PARTเจียงเช่อ

ฉันชื่อโม่ เจียงเช่อเป็นนักเรียนหัวกะทิที่ชอบอ่านหนังสือ ชอบเล่นกีฬา เป็นชีวิตจิตใจ

ฉันแตกต่างจากคนทั่วไปเพราะฉันสามารถมองเห็นอนาคตและได้ยินความคิดของคนอื่นได้

ฉันเป็นคนฉลาดไม่ว่าจะลงมือทำอะไรฉันจะวางแผนไว้ล่วงหน้าเสมอ ฉันทำงานไปด้วยและเรียนไปด้วย เพราะที่บ้านตั้งแต่พ่อและแม่ฉันจากไปเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อ2ปีก่อน ฉันก็ถูกลุงและป้าไล่ออกจากบ้าน ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาฉันจึงมีความฝันและตั้งใจที่จะเก็บเงินตั้งบริษัทของตัวเองขึ้นมาฉันจะทำตามความฝันของฉันและของพ่อแม่ให้เป็นจริง ความฝันของพ่อคือการมีบริษัทเป็นของตัวเองทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และธุรกิจส่วนตัว แม่ของฉันอยากเป็นนักออกแบบทุกอย่างหรือสไตล์ลิส ส่วนฉันความฝันของฉันคือการเป็นดารานักแสดง ฉันมีความสามารถหลายอย่าง ฉันสามารถทำได้ทุกอย่างแต่ว่าฉันเลือกที่จะทำ3อย่างนี้เป็นหลัก ฉันมีความตั้งใจและทุ่มเทเป็นอย่างมาก ในการที่จะทำให้ความฝันของฉันเป็นจริง หลายๆคนอาจคิดว่าฉันฝันล้มๆแล้งๆ แต่ฉันจะทำให้ทุกคนดูค่ะว่าฉันสามารถทำอะไรได้บ้าง นิสัย แสบ หัวรั้น ตรงไปตรงมา ชอบใช้เหตุผลในการแก้ปัญหา เวลามีเรื่องอะไรจะเก็บทุกเรื่องมาเรียบเรียงแล้วพูดออกไป ชอบหลอกด่าคนที่มีเรื่องด้วยถ้อยคำสุภาพเรียบร้อย อ่อนน้อม ถ่อมตน เป็นคนเย็นชาระดับนึง

PART กู้ ซีเหวิน

ผมชื่อกู้ ซีเหวิน เป็นประธานบริษัทเหยาเซิน หลายๆคนคงรู้จักผมในนามCEOกู้ บริษัทผมเป็นบริษัทชั้นนำ มีอิทธอพล ที่สามารถสร้างความกดดันให้คนที่มีเรื่องด้วยหรือเป็นอริได้อย่างมหาศาล ผมไม่ชอบให้ผู้หญิงมาแตะต้องและผมรังเกียจผู้หญิงเป็นที่สุด ผมเป็นคนใจเย็น มีเหตุผล ฉลาด ชอบใช้เล่ห์ใช้กลหลอกล่อให้เหยื่อตายใจแล้วทำให้เหยื่อไม่มีโอกาสรอดกลับมาหายใจได้ นิสัย นิ่ง เย็นชา โหดร้าย เจ้าชายน้ำแข็ง ใจเย็น

Spoy

กู้ ซีเหวิน"เธอจะต้องมาเป็นภรรยาในนามของฉัน"

โม่ เจียงเช่อ"ด..เดี๋ยวสิ! นายจะคิดเองเออเองแบบนี้ไม่ได้นะ"

กู้ ซีเหวิน"ถ้าเธอเซ็นสัญญานั้นฉันจะให้เธอทุกอย่างที่เธออยากได้และจะช่วยเธอทุกอย่างแม้กระทั่งช่วยเธอตั้งบริษัทช่วยให้เธอเป็นสไตล์ลิสและดารานักแสดงชื่อดัง ตามที่เธอปรารถนาทุกอย่างขอแค่เธอพูดมันออกมา"

