(Kookv)เมื่อผมเป็นพระเจ้า | Side Story
chapter1:การปรากฎตัวของพระเจ้า
ฮาเปอร์
นายไม่คิดบ้างหรอว่ามันเเปลกๆชอบกล
นิโคลัส
ดูเเล้วก็ไม่มีโครร่างที่เสียหายนะ
ฮาเปอร์
ชั้นไม่ได้หมายถึงเเบบนั้น
ฮาเปอร์
บางทีสถาปัตยกรรมของที่นี่ในสมัยนั้น
ฮาเปอร์
มันจะทันสมัยได้ขนาดนี้เลยหรอ
นิโคลัส
อย่าดูถูกคนสมัยก่อนสิ
นิโคลัส
ถึงเเม้พวกเค้าจะไม่มีเครื่องมือที่สะดวกสบายเเบบเรา
นิโคลัส
เเต่ขนาดคนไทยสมัยก่อนยังท่องกลอนได้ตั้งหลายบทเลย
ฮาเปอร์
คนไทยสมัยก่อนนิยมกลอนมากกว่าเพลงสินะ
นิโคลัส
เพราะมันยังไม่มีเพลงน่ะสิ
ฮาเปอร์
จะว่าไปเเล้วเราก็ตรวจมาเยอะเเล้วนะ
ฮาเปอร์
ชั้นว่าเราควรกลับได้เเล้วรึป่าว
นิโคลัส
เเต่ตอนส่งงานคงต้องใช้ข้อมูลอีกหลายอย่าง
นิโคลัส
เเต่พรุ่งนี้ค่อยมาต่อเเล้วกัน
ฮาเปอร์โยนน้ำขวดขนาดพอดีมือให้นิโคลัสเบาๆ
นิโคลัส
จะว่าไปเเล้วน้ำยี่ห้อนี้มันไม่ค่อยอร่อยนะ
ฮาเปอร์
พอดีชั้นนิยมบริโภคของเเปลก
ฮาเปอร์หัวเราะออกมาเบาๆเมื่อเห็นสีหน้าเจื่อนของนิโคลัส
นิโคลัส
ชั้นเคยซื้อไปตุนไว้กิน
นิโคลัส
ก็เลยกินจนเบื่อไปเเล้ว
ฮาเปอร์
นั่นไม่ใช่ความผิดของน้ำเเล้วล่ะเเบบนั้น
นิโคลัสเมื่อกินน้ำเสร็จจึงเดินไปหยิบประเป๋าด้วยความอ่อนเพลีย
ในตอนนี้ก็เวลาเกือบจะตี3ได้เเล้วที่พวกเขาตรวจงานต่างๆของที่นี่อยู่
จะว่าอดหลับอดนอนก็คงใช่ เเต่พวกเขาทั้งสองทำเเบบนั้นจนชินเเล้ว
นิโคลัส
ชั้นไปก่อนนะฮาเปอร์
นิโคลัส
เเล้วนายไม่คิดจะกลับรึไง
ฮาเปอร์
เดี๋ยวชั้นคงกลับเเล้วล่ะอีกซักครู่
ฮาเปอร์
เเค่จะไปเอาของด้านในที่ลืมไว้น่ะ
นิโคลัสสะพายกระเป๋าขนาดไม่ใหญ่มากเเล้วจึงเดินออกมา
ในเวลาตี3เเน่นอนว่ามันเปลี่ยวเเละอันตรายสุดๆ
เเต่จะว่าไปเเล้วตัวของเขาก็ชินกับบรรยากาศเเบบนั้นเเล้ว
จะว่าเจออะไรเเปลกๆก็เจอบ้าง
เเต่ตอนนี้เขาไม่ได้สนใจเรื่องอะไรเเบบนั้นเเล้วล่ะ
นิโคลัส
การเป็นในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้อยากจะเป็น
นิโคลัส
มันไม่ได้มีความสุขเเบบนี้นี่เอง
นิโคลัส
ถ้าชั้นเป็นเเบบฮาเปอร์ก็ดีน่ะสิ
นิโคลัสก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คข่าวสารเล็กน้อยในมือถือ
"ขณะนี้เกิดปรากฎการณ์ครั้งใหญ่ค่ะ"
"อยู่ๆอุกกาบาตขนาดใหญ่จากนอกโลกได้หล่นมายังเกาะกระจกของปารีส"
"ตอนนี้ยังไม่มีรายงานความเสียหายนะคะ เเต่คาดว่าเเถบนั้นเป็นชนบท"
"ในตัวเมืองอาจจะไม่ได้รับความเสียหายอะไรค่ะ"
นิโคลัส
อยากไปสำรวจกับฮาเปอร์จัง
นิโคลัส
เเต่ตอนนี้ชั้นคงต้องรีบกลับไปนอนก่อนอ่ะนะ
ในขณะนั้นเองที่เขาเดินไปเรื่อยๆ
จู่ๆก็มีหยดน้ำเล็กๆไหลลงมาบนหัวของเขา
นิโคลัส
เเล้วมาตกบ้าอะไรตอนนี้วะ
นิโคลัสตกใจมาก จึงรีบเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าทันที
สองมือที่ว่างอยู่ก็ยกขึ้นมาบังฝนเอาไว้
นิโคลัส
เเล้วทำยังไงดีเนี่ย!
นิโคลัส
ที่หลบฝนก็ไม่มีเลย!
นิโคลัส
ง่วงจะตายอยู่เเล้วนะ!
ร่างเล็กๆของนิโคลัสพยายามวิ่งหาที่หลบฝนอย่างรวดเร็ว
เเต่จู่ๆก็เกิดเสียงฟ้าร้องดังขึ้น
นิโคลัส
ดูท่าน่าจะตกหนักซะด้วย!
ด้วยความตกใจของร่างบาง เขาจึงยกมือขึ้นมาอุดหูเอาไว้ด้วยความกลัว
นิโคลัส
มีใครอยู่เเถวนี้มั้ย!
นิโคลัส
ใครก็ได้ช่วยพาชั้นหลบฝนที!
ถึงเเม้จะพยายามหาเท่าไหร่
เเต่ที่เเห่งนี้เปลี่ยวเกินจะมีบ้านของใครอาศัยอยู่
นิโคลัส
ชั้นไม่ชอบเสียงฟ้าร้องเลย
เหมือนสวรรค์จะเมตตาเขาขึ้นมาในขณะนั้น
จู่ๆหางตาของนิโคลัสก็เหลือบไปเห็นซอกๆหนึ่งที่มีเพดานกันอยู่
เหมาะสำหรับการจะหลบฝนพอดี
นิโคลัส
อย่างน้อยสวรรค์ก็ยังเมตตาชั้นอยู่บ้างเเหละ
นิโคลัสรีบวิ่งเข้าไปหลบในที่เเห่งนั้นอย่างรวดเร็ว
ดูเหมือนเขาเองจะเหนื่อยจากการทำงานมามาก
ทันทีที่ไปถึงเขาจึงล้มตัวนั่งลงอย่างรวดเร็ว
นิโคลัส
เเกจะตกตอนไหนชั้นไม่ว่าเลยนะ!
นิโคลัส
เเต่ตอนชั้นเลิกงานน่ะ ไม่ต้องมาบังอาจตกเลย!
นิโคลัส
พูดเเล้วโมโหจริงๆ!
นิโคลัส
พระเจ้าคุณนิสัยไม่ดีเลย!
นิโคลัส
ผมจะเลิกศรัทธาคุณเเล้ว
ดีอ้อน
ถ้าผมตอบว่าผมเป็นพระเจ้าคุณจะเชื่อมั้ย?
นิโคลัส
คุณอยู่ตรงนั้นเเหละ
นิโคลัสล้วงเข้าไปในกระเป๋าของตัวเอง
หยิบเอาสำลีเเละเสื้อตัวบางๆออกมาเพื่อจะทำอะไรบางอย่าง
เขาหอบมันไว้เเละค่อยๆเดินไปหาผู้ชายตรงหน้าที่นั่งอยู่อย่างกล้าๆกลัวๆ
ผู้ชายที่เขาเห็นนั้น บนร่างกายเต็มไปด้วยเเผลชกต่อย ดูๆเเล้วก็คล้ายๆกับนักเลงเเถวนี้เหมือนกัน
เเต่ด้วยความที่สายตาของเขาเป็นมิตรมาก นิโคลัสจึงไม่ได้กลัวอะไรมากเท่าไหร่
นิโคลัส
มนุษย์ไม่สามารถฝืนความรู้สึกได้หรอกนะ
นิโคลัส
ไม่มีใครไม่รู้สึกเจ็บหรอก
นิโคลัส
ไม่งั้นคนๆนั้นก็คงเป็นคนที่โดนเเทงยังไงก็ไม่เจ็บอ่ะนะ
นิโคลัส
ถึงคุณไม่เจ็บเเต่คุณก็หนาวใช่มั้ย
นิโคลัส
ตัวสั่นขนาดนั้นทำไมผมจะไม่รู้
นิโคลัสนั่งลงข้างๆร่างสูงเเล้วยื่นเสื้อกันหนาวให้เขา
เเต่ร่างสูงกลับส่ายหัวเบาๆให้ร่างเล็ก
นิโคลัส
เสื้อตัวนี้ยังไงผมก็จะเอาไปซักอยู่ดี
นิโคลัส
งั้นผมคลุมให้เอามั้ย
