กลางทุ่งหญ้าอันสวยงามที่แสนไกลเอาเรื่อง เดิมที่เป็นบ้านเมืองที่สมบูรณ์ต้นแบบของประเทศหนึ่ง เมื่อเวลาผ่านไปร้อยปี กลับกลายเป็นสุสานหลวงที่ผู้คนต่างให้ความเคารพรักยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด แน่นอนว่าสถานที่แห่งนั้นไม่ได้เป็นเป็นแต่ก่อนเหมือนอย่างที่ควรเป็นมาตั้งแต่ต้น ถึงแม้กาลเวลาชอบแย่งช่วงที่สำคัญไปจากสิ่งมีชีวิตที่เป็นหนึ่งในช่วงที่มีค่าของเวลา แต่มีมนุษย์บางกลุ่มเราเนี่ยละดันกลายเป็นสิ่งที่อยู่เหนือกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ " ][ ไม่สามารถระบุได้จากเวลา ][ " ถูกเรียกขานกันมาหลายสิบจนกลายเป็นเรื่องราวที่เหล่านักวิจัยโบราณคดียังหาข้อพิสูจน์ไม่ได้ว่าเป็นความจริงหรือเป็นเพียงเรื่องเล่าขานที่ชาวเมืองนั้นเล่าขานกันมาต่อรุ่นสู่รุ่นหรือป่าว แต่ที่เป็นหลักฐานแน่ชัดที่สุดก็คือมนุษย์กลุ่มนั้นเคยมีตัวตนและเคยใช้ชีวิตอยู่ช่วงเวลานั้นแน่นอน แถมไม่เคยจากไปไหนเลย
