สู่ต่อสิวะ

ต้า

:

:

นะโต๊ะไม้หินอ่อนข้างมหาลัย "เฮ้ยยย"....ผมถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย ในหัวคิดอยู่เรื่องเดียว "แม้ง..ไม่เคยมีใครปฎิเสธกูอย่างนี้มาก่อน...เสียเชิงชิบหาย

"ไงเพื่อน...ปฏิบัติการวันแรกเป็นไงบ้างวะ ไอ้บอลถามขึ้นขณะเดินมานั่งลงตรงโต๊ะพร้อมกับไอ้เพชร

"นี่พวกมึงทำอะไรกันวะ ไอ้เพชรถามขึ้นมา

แบบงงๆ

"จะอะไร...ก็ไอ้เชี่ยย...บอลมันท้าให้กูไปจีบไอ้ทายปีสามคณะบริหารนะสิ ผมพูดออกไปเชิงหงุดหงิด

"ห้ะ..ไอ้ทายอะนะ นี่มึงหาเรื่องใส่ตัวหรือเปล่าวะ ไอ้เพชรพูดขึ้น

"ทำไมมึงรู้จักหรอ ผมถามออกมาด้วยความแปลกใจ

"ทำไมจะไม่รู้จัก ก็ไอ้นี่ที่ทำให้แนนโน๊ะร้องไห้เป็นเดือน

"ทำไม น้องมึงออกจะน่ารัก ไอ้บอลถามขึ้น

"ก็มันไม่ชอบผู้หญิง ผมได้ยินดังนั้นก็มีแรงฮึดขึ้นมาหน่อยๆ "หึ..กูรู้นะว่ามึงคิดอะไร กูยังพูดไม่จบ อีกอย่างมันก็เกลียดผู้ชายอย่างมึงเข้ากระดูกดำ

"แบบไหน อย่างกูไม่ดียังไงวะ

"ก็แบบ เจ้าชู้.. เชี่ยย..เลว...ระยำ...สำส่อน มันพูดจนผมต้องยกมือห้าม

"พอ..พอ...กูรู้ละ..มึงไม่ต้องสาธยายความดีของกูขนาดนั้น  แล้วมึงไม่คิดจะช่วยกูหน่อยหรอวะ ถือว่าแก้แค้นให้น้องมึงไง " มันนิ่งคิดพักนึง

"จะดีหรอวะ กูว่าปล่อยมันไปเหอะ และอีกอย่างมึงเองก็ชอบไปเล่นกับความรู้สึกคนอื่น มันไม่ดีนะโว้ย

"สาาาธุ  ผมกับไอ้บอลยกมือขึ้นไหว้พร้อมกัน "มึงไม่ต้องมาโน้มน้าวกู มึงต้องหาวิธีช่วยกูจีบ ไม่งั้นกูจะไปจีบน้องสาวมึงแทน โอเค

"ไอ้เชี่ยยย... มึงอย่าทำอย่างนั้นนะโว้ย  เออๆ เดี๋ยวกูไปสืบให้ว่ามันชอบอะไรแล้วกัน..สัตว์  เออ..ว่าแต่เมื่อกี้ไอ้บอลมึงว่าน้องกูน่ารักหรอวะ มึงคิดอะไรกับน้องกูหรือเปล่านี่ 

ไอ้บอลทำหน้าลึกลักออกมา

"ทำไม.. คนอย่างกูไม่ดีตรงไหน

"หึ...ก็ไม่ใช้ไม่ดี แต่กูกลัวว่าน้องกูจะได้กินเกลือแทนข้าวน่ะสิ งก ชะขนาดนั้น

เช้าวันต่อมา

ผมมาหามันอีกครั้งพร้อมกับนํ้าปั่น..รสช๊อกโกแลต เพราะไอ้เพชรเป็นคนบอกว่ามันชอบ ผมยกแก้วนํ้าขึ้นมาดูก่อนจะส่ายหน้าออกมา"คนเชี่ยย..ไรกินนํ้าปั่นรสช๊อกโกเเลต ยังกะเด็กสามขวบ "ผมสบทออกมาเบาๆ มาแล้วกูจะทำไงดีวะ ผมทำท่าลุกลี้ลุกลนก่อนจะวิ่งไปหยุดตรงหน้ามันแล้วยื้นนํ้าปั่นให้

