ด้วยรักแห่งจันทรา
ตัวละคร
หยางรั่วเอ๋อร์ อายุ21ปี สูง5.5ฉื่อ หนัก40กงจิ้น ใบหน้าเรียว คิ้มคมยาวได้รูป ตากลมโตสีดำสองชั้น ปากเล็กบางอมชมพูดังดอกอิงเถา ร่างผอมบางเอวเล็ก อกนูนใหญ่ ผิวขาวราวหิมะ ผมดกดำยาวสลวย ร่าเริง แจ่มใส ช่างคิดช่างพูด
เก่งในเรื่องการทอผ้า ค้าขายเครื่องแป้งและหยก กำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เด็ก อาศัยอยู่กับหยางหลงผู้เป็นอา
หลี่ฟ่าน อายุ23ปี สูง6.3ฉื่อ หนัก70กงจิ้น ใบหน้าเรียว คิ้มยาวคมคาย ตากลมโตคมแหลมสองชั้น ผมดกดำ ร่างกำยาม ผิวขาว นิสัยเย็นชา ขี้อ้อน มุ่งหมั่นขยันทำงาน เก่งด้านการค้าขายเป็นที่สุด เป็นบุตรชายคนโตของพ่อค้าผ้าชื่อดังในตงเยียนหลี่ชุนฟง
หรูลี่ อายุ23ปี สูง5.4ฉื่อ หนัก44กงจิ้น หน้าเหลี่ยมสวย คิ้วยามคมคาย ตาสองชั้นกลมเล็ก แก้มนูนแดงระเรื่อ ริมฝีปากบึนสวยได้รูป อ่อนหวาน ช่างพูดช่างจา เอาแต่ใจ เจ้าคิดเจ้าแค้น อะไรที่เป็นของตนใครก็แย่งไม่ได้ ตั้งแต่อายุ9ปีก็ถูกส่งให้ไปอยู่กับตายายที่ซือหนามเป็นเวลา10ปี เป็นบุตรสาวคนเดียวของขุนนางขั้น3
หลี่เฟิง อายุ 21ปี สูง6.2ฉื่อ หนัก70กงจิ้น ใบหน้าไม่เรียวมาก คิวคมคาย ตาสองชั้น ยิ้มหวานมีแก้ม ผมดกดำ ล่ามกำยำ นิสัยร่าเริง ขี้เล่น เจ้าเลห์ เที่ยวไปทั่วตงเยียน เป็นบุตรชายคนรองของหลี่ชุนฟง
ชู่เยี่ยนเอ๋อร์ อายุ20ปี สูง5.2ฉื่อ หนัก40กงจิ้น หน้าเรียวแต่ไม่มาก คิ้วยามคม ตาสองชั้นกลมโตหวานดังเม็ดลำไย แก้มแดงระเรื่อ ปากบางแดงราวดอกเหมยฮวา ร่าเริง อ่อนหวาน พูดไพเราะ เป็นบุตรสาวของขุนนางชู่ขุนนางขั้น2 ชอบซื้อเครื่องแป้งและเสื้อผ้าเป็นที่สุด
หยางเยว่ อายุ20ปี สูง6.1ฉื่อ หนัก69กงจิ้น หน้าเรียวยาว คิ้มยาวคม ร่างไม่ถึงกับบอบบางและไม่ถึงกับล่ามกำยำ นิสัยร่าเริง มีมารยาท เชื่อฟังพ่อแม่ อยากเป็นขุนนางตั้งแต่เด็กจึงตั้งใจศึกษาเล่าเรียนอย่างมาก เป็นบุตรชายคนเดียวของหยางหลง
