"ปลายฝน..เราเลิกกันเถอะ"

"ทะ..ทำไมคะ ฝนผิดอะไร"

"ฉันไม่รู้สึกว่ารักเธออีกแล้ว"

ชายหนุ่มพูดด้วยถ้อยคำที่นิ่งเฉย ก่อนจะเดินจากหญิงสาวไปทิ้งให้เธอ ยืนเจ็บปวดใจกับคำพูดที่ได้ยินนั้น...

3 ปีต่อมา ณ ประเทศไทย

"บอสครับ นี่คือใบรายชื่อคนที่มาสมัครงานครับผม"

ปึกใบสมัครถูกวางบนโต๊ะสีขาวขนาดใหญ่ ร่างสูงในชุดสูทสีดำสนิท มองพิจารณาปึกกระดาษบนโต๊ะก่อนจะยื่นมือเปิดดูใบสมัครให้ละเอียดทีละแผ่นช้าๆ แต่เขาต้องชะงักใบสมัครหนึ่งไปชั่วครู่

"ผมอยากได้ผู้หญิงคนนี้ทำงาน ให้เขามาสัมภาษณ์งานพรุ่งนี้เลย ผมจะเป็นคนสัมภาษณ์เอง"

"ครับบอส ผมจะให้เลขาผมไปแจ้งเธอด่วนเลยครับ"

พิภพ เอ่ยอย่างน้อบน้อมก่อนจะเดินออกจากห้องไป

"เจอกันจนได้นะ...ปลายฝน"

ชายหนุ่มพึมพำกับเอกสารใบสมัครที่มีภาพหญิงสาวติดอยู่ก่อนจะเผยยิ้มออกมา

"สวัสดีค่ะ..ใช่คุณปลายฝนมั้ยคะ"

เสียงหญิงสาวจากปลายสายเอ่ยถามชื่ออย่างสุภาพ

"ใช่ค่ะ ดิฉันเองค่ะปลายฝน"

"ดิฉันโทรมาจากบริษัทCKจำกัดนะคะ เราอยากให้คุณมาสัมภาษณ์งานในวันพรุ่งนี้ไม่ทราบว่าสะดวกมั้ยคะ"

"จะ..จริงเหรอคะ!!! ฉันได้สัมภาษณ์งานเหรอคะ"

เสียงถามอย่างดีใจดังขึ้น เมื่อได้รับข่าวดีจากปลายสาย

"จริงค่ะ แต่ต้องมาสัมภาษณ์กับท่านประธานนะคะ"

"ตกลงค่ะ ว่าแต่..นัดกี่โมงคะ"

"เจ็ดโมงครึ่งก็มาได้ค่ะ สายกว่านี้เกรงว่าท่านประธานจะไม่พอใจ"

"งั้นโอเคค่ะ ขอบคุณมากนะคะ"

หญิงสาวกดวางสายจากปลายสายด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข ก่อนที่เธอจะรีบออกจากบ้านไป

บริษัท CK

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"ขออนุญาตครับบอส"

"เชิญ"

สิ้นเสียงอนุญาต ประตูก็ถูกเปิดเข้ามาภายใน พิภพเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มก่อนจะรายงาน เรื่องคนที่จะมาสัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้

"บอสครับ ผมให้เลขาบอกเธอแล้วนะครับประมาณเจ็ดโมงครึ่งที่ผมให้เลขานัดเธอไว้

ครับ"

"อืม..ขอบคุณครับ"

ชายหนุ่มเอ่ยด้วยรอยยิ้มบางๆที่มุมปากก่อนจะนั่งจดเอกสารบนโต๊ะอย่างเงียบๆ

"งั้นผมขอตัวนะครับบอส"

พิภพเอ่ยขึ้นพร้อมโค้งคำนับและเดินจากไป

"คุณคิมคะ"

เสียงหวานดังขึ้นหลังจากที่เจ้าของเสียงเปิดประตูเข้ามาโดยถือวิสาสะ ทำให้ชายหนุ่มที่ก้มหน้า ก้มตาเขียนเอกสารเงยหันไปมอง

"ทำไมช่วงนี้ไม่โทรหาแก้วตาเลยคะ"

หญิงสาวในชุดเซ็กซี่เอ่ยตัดพ้อ ก่อนจะเข้าไปกอดซบหน้าของชายหนุ่ม

"ผมกำลังยุ่ง ปล่อย..."