"อะ...กูชื้อมาฝาก มันไม่พูดพร้อมกับจะเดินไป แล้วผมก็รั้งแขนมันไว้ "เดี๋ยวสิ นี่มึงรังเกียจกูอะไรนักหนาวะ มันนิ่งไปแป๊บนึง

"กูไม่ได้รังเกียจ...แต่กูไม่ชอบหน้ามึง มันพูดพร้อมกับจ่องหน้าผมเขมง

"แต่กูชอบหน้ามึง แล้วกูก็จะจีบมึง กูจะเอามึงมาเป็นแฟนกูให้ได้

"หึ...เสียเวลาว่ะ...ปล่อย มันแกะมือผมออกแล้วเดินไป

"เดี๋ยวดิวะ...ไอ้ทาย  ผมเรียกตามหลังมันแต่มันไม่แม้แต่จะหันมามอง'ไม่ปฎิเสธ..แสดงว่าจีบได้ป่าววะ'ผมคุยกับตัวเองเบาๆ  ผมกลับมาที่คณะที่ตอนนี้ไอ้เพชรกับไอ้บอลนั่งรออยู่

"เป็นไงวะมึง..ไอ้บอลถามขึ้นทันทีที่ผมมาถึง

"ก็เหมือนเดิมวะมึง  กูอยากรู้จริงๆว่าใจมันทำด้วยอิฐหรือไงวะแข็งขนาดนี้ นี่ถ้าเป็นผู้หญิงนะยอมตั้งแต่วันแรกแล้ว ผมพูดออกไปเชิงหงุดหงิด

"เออนาาาา...ตื้อเท่านั้นที่จะคองโลก ไอ้บอลพูดขึ้น

"ว่าแต่ไอ้เพชร มึงมีอะไรอีกวะที่เกี่ยวกับมันเล่ามาให้หมดเลยนะ

"ก็ที่กูถามน้องกูมา นอกจากนํ้าปั่นรสซ๊อกโกแลตที่มันชอบก็มี...สีขาว เออ..มันชอบสีขาว ชอบไปเล่นดนตรีที่ผับ  ชอบว่ายนํ้า ชอบนั่ง มอเตอร์ไซค์  ชอบไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดตอนเที่ยง และชอบใส่เสื้อยืดแขนสั้นสีขาว 

"โห้...น้องมึงนี่สุดยอดว่ะ เป็นแฟนควับตัวยงได้เลยนะเนี่ย ....ผมทำท่าไม่อยากจะเชื่อออกมา

"เออ..แต่นี่ยังมีอีกนะ มันน่ะไม่ชอบคนเจ้าชู้อย่างมึง ไม่ชอบคนหน้ารำคาญ คนโกหก ไม่ชอบคนปากหมาแล้วที่สำคญไม่ชอบคนที่ชื้อของมาเปให้ด้วยว่ะ

"หึ...ที่มึงพูดมา กู ล้วนๆเลยสัตว์ แล้วกูจะทำไงให้มันมาสนใจกูดีว่ะ

"คงยากว่ะ....ไอ้เพชรพูดพร้อมกับตบบ่าผมเบาๆ

"แล้วคืนนี้มันจะไปเล่นดนตรีป่าววะ มึงรู้ใช้ไหมว่ามันเล่นอยู่ร้านไหน ผมทำหน้าเจ้าเล่ออกมา

"ก็หน้าจะนะ วันนี้วันศุกร์ มันหน้าจะไป กูถามร้านจากน้องกูมาแล้ว  

"งั้นคืนนี้เราไปด้วยกัน ...ตามนี้

คืนนี้เราก็มาถึงร้านที่ไอ้เพชรว่า เป็นร้านเล็กๆไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่

