(หยิ่น talk)

สวัสดีครับผมชื่อหยิ่นเรียนวิศวะครับ ผมมีเพื่อนเยอะมากเพราะผมเป็นถึงเดือนมหาลัย ผู้คนเลยเข้าหาผมเยอะแต่ผมก็ไม่ได้หวั่นไหวอะไรนะครับเพราะผมมีคนที่ผมชอบอยู่แล้ว แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้คิดแบบผมนะสิครับ ผมต้องทำยังไงดี

...(วอร์ talk)...

ผมชื่อวอร์ครับเรียนวิศวะเหมือนกันกับไอ้หยิ่นและผมก็ยังเป็นเพื่อนสนิทมันด้วย มันชอบทำตัวแปลกๆครับเวลาที่มันอยู่กับผม มันมักจะอ้อนหรืองอแงมากๆจนเพื่อนๆชอบแซวว่าเป็นแฟนกัน

...(พร้อม talk)...

สวัสดีครับผมชื่อพร้อมครับเรียนวิศวะเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกับไอ้หยิ่นครับสนิทกับไอ้วอร์มากกว่าใครในกลุ่มเลย

...(เบนซ์ talk)...

ผมชื่อเบนซ์ครับเรียนแพทย์ ผมเป็นลูกพี่ลูกน้องของพี่วอร์ครับ ผมเลยจะสนิทกับกลุ่มของพี่เค้ามากๆ

โดยเฉพาะพี่พร้อมมี่จะขำทำให้ขำให้หัวเราะได้ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน

...(บอนซ์ talk)...

สวัสดีครับผมบอนซ์ครับเรียนวิศวะ น้องรหัสพี่วอร์ครับ จึงทำให้ผมสนิทกับพวกเด็กวิศวะมากๆ ไม่ใช่ว่าผมเป็นเด็กเส้นนะครับแต่ว่าผมเป็นน้องรหัสพี่วอร์ครับจึงทำให้ผมได้เข้าชมรมเดียวกับพี่วอร์ครับ ซึ่งชมรมนี้มีคนอยากเข้าเยอะมากเลยทีเดียว และหนึ่งในนั้นก็คือผมครับ แต่ตอนนี้ผมได้เข้ามาอยู่ในชมรมนี้แล้วครับ

...(วิน talk)...

ผมชื่อวินเรียนบริหารครับ ผมเป็นน้องชายของพี่หยิ่น

ด้วยครับ ผมชอบเห็นพี่หยิ่นชอบชวนพี่วอร์มาเล่นเกมส์ที่บ้านบ่อยๆด้วยครับ แต่ผมก็อยากจะรู้นะครับว่าทำไมพี่หยิ่นต้องชวนพี่วอร์มาที่บ้านเกือบจะทุกวันทั้งที่ไม่มีอะไร เวลาที่พี่วอร์บอกว่าพี่วอร์ไม่ว่าง พี่หยิ่นก็จะทำสีหน้านอย น้อยใจพีวอร์ที่ไม่มีเวลาให้ ทั้งที่เป็นแค่เพื่อนกัน

ผมเคยถามว่าทำไมำหยิ่นต้องเอาพี่วอร์ว่าบ้านบ่อยๆพี่หยิ่นก็ไม่ตอบผมเลย ผมต้องทำยังไงครับเนี่ยยยยย?

อาจจะมีตัวละครเพิ่มเข้ามาเรื่อยๆนะทุกคนพอดีตอนนี้คิดไม่ออกแล้วว่าจะเอาแนวแบบไหน? ตัวละครคือใคร?

แต่จะมาเพิ่มให้ทีหลังแล้วกันนะ

...เชียร์คณะวิศวะ...

หยิ่น : น้องๆครับ พี่นัดพวกคุณกี่โมง ทำไมพวกคุณถึงพึ่งมา

รุ่นน้อง : อาจารย์พึ่งปล่อยครับ

หยิ่น : แล้วทำไมไม่บอกอาจารย์ว่ามีเข้าเชียร์ละครับ แล้วคนอื่นทำไมพึ่งมาครับ

รุ่นน้อง: ไม่ทราบครับ!

