ความรักคืออะไร...
สำหรับผมมันคือ การที่เรารักใครสักคนที่เขารักเรา โดยไม่หวังอะไรนอกจากความรักที่มีให้กัน
ผมเคยมีความรักครั้งหนึ่งเป็นรักแรกของผมและเป็นรักครั้งแรกที่ไม่สมหวังเพราะ...
ณ ต้นไม้ในสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ผมนั่งอ่านหนังสือและฟังเพลงไปด้วย ในขณะเดียวกัน มีรุ่นที่คนหนึ่งเดินตรงมาหาผม
"น้องครับ" เขาเรียกผมด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ผมก็ทำตัวไม่ถูก นึงจากเป็นครั้งแรกที่มีคนมาคุยกับผม เพราะผมเข้าสังคมไม่เป็น
"ครับ พี่มีอะไรหรือเปล่าครับ" ผมเกร็งจนพี่เขาดูออก
พี่เขาเอาของที่ผมทำตกมาคืน พี่เขายื่นของที่ผมทำตกพร้อมกับพูดว่า "น้องรู้จักนักเขียนคนนี้ด้วยหรอครับ"
ผมเกร็งจนทำอะไรไม่ถูกทำได้แค่พยักหน้าให้พี่เขา
พี่เขาหัวเราะท่าทางของผม นี่เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกแปลกประหลาดอย่างบอกไม่ถูก
หลังจากวันนั้นพี่เขาก็มาหาผมบ่อยๆ ที่สวนสาธารณะจนวันนึงพี่เขาเริ่มหายไปมาไม่บ่อยเหมือนแต่ก่อน จนวันหนึ่งพี่เขามาพบผมแล้วพูดว่า "หลังจากนี้พี่คงไม่มาหาเราแล้วนะ แฟนพี่ไม่อนุญาตนะ"
และนี่คือสาเหตุทำไมรักแรกของผมถึงไม่สมหวัง ในขณะหัวใจของผมยังทำใจลืมไม่ได้ รุ่นน้องคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตผมด้วยความบังเอิญ
น้องคนนั้นเข้ามาในชีวิตของผม นานวันเข้าผมก็รู้สึกกับน้องเขา ผมไม่กล้าบอกน้องเขา ทำได้แค่เก็บไว้ในใจ จนมาวันหนึ่ง...
น้องคนนั้นมาสารภาพรักกับผมอย่างแน่วแน่ "ผมชอบพี่มาตั้งนานแล้ว ก่อนพี่จะชอบพี่ชายของผมสักอีก.."
คำตอบนั้น ทำให้ผมสับสนอย่างหนัก ผมไม่สามารถให้คำตอบกับน้องเขาได้ในทันที ผมเดินหนีออกมาจากตรงนั้น ทิ้งน้องเขาไว้คนเดียว
แต่สุดท้ายแล้ว น้องเขาก็ไม่ท้อแท้ความรักในครั้งนี้ น้องเขาตามตื้อผมทุกวัน ทุกเวลา ทุกช่องทาง
ผมจึงใจอ่อนและเห็นความรักที่น้องมีให้ผม ผมจึงให้คำตอบที่น้องเขารอมานาน...