"ทำไมมันมาเล่นที่นี่วะ..คนไม่ค่อยมี ไอ้บอลถามขึ้น

"ไม่รู้เหมือนกันว่ะ..แต่ดูแต่ละคนนักเลงชิบหาย คนแถวนี้ไม่หน้าคบเลยว่ะ 

"เออ..งั้นเรากลับกันดีกว่าว่ะ ไอ้บอลชวน

"กลับไม่ได้อุตส่าห์มาถึงนี้แล้ว ผมบอกมันออกไป

พอเดินเข้าไปในร้านก็เห็นมันเล่นกีต้าพร้อมกับร้องเพลงอยู่บนเวทีพอดี 'ก็ดูดีอยู่นะ แต่...สู่ผมไม่ได้หรอก'  ผมคิดในใจ

"เชี่ยย...ร้องเองเล่นเองด้วยวะมึง...โคตรเท่...ไอ้บอลพูดขึ้นพร้อมกับเดินไปนั่งลงตรงเก้าอี้ 

"เท่ตรงใหน แบบนี้กูก็ทำได้ มึงดูขนาดกูยังไม่ได้ทำอะไร สาวๆยังมองกูตานี่เยิ้มเชียว ผมพูดพร้อมกับยืดอกภูมิใจสุดๆ

"หึ...นั่นเขายังไม่รู้จักสันดานมึงต่างหาก ไอ้เพชรพูดขึ้นบ้าง

"โห้...มึงก็เกินไปป่ะ ผมพูดกับไอ้เพชรพร้อมกับมองกลับไปหามันที่ตอนนี้มองผมตาเขียวปัต..  อุ่ย..

"นี้มันคงชอบมึงมากเลยนะ มึงดูมันมองมึงดิ ยังกะจะกินเลือดกินเนื้อ ไอ้บอลพูดขึ้น

"มึงว่าชาติที่แล้วกูไปแย้งเมียมันหรือเปล่าวะ ทำไมมันไม่ชอบหน้ากูขนาดนี้ กูออกจะหล่อ เท่ ..วุ้..คิดแล้วหงุดหงิด

"หึหึ..ไอ้บอลหัวเราะขึ้นมา แล้วคืนนี้คงจะไม่ได้อะไรอีกตามเคย แม้งงงง...ร้องอยู่นั้นตั้งแต่สองทุ่มยันเที่ยงคืน จนร้านปิด และตอนนี้ ไอ้สองตัวนี้ก็เมาหลับไปเป็นที่เรียบร้อย ก็เหลือแต่ผมที่ถ่างตารอมันอยู่นี่

 "ปวดฉี่ว่ะ...นี่พวกมึงไปเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ ผมเรียกไอ้สองตัวแต่แม้งงไม่มีใครจะลุกชักตัว "แล้วกูจะพาพวกมันกลับยังไงวะเนี่ย" ผมเดินไปห้องนํ้าด้วยสภาพไม่ปกตินัก ที่อดทนมาถึงเที่ยงคืนได้ก็ถือว่าคอแข็งใช้ได้แล้วครับ ผมเดินเข้าไปแล้วชนกับผู้ชายสองคนที่เดินสวนออกมา

"ขอโทษครับ...ผมขอโทษไปพร้อมกับจะเดินเบี่ยงเข้าไปแต่ชายคนหนึ่งมาดึงแขนผมไว้

"เดี๋ยว..ขอโทษแล้วต้องชดใช้ด้วยสิ มันพูดพร้อมกับมองผมด้วยสายตาแปลกๆ ผมแกะมือมันออกพร้อมกับล้วงกระเป๋าตังออกมา ผมไม่อยากมีปัญหาครับให้ ให้มันจบๆไป