หยิ่น : ทำไมถึงไม่ทราบ!!😤 นี่เพื่อนของพวกคุณนะ

...วอร์ก็เดินเข้ามา...

วอร์ : หยิ่น พอก่อน วันนี้เป็นวันแรกน้องๆอาจจะยังปรับตัวไม่ทัน อย่าพึ่งไปด่าน้องเลย

...วอร์หันไปคุยกับน้องๆ...

น้องๆครับวันนี้ก็พอแค่นี้ก่อนนะครับพรุ่งนี้ก็ขอให้น้องๆมาให้ตรงเวลาแล้วบอกให้เพื่อนๆของน้องมากันให้ครบนะครับ

รุ่นน้อง : ครับ/ค่ะ

...ณ โรงอาหาร คณะวิศวะ...

หยิ่น : วอร์มึงห้ามกูทำไมวะ

วอร์ : กูแค่สงสารน้องๆมัน วันนี้มันเป็นวันแรกนะเว้ย มึงจะไปเข้มงวดกับน้องมากๆทำไมวะ เดี๋ยวน้องมันก็ไม่ชอบหน้ามึงหรอก

พร้อม : เออใช่ กูก็เห็นด้วยไปไอ้วอร์นะเว้ย มึงเล่นไปด่าน้องมันแบบนั้น จะทำให้น้องมันไม่ชอบหน้ามึงได้นะเว้ย

หยิ่น : เออๆ เลิกพูดเถอะ ไปกินข้าวป่ะ

: เออวอร์ มึงจะกินไรเดี๋ยวกูไปซื้อให้ แล้วมึงนั่งเฝ้าโต๊ะไป

วอร์ : เอาไรก็ได้ กูกินได้หมดอะ ซื้อมาเถอะ

พร้อม : มึงไม่ถามกูบ้างหรอไอ้หยิ่น ว่ากูจะกินอะไรอะ?

หยิ่น : ไม่อ่ะ มึงอะต้องไปซื้อกับกู ไป!!

...พอกินข้าวเสร็จทั้งหมดก็แยกย้ายกันกลับบ้าน...

หยิ่น : ไอ้วอร์!! เดี๋ยวกูไปส่ง

วอร์ : ไม่เป็นไร กูกลับเองได้

หยิ่น : กูจะไปส่ง ขึ้นรถหรือจะให้กูลงไปอุ้ม

วอร์ : เออๆ ขึ้นก็ได้วะ เอาแต่ใจชิบหายเลยมึงอะ

...ถึงคอนโดของวอร์...

วอร์ : มึงกลับไปได้ละ กูถึงคอนโดแล้วนี้ไง

หยิ่น : ใจร่ายวะมึงอ่ะ คนอุตส่าห์มาส่งไม่ขอบคุณแล้วยังมาไล่อีก กูไม่คุยดับมึงแล้ว

วอร์ : อะไรวะแค่นี้ก็งอลละ เออขอบคุณ พอใจมึงยัง??

หยิ่น : ยัง! มึงต้องให้กูขึ้นไปส่งมึงบนห้องก่อน กูถึงจะหายงอลมึง

วอร์ : อะไรวะ มึงแม่งเอาแต่ใจชิบหาย

หยิ่น : สรุปจะให้กูขึ้นไปส่งมึงบนห้องมั้ย???

วอร์ : เออๆ แต้ถ้าขึ้นไปแล้วมึงสัญญากับกูก่อนว่ามึงจะหายงอลกูอะ

หยิ่น : เออๆๆๆๆ กูสัญญา จะให้กูขึ้นไปส่งได้ยัง

วอร์ : เออๆๆๆ ตามขึ้นมาดีๆ

หยิ่น : ห้องมึงสวยนะเนี่ย

วอร์ : กูให้มึงขึ้นมาส่งแล้วหายงอลกูได้ยัง

หยิ่น : เออๆๆๆ หายงอลก็ได้วะ

วอร์ : หายงอลแล้วก็กลับบ้านได้แล้ว เดี๋ยวกลับดึกๆมันอันตราย

หยิ่น : เออกูกลับแล้วก็ได้ ฝันดีนะ

วอร์ : เออ ขับรถดีๆ แล้วก็ฝันดีนะ