NovelToon NovelToon

ชัยชนะของพวกเรา

ep.1

ณ พื้นที่โล่งกว้างกลางป่า
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ฮึบๆ!!
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
//ฝึกเตะต่อยหุ่นฟาง
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
ฮ่าๆ ฝีมือก็ยังอ่อนหัดนะลูก
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
พ่อเองก็ด้วยแหละน่า ถึงจะเก่งเรื่องกำลังแต่คุณพ่อน่ะไม่เก่งเรื่องการพรางตัวเลยนะคะ
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
โธ่! อย่าพูดแบบแม่สิ
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
แฮร่!!//โผล่มาข้างหลัง
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
ว้าก!!!!//ตกใจ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อะฮ่าๆๆๆ คุณพ่อนี่ขวัญอ่อนจริงๆ
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
ใจร้ายจังเลยที่รัก
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
ขอโทษทีนะ แค่จะมาบอกว่าอาหารเย็นพร้อมแล้วน่ะ
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
เยี่ยมเลย! ไปกินข้าวกันเถอะเรา!
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
ไปกันจ้ะลูก
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ค่ะ!
. . . . . . . . . . . .
ระหว่างที่กำลังกินข้าว
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
แม่คะ
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
หืม?
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
พรุ่งนี้ก็จะวันเกิดหนูแล้ว~ ให้หนูไปเที่ยวกับเพื่อนได้มั้ยคะ?
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
เอ่อ.....
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
//ส่งสายตาให้คุณพ่อ
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
อะแฮ่ม! ถ้าลูกยังอายุไม่ถึง14ก็อย่าหวัง
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
พรุ่งนี้หนูก็14แล้วนะคะ
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
โอ้....จริงด้วย
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
ไปเที่ยวกับเพื่อนโดยไม่มีพ่อกับแม่ไปด้วยงั้นเหรอ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ค่ะ ก็แค่ไปเที่ยวเองนี่คะ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ไปเดินห้าง
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
เห้อ.....
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
ก็ได้จ้ะ
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
พรืด-----//กำลังตักข้าวเข้าปากข้าวก็พุ่ง
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
ที่รัก!//รีบหยิบกระดาษทิชชู่ให้
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
งั้นหนูขึ้นห้องก่อนนะคะ ไว้เจอกันค่ะ//เดินขึ้นห้อง
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
จ้ะ.....//มองกับข้าวที่เละเพราะมีข้าวเต็มไปหมด
. . . . .
เช้าวันต่อมา
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
งืม....//นอนกลิ้งตกเตียง
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อะ....//ตื่น
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
เช้าแล้ว!!! วันนี้วันดี
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
เย้!!!!//ลุกขึ้นจัดเตียงและวิ่งไปที่ห้องนอนพ่อกับแม่
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
พ่อคะ! แม่คะ!
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
!?//สะดุ้งตื่น
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
//ยังนอนกรนอยู่เหมือนเดิม
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
มีอะไรเหรอลูก?
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
วันนี้วันเกิดอยู่แล้ว!!!
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
เย้ๆ~
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
จริงด้วย! วันครอบครัว----
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
วันนี้หนูจะไปเที่ยวกับเพื่อน!
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
อ๋อ....
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
งั้นหนูไปเตรียมตัวนะคะ~
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
โอเคลูก
. . . . . . . . . .
เมื่อถึงเวลาที่จะไปเที่ยว
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ไปก่อนนะคะ!
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
โอเคลูก รีบไปรีบกลับนะ
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
โชคดีนะจ๊ะ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ค่า~//ออกจากบ้านและนั่งแท็กซี่ไปที่ห้าง
เมื่อถึงห้าง
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
//ลงจากแท็กซี่และจ่ายเงิน
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
เอาล่ะ มิยะๆ...อยู่ไหนนะ?
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
//มองหา
มิยะ
มิยะ
ไง
มิยะ
มิยะ
//โผล่มาจากด้านหลัง
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ไงมิยะ!
มิยะ
มิยะ
ไปกินข้าวแกงกะหรี่กัน
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อื้ม!
