข้มงวดขนาดนั้นหรอกครับ
ปีเตอร์(พ.อ)
ดีแล้วครับที่ให้ณิรินสอนผม
ปีเตอร์(พ.อ)
มันเข้าใจง่าย ถึงแม้เธอจะสอนไม่พัก แต่ก็ใส่ใจผมมากครับ
ปีเตอร์(พ.อ)
เพราะงั้นไม่ต้องเปรี่ยนคนสอนงานผมเลยครับ
ปีเตอร์(พ.อ)
ให้ริรินสอนแหละครับดีแล้ว
ปีเตอร์(พ.อ)
ถึงแม้ว่าเธอจะขี้บ่นมากก็เถอะ
ปีเตอร์(พ.อ)
แต่ก็บ่นเเบบมีเหตุผล
ดาวเดือน(แม่นอ)
โอเคงั้น เอาตามที่ปีเตอร์พูดก็ได้จ่ะ
ดาวเดือน(แม่นอ)
(โดนตกแล้วสิน่ะ)
ดาวเดือน(แม่นอ)
//มองริริน
ดาวเดือน(แม่นอ)
(ไม่เบาเลยน่ะริริน)
ดาวเดือน(แม่นอ)
(ต้องเตรียมตัวสำหรับข่าวดีในเร็วๆนี้เเล้วสิ)
ริริน(น.อ)
น..นายกินเสร็จแล้วใช่ไหม
ริริน(น.อ)
ง..งั้นฉันไปส่งน่ะ//ลุก+ลากปีเตอร์
ปีเตอร์(พ.อ)
นี่! ฉันบอกตอนไหนว่าฉันกินเสร็จแล้ว
ปีเตอร์(พ.อ)
จะลากก็ลากออกมาแบบนี้
ริริน(น.อ)
นายเป็นไรของนาย
ริริน(น.อ)
ไปบอกแม่ฉันแบบนั้นได้ไง
ปีเตอร์(พ.อ)
ก็ฉันพูดความจริงนิห
ปีเตอร์(พ.อ)
ทำไม ฉับพูดแค่นั้นเธอเขินได้ขนาดนี้เลยเหรอ//ยิ้ม
ริริน(น.อ)
อะไรน่ะนายจะกลับแล้วเหรอ//รีบตัดบท
ริริน(น.อ)
งั้นขับรถดีน่ะ//ผลักปีเตอร์ขึ้นรถ
ปีเตอร์(พ.อ)
(เธอเปรี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงน่ะ)
ปีเตอร์(พ.อ)
(เเต่..แบบนี้ก็น่ารักเหมือนกันน่ะ)
ปีเตอร์(พ.อ)
//ขับรถ+ยิ้ม.
Comments