"เท่านี้พอไหม...ผมยื้นเงินให้มันจำนวนหนึ่ง 

"เงินกูก็อยากได้นะ แต่กูอยากได้อย่างอื่นด้วยว่ะ มันพูดพร้อมกับเดินต้อนผมเข้าห้องนํ้าเรื่อยๆ แววตาที่มองผม ผมรู้ได้ทันทีว่าพวกมันคิดอะไรอยู่ ผมทำท่าระแวงออกมาพร้อมกับจะเดินหนี ก่อนที่มันจะรั้งแขนผมไว้แล้วเหวี่ยงผมเข้าไปติดกับฝาผนังห้องนํ้าดัง..อั้ก  พร้อมกับอีกคนที่มาตึงเแขนผมไว้ เท่าที่มึนอยู่แล้วก็มึนมากกว่าเดิมอีกครับ

"ไอ้เชี่ยย..ปล่อยกู ผมเริ่มดิ้นแต่แม้งง..แรงมันหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ แล้วมันอีกคนก็ใช้มือชกเข้ามาที่ท้องผม  จากที่โวยวายเมื่อกี่ก็เปลี่ยนเป็นจุก ทั้งจุกทั้งเจ็บ "ไอ้สัตว์ต่อยมาได้ ไอ้เชี่ยยย..ปล่อยกู กูไม่เอานะไอ้สัตว์ "ถึงอย่างนั่นผมก็ยังด่ามันไม่เลิก แล้วมันอีกคนก็เอื่อมมือมาปลดกระดุมเสื้อผม ก่อนที่ไอ้ทายมันจะเดินเข้ามา มันเหลือบมามองผมเล็กน้อยก่อนจะเดินไปล้างมือ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วทำท่าจะเดินออกไป

"เดี๋ยวไอ้ทายมึงช่วยกูก่อน ผมเรียกมันตามหลัง มันหยุดชะงักแล้วก็หันกลับมา

"กูรู้จักมึงด้วยหรอวะ"  แล้วมันก็ทำท่าจะเดินไปอีก 

"เดี๋ยว...เดี๋ยว...ไอ้ทาย พี่ทายช่วยกูก่อน  มันหยุดชะงักพร้อมกับหันมาอีกครั้ง

"หื่อออ...พี่เลยหรอ..นี่มึงยอมเรียกกูพี่แล้วหรอ ไม่อยากจะเชื่อเลย เอ่อๆก็ได้ กูเห็นแก่ที่มึงยอมเรียกกูว่าพี่นะ งั้นกูจะช่วยมึง 

"นี่พวกมึงสองคนที่นี่ไม่อนุญาติให้มีเรื่องแบบนี้นะ มึงรู้ใช้ไหมว่าจะโดนอะไร"พวกมันสองคนมองหน้ากัน ก่อนจะปล่อยผมแล้วเดินออกไป

"เชี่ยยย..นี้มันง่ายขนาดนี้ แล้วทำไมมึงไม่ช่วยกูตั้งแต่ทีแรกวะ ปล่อยให้พวกมันรุมกูอยู่ได้ ผมพูดพร้อมกับมือที่กุมท้องไว้ที่ตอนนี้ยังจุกไม่หาย

"กูจะช่วย ไม่ช่วย ก็เรื่องของกูป่ะ แต่คนอย่างมึงโดนชะมั้งก็ดี  เผื่อจะคิดได้  ผมมองหน้ามันแบบงงๆ

"คิดอะไรวะ...แต่ช่างเถอะ ขอบใจแล้วกันที่ช่วยกู

"ไม่เป็นไร...กูแค่เห็นหมาจนตรอก กูเลยสงสาร ถือว่าทำบุญก็แล้วกัน..มันตบบ่าผมเบาๆแล้วเดินออกไป

"แม้งงง...ดูมันเปรียบมาได้..ไอ้สัตว์...ไอ้.. วูววว...ใจเย็นๆอดทนไว้ เพื่อเป้าหมาย..อดทนไว้มึง ไอ้ต้า... ผมข่มใจสงบสติอารมณ์ก่อนจะเดินตามมันออกไป

###%%%%####%%%%##

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***