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
เอ๊ะ....นั่นอ่ะไรน่ะ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันนะ?
ซาซายะ
ซาซายะ
ปล่อยฉันนะ!!!//ถีบหน้าคนในหน่วยงาน1
คนในหน่วยงาน1
คนในหน่วยงาน1
อึก!!//ปล่อยแขนซาซายะและเอามือจับจมูกตัวเอง
ซาซายะ
ซาซายะ
//หายตัวไปและโผล่ไปอยู่ใกล้ๆจุดที่ฮิมาวาริอยู่
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
นั่นมันอะไรน่ะ!? ผู้หญิง
มิยะ
มิยะ
สัตว์ประหลาด! ต้องใช่แน่ๆ! หนีเร็ว!
มิยะ
มิยะ
//ดึงแขนฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
เดี๋ยวก่อน!
ซาซายะ
ซาซายะ
อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ!-----//กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเพราะถูกช็อต
คนในหน่วยงาน2
คนในหน่วยงาน2
//กดปุ่มบนรีโมทให้ช็อตซาซายะ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
พวกนั้นกำลังจะทำอะไรผู้หญิงคนนั้นน่ะ!?
ซาซายะ
ซาซายะ
//กรี๊ดดังลั่นเพราะถูกช็อต
มิยะ
มิยะ
......//ตกใจจนตัวแข็ง
ซาซายะ
ซาซายะ
//นอนแน่นิ่งไป
คนในหน่วยงาน1
คนในหน่วยงาน1
รีบพากลับกันดีกว่า//กำลังจะเดินไปอุ้มซาซายะ
คาวากิ
คาวากิ
//วิ่งเข้าไปสะกัดขาคนในหน่วยงาน2
คนในหน่วยงาน2
คนในหน่วยงาน2
!?//ล้มและทำรีโมทหลุดจากมือ
คาวากิ
คาวากิ
//กระทืบรีโมทจนพังและใช้พลังน้ำแข็งแช่แข็งรีโมทที่พัง
คนในหน่วยงาน2
คนในหน่วยงาน2
แก....//ลุกขึ้น
คาวากิ
คาวากิ
//ใช้พลังน้ำแข็งแช่แข็งเท้าทั้งสองข้างของคนในหน่วยงาน2
คนในหน่วยงาน2
คนในหน่วยงาน2
อะ!!//หยิบปืน
จินกะ
จินกะ
//วิ่งเข้ามาจ้องตาคนในหน่วยงาน2
จินกะ
จินกะ
ปืนนั่นน่ะ....
คาวากิ
คาวากิ
จินกะ! อย่าเพิ่งฆ่าเขานะ!
จินกะ
จินกะ
......ทิ้งมันซะ
คนในหน่วยงาน2
คนในหน่วยงาน2
//ทิ้งปืนเพราะถูกสะกดจิต
จินกะ
จินกะ
เอาล่ะ...หลับซะ
คนในหน่วยงาน2
คนในหน่วยงาน2
//ล้มตัวลงและหลับไป
จินกะ
จินกะ
ซาซายะ...//วิ่งไปหา
คาวากิ
คาวากิ
//วิ่งตามไป
คนในหน่วยงาน1
คนในหน่วยงาน1
ให้ตายสิ....อย่าทำให้มันยากหนักเลย!//หยิบมีดพกขึ้นมาและกระหน่ำปาใส่จินกะและคาวากิ
คาวากิ
คาวากิ
//ใช้พลังน้ำแข็งแช่แข็งมือตัวเองเป็นถุงมือที่แข็งแรงและวิ่งปัดมีดทั้งหมดให้จินกะ
จินกะ
จินกะ
ขอบใจ...//วิ่งเข้าประชิดตัวคนในหน่วยงาน1และจ้องตา
คนในหน่วยงาน1
คนในหน่วยงาน1
//ไม่ทันได้ตั้งตัวก็โดนสะกดจิตซะแล้ว
จินกะ
จินกะ
หลับซะ....
คนในหน่วยงาน1
คนในหน่วยงาน1
//ล้มลงและหลับไป
จินกะ
จินกะ
เห้อ....
คาวากิ
คาวากิ
ซาซายะ!!!//รีบไปดูเพื่อน
ซาซายะ
ซาซายะ
//นอนนิ่ง
จินกะ
จินกะ
แค่สลบไป...//พยุงซาซายะ
คาวากิ
คาวากิ
เกือบไปแล้ว... พวกเราคงต้องรีบหนีแล้วล่ะ
คาวากิ
คาวากิ
//พยุงซาซายะ
จินกะ
จินกะ
อื้ม ไปกันเถอะ//ลากซาซายะขึ้นแท็กซี่
และเหตุการณ์ก็สงบลง
. . . . . . . . .
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ฉันรู้สึกไม่ดีเลย
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
//ตักแกงกะหรี่เข้าปาก
มิยะ
มิยะ
ไม่เป็นไรหรอกน่า เชื่อสิ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อื้ม....
. . . . .

ep.2

เมื่อฮิมาวาริเที่ยวกับเพื่อนจนเสร็จและเดินทางกลับบ้าน
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
พ่อคะ แม่คะ//เปิดประตูเข้าบ้าน
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
กลับมาแล้วค่ะ เป่าเค้กกันเถอะค่ะ----...//เดินมาหยุดอยู่ที่ห้องนั่งเล่น
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
ใจเย็นๆนะที่รัก...ทุกอย่างจะต้องไม่เป็นไร//ทำแผลให้กับพ่อ
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
อึก....//อดทน
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
พ่อคะ...แม่คะ...//มองข้าวของที่กระจัดกระจายไปทั่วและรอยเลือดบนพื้น
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
ลูกแม่!!
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
//วิ่งเข้าไปหาพ่อและแม่
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
เกิดอะไรขึ้นคะ!?
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
พวกเขาจะมาเอาตัวลูกไป...
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ใครคะ!?
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
พวกนั้น...หน่วยงานนั่น...//พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบไร้เรี่ยวแรง
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
พ่อ....//มองแผล
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
ไม่เป็นไร...พ่อยังไหว
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
รีบหนีกันเถอะ ก่อนที่พวกมันจะกลับมาอีก!//พยุงตัวพ่อ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ค..ค่ะ!!//รีบช่วยแม่พยุงพ่อ
. . . . . . . . . .
และทั้งสามคนก็พากันไปขึ้นรถ
และแม่ก็รีบขับรถออกไปทันที แต่....
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
นั่งดีๆนะลูก-----
คนในหน่วยงาน4
คนในหน่วยงาน4
//ขับรถไล่ตามมาติดๆ
คนในหน่วยงาน3
คนในหน่วยงาน3
//เปิดหลังคารถและโผล่ขึ้นไปบนหลังคา
คนในหน่วยงาน3
คนในหน่วยงาน3
//ยิงใส่รถของฮิมาวาริ
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
//พยายามขับให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
พวกเขาขับรถกันไปจนถึงถนนใหญ่
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
ขอร้องล่ะ พวกเราต้องไม่เป็นไรๆ
พ่อบุญธรรม1
พ่อบุญธรรม1
อึก.....//พยายามอดทนกับบาดแผล
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
พ่อคะ...แม่คะ...//ตัวสั่นด้วยความกลัว
แม่บุญธรรม1
แม่บุญธรรม1
ทุกอย่างจะต้อง-----
ภาพทุกอย่างเหมือนถูกสโลว์
ในตอนนั้น....รถอีกคันของหน่วยงานนั้นพุ่งมาชนเข้ากับรถฮิมาวาริอย่างจัง
จนรถของฮิมาวาริกระเด็นไปชนต้นไม้อีกที และ....
พ่อและแม่ของเธอนั้น...ไม่รอด
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อัก....//บาดเจ็บสาหัส
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
พ่อคะ....ม..แม่คะ...//มองศพพ่อแม่ผู้เป็นที่รัก
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
//น้ำตานองหน้าและสลบไป
. . . . . . . . . . . . . .
