...จวนตระกูลเหมิง...

{เหมิงหยวน}

"ท่านพ่อๆๆๆๆ~" เสียงเด็กสาววัย18ปี มีนามว่าเหมิงหยวน กำลังร้องเรียกพ่อของเธออย่างตื่นเต้นอะไรบางอย่าง

{เหมิงถิง}

"ใจเย็นๆลูกพ่อ มีอะน่าตื่นเต้นงั้นเหรอ" เหมิงถิง ผู้เป็นพ่อตอบกลับบุตรสาวผู้เป็นที่รักอย่างสงสัย

{เหมิงหยวน}

"**ท่านพ่อลองทายดูสิเจ้าค่ะ"

{เหมิงถิง}

"อื้มม...พ่อแก่แล้วสมองพ่อคิดไม่ออกหรอก"

"และที่สำคัญลูกพ่อทำอะไรก็น่าสนใจไปหมดพ่อไม่อาจเดาได้หรอก"

{เหมิงหยวน}

"งั้นหยวนๆจะบอกท่านพ่อเองเจ้าค่ะ"

"วันนี้เป็นวันที่รัชทายาทเสด็จกลับมาจากการศึกษาต่างเมืองเจ้าค่ะท่านพ่อ**" เหมิงหยวนพูดไปยิ้มไป

{เหมิงถิง}

"แล้วยังไงหละหื้มลูกพ่อ"

{เหมิงหยวน}

"ก็....เอิ่มมม"

"หยวนๆอยากเข้าเมืองไปพบองค์รัชทายาทเจ้าค่ะ"

{เหมิงถิง}

"หยวนๆนี่เจ้ายังไม่ล้มเลิกความคิดนั้นอีกเหรอ พ่อเคยบอกเจ้าเเล้วว่าองค์รัชทายาทไม่ใช่เพื่อนเล่นของเจ้าตอนเด็กๆเจ้ากับองค์รัชทายาทเคยเล่นด้วยกันก็จริง แต่ตอนนี้วันเวลาเปลี่ยนลูกกับองค์รัชทายาทก็โตขึ้นต่างชนชั้นต่างวรรณนะ"

{เหมิงหยวน}

"แต่ว่า..."

{เหมิงถิง}

"ไม่มีแต่...พ่อขอสั่งห้ามเจ้าห้ามลักลอบเข้าวังไปพบองค์รัชทายาทเด็ดขาด ถ้าเจ้ายังอยากมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ที่พ่อพูดเพราะพ่อเป็นห่วงเจ้า" เหมิงถิงห้ามปรามลูกด้วยท่าทีจริงจัง แล้วเดินออกไปทันที

...เช้าวันต่อมา...

{เหมิงหยวน}

"เห้ออออ.." เหมิงหยวนเดินไปเดินมาคิดนั่นนี่

{เจียงๆ:สาวรับใช้คนสนิท}

"คุณหนูเลิกเดินวนไปมาได้ไหมเจ้าค่ะ เจียงๆเวียนหัวหมดแล้ว" เจียงๆสาวใช้คนสนิทพูด

{เหมิงหยวน}

"**นี่เจียงๆเจ้าช่วยคิดหน่อยสิว่าข้าจะหาวิธีพบองค์รัชทายาทยังไงดี"

{เจียงๆ:สาวรับใช้คนสนิท}

"พบองค์รัชทายาท มะ..ไม่ได้นะเจ้าค่ะ**!!" เจียงๆพูดด้วยความตกใจและหวาดกลัว"

{เหมิงหยวน}

"**ทำไมจะไม่ได้ เจ้าจะห้ามข้าอีกคนใช่ไหมเจียงๆ"

"ทำไมท่านพ่อต้องห้ามข้าด้วยมันมีอะไรที่ข้าจะเข้าพบองค์รัชทายาทไม่ได้งั้นหรอ"

{เจียงๆ:สาวรับใช้คนสนิท}

"ไม่มีอะไรหรอกเจ้าค่ะคุณหนูคุณท่านสั่งห้ามเพราะแค่เป็นห่วงคุณหนูก็เท่านั้น"

{เหมิงหยวน}

"ไม่ว่ายังไงข้าจะต้องพบองค์รัชทายาทให้ได้**" เหมิงหยวนพูดด้วยสีหน้าที่มุ่งมั่นตั้งใจ

{เจียงๆ:สาวรับใช้คนสนิท}

"**แล้วคุณหนูจะทำยังไงหละเจ้าค่ะ ประตูวังไม่ใช่ว่าจะเข้าได้ง่ายๆ"

{เหมิงหยวน}

"ไม่มีอะไรยากเกินความพยายามหรอกนะเจียงๆ แต่ไม่ใช่แค่ข้าที่พยายามเจ้าก็ต้องช่วยข้าด้วยเช่นกัน"

{เจียงๆ:สาวรับใช้คนสนิท}

"ทำไมต้องเป็นข้าทุกทีหละเจ้าค่ะ"

{เหมิงหยวน}

"นะๆๆเจียงๆคืนนี้เจ้าต้องช่วยข้าหลบท่านพ่อนะ**" เหมิงหยวนพูดพร้อมทำสายตาอ้อนวอน

{เจียงๆ:สาวรับใช้คนสนิท}

"**ก็ได้เจ้าค่ะคุณหนู ครั้งนี้ขอให้เป็นครั้งสุดท้ายนะเจ้าค่ะ"

{เหมิงหยวน}

"OK เจียงๆใจดีที่สู๊ดดดดด**"

...ต**ะวันกำลังลับฟ้า...

