นางรองที่ไร้ตัวตน
นางรอง : 1
ฉันรูบี้สาวบ้านนอกธรรมดาไม่มีอะไรทั้งๆที่เป็นเเบบนั้นแต่วันนี้ฉันได้รู้ความจริงว่าฉันคือนางรองค่ะ
เป็นนางรองที่ไร้ตัวตนมากในนิยายที่ฉันอ่านชาติก่อนที่ฉันระลึกได้ในขณะที่หลับอยู่
แต่ก็นะบทนางรองของฉันก็จะจบลงในวันพรุ่งนี้แล้วหล่ะค่ะ
รูบี้
จะไปจริงๆหรอโรแกน//จับมืออีกฝ่ายแน่นพลางน้ำตาคอ
โรแกน
อย่าร้องสิสักวันฉันจะกลับมารับเธอไปอยู่ด้วยกัน//ดึงอีกฝ่ายเข้ามากอด
โรแกน
ฉันสัญญา//จูบลงบนหน้าผากอีกฝ่ายอย่างอ่อนโยน
หลังจากนั้นโรแกนที่เป็นทั้งเพื่อนและคนรักของฉันก็ได้เดินทางออกจากหมู่บ้านไปที่เมืองหลวงเพราะเขาเป็นผู้มีเวทมนณ์สูง...
เขามีแนวโน้วว่าจะเป็นผู้กล้า
รูบี้
อึก..คนโกหกเธอไม่มีวันกลับมา//ร้องไห้สะอื้น
ซึ่งเขาก็ทิ้งฉันไว้ที่นี้และไม่กลับมากอีกเพราะเขาได้เจอกับนางเอกที่สวยและเก่งกราดไม่เหมือนกับฉันที่ไร้ประโยชน์
รูบี้
ฉันควรจะให้เนื้อเรื่องมันเดินไปแบบนี้หรอ
รูบี้ล้มตัวนอนบนเตียงอย่างเหนื่อยอ่อนเนื่องจากร้องไห้มาเป็นเวลานาน
รูบี้
ฉันจะต้องเปลี่ยนมัน..
รูบี้
เพราะคนที่ควบคุมชะตาฉันไม่ใช่พระเจ้าหรือใครแต่เป็นตัวฉันเอง!
หลังจากตัดสินใจได้เธอก็ได้จัดข้าวของที่จำเป็ยเพราะธอจะตามโรแกนไปเมืองหลวง
รูบี้
ความสุขของฉันคือเธอเพราะงั้นที่ไหนที่ไม่มีเธอฉันก็ไม่มีทางมีความสุขหรอกนะ
เมื่อจัดของเสร็จรูบี้จึงเดินออกมาจากบ้านและหันหลังมองบ้านของเธอที่เงียบงันไร้ซึ่งสีสันเพราะมันขาดโรแกนถ้าไม่มีเขาเธอก็คงอยู่ไม่ได้
รูบี้
ต่อให้เธอจะกลายเป็นคนที่ฉันเอื้อมไม่ถึงแต่ขอเพียงให้ฉันได้เห็นเธอทุกวันนั้นคงจะไม่มากเกินไปใช่มั้ยนะ
รู้บี้ออกเดินทางจากหมู่บ้านซึ่งเธอก็ต้องเดิยด้วยทางเท้าจนกว่าจะถึงอีกหมู่บ้านข้างหน้าถึงจะต่อรถม้านั่งไปเมืองหลวงได้แต่โรแกนนั้นเป็นผู้มีเวทมนณ์เเละถูกเชิญจากเมืองหลวงจึงมีรถม้ามารับ
ถึงแม้หนทางจะลำบากเธอก็จะไปเพราะเธอต้องไปหาเขา
เขาคือทุกอย่างสำหรับคนไร้ตัวตนอย่างเธอ
นางรอง : 2
รูบี้
จะบ้าตายนี้ฉันเดินมาไกลขนาดไหนแล้วเนี้ยปวดขาสุดๆ
รูบี้ล้มตัวลงนั่งที่โขดหินพลางนวดขาของตัวเองที่ล้าเหลือเกิน
มีเสียงฝีเท้าของอะไรบ้างอย่างดังขึ้น
รูบี้
เสียงเท้าของตัวอะไรกัน//ระแวง
รูบี้
ทางเดินนี้เป็นเขตปลอดภัยนะไม่น่าจะมีสัตว์ร้ายนี้
ก่อนที่หมาป่าจะโผ่ออกมาจากพุ้มไม้นั้นทำให้รู้บี้ตกใจและขวัญเสียอย่างมาก
รูบี้
ไม่นะ...ฉันจะมาตายตรงนี้ไม่ได้//เสียงสั่น
รูบี้คว้ากิ่งไม้ที่อยู่ข้างๆมาเป็นอาวุธแม้จะรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์เลยก็ตาม...