หลี่เฟย อายุ19ปี สูง5.3ฉื่อ หนัก39กงจิ้น หน้าเรียวเหลี่ยม คิ้วเล็กยาวคม ตากลมโตสองชั้น ริมฝีปากบางแดงระเรื่อราวดอกอิงเถาแรกเริ่ม ร่าเริงแจ่มใส พูดจาตรงไปตรงมา เอาแต่ใจ เป็นบุตรสาวคนเดียวของหลี่ชุนฟง เป็นที่รักของทุกคน
เริ่มเรื่อง
หญิงสาวในอาภรณ์สีเขียวกำลังจัดเรียงพวกเครื่องแป้งในร้านลู่หลิน ซึ่งเป็นร้านเดิมของพ่อแต่ตายไปแล้วเลยต้องยกกิจการให้ผู้เป็นอาดูแลแทน
หยางรั่วเอ๋อร์
(ข้าชื่อ หยางรั่ว ชีวิตนี้ข้าสนุกกับการขายพวกเครื่องแป้งนี้เป็นอย่างมาก เวลาเห็นพวกคุณหนูสนใจและได้นำไปประทินใบหน้ามันจะสวยงามเป็นอย่างมาก นั่นก็คือความสุขของผู้หญิงอย่างพวกเรา)
หยางหลง(อานางเอก)
รั่วเอ๋อร์ มาทานข้าวก่อนมา
หยางรั่วเอ๋อร์
ค่ะ รอแปบนะคะ
หยางรั่วเอ๋อร์
(นั่นคืออาของข้า ชื่อหยางหลง ดูแลข้าตั้งแต่เด็ก อาหลงรักข้าเหมือนลูกสาวของเขาเลยแหละ)
ชิงหรง(อาสะใภ้)
มา มา ข้าทำน้ำแกงไก่มาด้วย
หยางรั่วเอ๋อร์
(ผู้หญิงสวยๆคนนั้น คืออาสะใภ้ข้าเอง นางทั้งสวยทั้งใจดี แถมยังทำอาหารอร่อยที่สุดด้วย)
หยางรั่วเอ๋อร์
อาสะใภ้มาเดียวข้าช่วยยกค่ะ
ชิงหรง(อาสะใภ้)
ดี นี่จ้ะ(ยิ้ม)
หยางหลง(อานางเอก)
แล้วเยว่เอ๋อร์ล่ะ
ชิงหรง(อาสะใภ้)
เยว่เอ๋อร์ กำลังท่องตำราอยู่ในห้อง อีกประเดี๋ยวหิวก็มาทานเองแหละค่ะ
หยางรั่วเอ๋อร์
งั้ง เดี๋ยวข้ายกน้ำแกงไก่นี้ไปให้เยว่เอ๋อร์เองค่ะ
ชิงหรง(อาสะใภ้)
ขอบใจจ้ะ เดินดีๆระวังล้มล่ะ
หยางรั่วเอ๋อร์
นี่น้ำแกงไก่ อาสะใภ้ต้มให้เจ้า
หยางรั่วเอ๋อร์
รีบกินตอนร้อนๆ จะได้อร่อย พักสายตาบ้าง
หยางเยว่
ข้ารู้แล้ว บ่นเก่งเหมือนท่านแม่เลย
หยางรั่วเอ๋อร์
(นี่เยว่เอ๋อร์ มุ่งมั่นมาก อยากเป็นขุนนางจนบางครั้งก็ไม่ทานข้าวเลยก็ว่าได้ )
หยางรั่วเอ๋อร์
ข้าไปก่อนนะ รีบกินล่ะ
หยางรั่วเอ๋อร์
(ถึงข้าจะไม่มีพ่อแม่ แต่ข้าก็มีความสุขเพราะอาหลงกับอาสะใภ้ก็รักข้าเหมือนลูก )
ย่างเข้ายามโหย่ว รั่วเอ๋อร์ ก็ปิดร้านและกลับมาช่วยอาสะใภ้เตรียมกับข้าว ถึงในบ้านจะมีชาวใช้แต่เรื่องอาหารชิงหรงก็จะเป็นคนเตรียมเอง
หยางรั่วเอ๋อร์