ว่าจบนิโคลัสก็ดันตัวของร่างสูงออกจากผนังเเล้วคลุมเสื้อให้อีกฝ่ายอย่างอ่อนโยน
นิโคลัส
เเค่นี้คุณก็ไม่ต้องหนาวเเล้ว
นิโคลัส
เสื้อตัวนี้หนามากๆ
นิโคลัส
เหมาะสำหรับอากาศเเบบนี้ที่สุด
นิโคลัส
ผมก็ใส่เเบบคุณนะในตอนนี้
นิโคลัส
พอดีผมซื้อมาสองตัว
นิโคลัส
เพราะงั้นไม่ต้องเกรงใจ
นิโคลัส
เดี๋ยวผมทำเเผลให้นะ
นิโคลัส
ถึงเเม้ว่าผมจะไม่มียาฆ่าเชื้อ
นิโคลัส
เเต่เอาสำลีเเตะๆเลือดก็คงจะช่วยได้อยู่
นิโคลัส
ยื่นมือของคุณมาให้ผมหน่อยสิ
ร่างสูงค่อยๆยื่นมือออกไปให้ร่างเล็ก
นิโคลัส
นี่คุณเป็นนักเลงเเบบเลือดสาดใช่มั้ย
นิโคลัส
ต่อยจนมือช้ำทั้งมือขนาดนี้
นิโคลัส
คงยังจะต่อยต่อได้อีกหรอ
นิโคลัส
จะเป็นอะไรก็ชั่งเเต่การต่อยให้สะเทือนรอยช้ำ
นิโคลัส
ระวังโตขึ้นมันจะปวดไปด้วยนะ
นิโคลัส
อันตรายมากเลยรู้มั้ย
นิโคลัส
คุณต้องหัดเรียนเเพทย์บ้างนะ
นิโคลัสค่อยๆเอาสำลีที่เขาเตรียมมาใส่ยาเเละเเตะลงบนเเผลของร่างสูง
เเต่เเปลกที่อีกฝ่ายกลับไม่ได้ร้องออกมาเลยทั้งๆที่มันเขียวขนาดนี้
เมื่อร่างบางหันไปมองอีกทีก็พบว่าร่างสูงหลับปุ๋ยซะเเล้ว
นิโคลัส
ก็ว่าล่ะไม่ร้องเจ็บซักนิดเลย
นิโคลัส
เเต่ก็ควรหลับอ่ะนะเพราะนี่ก็ตี3เเล้ว
นิโคลัส
เเละชั้นก็หมายถึงตัวเองด้วย
ร่างบางที่กลัวเสียงฟ้าผ่ามาก ยังทำเเผลไม่เสร็จก็เผลอกอดร่างสูงเข้าโดยไม่ได้ตั้งใจ
ดีอ้อน
คุณกลัวเสียงฟ้าผ่าหรอ
นิโคลัส
ตอนเด็กผมมีปมนิดหน่อย
นิโคลัส
เรื่องมันผ่านมานานเเล้ว
ในขณะนั้นเอง จู่ๆมือของร่างสูงก็อุ้มอีกฝ่ายมานั่งที่ตั้งอย่างรวดเร็ว
นิโคลัสเหมือนจะขัดขืนเล็กน้อย เเต่สุดท้ายก็ยอมเเต่โดยดี
เเขนทั้งสองข้างของร่างสูงค่อยๆเคลื่อนมากอดอีกฝ่ายเบาๆ
นิโคลัส
ถ้าไม่ได้นายนะชั้นคงร้องไห้ออกมาเเล้วเเน่ๆ
ดีอ้อน
ถ้าผมช่วยคุณได้ คุณก็เอาผมไปทั้งหมดสิ
ดีอ้อน
หยุดเสียงฟ้าผ่าเดี๋ยวนี้!!
ดวงตาของพระเจ้าค่อยๆเเดงขึ้น จู่ๆเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าที่ดังติดต่อกันเมื่อซักครู่ก็หยุดไปกระทันหัน
ดีอ้อน
ทีนี้คุณก็ไม่ต้องกลัวเเล้วนะ
นิโคลัส
คะ....คุณ สั่งฟ้าได้หรอ!?
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
