N0.00

นิยายเรรื่องนี้สร้างจากเค้าโครงเรื่องจริงโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะค่ะขอฝากผลง่นต่อๆไปด้วยนะค่ะ

#เจ้าสาวของซาตาน

บทนำ

อนุรักษ์ หรือ เป้ย หนุ่มหล่อ สไตล์หน้าหวาน ขาว สูง ตี้ พ่อรวยแปลงร่างจากลูกแมวน้อยกลายเป็นเสือร้ายชั่วข้ามคืน เพราะถูกผู้หญิงที่รักมากเหยียบย้ำหัวใจ ราวกับถูกมีดนับสิบเล่มกระหน่ำแท่ง ใครจะคาดคิดว่าผู้หญิงที่บอกเลิกเขาไปไม่กี่วัน จะกลายเป็นเจ้าสาวคนใหม่ของพ่อ!!

ก้านแก้ว หญิงสาวขาวสูงน่าตาน่ารักสวย ยอมได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงแพศยา เพราะเป้าหมายของเธอ แม้ความรักก็สละได้ แต่เธอจะไม่มีวันได้สิ่งที่ต้องการ เพราะเขาจะไม่มีวันยอม!..กลิ่นกายที่หอมกรุ่นของเธอ ทำให้เป้ยแทบทำอะไรไม่ถูก เขาบอกตัวเองว่ารังเกียจผู้หญิงอย่างเธอ แต่ร่างกายกลับมีปฏิกิริยาตอบสนองตั้งแต่แค่เห็นหน้า...

ร่างกายที่ใหญ่โตโถมทับเธอไว้ทั้งตัวจนแทบไม่มีช่องว่างให้เธอหายใจ เสื้อผ้าที่สวมติดกายบางเบา บัดนี้ถูกดึงทึ้งจับเหวี่ยงไปกองที่พื้นกระจัดกระจาย เป้ยไม่รอให้คนใต้ร่างพร้อม เขากำลังทรมาน และต้องการการปลดปล่อยและเธอคือคนที่ต้องรองรับความทรมานของเขา

ก้านไม่เคยสัมผัสกับความรู้สึกนี้มาก่อน เธอทำอะไรไม่ถูก ได้แต่นอนแน่นิ่งให้เขากระทำตามอำเภอใจ ความร้ายกาจเจ้าเล่ห์มารยาที่เธอใช้ปั่นหัวผู้ชายมาตลอดบัดนี้มันใช้ไม่ได้ผลแล้ว เพราะเธอเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เสียเอง เขากำลังทำให้เธอหลอมละลายไปกับไฟสวาทที่เผาผลาญมอดไหม้

"เจ็บ ฉันเจ็บ" หญิงสาวเปล่งเสียงครวญครางออกมาราวกับเจ็บปวดจริงๆ เมื่อถูกฝ่ามื่อหนาอุ่นร้อนฟ่อนเฟ้นที่ทรวงอกอิ่มหนักหน่วง เป้ยชะงักไปสักครู่แล้วยิ้มเยาะ

"อะไรกัน ผ่านผู้ชายมาไม่รู้กี่คนต่อกี่คน ยังมาทำเป็นเจ็บ ผมไม่โง่หลงเชื่อคุณหรอกนะ" จบคำประชดประชัน เขาก็เดินหน้าต่อในเมื่อเธอคิดจะปั่นหัวเขา เขาจะสั่งสอนให้เธอรู้ว่า อย่าคิดล้อเล่นกับความรัก!!

ขออนุญาติรูปเจ้าของภาพนะครับ

No.1

นิยายเพจนี้สร้างจากเค้าโครงเรื่องจริงโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ

#เจ้าสาวของซาตาน

ตอนที่1 ก้านแก้ว

ก้านแก้ว หญิงสาววัย 24 หน้าตาสวยหวานผมยาวจรดกลางหลัง ลงจากแท็กซี่อย่างเร่งร้อน ใบหน้ารูปไข่ที่เคยเปื้อนด้วยรอยยิ้มอยู่เสมอจนใครๆต่างหลงใหลในความสดใสของหญิงสาว ตอนนี้ต่างไปจากทุกครั้งเพราะเคร่งเครียดเสียเหลือเกิน

ดวงตากลมโตที่ฉายแววความกังวลอย่างเด่นชัดมองตรงไปยังทางเข้าโรงพยาบาล ก่อนจะก้าวเท้ายาวตรงไปยังเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์

ก้าน: "มาเยี่ยมคุณกิ่งแก้วคะ" เธอบอกเจ้าหน้าที่เสียงเครียด

เจ้าหน้าที่: "คนไข้นามสกุลอะไรคะ"