อาสะใภ้ มาข้าช่วยล้างผักให้ค่ะ
หยางรั่วเอ๋อร์
(หยิบตะกร้าผัก)
ชิงหรง(อาสะใภ้)
ทำไมวันนี้เจ้ากลับมาช้าจัง ที่ร้านงานเยอะหรือ
หยางรั่วเอ๋อร์
วันนี้พวกคุณหนูต่างพากันมาที่ร้าน เลยวุ่นวายนิดหน่อยค่ะ
ชิงหรง(อาสะใภ้)
อ๋อ จริงสิ วันนี้เป็นเทศกาลหยวนเซียว พวกคุณหนูคงพากินมาซื้อเครื่องแป้ง ไปลอยโคมกัน
ชิงหรง(อาสะใภ้)
อีกประเดี๋ยวกินข้าวเสร็จเจ้าก็ไปแต่งตัวไปเดินเล่นบ้าง
หยางรั่วเอ๋อร์
ข้าไม่ไปดีกว่า ข้าอยู่บ้านช่วยอาสะใภ้เตรียมของสำหรับพรุ่งนี้ดีกว่าค่ะ
ชิงหรง(อาสะใภ้)
(เดินมากุมมือรั่วเอ๋อร์)
ชิงหรง(อาสะใภ้)
รั่วเอ๋อร์ ทำงานน่ะทำเมื่อไรก็ได้ วันนี้เป็นวันขึ้นปีใหม่ ข้าอยากให้เจ้าได้ออกไปเดินเล่นข้างนอกบ้าง
หยางรั่วเอ๋อร์
อาสะใภ้ แต่ถ้าข้าไปแล้วงานที่บ้านล่ะ ใครจะช่วยท่านล่ะคะ
ชิงหรง(อาสะใภ้)
ยังมีพวกบ่าวๆ เจ้าควรออกไปเที่ยวเล่นบ้าง
หลังทานข้าวบูชาบรรพชนสกุลหยางเสร็จ หยางเยว่และรั่วเอ๋อร์ก็ออกไปเดินเล่นในถนนใหญ่
ข้างถนนเต็มไปด้วยผู้คน ร้านขายแผงของ ร้านขายของมากมาย ตอบเชาปัญญา บนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยแสงโคม ทั่วท้องฟ้า เหมือนดวงดาว
หยางรั่วเอ๋อร์
ใช่ คนเยอะมาก
หยางรั่วเอ๋อร์
เจ้าดูบนท้องฟ้าสิ สวยงามมาก
หยางรั่วเอ๋อร์
ไปดูทางนั้นกัน
ทั้งสองคนเที่ยวงาน จนยามห้ายก็พากันกลับจวน
สู่ขอ
เสียงไก่ขัน ยามเช้า แสงตะวันยังไม่ทันขึ้น หญิงสาวก็ลุกตื่นไปเตรียมของเปิดร้าน
รั่วเอ๋อร์นางขยันทำงานเช่นนี้มาตลอดตั้งแต่ยังเป็นเด็ก
ชิงหรง(อาสะใภ้)
รั่วเอ๋อร์ เจ้าจะไปที่ร้านแล้วหรือ
ชิงหรง(อาสะใภ้)
นี่ เอาซาลาเปานี่ไปก่อนเผื่อเจ้าหิว
รั่วเอ๋อร์หยิบซาลาเปา เดินไปกินไป อย่างร่าเริงอย่างเบิกบาน
ชิงหรง(อาสะใภ้)
ท่านพี่อาหารพร้อมแล้ว
หยางหลง(อานางเอก)
รั่วเอ๋อร์นางไปแล้วหรือ
ชิงหรง(อาสะใภ้)
ไปตั้งแต่ยามเหม่าแล้วค่ะ
ชิงหรง(อาสะใภ้)
ยังไม่ได้กินข้าวเลยก็ไปแล้ว
หยางหลง(อานางเอก)
เด็กคนนี้นี่ จริงๆเลย
ชิงหรง(อาสะใภ้)
เยว่เอ๋อร์ กินข้าวเสร็จก็ไปส่งข้าวให้รั่วเอ๋อร์ด้วย
หยางรั่วเอ๋อร์
ไม่เห็นต้องลำบากเลย
หยางเยว่
ท่านแม่เป็นห่วงเจ้ามาก
หยางเยว่
บ่นให้ข้ารีบกินข้าวแล้วเอามาให้เจ้าให้ได้
หยางรั่วเอ๋อร์
ฝากขอบคุณอาสะใภ้ด้วย
หยางรั่วเอ๋อร์
เอ่อ คุณหนูชู่สั่งให้ข้าเตรียมไว้ให้นางน่ะ เมื่อวันนางสั่งไว้
หยางรั่วเอ๋อร์
เจ้าไปรีบไปท่องตำราหรือ
หยางเยว่
ท่านพ่อให้ข้ามาช่วยเจ้ายังไงเล่า
หยางรั่วเอ๋อร์
เจ้าน่ะ ต้องฝึกไว้หากข้าแต่งออกเรือนไป เจ้าก็ต้องมาดูแลร้าน
หยางเยว่
ชิ อย่างเจ้าใครจะมาแต่งกัน วันวันเอาแต่ขายของเจอแต่พวกคุณหนู จะมีคุณชายที่ไหนมาพบเห็นเจ้ากัน
หยางรั่วเอ๋อร์
(ยิ้ม) ยังไงซะ เจ้า
หยางเยว่
(พูดขัด) ข้าไม่ทำหรอก ข้าขอไปท่องตำราหลังร้านก่อน ใกล้สอบจงหยวนแล้ว
หยางเยว่
ทางนี้เจ้าจัดการเองเลย
หยางหลง(อานางเอก)
ไม่เจอการนาน สบายดีมั้ย
หลี่ชุนฟง(พ่อพระเอก)
ก็ไม่เลว
หยางหลง(อานางเอก)
ได้ข่าวว่าเจ้าพึ่งกลับจากทางเหนือ
หลี่ชุนฟง(พ่อพระเอก)
ใช่ ข้าไปหาซื้อตัวไหมทองมาทอผ้า
หลี่ชุนฟง(พ่อพระเอก)
นี่ให้เจ้า
หยางหลง(อานางเอก)
ขอบใจ มาก
หลี่ชุนฟง(พ่อพระเอก)
นี่คือตำราเก่าแก่ เห็นว่าลูกชายของเจ้าตั้งใจจะสอบจงหยวนเลยเอามาให้
หยางหลง(อานางเอก)
ขอบใจเจ้ามาก
หลี่ชุนฟง(พ่อพระเอก)
อ้อ คือ คือว่า
หยางหลง(อานางเอก)
มีเรื่องอะไร ท่านชุนพูดมาเถอะ
หลี่ชุนฟง(พ่อพระเอก)
หากคิดดูแล้ว พี่ลู่ก็จากไปแล้วสิบกว่าปีแล้ว
หยางหลง(อานางเอก)
ใช่ หากท่านพี่ลู่ยังอยู่ ก็คงดี
หลี่ชุนฟง(พ่อพระเอก)
ข้าได้ข่าวว่าเจ้ามีหลานสาวหน้าตางดงาม
หลี่ชุนฟง(พ่อพระเอก)
ข้าจึงอยากมาสู่ขอให้ลูกชายคนโต เจ้าเห็นว่ายังไง
หยางหลง(อานางเอก)
กลัวแต่ท่านพี่ชุนจะรังเกียจ
หลี่ชุนฟง(พ่อพระเอก)
จะรังเกียจได้ยังไง
ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายต่างตกลงพร้อมใจกันหมั่นหมายกันเป็นที่เรียบร้อย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