เสียงแข็งที่พูดอย่างเรียบนิ่งเอ่ยขึ้น พร้อมแกะแขนที่โอบกอดชายหนุ่มออกจากการเกาะกุม

"ที่นี้มันบริษัท และมันเป็นเวลางานของผมผมไม่ชอบที่ต้องเอางานกับเรื่องส่วนตัวมาปนกัน"

สายตาเย็นชาที่เรียบนิ่งส่งไปพร้อมถ้อยคำ จนแก้วตารู้สึกไม่กล้าต่อปาก ต่อคำ

"แก้วตากลับก็ได้ค่ะ"

หญิงสาวพูดจบก็เดินออกไปด้วยอารมณ์ที่โมโห

"ฉันจะรอเธอคนเดียวปลายฝน..."

ชายหนุ่มพึมพำก่อนจะลงมือเขียนเอกสารที่ค้างไว้ ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ทั้งหัวใจ..ก็มีแค่หญิงสาวที่ชื่อปลายฝน...

หน้าห้องทำงานใหญ่ ร่างบางที่นั่งรอเพื่อทำการสัมภาษณ์งาน ปลายฝนตอนนี้เธอทั้งตื่นเต้น ทั้งประหม่าไปหมด

"เพื่อแม่ ฉันต้องสู้ๆสิ!"

หญิงสาวพูดให้กำลังใจตัวเอง ในใจก็สลับกับความกลัวไปพร้อมๆกัน

"คุณปลายฝนค่ะ เชิญค่ะ"

หญิงสาวสะดุ้งเพราะเสียงเรียกจากหญิงสาวในชุดสาวออฟฟิต

"ขะ...ขอบคุณค่ะ"

ปลายฝนลุกขึ้น พร้อมเดินตรงเข้าไปในห้องของประธานบริษัท ภายในห้องทำงานที่มีเครื่องตกแต่งรายล้อมไปด้วยโต๊ะทำงาน ชั้นวางเอกสาร หญิงสาวตะลึงในความหรูหรา จนลืมไปว่ามีคนรอที่จะสัมภาษณ์

"อะแฮ่ม!"

เสียงไอในลำคอดังขัดจังหวะขึ้น จนปลายฝนรีบดึงสติกลับมา

"สวัสดีค่ะ"

หญิงสาวตอนนี้นั่งเกร็งไปทั้งตัว เมื่อสายตาเย็นชาที่แฝงความเย็นราวกับน้ำแข็ง ผู้ชายตาดำผมดำ ใบหน้าคมหล่อระดับเทพบุตรในนิยายตอนนี้กำลังจ้องมองเธอนิ่ง โดยมีโต๊ะทำงานหรูใหญ่ขวางเขาสองคนไว้ตรงกลาง

"แนะนำตัวครับพร้อมทั้งประวัติอย่างละเอียด ผมต้องการฟังทักษะการพูดของคุณ"

ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น ก่อนจะเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ก่อนจะใช้สายตาจ้องมองหญิงสาว ไม่ยอมละสายตาไปไหน

"โอเคค่ะ งั้น....เริ่มเลยนะคะ"

ปลายฝนรับคำก่อนจะลงมือในการแนะนำตัว อย่างเป็นขั้นตอน และพูดถึงประวัติของตัวเอง หญิงสาวพยายามไม่ประหม่าโดยการสบสายตากับชายหนุ่ม แต่ยิ่งจ้องมองใจยิ่งเต้นแรง ชายหนุ่มที่ตอนนี้เหมือนตกอยู่ในมนต์สะกด เขาจ้องที่ริมฝีปาก ร่างบางเล็กตรงหน้า ราวกับอยากจะดึงเธอเข้าไว้ในอ้อมกอด และกลืนกินเธออย่างถนุถนอม