หมาป่าเงามืด
กรร!//มองรูบี้อย่าหิวโหย
รูบี้
อย่าเข้ามานะ!//สั่นทั้งตัว
หมาป่าเงามืด
กรร!!//กระโดดใส่หวังตะปรบเหยื่อ
รูบี้
ถ้ากิ่งไม้นี้เป็นดาปก็คงจะดี!!
รูบี้ตะโกนทั้งน้ำตาพลางใช้ไม้แทงไปที่หมาป่าทั้งๆที่รู้ว่าไม่เข้าแท้ๆถึงอย่างนั้นมันก็เป็นสิ่งเดียวที่เธอทำได้ตอนนี้โดนเธอไม่รู้ตัวเลยว่าเธอนั้นเผลอพูดภาษาในชาติก่อนของเธอ
นางรอง : 3
รูบี้ค่อยๆลืมตาขึ้นมองภาพตรงหน้าอย่างไม่น่าเชื่อทั้งๆที่เธอคิดว่าตนต้องตายแน่ๆแล้วเชียว
แต่ภาพตรงหน้าของเธอคือกิ่งไม้เเสนบอบบางที่แทงทะลุหมาป่าเข้าที่กลางอก
รูบี้
กิ้งไม้นี้....//ล้มมองกิ้งไม้
ก่อนที่กิ้งไม้นั้นจะหักและเเตกสลายไปทิ้งร่างของหมาป่านอนตาย
รูบี้
รึว่ากิ้งไม้นั้นจะเป็นกิ้งไม้ศักดิ์สิทดิ์กันนะ//ครุ่นคิด
รูบี้
แต่มันก็หายไปเเล้วนี้สิ
รูบี้
ไม่เป็นไรๆถ้าเจออะไรอีกเราก็แค่หนี
รูบี้
ฉันจะไม่กลัวจนทำอะไรไม่ได้อีก
รูบี้ได้เดินทางต่อไปโดนไม่สนในร่างหมาป่าก่อนที่จะมีชายคนนึงมาพบร่างของมัน
เลออน
เห๋~//ตรวจดูร่างหมาป่า
อาร์ต
ป่าหมาเงามืด...ตายแล้ว//ตกใจ
อาร์ต
ใครจัดการมันกันคงเป็นคนที่มีฝีมือเป็นแน่
เลออน
ไม่หรอกรอยแทงนี้ดูเหมือนจะเป็นพวกมือสมัคเล่น
อาร์ต
ไม่จริงหมาป่าเงามืดไม่ใช่ตัวที่จะถูกกำจัดด้วยมือสมัคเล่นนะครับ!
เลออน
ก็คงแค่โชคดีโดนจุดอ่อนเข้าเต็มๆเลยหน่ะ
อาร์ต
งั้นหรอถึงอย่างนั้นก็ดีแล้วครับผู้คนจะได้ไม่ถูกทำร้ายไปมากกว่านี้//โล่งใจ
ก่อนที่อาร์ตจะไปเก็บซากหมาป่าใส่เเหวนมิติ
เลออน
ใครเป็นคนจัดการนะอยากเห็นหน้าตาจริงๆหึ//พูดเบาๆ
อาร์ต
อะ..เออได้พูดกับผมรึป่าวครับ?
หลังจากนเนพวกเขาก็ไปที่หมู่บ้านข้างหน้าเพื่อส่งข่าวว่าหมาป่าเงามืดถูกกำจัดแล้ว
ในขณะที่รูบี้แวะพักที่ข้างลำธาร
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
