🖤 แนะนำตัวละคร 🖤
🔥 อคิน (พระเอก)
อายุ 22 ปี นักศึกษาบริหารธุรกิจ ปี 4
ลูกชายคนโตของตระกูลที่เคยเป็นมหาอำนาจด้านอสังหาริมทรัพย์ แต่ธุรกิจล้มละลายเพราะการแข่งขัน
เติบโตมากับแรงกดดัน ต้องพิสูจน์ตัวเองตลอดเวลา
ภายนอกดูเย็นชา ดุดัน แต่จริง ๆ เป็นคนมีความรับผิดชอบสูงและรักครอบครัว
มีนิสัยไม่ยอมก้มหัวให้ใคร จึงมักถูกมองว่า “หยิ่ง”
จุดอ่อน: มีแผลในใจเรื่อง “ความพ่ายแพ้ของครอบครัว” ทำให้เขาโกรธง่ายเมื่อมีใครพูดถึงอดีต
🌙 รวิษ (นายเอก)
อายุ 21 ปี นักศึกษานิติศาสตร์ ปี 3
ลูกชายคนเดียวของตระกูลคู่แข่ง ที่ขึ้นแท่นเป็นผู้นำธุรกิจแทนอคิน
เติบโตมาในครอบครัวที่เคร่งครัด ถูกฝึกให้เป็น “ทายาทสมบูรณ์แบบ”
ภายนอกสุภาพ อ่อนโยน จนใคร ๆ ก็ชอบ แต่ซ่อนความกดดันเอาไว้
เป็นคนเก่งรอบด้าน ทั้งการเรียน กีฬา และการเข้าสังคม
จุดอ่อน: รู้สึก “โดดเดี่ยว” เพราะแม้จะมีทุกอย่าง แต่แทบไม่มีใครเห็นตัวตนที่แท้จริง
🗡️ เดช (เพื่อน พ.อ)
อายุ 22 ปี เพื่อนสนิทของอคิน เรียนบริหารธุรกิจด้วยกัน
นิสัยกวน ๆ ปากกล้า คิดอะไรพูดอย่างนั้น แต่จริงใจสุด ๆ
มักดึงอคินออกจากความเครียดและบรรยากาศหนัก ๆ
บท: เพื่อนตัวตลก + ที่พึ่งทางใจของอคิน
📚 ภควัต (เพื่อน น.อ)
อายุ 21 ปี เพื่อนสนิทของรวิษ เพื่อนร่วมห้องเรียนกฎหมาย
สุขุม เงียบ ๆ ฟังมากกว่าพูด
เหมือนที่ปรึกษาที่คอยให้เหตุผลกับรวิษเวลาตัดสินใจผิด
บท: เพื่อนที่เป็นเหมือน "เสียงเตือน" และ "สติ" ของรวิษ
เริ่ม!!!!
เสียงฝนกระทบหลังคากระจกของห้องสมุดกลาง ทำให้รวิษวางหนังสือกฎหมายลงช้า ๆ สายตาเหม่อมองออกไปยังความมืดที่พร่ามัวด้วยม่านฝน เขาควรกลับแล้ว แต่เหมือนหัวใจยังติดอยู่ตรงนี้—เพราะรู้ว่าอีกคนจะมา
ไม่นาน เสียงฝีเท้าหนักก็เดินเข้ามา อคิน ยืนอยู่ตรงประตู ร่างสูงโปร่งในชุดนักศึกษาที่เปียกฝนบางส่วน เส้นผมเปียกหยดน้ำไหลลงข้างแก้ม
“ยังไม่กลับ?” เสียงทุ้มถามเรียบ ๆ
รวิษยิ้มบาง “รอฝนหยุด…หรือไม่ก็รอใครบางคน”
อคินชะงัก มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย แต่แววตายังแข็งเหมือนเดิม “ไม่กลัวเหรอ ถ้ามีคนเห็นเราอยู่ด้วยกัน”
“กลัวสิ” รวิษตอบตรง ๆ พลางปิดหนังสือ “แต่เหนื่อยกว่า ที่ต้องทำเหมือนไม่รู้จักนายทุกวัน”
คำพูดนั้นเหมือนกระแทกกำแพงรอบใจอคินให้แตกออก เขาเดินเข้ามาใกล้จนระยะห่างเหลือเพียงลมหายใจ สายตาเข้มมองคนตรงหน้าที่ดูเหมือนจะอ่อนโยนเกินไปสำหรับโลกที่โหดร้าย
“นายรู้ใช่ไหม ว่าสำหรับครอบครัวเรา…นายคือศัตรู”
รวิษยิ้มเศร้า ๆ ก่อนกระซิบแผ่ว “แต่สำหรับหัวใจฉัน…นายคือคนเดียวที่อยากเลือก”
ฝนยังตกไม่หยุด ทว่าในห้องสมุดที่เงียบสงัด ความผิดพลาดก็กำลังเกิดขึ้น—เมื่ออคินดึงรวิษเข้ามากอดแน่น ราวกับโลกภายนอกไม่มีความหมายอีกต่อไป
ฝนเริ่มซาลง แต่ความเงียบกลับหนักขึ้น รวิษยังคงซ่อนหน้าในอกอคิน ขณะที่อคินกุมมือเขาแน่น เสียงหัวใจสองดวงเต้นแรงท่ามกลางความเงียบ
“เราทำแบบนี้ไม่ได้หรอก…” รวิษพูด แต่อ้อมแขนไม่ถอย
“ทำไม่ได้สำหรับใคร? สำหรับฉัน หรือสำหรับโลกทั้งใบ?” อคินตอบเสียงเข้ม
“สำหรับครอบครัว…สำหรับทุกคน…ถ้ารู้เข้า พวกเขาจะไม่ให้อภัยเรา”
อคินเงียบไป ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า
“บางที…สิ่งที่ถูกต้องที่สุดสำหรับหัวใจเรา อาจไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องสำหรับโลก”
รวิษเงยหน้าขึ้น แววตาสั่นไหว แต่เต็มไปด้วยความหวัง
“อคิน…นายคิดจริง ๆ เหรอ ว่าจะเสี่ยงทุกอย่างเพื่อฉัน?”
“ใช่…ฉันเสี่ยงทุกอย่างเพื่อเรา”
ฝนที่ยังเหลือพรำ ๆ เหมือนกลั่นใจทั้งคู่ให้ชัดเจนขึ้น
ความรักครั้งนี้ผิดพลาดในสายตาคนอื่น แต่สำหรับหัวใจของเขาทั้งสอง มันคือความจริงเพียงหนึ่งเดียว
เดชและภควัตที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ เพียงแต่ระเบียบห้องสมุดปิดเสียงพวกเขาไม่ให้ดังออกมา แต่สายตาของทั้งคู่ยืนยันชัดเจนว่า… เพื่อนสองคนก็ยอมรับในความรักนี้ แม้โลกจะไม่ยอมรับก็ตาม
และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความรักที่ทั้งผิดพลาด…และสวยงามที่สุด........❤️🥰