"พูดจบแล้วค่ะ"

ปลายฝนทักขึ้นเมื่เธอเห็นชายหนุ่ม เอาแต่มองเธอไม่ยอมพูดอะไร ตอนนี้เธอเริ่มอึดอัดขึ้นเรื่อยๆ แต่ในใจของเธอก็รู้สึกคุ้นเคย เหมือนเคยพบเจอกันมาก่อน

"ทักษะพูดน่าฟัง เป็นกันเองดี"

ชายหนุ่มพูดออกมา ทั้งๆความเป็นจริงเขาไม่ได้ตั้งใจฟังสักเท่าไร เพราะมัวแต่จ้องมองใบหน้าหวานอยู่

"สรุปผ่านมั้ยคะ รับเข้าทำงานมั้ยคะ"

"ผมรับเข้าทำงาน แต่คุณต้องเป็นเลขาผม ไม่ว่าผมไปไหน คุณ...ต้องไปด้วย"

หญิงสาวไม่ตอบโต้อะไร เพียงในใจก็คิดสงสัยว่าทำไมต้องตัวติดกันขนาดนี้

"โอเคใช่มั้ยครับ"

เขาถามขึ้น

"นะ..แน่นอนค่ะ โอเคมากค่ะ"

"ถ้าวันไหนผมจะพาคุณไปทำงานด้วย คำตอบของคุณคือ ตกลง ไม่มีคำว่า ไม่ตกลง ไม่มีปัญหาใช่มั้ย"

"ไม่นะคะแต่ถ้า..ฝนต้องดูแลแม่ที่ป่วยอยู่รพ.คงไปด้วยไม่ได้"

ทำงานแบบนี้เวลาจะดูแลแม่ยากจังเลย ปลายฝนทำได้แค่คิดและกังวลภายในใจ

"ดี ถ้าไม่ว่างแค่บอกฉัน"

ชายหนุ่มยิ้มมุมปากเล็กน้อย เหมือนกำลังพอใจในคำตอบจากหญิงสาว พร้อมเอ่ยถามในสิ่งที่ชวนทำคนฟังให้อึ้ง

"คุณ...โสดหรือเปล่า"

"...มันใช่เรื่องต้องบอกด้วยเหรอคะ"

"ใช่ คือแบบ..ผมจะได้เว้นระยะห่างไว้เพื่อให้ เกียรติคุณไง"

หญิงสาวคิ้วขมวดเข้าหากัน เธองงในคำถามของเขาว่ามันมีจุดไหนเกี่ยวข้องกับงานที่เธอจะทำ

"โสดค่ะ เคยมีตอนวัยรุ่นแต่ตอนนี้...โสดค่ะ คานขึ้นสนิมแล้ว"T_T

"โอเค เริ่มงานเลยแล้วกัน"

ชายหนุ่มเอื้อมมือหนากดโทรหาลูกน้องคนสนิท ให้เข้ามาภายในห้องไม่นาน ชายร่างสูงในชุดสูทสีเทาก็เดินเข้ามา

"ฝากสอนงานให้เธอคนนี้หน่อยนะ ฉันมีประชุม"

"ครับบอส"

พิภพรับคำสั่งก่อนจะพาปลายฝน สอนงานในสิ่งต่างๆภายในบริษัท

"ยินดีต้อนรับนะครับ"

พิภพเอ่ยทักด้วยยิ้ม

"คะ..ค่ะ"

หญิงสาวยิ้มตอบ พร้อมความงงในหัว สรุปเธอได้งานและทำวันนี้เลย กับ...ประธานบริษัทถามถึงสถานะของเธอ เพราะอะไรกันนะ เธอครุ่นคิดได้ไม่นานก็ต้องดึงสติกลับมา ให้มีสมาธิในการเริ่มงานวันแรกของเธอ