{เจียงๆ}

"คุณหนู.."

"จะทำอย่างงี้จริงๆหรือเจ้าค่ะ"

"ค่อยไปพรุ่งนี้ดีกว่านะเจ้าค่ะคุณหนู"

"สตรีลอบเข้าหาผู้ชายยามวิกาลมันไม่เหมาะนะเจ้าค่ะ"

{เหมิงหยวน}

"เจ้านี่ช่างพูดมากจิงๆเลยเจียงๆ"

"ก่อนองค์รัชทายาทจะไปศึกษาต่างเมืองข้าให้สัญญากับพระองค์ใว้แล้วว่าข้าจะไปพบพระองค์ให้ได้หลังพระองค์กลับมา"

{เจียงๆ}

"งั้นก็เป็นไงเป็นกันเจ้าค่ะคุณหนู"

//และแล้วเหมิงหยวนก็ลักลอบออกจากจวนสำเร็จ แต่ประตูวังนี่สิเหมิงหยวนจะเข้าไปยังไง//

{ทหารเฝ้าประตู}

"หยุด...เจ้าเป็นใครจะลักลอบเข้าวังยามวิกาลงั้นหรือ"

{เหมิงหยวน}

//ทำไงดีนะ อ่อ..ใช่พระสนมผิง//

"ข้ามาขอเข้าพบพระสนมผิง"

"คือ...พระสนมผิงส่งหมายไปที่จวนข้าเพราะมีเรื่องจะปรึกษาข้าหนะ"

{ทหารเฝ้าประตู}

"เจ้าหลอกข้าไม่ได้หรอก เคยมีคนพูดอ้างแบบนี้ข้าไม่หลงเชื่อเจ้าหรอก กลับไปซะ"

{เหมิงหยวน}

"นี่เจ้ากล้าขัดพระประสงค์ของพระสนมรึไง"

{ทหารเฝ้าประตู}

"ไหนหละหลักฐาน}

{จ้าวอวิ๋น}

"ข้านี่แหละคือหลังฐาน"

{ทหารเฝ้าประตู}

"องค์ชาย4!!"

"คารวะองค์ชายสี่"

{เหมิงหยวน}

"องค์ชายสี่งั้นหรอ?"

"คารวะองค์ชายสี่เพค่ะ"

{จ้าวอวิ๋น:องค์ชายสี่}

"สตรีผู้นี้คือเพื่อนของข้า"

"ข้าเป็นคนส่งหมายนัดนางมาเอง"

"เจ้าตามข้ามา"

{เหมิงหยวน}

//พูดกับข้าหรอ//

"พะ...เพค่ะองค์ชาย"

...ภายในวัง...

{เหมิงหยวน}

"ขอบพระคุณองค์ชายสี่ที่ช่วยหม่อมฉันเพค่ะ"

{จ้าวอวิ๋น:องค์ชายสี่}

"เจ้าคือ..."

{เหมิงหยวน}

"เอ่อ...ข้าคือหยวนๆเป็นสตรีของเสนาบดีฝ่ายการคลังตระกูลเหมิงเพค่ะ"

{จ้างอวิ๋น:องค์ชายสี่}

"เจ้านี่เอง"

"ข้าได้ยินองค์รัชทายาทพูดถึงเจ้าบ่อยๆหนะ"

"แต่ว่าตอนนี้....เอ่อ."

{เหมิงหยวน}

"มีอะไรรึปล่าวเพค่ะ"

{จ้างอวิ๋น:องค์ชายสี่}

"ไม่มีอะไร"

{เหมิงหยวน}

"สีหน้าองค์ชายดูไม่ดีแบบนี้ บอกหม่อมฉันมาเถอะเพค่ะ"

{จ้างอวิ๋น:องค์ชายสี่}

"องค์รัชทายาทกำลังป่วยหนัก"

{เหมิงหยวน}

"ป่วย!..ป่วยยังไงป่วยขนานไหนพระองค์จะดีขึ้นรึเปล่าข้าจะไปพบองค์รัชทายาท"

{จ้างอวิ๋น:องค์ชายสี่}

"ไม่ได้...ฮ่องเต้รับสั่งห้ามใครเข้าพบองค์รัชทายาท"

"ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นห่วง ข้าเห็นถึงความพยายามของเจ้า"

"แต่ข้าให้เจ้าพบองค์รัชทายาทไม่ได้จริงๆ"

{สนมผิง}

"เหมิงหยวน"

{เหมิงหยวน}

"พระสนมผิง ข้าคารวะเพค่ะ"

{สนมผิง}

"คารวะองค์ชายสี่"

{จ้างอวิ๋น:องค์ชายสี่}

"พระสนมผิง"

{สนมผิง}

"เหมิงหยวนเจ้ามาก็ดีแล้วข้ามีเรื่องสำคัญที่จะให้เจ้าช่วย"

"องค์สี่ข้าขอตัวเหมิงหยวนประเดี๋ยวนึงนะเพค่ะ"

{จ้างอวิ๋น:องค์ชายสี่}

"อืม...ตามสบาย**"