ก้าน: "ดาราพงศ์ เอ๊ย ไม่ใช่คะ คุณกิ่งแก้ว จันทราดาค่ะ" หลังจากที่พ่อแม่แยกทางกัน พี่สาวที่อายุมากกว่าเกือบสิบปีก็เปลี่ยนไปใช้นามสกุลแม่ ขณะที่เธอในวัยยี่สิบสี่ยังคงใช้นามสกุลของผู้เป็นพ่อ และตามไปอยู่กับพ่อที่อังกฤษ

เจ้าหน้าที่: "ห้องสี่สามหนึ่งสองคะ" เมื่อได้ยินเจ้าหน้าที่บอกก็ตรงไปยังลิฟต์ทันที เมื่อประตูลิฟจ์เปิดที่ชั้นสี่ ก้านตรงไปยังห้องสี่สามหนึ่งสองอย่างเร็วทันทีที่เปิดประตูเข้าไปภายในห้องก็ถามผู้เป็นแม่อย่างร้อนใจ

ก้าน: "พี่กิ่งล่ะคะแม่ พี่กิ่งอยู่ไหน หรือว่า" หญิงสาวถามถึงพี่สาวเมื่เห็นว่าเตียงคนไข้ว่างเปล่าด้วยความรู้สึกที่คิดไปทางร้ายที่สุด

แม่: "ใจเย็นๆ พยาบาลพายัยกิ่งไปพบจิตแพทย์ เดี๋ยวก็จะมาแล้ว"

ก้านถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ตอนที่วิมลโทรไปบอกว่ากิ่งแก้วกินยาฆ่าตัวตาย เธอก็จองตั๋วเครื่องบินเที่ยวบินล่าสุดจากอังกฤษบินตรงมายังเมืองไทยทันที ทั้งที่ยังอยู่ในช่วงสอบเทอมสุดท้าย

ก้าน: "เกิดอะไรขึ้นหรือคะ ทำไมพี่กิ่งถึงฆ่าตัวตาย" วิมลทำหน้าหนักใจ

แม่: "ก็จะใครอีกล่ะ"

ก้าน: "ลูกเลี้ยงของพี่กิ่ง" ถึงพ่อแม่จะแยกทางกัน แต่ก้านแก้วสนิทกัยพี่สาวมากจึงพอรู้เรื่องภายในครอบครัวกิ่งแก้วอยู่บ้าง กิ่งแก้วแต่งงานกับเจ้าของโรงแรมซึ่งเป็นพ่อหม้ายวัยห้าสิบหก ที่ผ่านมาพี่สาวจองเธอมักจะปรับทุกข์เรื่องลูกเลี้ยงวัยไล่เลี่ยกับก้านแก้วให้ฟังอยู่เสมอ

ก้าน: "คราวนี้มันเรื่องอะไรหรือคะ ถึงขนาดทำให้พี่กิ่งฆ่าตัวตาย" วิมลถอนหายใจออกมาเอือกใหญ่

แม่: "มันบังคับพ่อมันไล่ยัยกิ่งออกจากบ้านไม่อย่างนั้นมันจะขายหุ้นของโรงแรมที่ได้จากแม่มันทั้งหมดให้คู่แข่ง ผัวยัยกิ่งเขาก็เลยต้องให้ยัยกิ่งออกมาอยู่บ้านที่ซื้อให้ใหม่ เพราะกลัวจะเสียตำแหน่งประธาน แต่ยัยกิ่งทนอยู่ในบ้านหลังดท่ารูหนูไม่ได้ก็เลย.." วิมลถอนหายใจหนักๆแทนที่จะพูดคำว่ากอนยาฆ่าตัวตายออกมา ก้านแก้วพยักหน้าอย่างเข้าใจ

ก้าน: "เขาทำแบบนั้นได้ด้วยหรือคะ ก็ไหนพี่กิ่งบอกว่าเขามีหุ้นของโรงแรมไม่ถึงสิบเปอร์เซ็นต์"

วิมลกระตุกมุมปาก🙄

ขออนุญาติเจ้าของภาพนะครับ

No.02

นิยายเรื่องนี้สร้างจากเค้าโครงเรื่องจริงโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ

#เจ้าสาวของซาตาน

ตอนที่2 จงเกลียดจงชัง

วิมลกระตุกมุมปาก

แม่: "มันได้มรดกจากแม่มัน ตอนนี้มันเลยมีหุ้นพอๆกับผัวของพี่เรา"

ก้าน: "ร้ายกาจที่สุด ทำไมเขาถึงได้จงเกลียดจงชังพี่กิ่งขนาดนี้ พี่กิ่งไปทำอะไรให้เขาหรือคะ"

แม่: "มันคงอยากให้แม่มันคืนดีกับพ่อมันละมั้งแต่นอกจากคุณภิภพเขาจะไม่กลับไปคืนดีกับเมียเก่าแล้วยังมาแต่งงานกับยัยกิ่งแทน พอแม่มันตายมันเลยบ้าไปเลย แล้วก็โทษว่ายัยกิ่งเป็นต้นเหตุให้แม่มันตาย ไอ้เด็กไม่รู้จักโต" วิมลเหยียดปากอย่างหมั่นไส้เมื่อพูดจบ แล้วหันกลับมามองหน้าลูกสาวคนเล็ก

