" นี่มันใส่เรื่องตลกไหม แต่ว่าของนายเหอะเป็นไงบ้าง ฉันเห็นนะ นายก็น่างิกหน้างอพอๆกับฉันล่ะ "
กรีนพูดออกมาก่อนจะจิ๊ปาก จิ๊คอ ใส่ผม ผมนี่จากขำล่ะหยุดขำทันทีเลยครับ เมื่อต้องพูดถึงเพื่อนร่วมห้อง ที่มีนิสัยเย็นชาเป็นอะไรอย่างงั้น แถมน่ามึนๆแบบนั้นอีก พูดไป พูดมาก็นึกถึง ตอนหมอนั่น กอดผมไม่ยอมปล่อยนี่อีก คิดมาถึงตอนนี้ล่ะหงุดหงิด
" สีหน้าแบบนี้ คงจะไม่พอใจเพื่อนร่วมห้องตัวเองมากเลยสินะ "
" ใครจะไปพอใจล่ะ ทั้งเย็นชา หน้ามึน อยู่ร่วมห้องล่ะคงน่าหดหู่มากอ่ะ ไม่เข้าใจ ทำไมสภาถึงใช้การจับคู่แบบนี้ อยากจิร้องไห้ เฮ้อ "
" อย่าว่าแต่นายเลยควีน ฉันก็ไม่ต่างอะไร ต้องมาอยู่ร่วมห้องกับไอ้โรคจิตนั่น คิดล่ะสยอง "
" เดียวเราเอาของไปไว้ห้องกันดีกว่า และไปปาร์ตี้ให้หายเครียดดีกว่าเนอะ เปิดเทอมวันแรกนี่น่า "
ผมบอกกรีนและยิ้มโชว์ฟันขาวให้กรีนดูช่ะเลย เราต่างพยักหน้าใส่กัน และก็แยกย้ายไปห้องใครห้องมัน ผมก้มมองกุญแจห้องในมือ ก็อดถอดหายใจไม่ได้อีกตาม
ณ ห้องพัก
ผมเปิดประตูห้องเข้ามา แบบหดหู่ที่สุด เมื่อคิดว่าต้องนอนเตียงเดียวกับหมอนั่นผมยอมไปนอนที่โซฟา ไม่ก็ที่พื้นดีกว่าช่ะอีก
เมื่อผมเข้าม
าในห้องก็ว่างกระเป๋า เดินไปสำรวจให้ทั่วบริห้องที่ผมต้องพักอาศัยอยู่กับไอ้คนแปลกหน้านั่น จัดว่าครบเลยล่ะ เหมือนคอนโดเล็กๆเลย มีห้องครัว ห้องนั่งเล่น ห้องรับแขก ห้องน้ำ และห้องนอน วิวก็สวยดี น่าอยู่มาก แต่ถ้าให้ดีขอไม่อยู่กับไอ้หมอนั่นไม่ได้หรอไง
" จะยืนขว้างประตูอีกนานไหม "
ผมสะดุ้งและหันไปมองทางต้นเสียงที่เอย เสียงเรียบๆ เย็นชา และหน้าตาไม่รู้สึกรู้สาอะไรนั่นอีก เห็นล่ะหงุดหงิด ผมเดินลากกระเป๋าตัวเองไปยังตู้เสื้อผ้าทันที ในห้องมีตู้สองหลัง สีขาวกับสีดำ และแน่นอนผมเลือกสีขาว สีดำให้ไอ้หมอนั่นมันไป ผมเอาเสื้อผ้าข้าวของตัวเอง มาจัดเรียงใส่ตู้เสื้อผ้าทันที
" คุณนอนบนที่นอนไปนะ เดียวผมไปนอนที่โซฟา ไม่ก็จะเอาฟูมานอนเอง "
ผมบอกหมอนั่น และจัดเรียงของตัวเองต่อไป และหันไปเปิดเพลงฟัง ระหว่างจัดของต่อ
" อืม ก็ดี "
ผมเบะปาก และไหวไหล่เล็กน้อยด้วยไม่สนใจ ผมรู้หรอกว่าไอ้หมอนี่มันเลือดบริสุทธิ์ ผมไม่อยากมีปัญหากลับมัน อะไรยอมได้ก็ยอมนั่นล่ะนิสัยผม
" นายเรียนคณะอะไร? "
หมอนั่นมันถามผมหรอ!? ผมหูเพี้ยนป่ะเนี่ย และจะมาถามผมเพื่อไรว่ะ?
" นายถามผมหรอ? "
" และฉันคุยอยู่กับผีหรอไง ในห้องก็มีแค่ฉันกับนาย "
ดูมันพูดสิ และดูทำหน้าทำตานั่นอีก มันหน้าหงุดหงิดชะมัด หน้าอ้อนเท้าขนาดนี้
" แพทย์สภา และนายล่ะ "
ผมตอบและถามออกไป เป็นมารยาทแค่นั้นล่ะ ไม่ได้อยากรู้อะไรมากมาย
" แพทย์สภาเหมือนกัน นายเป็นเด็กใหม่หรอ? "
" อืมเด็กใหม่ พึ่งเข้าเรียน ว่าแต่ถามทำไม "
พูดตอบคำถาม และหันไปถามมองนั่นบ้าง ใจผมแบ่วนะที่รู้ว่าหมอนั่นก็เรียนแพทย์สภาแบบผมเหมือนกัน เจอหน้าที่ห้องไม่พอ ยังต้องไปเจอหน้าหมอนี่ที่คณะอีก อยากจะร้องไห้ เป็นภาษามนุษย์ต่างดาวจริงๆ
" ฉันเป็นรุ่นพี่นาย "
โอเค!! คำตอบสั้นได้ใจความ ตอนนี้ผมอยากร้องไห้จริงๆ เป็นรุ่นพี่ที่คณะอีก สวรรค์เล่นตลกไรกับผมเนี่ย และอะไรไอ้ท่า ที่นั่งบนขอบโต๊ะ กอดอก และสีหน้าแบบกวนเท้านั่นอีก ผู้หญิงเห็นคงใจ ใจสั่น ใจละลาย จะเป็นลม คงจะหลงน่าดู แต่กับผม กูหมั่นไส้เว้ย จะดูดีไปไหนว่ะเนี่ย
" และผมต้องสนใจไหมครับ รุ่นพี่ก็ส่วนรุ่นพี่ จะเป็นรุ่นพี่ก็ตอนอยู่ในคณะ ส่วนนอกคณะก็ธรรมดาทั่วไป "
ผมพูดและไหวไหล่เล็กๆ ผมตอบปกตินะ แบบที่ผมคิดเลย และผมก็ไม่ได้อยากได้หมนี่เป็นเพื่อนร่วมห้อง หรือรุ่นพี่ที่คณะเลยด้วยซ้ำ
" ฝีปากกล้าดีนี่!! "
" ผมพูดเรื่องจริง ผมคิดอะไรผมก็พูด เพราะที่ผมพูดไปมันไม่มีอะไรผิด และอีกอย่างผมก็ไม่ได้อยากเป็นเพื่อนร่วมห้องกับคุณนิ "
" หึ ปากดีให้ตลอดนะ "
Why!? ผมปากดีตรงไหนที่ไอ้หมอนั่นว่าล่ะเนี่ย พูดเสร็จล่ะเดินหนีไปอีก ทิ้งความงง งวยไว้ให้ผมสงสัยอีก ไอ้หมอนี่มันอะไรของมันว่ะเนี่ย!!!
________________________
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments