พี่คนดีของฉันหายไปแล้ว
ตอนที่1@1
มะปราง(นางร้าย)
เอ่อขอโทษค่ะ
อลัน(พระเอก)
นักเรียนใหม่หรอ
มะปราง(นางร้าย)
//ฉันก็ต้องไปห้องสิย่ะ
มะปราง(นางร้าย)
ไปห้องเรียนค่ะ
มีความสามารถอ่านใจได้นะคะ
อลัน(พระเอก)
รู้หรอว่าอยู่ห้องไหน
มะปราง(นางร้าย)
ม..ไม่รู้ค่ะ
อลัน(พระเอก)
เดี๋ยวฉันพาไป
อลัน(พระเอก)
เดี๋ยวพี่มานะ
ฟาร์ม(นางเอก)
พวกเขาก็สนิทกันมากขึ้น
ฟาร์ม(นางเอก)
ส่วนพี่อลันเดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยพูดกับฉันเท่าไหร่
ฟาร์ม(นางเอก)
ถ้าจะพูดล่ะก็นับคำได้เลย
ฟาร์ม(นางเอก)
ส่วนมากถ้ามาหาฉันก็ตะถามหาแต่อีนั่นอย่างเดียว
ฟาร์ม(นางเอก)
อยู่ที่บ้านก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรกัน
ฟาร์ม(นางเอก)
พ่อแม่ของฉันเกิดอุบัติเหตุเลยทำให้ฉันมาอยู่กับพ่อแม่พี่อลัน
ฟาร์ม(นางเอก)
แต่ก่อนพี่เขาจะหาอะไรหลายอย่างมาพูดกับฉัน
ฟาร์ม(นางเอก)
แต่ตอนนี้เขาเริ่มตีตัวออกห่างกับฉัน
ฟาร์ม(นางเอก)
แล้วอะไรทำให้ฉันร้ายงั้นหรอ
อลัน(พระเอก)
//เดินมาเห็นพอดี
อลัน(พระเอก)
//พยุงมะปรางขึ้น
ฟาร์ม(ก่อน)
พี่พยุงฉันหน่อยสิ
อลัน(พระเอก)
เธอก็ลุกเองสิ
ฟาร์ม(นางเอก)
สรรพนามพี่เขาเปลี่ยนไปแต่ก่อนเขาจะเรียกเราว่าฟาร์ม
ฟาร์ม(นางเอก)
แล้วแถมยังพยุงมะปรางขึ้นแล้วก็เรียกชื่อมะปรางอย่างสนิทสนม
ฟาร์ม(นางเอก)
ที่รู้จักกันไม่กี่เดือน
ฟาร์ม(นางเอก)
ส่วนฉันที่เป็นน้องรู้จักกันมาหลายปี
ฟาร์ม(นางเอก)
เรียกอย่างห่างเหิน
ฟาร์ม(นางเอก)
นี่แหละที่ทำให้ฉันเปลี่ยนไป
ฟาร์ม(นางเอก)
ฉันพยายามที่จะทำทุกวิธีทางเพื่อให้ได้พี่คนเดิมกับมา
ฟาร์ม(นางเอก)
แต่เขากับตอบฉันมาอย่างไร้เยื่อใย
ฟาร์ม(นางเอก)
"พอเถอะฉันรำคาญ"
ฟาร์ม(นางเอก)
คำนั้นทำให้น้ำตาฉันร่วง
ฟาร์ม(นางเอก)
และฉันก็ได้คิดแล้วว่า"พี่คนเดิมของฉันจากฉันไปแต่งแต่อีนั่นเข้ามา"
ฟาร์ม(นางเอก)
และฉันก็ไม่เคยมองคุณคนนั้นเป็นพี่อีกเลย
ฟาร์ม(นางเอก)
พอฉันรู้ว่าพี่คนเดิมจะไม่กับมาอีกแล้ว
ฟาร์ม(นางเอก)
ฉันก็เริ่มตีตัวออกห่างเขาเหมือนคนไม่รู้จักกัน
อลัน(พระเอก)
วันนี้วันวาเลนไทน์ครับ
อลัน(พระเอก)
วันนี้ผมจะมาเซอร์ไพรส์ขอมะปรางเป็นแฟนครับ
อลัน(พระเอก)
แต่ขณะที่ผมกำลังจะเข้าไป
อลัน(พระเอก)
ผมก็ต้องหยุดชะงักลง
อลัน(พระเอก)
เมื่อผมเห็นมะปรางกับไอเคนศัตรูของผม
อลัน(พระเอก)