เจียงเช่อก็ไม่ได้พูดอะไรต่อคิดไตร่ตรองอยู่แป๊บนึงแล้วก็ได้เซ็นชื่อลงในสัญญานั้นโดยไม่ได้อ่านข้อตกลงอะไรนั่นเลยเพราะเธอคิดว่าซีเหวินน่าจะไว้ใจได้เพราะเป็นถึงประธานบริษัทชั้นนำ เจียงเช่อก็สงสัยว่าเธอถึงได้ยินความคิดของคนอื่นได้แต่ทำไมกับซีเหวินเธอถึงไม่ได้ยินความคิดของเขาเลยแม้แต่นิดเดียว

ค่ำคืนที่แสนเหน็บหนาว ดวงจันทร์และดวงดาวที่ส่องประกายแสงสว่างบนท้องฟ้าอันมืดมิด หญิงสาวคนนึงกำลังนอนหลับไหลในความฝันอันน่ากลัวและร้ายกาจ หญิงสาวได้ติดพะวงในห้วงของฝันร้ายทั้งคืนนั้นได้ละเมอพูดว่า"แม่คะ!พ่อคะ!อย่าทิ้งหนูไปหนูไม่เหลือใครแล้ว"แล้วเสียงของหญิงสาวก็ได้เงียบสงบลงไปร่างเล็กบางของหญิงสาวนั้นได้สะท้อนกับแสงดวงจันทร์และดวงดาวที่ส่องผ่านหน้าต่างได้กระทบใส่ร่างบางทำให้ร่างบางของเด็กสาวที่สวยสาวไร้จุดพร่องยิ่งงดงามขึ้นไปอีก หลายๆคนคงคิดว่าหญิงสาวคนนี้เธอรวยอยู่แล้วทำไมเธอถึงได้ทำตัวติดดินเป็นคนจน ถ้านำเธอไปเทียบกับคนอื่นๆในโรงเรียนแล้วสถานะของเธอแค่พอใช้ได้เพราะเธอจนที่สุดในโรงเรียนแล้ว นี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอนั้นโดนดูถูก โดนเหยียดหยามอยู่เป็นประจำ เธอจึงไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมายกับคำพวกนั้นเพราะเธอนั้นชินกับมันแล้ว

เช้ารุ่งขึ้น แสดงแดดยามเช้าที่สดใจกระทบกับใบหน้าหญิงสาวทำให้ร่างบางตัวเล็กของหญิงสาวเธอได้สสะดุ้งตื่นจากฝันร้ายที่พ่อแม่ของเธอนั้นได้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เธอนั้นได้ฝันแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าในทุกวันตั้งแต่ที่เรื่องนั้นมาเกิดขึ้นเธอก็ในแบบนี้มาตลอดระยะเวลา2-3ปีทำให้เธอนั้นทั้งกลัว เครียดและคิดมากสะสมมาเป็นระยะเวลานาน เรื่องนี้มันกระทบกระทั่งจิตใจของหญิงสาวเป็นอย่างมากจนทำให้เธอนั้นได้กลายเป็นโลกซึมเศร้า หญิงสาวได้ลุกขึ้นจากเตียงนอนแล้วเดินเข้าห้องน้ำเพื่อที่จะไปอาบน้ำและทำกิจวัตประจำวันของเธอ ผ่านไปไม่นานนักหญิงสาวได้ออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดสูทนักเรียนสีแดงฉาดและกระโปรงสีแดงที่รีดเรียบงดงามราวกับว่าพึ่งซื้อใหม่ หญิงสาวนั้นได้เดินเข้าครัวไปทำอาหารมื้อเช้าและเที่ยง พอทำเสร็จเธอจึงได้เดินตรงมาที่โต๊ะอาหารแล้วนั่งกินข้าวเช้าจนเสร็จสรรพหญิงสาวจึงนำจานข้าวไปล้างพร้อมกับห่ออาหารใส่กล่องพลาสติกใส่กระเป๋าเป้ของเธอแล้วเดินไปใส่รองเท้าผ้าใบที่หน้าลิ้นชักรองเท้าก่อนจะเปิดประตูห้องหอของเธอแล้วเดินไปโรงเรียน เธอนั้นไม่เคยมีเพื่อนเลยซักคนตลอดหลายปีที่ผ่านมาเพราะเนื่องจากนิสัยและบุคลิกของเธอกับพลังพิเศษของเธอนั้นจึงพบว่าเพื่อนในห้องแต่ละคนที่เข้าหาเธอนั้นไม่จริงใจเลยซักคนทั้งชวนเธอคุยและด่าเธอในความคิดและในใจก็มีเธอจึงไม่ได้คบใครเป็นพิเศษรึเป็นเพื่อนสนิทเลย หลายๆครั้งนั้น ที่เธอไม่คบค้ากับใครเลยเพราะไม่มีใครที่เธอจะคบเพื่อหาผลประโยชน์ได้เลยซักคนมีแค่พวกโง่ๆ ที่พ่อแม่ยัดเงินใต้โต๊ะเพื่อหวังให้ลูกได้เรียนห้องดีๆและคะแนนดี ซึ่งเธอนั้นไม่เคยสนใจใคร ไม่แคร์ใคร จนกระทั่งอาจารย์ได้เรียกเธอไปพบเรื่องทุนการศึกษาที่จะให้เธอในปีนี้ เธอจึงได้เดินไปเคาะที่ห้องของอาจารย์

