#2เอ๋นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

👠1: นี่ๆแกทำไมมันยังกล้ามา รร.อีกอยู่วะ น่าไมอายว่ะ สงสัยหน้ามันคงหนามากแน่เลยแก

👠2: เออใช่แกฉันว่านะหน้ามันคงโบกปูนซีเมนร์มาเต็มที่เลยล่ะ

โอซะกะ:พวกฟู้หญิงพวกนี้น่ารำคาญจริงๆเลยนะ//เดินผ่านกลุ่มผู้หญิง

**หึเรื่องที่พวกนั้นพูดน่ะมันมาจากเรื่องที่ว่าฉันไปแกล้งคุณนางฟ้าของพวกเธอเข้าน่ะสิเลยถูกพวกนั้นแอนตี้ซะละแต่จะว่าไปก็ไม่มีใครเชื่อหรอกนะว่าฉันไม่ได้ทำทุกคนคงเชื่อแค่คุณนางฟ้าเท่านั้นแหละเห้อโลกนี้มันน่ารำคาญจริงๆเลย

กริ๋ง กริ๋ง.เสียงออดเข้าห้องเรียน

11.00น.\-12.00น.ได้เวลาพักเที่ยง

โอซะกะ: นี่ก็เที่ยงแล้วไปกินข้าวข้างนอกดีกว่า//กำลังจะข้ามถนนไปร้านข้าว

ปรีด ปรีด .เสียงบีบแตรถ

👞👠: หนูระวัง!!!

โอซะกะ: กรี๊ดดดดดดด.......

**อาาแสบตาจังนี่เราอยู่ที่ไหนกันนะ....เออเมื่อกี้ฉันจำได้ว่าถูกรถชนแล้วฉันก็..ตายแล้วสินะ 555+ดีใจจังเลยที่ได้ตายจะได้ไม่ต้องอยู่บนโลกที่โสมมแบบนี้น่ะดีใจที่สุดเลย

พระเจ้า: ฮึ่ม ฮึ่ม นี่เจ้าจะคุยคนเดียวอีนนานไมข้านั้งดูเจ้าตั้งนานแล้วนะ

โอซะกะ: นี่เขาเป็นใคร แล้วฉันอยู่ที่ไหน แล้วเขารู้ได้ไงว่าฉัยคุยคนเดียว เขามาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้...

พระเจ้า: นี่พอ เจ้านี่ถามมากจริง

โอซะกะ: นี่ฉันยังไม่ถามเลยนะล้วนายรู้ได้ไง

พระเจ้า: คำถามที่1 ฉันเป็นพระเจ้า 2 เจ้าอยู่ในเขตแดนข้ามภิภพ 3 ฉันอ่าใจเธอได้ และ 4 เธอยังไม่ตาย และไม่ต้องถามอะไรมากฉันจะให้เธอไปเกิดใหม่และให้พรเธอได้3ข้อ

โอซะกะ: ฉันไม่ขออะไรมาก 1 ขอให้ฉลาด 2 ขอเป็นตัวประกอบ หรือไม่ก็ไม่โดดเด่นอะไรเลย 3 ขอพรได้อีก5ข้อ

พระเจ้า: ได้(แต่เจ้าจะไม่ได้เกิดเป็นตัวประกอบแต่เป็นนางร้ายต่างหากงั้นข้าจะให้พรนี่แก่เจ้าคือความสวยงามและผัว)

โอซะกะ:นี่โลกที่ฉันไปเกิดเป็นโลคยังไงอ่ะ

พระเจ้า: เป็นโลคเวทมนร์

โอซะกะ: อืมไปได้รึยัง

พระเจ้า: ไปได้แล้ว

วิ้ง วิ้ง.เสียงร่ายเวท

......: นี่ฉันอยู่ที่ไหนอีกเนี่ย

.......:คุณหนูๆฟื้นแล้วคุณหนูฟื้นแล้วเจ้าค่ะ

........:ลูกข้าตื่นแล้วรึ

.........:เจ้าค่ะเชิญทางนี้เลยเจ้าค่ะ

...........:โอ๊ย!!ปวดๆหัวโอ๊ยยย