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อืม.....//ตื่นขึ้นบนเตียงในห้องสีขาว
โออิโนะ
โออิโนะ
ฟื้นแล้วสินะ....//นั่งอยู่ข้างๆ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
!?!!//ตกใจ
โออิโนะ
โออิโนะ
อะไรกัน...นึกว่าจะได้ยินคำว่าขอบคุณซะอีก
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
เอ่อ....ขอโทษนะที่นี่คือ...
โออิโนะ
โออิโนะ
ศูนย์วิจัยเด็กประหลาด
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ศูนย์วิจัย?//พยายามตั้งสติ
โออิโนะ
โออิโนะ
ฉันเป็นคนช่วยเธอไว้ ขอบคุณซะสิ
โออิโนะ
โออิโนะ
//มองด้วยความเย็นชา
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ข..ขอบคุณนะ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
แล้วพ่อแม่ฉันล่ะ!?
โออิโนะ
โออิโนะ
ก็รู้คำตอบดีอยู่แล้วนี่นา จะถามทำไม?
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
//จำภาพถูกอย่างได้อย่างชัดเจน
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
//น้ำตาคลอ
โออิโนะ
โออิโนะ
เอาน่า ชีวิตมันก็เจ็บปวดอย่างนี้แหละ
โออิโนะ
โออิโนะ
ไม่มีใครอยู่กับเธอไปได้ตลอดชีวิตหรอกนะ
โออิโนะ
โออิโนะ
พ่อแม่ฉันก็ด้วย และอีกอย่างนะพวกเขาไม่ใช่พ่อแม่จริงๆด้วย
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
หมายความว่าไง.....//ปาดน้ำตา
โออิโนะ
โออิโนะ
พ่อแม่ของฉันเล่าให้ฟังก่อนจะตายว่า พวกเขาไม่ใช่พ่อแม่จริงๆของฉันและก็ยังมีเด็กคนอื่นๆที่เหมือนกันกับฉันด้วย
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
แสดงว่า....
โออิโนะ
โออิโนะ
เอาที่เธอเข้าใจนั่นล่ะนะ เกือบลืมไปเลย
โออิโนะ
โออิโนะ
ฉันชื่อโออิโนะ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ฉันฮิมาวาริ ยินดีที่ได้เจอ
โออิโนะ
โออิโนะ
อื้ม... ว่าแต่เธออายุเท่าไหร่
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
14
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
นายล่ะ?
โออิโนะ
โออิโนะ
16
โออิโนะ
โออิโนะ
ฉันโดนพาตัวมาที่นี่ตั้งแต่อายุ14 ฉันก็เลยชินแล้วน่ะ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
.......
โออิโนะ
โออิโนะ
ฉันจะพาทัวร์ แต่สัญญากับฉันนะว่าเธอจะไม่หนี
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ได้...//พยักหน้า
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ยังไงฉันก็ไม่มีที่ให้ไปอีกแล้ว
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
//ดวงตาเริ่มหม่นหมองและเย็นชา
โออิโนะ
โออิโนะ
อื้ม ดีแล้วที่ทำความเข้าใจ
โออิโนะ
โออิโนะ
เธอเป็นเด็กดีนะ ไม่เหมือนกับคนอื่น
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
เอ๋?
โออิโนะ
โออิโนะ
ฉัรจะเล่าตอนพาทัวร์//ลุกขึ้น
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อื้ม//ลุกออกจากเตียง
โออิโนะ
โออิโนะ
ไปกันเถอะ//จูงมือฮิมาวาริไปข้างนอก
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อื้ม.....//เดินตามไปอย่างว่านอนสอนง่าย
. . . . . . .
ตัดมาที่คนในหน่วย
คนในหน่วยงาน2
คนในหน่วยงาน2
มีเด็กใหม่เข้ามาเหรอ?
