ในยุค4.0ที่หลายคนมีงานทำ ทั้งเทคโนโลยีใหม่ๆที่ทำให้มีอาชีพเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ฉันพลอยใส นักเขียนที่จบใหม่ กลับต้องมาเดินเร่ร่อน หางานทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า

และนี่ก็ 1 เดือนเต็มๆแล้ว ที่คนสวยอย่างฉันเดินหางานท่ามกลางถนนในเมืองหลวง ที่แสนอันตราย มีทั้งฝุ่นpm2.5 รถราบนถนนที่สัญจร และโควิด19ที่ระบาด

เห้อออ ขอให้ได้งานเร็วๆทีเถอะพระเจ้า🙏

โครก...😂

ไอท้องบ้า มาร้องอะไรตอนนี้เนี่ย!!!

ตอนนี้เป็นเวลา 13:32น.เเล้วสินะ จะว่าไปฉันก็ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้า ไปหาอะไรกินหน่อยดีกว่า

@ร้านอาหารตามสั่ง

"รับอะไรดีคะ"

เสียงเจ้าของร้านหันมาถามฉันที่เดินเข้ามา

"เอาข้าวหน้าพริกหมูกรอบกับไข่เจียวค่ะ"

ฉันทิ้งสัมภาระทั้งหมดวางไว้ที่โต๊ะ ก่อนจะเดินไปตักน้ำดื่มเย็นๆมา 1 แก้ว แล้วทิ้งตัวนั่งบนเก้าอี้ รอมื้อกลางวันด้วยใจจดใจจ่อ เพราะความหิวของฉัน

.

.

.

ไม่นานเกินรอเจ้าของร้านก็เดินมาพร้อมจานข้าวร้อนๆ ตรงดิ่งมาที่ฉัน

"ขอบคุณค่ะ"

เจ้าของร้านพยักหน้ายิ้มน้อยๆก่อนจะเดินออกไปที่หน้าร้าน

ฉันกินข้าวไปเรื่อยๆ ก็ไปสะดุดตากับเสาไฟฟ้าต้นหนึ่ง มีใบประกาศอะไรสักอย่าง และยังมีลูกศรชี้ทาง ทำให้ฉันสงสัยไม่น้อย...

.

.

.

อิ่มจังเลย ทีนี้ก็เริ่มเดินได้ซะที ท้องไม่ร้องแล้ว กองทัพต้องเดินด้วยท้องสินะ

เท้าของฉันมาหยุดตรงริมฟุตบาท มีเสาไฟฟ้าต้นหนึ่ง ซึ่งติดใบประกาศบางอย่าง สายตาเริ่มจับจ้องมอง

ผับ love you. มีตำแหน่งว่างดังนี้

นักร้องโซนB 1 ตำแหน่ง

หากสนใจให้มาติดต่อได้ที่ หัวหน้าแผนกเด็กเสิร์ฟ

เด็กเสิร์ฟ 1 ตำแหน่ง

หากสนใจให้มาติดต่อได้ที่ หัวหน้าแผนกเด็กเสิร์ฟ

3.ดีเจโซนA 1 ตำแหน่ง

หากสนใจให้มาติดต่อได้ที่ หัวหน้าแผนกเด็กเสิร์ฟ

ตึกตัก ตึกตัก...

เสียงหัวใจของฉันเริ่มเต้นแรงขึ้นเมื่อเริ่มมีความหวัง และถึงแม้ว่าจะไม่ใช่อาชีพที่ฉันต้องการจะสมัคร หรือจบมาโดยตรงแต่ฉันก็ชอบที่จะร้องเพลง อ่อ จริงสิ ลืมบอกไป ฉันจบจากคณะอักษรศาสตร์นะ

แต่ทว่า ลองดูก็น่าจะได้นี่นา...

14:23น.

@ผับ love you

และแล้วฉันก็ตัดสินใจที่จะมาที่นี่ เพราะที่นี่คงเป็นความหวังเดียวของฉัน ในตอนนี้

.

.

.

ฉันถือวิสาสะเดินเข้าไปโดยไม่ได้รับอนุญาต ครู่หนึ่งที่ฉันสังเกตบริเวณรอบๆ กลับไม่พบพนักงานเลยแม้สักคน...

เวทีใหญ่ๆตรงหน้าทำให้ฉันมีความประหม่า แต่ลึกๆในใจก็อยากได้งานเร็วๆ

โอ๊ะ!!! นั่นไงพนักงานคนนั้น

"ขอโทษนะคะ มาสมัครงานตามใบประกาศค่ะ ไม่ทราบว่าหัวหน้าเด็กเสิร์ฟอยู่มั้ยคะ"

ฉันตะโกนถามเด็กหนุ่มคนหนึ่ง เค้าใส่ชุดเด็กเสิร์ฟ โทนขาวดำ เดินถือกระดาษและปากกาออกมาจากห้องกระจกข้างๆ เค้าหันมาตามเสียงของฉันก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ๆ แล้วจึงพูดว่า

"อ๋อ วันนี้หัวหน้าไม่อยู่ครับ ลางาน2วันน่ะครับ ตามผมมาเลย เดี๋ยวพาไปพบเฮียดีสก็ได้ครับ"

"ค่ะๆ ขอบคุณค่ะ"