อาจารย์"เจียงเช่อ เธอนั้นเรียนดีมาโดยตลอดครูนั้นชื่นชมเธอมากนะ และทุนนักเรียนในปีนี้ผู้อำนวยการบอกว่าจะให้แค่ทุนเต็มจำนวนแค่นักเรียนเพียงคนเดียวเท่านั้น ครูจึงเรียกเธอมาพบเพื่อที่จะถามว่าเธอจะสอบชิงเพื่อเอาทุนที่มีมูลค่ามหาศาลนี้มั้ย"

เจียงเช่อ"ครูคะ แน่นอนว่าหนูสนใจค่ะแต่ที่หนูสงสัยก็คือทำไมครูต้องเรียกมันว่าทุนที่มีมูลค่ามหาศาลล่ะคะ? มันมีอะไรแตกต่างจากทุนทั่วไปหรอคะ"

อาจารย์"อ่อจริงสิ ครูลืมบอกไปว่าทุนนี้มีองค์ประกอบประมาณ5ส่วน 1.เธอจะมีสิทธิ์ในการเข้าร่วมออกแบบบริษัทกู้ค่าตอบแทนอยู่ที่70,000,000ล้านหยวน 2.เธอจะได้รับการสนับสนุนจากประธานกู้ในการเรียนต่างๆที่เธออยากจะเรียน 3.ตลอดระยะเวลา1ปีของทุนนี้เธอจะได้รับสิทธิพิเศษในด้านต่างๆและทุกอย่างของโรงเรียนเราเพียงคนเดียว 4.เธอจะได้เป็นตัวแทนของโรงเรียนเราไปแข่งออกแบบAiระดับโลกและสุดท้าย5.เธอจะได้รับเงินอีก200,000,000ล้านหยวนเข้าในบัญชีทันทีที่เธอสอบได้ทุนนี้ รวมมูลค่าทุนทั้งหมดนี้อยู่ที่1,000,000,000ล้านหยวน

เจียงเช่อ"อ่อค่ะ"เธอพยักหน้าด้วยใบหน้าที่เย็นชาและนิ่งเฉยไม่ได้มีความรู้สึกดีใจอะไรทั้งที่ข้างในของเธอก็ดีใจที่ภายในครั้งเดียวเธอก็สามารถได้อะไรหลายๆอย่างที่เธออยากทำไปมากกว่าครึ่งแล้ว ด้วยไหวพริบ ความรู้และองค์ประกอบหลายๆอย่างที่เธอมีแค่สอบชิงทุนนี้ก็ไม่ได้เหนือไปกว่าแรงบ่าของเธอเลยซักนิดเดียว