คนในหน่วยงาน1
คนในหน่วยงาน1
อื้ม ได้ยินมาอย่างนั้น
คนในหน่วยงาน4
คนในหน่วยงาน4
เฮ้ๆ พวกแกสองคนทำงานพลาดอีกแล้วนะ
คนในหน่วยงาน2
คนในหน่วยงาน2
ก็เด็กพวกนั้นมันมีพลังสะกดจิตนี่นา....ทำไงได้ล่ะ
คนในหน่วยงาน4
คนในหน่วยงาน4
ยังไงก็เถอะ ทำตามหน้าที่และคำสั่งที่ได้รับมาก็พอ
คนในหน่วยงาน2
คนในหน่วยงาน2
อ่าๆ
คนในหน่วยงาน3
คนในหน่วยงาน3
ตั้งใจหน่อยนะ ปิกาบู//จิ้มจมูกคนในหน่วย2ก่อนจะเดินไปชงกาแฟ
คนในหน่วยงาน2
คนในหน่วยงาน2
ชิ....
......

ep.3

ในระหว่างเดินทัวร์
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
แล้วทำไมฉันกับนายถึงถูกพามาที่นี่ล่ะ?
โออิโนะ
โออิโนะ
เพื่อทดลองและเป็นอาวุธ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
เอ๋?
โออิโนะ
โออิโนะ
เพราะพวกเราเป็นเด็กที่พิเศษกว่าเด็กคนอื่นๆ
โออิโนะ
โออิโนะ
ฉันมีพลังในการรักษา
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ฮีลลิ่งงั้นเหรอ....
โออิโนะ
โออิโนะ
อื้ม ไม่ว่าจะบาดเจ็บมากแค่ไหนฉันก็ช่วยได้
โออิโนะ
โออิโนะ
แต่ถ้าตายไปแล้ว ฉันก็ช่วยไม่ได้
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อื้ม แล้วฉันล่ะ?
โออิโนะ
โออิโนะ
เอ่อ...ฉันจะไปรู้ได้ไงล่ะ? เธอสิต้องรู้ตัวของตัวเองดี
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ฉันเป็นแค่เด็กธรรมดา...ไม่ได้มีพลังสักหน่อย
โออิโนะ
โออิโนะ
งั้นก็คงเป็นเพราะว่ายา
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ยา?
โออิโนะ
โออิโนะ
ศูนย์วิจัยแห่งนี้ได้ผลิตยาตัวหนึ่งที่ทำให้เด็กๆอย่างพวกเราใช้พลังวิเศษไม่ได้
โออิโนะ
โออิโนะ
พวกเขาจะใส่ยาลงไปในอาหารในตอนที่พวกเราไม่สังเกต แต่ฉันน่ะช่วยแม่ทำอาหารก็เลยรู้
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อย่างนั้นนี่เอง
โออิโนะ
โออิโนะ
ถึงแม้ว่าตอนแรกจะไม่รู้ แต่พอเริ่มอดอาหารฉันก็เลยได้เห็นพลังของตัวเอง
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
งั้นเองสินะ ถึงว่าล่ะ...//มองร่างที่ผอมบางของโออิโนะ
โออิโนะ
โออิโนะ
ยังไงก็เถอะ ไม่ใช่แค่พวกเราสองคนที่มีพลังแต่ยังมีเด็กอีก30คน ที่มีพลัง
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
30คนเลยเหรอ....
โออิโนะ
โออิโนะ
ใช่เเล้ว ในหน่วยงานแต่ละหน่วยจะมีเด็ก32คน
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อ๋อ.....
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
เพื่ออะไร?
โออิโนะ
โออิโนะ
เด็กทุกคนในหน่วยเกิดมาเพื่อเป็นอาวุธ
โออิโนะ
โออิโนะ
เพื่อไปต่อสู้กับประเทศอื่น
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
......
โออิโนะ
โออิโนะ
แต่ในตอนนี้ต้องยึดอำนาจจากประเทศตัวเองให้ได้ก่อน
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อย่างนั้นนี่เอง
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
พวกเราเกิดมาเป็นแค่อาวุธ....
โออิโนะ
โออิโนะ
อื้ม
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
.....
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
!?!!?!!
โออิโนะ
โออิโนะ
เป็นอะไรไป?