เด็กหนุ่มคนนั้นพาฉันขึ้นไปยังชั้น2 ของตึกนี้ห้องซ้ายสุด ระหว่างทางเค้าก็แนะนำตัวว่า เค้าชื่อ เบส เป็นเด็กเสิร์ฟของที่นี่ และพึ่งจะเข้ามาทำงานได้ 3เดือนแล้ว ส่วนคนที่ชื่อเฮียดีสคือเจ้าของผับนี้ เบสเป็นคนชวนคุยได้เก่งมาก ตลกมากด้วยเช่นกัน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เบสเคาะประตูตามมารยาท ไม่นานก็มีเสียงตอบรับจากคนด้านในห้อง อนุญาตให้เข้ามาได้

เเกร๊ก

"หวัดดีค้าบเฮีย พี่คนนี้เค้ามาสมัครงานครับ"

"เออๆ เดี๋ยวฉันจัดการเอง ไปทำงานเถอะ"

เบสทำท่าทางโบกมือให้ฉันก่อนจะขอตัวเดินออกไปทันที

แกร๊ก

"เชิญนั่งก่อนสิ"

สายตาของฉันไปหยุดที่โต๊ะของผู้ชายคนหนึ่ง เค้าจ้องมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ด้วยสายตาที่ไม่สามารถคาดเดาได้ ใบหน้าเรียบเฉยดั่งคนไม่มีความรู้สึก ดวงตาคมนั้น จมูกที่เชิดรั้น ริมฝีปากได้รูปปิดสนิท ช่างดูมีสเน่ห์เหลือเกิน

"ค่ะ"

ฉันรับคำก่อนจะนั่งลง

"รอสักครู่นะ เดี๋ยวฉันปริ้นใบสมัครกับสัญญาก่อน"

ความอึดอัดและความเงียบถาโถมเข้ามา ทำให้ฉันตื่นเต้นกับงานใหม่ด้วย ไหนจะนักท่องราตรีที่มาที่นี่อีก แต่ไม่ว่าจะกดดันหรือตื่นเต้นมากเพียงใด ฉันจะทำให้เต็มความสามารถที่สุด

"ฉันชื่อเฮดีส เป็นเจ้าของที่นี่ เรียกฉันว่าเฮียดีสก็ได้ มีอะไรสงสัยเกี่ยวกับสัญญาก็ถามฉันได้นะ"

ใบหน้าคมเข้มหันมาพูดกับฉัน ก่อนที่มือใหญ่จะยื่นกระดาษกับปากกา มาให้ฉันได้กรอกข้อมูลลงในใบสมัคร

.

.

.

"ไม่คิดจะแนะนำตัวหน่อยหรอ..."

หลังจากที่ฉันกรอกข้อมูลรวมถึงอ่านสัญญาเรียบร้อยแล้ว ก็ส่งใบสมัครให้เฮียดีส(เจ้านายคนหล่อของฉัน) ดวงตาคมก็หันมาถามฉันทันที

"เอ่อ ดิฉันชื่อ ปรวรรณ อัครสกุล ชื่อเล่นชื่อพลอยใสค่ะ อายุ22ปี จบจากมหาวิทยาลัย Mrp คณะอักษรศาสตร์ "

"จบอักษร ทำไมถึงมาทำงานนี้ล่ะ"

คราวนี้เฮียดีสไม่ได้สบตาพูดกับฉัน แต่กลับสนใจเอกสารตรงหน้าเค้า เหมือนเป็นการสัมภาษณ์อย่างไงอย่างงั้น

"พลอยยังหางานไม่ได้ค่ะ ที่ๆไปสมัครตอนนี้ยังไม่ตอบกลับมาบางส่วน แต่ส่วนใหญ่ยังไม่มีตำแหน่งว่าง"

ก็อาชีพนักเขียนไม่ได้เป็นกันง่ายๆนี่นา ผลงานของฉันก็ยังไม่เป็นที่พอใจ ของสำนักพิมพ์ซะด้วย คิดแล้วก็อดน้อยใจไม่ได้ที่อุตส่าห์เรียนจบมา แต่ผลงานที่ได้ไม่ดีพอ...

"พอจะมีความรู้ด้านบัญชีไหม ที่นี่ยังขาดนักบัญชีอยู่อีกตำแหน่งนึง เธอสามารถมาเริ่มงานตอนเช้าเพื่อทำบัญชีได้ ส่วนช่วงค่ำๆก็มาร้องเพลง"

นี่คงเป็นประโยคแรกที่เค้าร่ายยาว พร้อมทั้งยิ้มกับเอกสารของเค้า แต่เอ๊ะบัญชีหรอ คงไม่ยากหรอกมั้ง

"ก็พอมีอยู่บ้างค่ะ"

"งั้นก็เริ่มงานพรุ่งนี้นะ 09:30น. เธอต้องมาที่ห้องนี้ เดี๋ยวฉันจะให้คนยกโต๊ะมาที่นี่ เป็นโต๊ะของเธอ "

งื้อออ ได้มานั่งทำงานในห้องเดียวกับคนหล่อด้วย คนอะไรใจดีแถมยังหล่ออีก

"ค่ะ งั้นพลอยขอตัวก่อนนะคะ"

เฮียดีสพยักหน้าเล็กน้อย แล้วก็หันไปสนใจกับเอกสารของเค้าต่อ

.

.

.

สวัสดีรีดเดอร์ที่เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้นะคะ ไรท์จะบอกว่า ไรท์เป็นมือใหม่ที่อยากลองแต่งนิยายดู ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลยนะคะ อยากได้กำลังใจ และคำติชมของผู้อ่านนะคะ คอมเมนต์เข้ามาพูดคุยกันนะคะ

ไว้เจอกันตอนหน้าค่ะ บ๊ายบาย( ◜‿◝ )♡