มันกำลังจูบกับมะปรางอยู่
อลัน(พระเอก)
ซึ่งมีคำนึงที่ทำให้ผมเจ็บใจมากและออกมาจากปากคนที่ผมกำลังจะสารภาพรัก
อลัน(พระเอก)
"ฉันหลอกมันให้หลงฉันจนหัวปักหัวปรำได้แล้วค่ะอีกไม่นานฉันจะหลอกเอาเงินมันและจัดการฆ่าน้องสาวมันเห็นว่าน้องสาวมันตกกระป๋องแล้วนี่คะ"
อลัน(พระเอก)
หึใช่ครับคำนี้มันเจ็บ
อลัน(พระเอก)
แต่มันเจ็บยิ่งกว่าคือ
อลัน(พระเอก)
อีนั่นมันหลอกให้ผมเกือบแตกหักกับน่องสาวของผมครับ
อลัน(พระเอก)
เพื่อจะใส่ร้านฟาร์มและฆ่าฟาร์มในที่สุด
อลัน(พระเอก)
ดีที่ผมรู้ก่อนไม่งั้นผมคงจะโง่นานกว่านี้
อลัน(พระเอก)
ถ้าผมไม่รู้ผมว่าผมคงจะโง่จนมันหลอกเอาทุกอย่างของผมไปหมด
อลัน(พระเอก)
แต่ถ้าให้พูดถึงฟาร์มแล้วตั้งแต่ผมตีตัวออกห่างจากเธอเธอก็เริ่มตีตัวออกห่างจากผมเหมือนกัน
อลัน(พระเอก)
ถึงเราจะอยู่บ้านเดียวกันแต่ก็เหมือนอยู่คนละโลกไม่เคยได้คุยกันเลย
อลัน(พระเอก)
ผมว่าตอนนี้เธอคงเกลียดผมไปแล้วแน่นอน
อลัน(พระเอก)
ผมว่าจะไปขอโทษเธอ
อลัน(พระเอก)
แต่เธอก็ไม่เคยว่างเลยหรือไม่ถ้าว่างก็ไม่ได้คุยอะไรกับผมเลย
อลัน(พระเอก)
ตอนนี้เราเหมือนคนไม่รู้จักกัน
อลัน(พระเอก)
ผมได้แต่ปกป้องเธออยู่ห่างๆ
ทุกคนอาจจะคิดว่าทำไมต้องปกป้องนางเอกแต่ขอบอกไว้ตรงนี้เลยว่านางเอกของเราเก่งมากไม่ต้องให้ใครมาปกป้องก็ได้ของเราเป็นพวกมีไหวพริบทันคนดูคนออกแถมยังเก่งเรื่องพวกอาวุธต่างๆฉลาด
เห็นแบบนี้พระเอกเราก็เก่งเหมือนกันเก่งกว่านางเอกด้วยซ้ำ
เพราะพระเอกเราเป็นมาเฟียแต่ไม่มีใครรู้มีแค่พ่อกับแม่เท่านั้นที่รู้
ส่วนนางเอกความสามารถก็ยังไม่มีใครรู้เพราะไม่มีใครเคยเห็นนางเอกทำอะไร
ตอนที่ 2@2
ฟาร์ม(นางเอก)
ทำไมนาฬิกาไม่ปลุกล่ะ
ฟาร์ม(นางเอก)
//เปิดดูโทรศัพท์
ฟาร์ม(นางเอก)
ฉันตื่นมาทำไมเนี่ย
ฟาร์ม(นางเอก)
ไหนๆก็ตื่นแล้วไปโรงเรียนเช้าสักวันไม่แปลกหรอกนะ
ฟาร์ม(นางเอก)
ไปอาบน้ำดีกว่า
ฟาร์ม(นางเอก)
//เดินเข้าห้องน้ำ
ฟาร์ม(นางเอก)
//เดินออกมาจากห้องน้ำ
ฟาร์ม(นางเอก)
//เดินไปแต่งตัว
ฟาร์ม(นางเอก)
ลงไปกินข้าวดีกว่าจะได้ไปโรงเรียน
ฟาร์ม(นางเอก)
//เดินลงมาทำอาหาร
ฟาร์ม(นางเอก)
พี่ทำอาหารหรอ
อลัน(พระเอก)
แล้วจะถามทำไม
อลัน(พระเอก)
//ในใจผมดีใจมากครับเพราะอะไรนะหรอเพราะเธอพูดกับผมไงแค่สองคำก็ดีใจแล้วครับทำไมน่ะหรอก็เป็นเดือนแล้วครับที่เธอไม่ค่อยพูดกับผมส่วนมากก็จะพูดคำว่าอื่นแค่เนี่ย!!
