"งั้นเราก็มาตกนรกด้วยกันเถอะ"
คำเยาะเย้ยจากความชั่วร้ายที่เกาะกินสติของเธอ ผู้ที่เธอยอมที่จะแผดเผาทั้งจักรวาลเพื่อใบหน้างดงามนั้น ใบหน้าที่ล่อลวงเธอจนเธอต้องตกนรกถูกแผดเผาทุกข์ทรมานจนไม่ได้ฝุดได้เกิด
ดอกไม้ที่เหี่ยวเฉาเบ่งบานอีกครั้ง ความชั่วร้ายกลับจางหายไป..
“แด่บุปผามวลแรก... ที่งดงามเกินกว่าซาตานอย่างข้าจะสัมผัส”
— ผู้ไร้ชื่อ
นั่นคือประโยคสุดท้ายของหนังสือวรรณกรรมราคาถูกมือสามที่ไม่มีใครอยากแตะต้อง และไม่ปรากฏชื่อผู้ประพันธ์
สิ่งนั้นได้นำพาลมหายใจของเธอไปสู่ต้นแอปเปิ้ลที่ตั้งตระหง่านท่ามกลางทุ่งนาที่เหี่ยวเฉา
ผลแอปเปิ้ลแดงสุกน่าลิ้มลอง เป็นผลผลิตเดียวของต้นแอปเปิ้ลต้นนี้ ความโลภชนะจิตใจของเธอ เธอลิ้มลองมันเหมือนกับที่อีฟ มนุษย์หญิงผู้แรกของโลกเลยสัมผัส
"ข้าจะเป็นจักรพรรดินี"
โดมิซีเวรีนมอบหมายให้NovelToonตีดพิมพ์ผลงานเรื่องนี้ เนื้อหาเป็นเพียงความคิดเห็นของนักเขียน ไม่เป็นตัวแทนทางNovelToon
The Unforgiving Poetry Of Satan คอมเมนท์