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
//รีบเอามือปิดหน้า
โออิโนะ
โออิโนะ
ไหวมั้ย?
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ไหวๆ...ฉันแค่...//เอามือออก
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
มองเห็นแผ่นหลังและก้นของนายน่ะ...
โออิโนะ
โออิโนะ
หา?
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
แบบว่า...มันมองทะลุเข้าไปน่ะ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
เดี๋ยวสิๆๆ ฉันมองทะลุเห็นทุกอย่างเลย!!//มองรอบๆและเห็นทะลุไปยังทุกๆห้อง
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
//เห็นทุกอย่างและทุกการกระทำของทุกคน
โออิโนะ
โออิโนะ
เป็นพลังที่ไม่ค่อยมีประโยชน์สักเท่าไหร่
โออิโนะ
โออิโนะ
แถมยังน่าอายด้วย...//กอดอกมอง
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
โว้ว....สุดยอด...
โออิโนะ
โออิโนะ
เพราะเธอไม่เคยใช้พลังมาก่อนมันก็จะกลายเป็นแบบนี้แหละนะ
โออิโนะ
โออิโนะ
อย่าทำตัวตื่นเต้นมากเกินไปก็แล้วกัน มันน่ารำคาญ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
โอเค...
โออิโนะ
โออิโนะ
ดีมาก เธอนี่เชื่อฟังกว่าเจ้าสามคนนั้นซะอีก
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
สามคนนั้น?
โออิโนะ
โออิโนะ
อ๋อ คือว่า...มันจะมีเด็กอยู่สองกลุ่มน่ะ 1.เด็กที่จะเชื่อฟังและไม่หนีออกไป 2.เด็กดื้อที่ชอบหนีออกไปจากศูนย์วิจัย
โออิโนะ
โออิโนะ
และสามคนที่ฉันพูดถึงน่ะ มีชื่อว่า ซาซายะ คาวากิและจินกะ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
พวกเขาหนีไปทำไมล่ะ?
โออิโนะ
โออิโนะ
ทนอยู่ที่นี่ไม่ได้น่ะ เพราะอยู่ที่นี่ทุกคนมีหน้าที่ของตัวเองและต้องฝึกอยู่ตลอด
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อ๋อ หน้าที่ของนายคือ?
โออิโนะ
โออิโนะ
รักษาผู้บาดเจ็บ ไม่ว่าจะจากการฝึกหรือพวกที่หลบหนีแล้วเจ็บตัวกลับมา
โออิโนะ
โออิโนะ
และในบางครั้งก็รักษาให้กับพวกทหารและคนในหน่วยงานด้วย
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ใจดีจังนะ....
โออิโนะ
โออิโนะ
หน้าที่
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
นั่นสินะ...
โออิโนะ
โออิโนะ
ส่วนเธอนะ ถ้าให้ฉันเดาล่ะก็ เธอคงเป็นคนดูทางและคอยคุ้มกัน
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
ทำไมล่ะ?
โออิโนะ
โออิโนะ
เพราะเธอมองทะลุได้นี่นา และก็เพราะว่าทุกๆเดือนน่ะมันมักจะมีพวกสอดแนมเข้ามาในศูนย์วิจัยอยู่บ่อยๆ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
เพื่ออะไร? เก็บข้อมูลเหรอ?
โออิโนะ
โออิโนะ
อื้ม พวกสอดแนมจะเข้ามาสืบเรื่องความคืบหน้าของศัตรูและกลับไปพัฒนาศูนย์วิจัยของตัวเอง
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อย่างนั้นเองสินะ
เสียงออดดังขึ้น
โออิโนะ
โออิโนะ
ถึงเวลาอาหารแล้วล่ะ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
จริงด้วยสิ นี่มันเวลากี่โมงแล้ว
โออิโนะ
โออิโนะ
ตอนนี้เป็นช่วงเที่ยงๆน่ะ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อ๋อ...
โออิโนะ
โออิโนะ
ไปโรงอาหารกันเถอะ
ฮิมาวาริ
ฮิมาวาริ
อืม...
........

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!