ฟาร์ม(นางเอก)
ถามเฉยๆก็ผิด
ฟาร์ม(นางเอก)
//นั่งบนเก้าอี้โต๊ะอาหาร
ฟาร์ม(นางเอก)
จะกินได้ไหมเนี่ย
อลัน(พระเอก)
//ในใจพูดเหมือนกับว่าไม่เคยกิน
อลัน(พระเอก)
พูดอย่างกับไม่เคยกินฝีมือพี่อย่างนั้นแหละ
ฟาร์ม(นางเอก)
//เขาแทนตัวเองว่าพี่หรอ
อลัน(พระเอก)
//ในใจไม่อยากเชื่อว่าเธอจะลืมเธอคงเกรียจผมไปแล้วจริงๆ
อลัน(พระเอก)
รีบกินเถอะเดี๋ยวจะเย็นซะก่อนกินเสร็จเดี๋ยวพี่ไปส่ง
ฟาร์ม(นางเอก)
พี่ก็ไปก่อนสิเดี๋ยวฉันจะไปเอง
อลัน(พระเอก)
//เมื่อกี้ฟาร์มเรียกแทนตัวเองว่าฉันงั้นหรอ
ฟาร์ม(นางเอก)
//กินข้าวเสร็จ
ฟาร์ม(นางเอก)
พี่ไม่คิดหรอ
อลัน(พระเอก)
ต้องเสียเวลามานั่งรอฟาร์มกินข้าวเสร็จเนี่ย
ฟาร์ม(นางเอก)
แล้วใครบอกให้รอล่ะ
ฟาร์ม(นางเอก)
ถ้าจะรอก็อย่าบ่น
ฟาร์ม(นางเอก)
//เดินออกไปรอที่รถ
ฟาร์ม(นางเอก)
เร็วดิเพ่//ตะโกน
อลัน(พระเอก)
เออ!!//ตะโกนกลับ
ฟาร์ม(นางเอก)
//ขึ้นไปรอบนรถ
อลัน(พระเอก)
นี่แหละครับน้องสาวที่น่ารักใสๆของผมหายไปพริบตาตอนนี้เหลือแต่น้องสาวห้าวๆครับ
ตอนที่ 3@3
ฟาร์ม(นางเอก)
//เดินลงจากรถ
ฟาร์ม(นางเอก)
ขอบคุณที่มาส่ง
ฟาร์ม(นางเอก)
//ในใจเดี๋ยวแม่ตบปากฉีกเลยนิอืออยู่ได้
ฟาร์ม(นางเอก)
//เดินไปนั่งริมหน้าต่างคนเดียว
ฟาร์ม(นางเอก)
//มองออกไปนอกหน้าต่าง
ฟาร์ม(นางเอก)
//เห็นอลันกับมะปราง
ฟาร์ม(นางเอก)
//ในใจที่เขามาทำดีกับฉันเพราะอีนั่นสั่งหรอหรือเขาสำนึกผิดจริงนะ
ฟาร์ม(นางเอก)
//ในใจเหอะ! แต่ถึงยังไงฉันก็จะไม่มีวันยกโทษให้ง่ายๆอย่างงั้นหรอกเพราะพี่ของฉันไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้วล่ะหึ!
ฟาร์ม(นางเอก)
ได้ออกมาสักที
ฟาร์ม(นางเอก)
เรียนไปได้ไงหลักสูตรโครตเก่าเลย
ฟาร์ม(นางเอก)
ไปซื้อข้าวมากินหน่อยดีกว่า
ฟาร์ม(นางเอก)
//เดินไปซื้อข้าวมากิน
ฟาร์ม(นางเอก)
//ซื้อข้าวเสร็จ
ฟาร์ม(นางเอก)
//ในใจไม่เห็นจะมีที่นั่งเลย
ฟาร์ม(นางเอก)
ทำไมฉันต้องไปนั่งกับเขาด้วยเนี่ย
ฟาร์ม(นางเอก)
ช่างเถอะก็แค่นั่งไม่เสียหายสักหน่อย
ฟาร์ม(นางเอก)
//เดินไปนั่ง
อลัน(พระเอก)
//เงยหน้าขึ้นมามอง
ฟาร์ม(นางเอก)
นั่งไม่ได้รึไง
ฟาร์ม(นางเอก)
อือก็แค่นั้น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