แม่: " ว่าแต่เราเถอะยัยก้าน เรียนจบแล้วก็มาอยู่เมืองไทยสิ จะได้ช่วยพี่สาวเรารับมือกับไอ้ลูกเลี้ยงตัวแสบอีกคน ลำพังแม่คนเดียวรับมือมันไม่ไหวหรอก แล้วยิ่งพี่สาวเรามาเป็นแบบนี้อีก แม่ว่ามันยิ่งจะเล่นงานพี่สาวเราหนักเลยละ ที่อังกฤษไม่มีใครแล้วไม่ใช่หรือ จะไปอยู่ให้แม่เลี้ยงโขกสับอยู่ทำไม ขนาดตอนพ่อแกยังอยู่ มันยังโขกสับเสียไม่มีดี แล้วพ่อแกตายไปแล้ว มันคงจะให้แกอยู่บ้านมันหรอกนะ"

ก้านแก้วยิ้มเจื่อนๆ

ก้าน: "หนูย้ายออกมาจากบ้านหลังนั้นนานแล้วคะ พอดีแฟนหนูเขาซื้อคอนโดฯไว้ที่อังกฤษเมื่อตอนไปเรียนที่นั้น พอเขากลับเมืองไทยหนูก็เลยอาศัยอยู่ชั่วคราว"

วิมลขมวดคิ้วมองอย่างสงสัย

แม่: "เรามีแฟนด้วยหรือ ทำไมแม่ไม่เห็นรู้เลย แล้วพี่สาวเราละรู้หรือเปล่า"

😔 ก้านแก้วส่ายหน้าไปมาแทนคำตอบ

ก้าน:" หนูว่าจะบอกนานแล้วละคะ แต่พอดีเห็นพี่กิ่งเครียดๆกับเรื่องลูกเลี้ยง หนูก็เลยไม่ได้บอกสักที แต่ตอนนี้คงไม่บอกไม่ได้แล้ว เพราะพี่เป้ยเพิ่งขอหนูแต่งงาน พอหนูเรียนจบหนูก็ว่าจะแต่งงานแล้วกลับมาอยู่เมืองไทย"

วิมลสะดุดใจคำชื่อเล่น ถึงจะรู้ว่าไม่แปลกที่จะเหมือนก้นแต่ก็อดไม่ได้ที่จะปล่อยผ่านไปเฉยๆ โดยไม่แก้ข้อสงสัยให้ตัวเอง

แม่: "มีรูปแฟนหรือเปล่า แม่อยากเห็น"

ก้านแก้วหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าสะพายส่งให้คนเป็นแม่ เพราะเธอตั้งรูปคู่ที่ถ่ายกับคนรักเป็นรูปพักหน้าจอ เมื่อวิมลเห็นคนรักของลูกก็ตกใจจนแทบจะทำโทรศัพท์หล่นลงพื้น

แม่: "นี่เราไปคบกับมันได้ยังไง ไม่รู้หรือไงว่านี้คือไอ้อนุรักษ์ลูกเลี้ยงของพี่สาวแก"

ก้าน: "อะไรนะคะ"

ก้านแก้วไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยินมาจากผู้เป็นแม่

ก้าน: "แต่สามีพี่กิ่งเขานามสกุล 'เจริญพาณิชย์'นี่คะถึงชื่อเหมือนกันแต่พี่เป้ยเขานามสกุล 'สิริทรัพย์ไพศาล'

แม่: "มันนี่แหละไอ้อนุรักษ์ ลูกชายคุณภิภพมันกลับไปใช้นามสกุลของแม่มันนะสิ"

ก้าน: "กริ๊ด!! ไอ้อนุรักษ์ ฉันเกลียดแก ฉันเกลียดแก"

กิ่งแก้วนั่งอยู่รถเข็นส่งเสียงหวีดร้องด้วยความเกลียดชังอย่างคลุ้มคลั่งเมื่อได้ยินชื่อของคนที่เกลียดจนเข้ากระดูกดำ

ก้านแก้วหันไปมองหญิงสาวที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาภายในห้อง สีหน้าหญิงสาวเต็มไปด้วยความสับสน คิดไม่ถึงว่าพี่สาวที่เคยสวยและเนี้ยบไปทุกระเบียดนิ้วกลับดูโทรมจนน่าตกใจใบหน้าซูบผอม ผมยุ่งเหยิง สภาพราวกับคนเสียสติ

ก้าน: "พี่กิ่ง" หญิงสาวมองพี่สาวด้วยความสงสารจับใจ

ขออนุญาติเจ้าของภาพนะครับ