สวัสดีค่ะ

ตอนนี้จะกล่าวถึงรูปแบบความรักนะค่ะ

ความรักนั้นมันมีหลักหลายรูปแบบทุกคนต่างก็รู้กันใช้ไหมค่ะ​ ซึ้งความรักแต่ละรูปแบบนั้นก็ไม่เหมือนกัน​ และจะมาในโอกาสที่ต่างกัน

💗ประเภทความรักที่1ความหลงใหล

เคยมั้ยค่ะ เจอหน้าครั้งแรกก็อยากขยับเข้าไปใกล้เธอ อยากรู้จักตั้งแต่ได้เจอ หรือเรียกง่าย ๆ ก็คือ รักแรกพบนั่นเอง ความรักประเภทนี้จะทำให้ใจเต้นแรง มือไม้สั่น เหมือนมีผีเสื้อบินอยู่ในท้อง ความรักประเภทแรกนี้มีแต่ Passion ล้วน ๆ ไม่มีเรื่องของความผูกพันเข้ามาเกี่ยวข้อง ความรู้สึกจึงหายไปได้อย่างรวดเร็วเมื่อเวลาผ่านไป​ ความรักอย่างนี้ฉันเชื่อว่าทุกคนเคยผ่านมา​

💗ประเภทความรักที่2 ความชอบ

ความชอบจะเกิดขึ้นเมื่อทั้งสองคนเริ่มมีความสนิทสนมกันมากขึ้น คุยแล้วรู้สึกดี ไปไหนมาไหนด้วยกัน แต่ไม่ถึงขั้นอยากผูกมัด ทำให้หลายคนมักจะตายอยู่แค่ในเฟรนด์โซน ไม่ได้ข้ามขั้นไปเป็นแฟนสักที

อารมณ์ประมานว่าแอบชอบเพื่อนสนิท​ ทุกคนเป็นกันไหมค่ะ​ มันคงรู้สึกดีมากๆที่ได้ชอบคนที่เราสนิทด้วย

💗ประเภทความรักที่3​ รักที่ว่างเปล่า

ความรักประเภทนี้ไม่มีความหลงใหล  มีเพียงเรื่องหน้าที่ความรับผิดชอบ ข้อผูกมัด เช่น ลูก หนี้สิน หรืออื่น ๆ  รูปแบบความรักนี้​ ถ้ามองดีๆจะมีความโรแมนติกนิสหนึ่งนะแบบเหมือนในนิยายที่นางเองเป็นลูกหนี้พระเอกแล้วต้องมาแต่งงานกับพระเอกแล้วทั้งสองคนก็ตกหลุมรักกันในที่สุดความรักนี้เป็นรูปแบบความรักแบบไหนน่าาาาาาาา

💗ประเภทความรักที่4​  รักโรแมนติก

รักประเภทนี้มีทั้งความใคร่และความสนิทสนม ฟังดูเหมือนจะเป็นความรักในอุดมคติของหลาย ๆ คน แต่เมื่อไม่มีเรื่องของข้อผูกมัด ก็จะทำให้ทั้งคู่มักจะมองแต่ปัจจุบัน ไม่ได้มองถึงอนาคต ทำให้เสี่ยงต่อการเลิกรากันได้ง่าย ๆ​

ความรักนี้เราควรเรียนรู้กันไปนานๆอย่าพึ้งตัดสินใจเพราะความรักสามารถทำร้ายเราได้ในหลายๆด้านทั้งด้ายจิตใจความรู้สึก​

นี้เป็นเพียงประเภทความรักบางส่วนที่เราอาจจะไม่รู้จักหรือความรักที่เรายังเข้าไม่ถึง

ผิดพลาดตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะค่ะ

เราจะเรียนรู้ความรักไปพร้อมๆกัน

ทุกคนสามารถคอมเม้นเรื่องราวในชีวิตได้นะค่ะ

บทนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยงกับความรักของเพื่อนเราเองนะ(เราขออนุญาตเขาแล้วนะค่ะ)อาจจะมีการแต่เติมเพื่ออรรถรสนะค่ะ

วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันเข้าเรียนโรงเรียนนี้ซึ้งฉันไม่ได้อยากเข้าเรียนที่นี่สักเท่าไรและสายที่ฉันเข้าก็ไม่ใช้สายที่ฉันชอบที่ฉันต้องเข้าเพราะพ่อแม่หวังว่าฉันคงไม่ทำตัวเหลวไหลและต้องได้คะแนนที่ดีเลยให้ฉันสอบเข้าห้องking แทนที่จะได้เข้าสายที่ฉันชอบแต่พ่อกับแม่เราจะบอกเสมอว่าสิ่งที่พ่อแม่ทำนั้นเพื่อให้ลูกไม่ต้องมาลำบากเหมือนพ่อแม่เราเลยไม่ขัดอะไรท่านแม่เราอะหรอไม่ค่อยจะสนใจเราหรอกหรือพูดง่ายๆก็คือไม่ได้หวังอะไรในตัวนั้นแหละแต่พ่อเราหรอทุกอย่างจะต้องออกมาPerfectทุกๆด้านดังนั้นพ่อเราถึงให้เราอ่านหนังสือตอนเช้าทุกเช้าพอเลิกเรียนก็ให้เรียนพิเศษแต่เราก็ทนอยู่อย่างนี้มา6ปีเต็มๆเพื่อให้ท่านภูมิใจเมื่อขึ้นมัธยมต้น​มีการสอบเลือกห้องและแน่นอนพ่อของเราก็ต้องให้เราสอบเข้าห้องkingแต่ตอนนั้นแหละเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตของเราวันนั้นพ่อให้เราไปเรียนพิเศษและท่านก็ไปส่งเราที่บ้านครูสอนพิเศษพ่อเราจะถามครูสอนพิเศษทุกครั้งที่ไปรับเราว่าเราเข้าเรียนไหมตั้งใจเรียนไหมทำแบบทดสอบได้ไหมและมีอยู่วันหนึ่งที่ครูสอนพิเศษของเราเค้าคงเข้าใจเราแหละมั้งหรือมันเป็นความโชตดีของเราหรือป่าวเราก็ไม่รู้

วันนั้นเราได้ไปเรียนพิเศษตามปกติพ่อเราก็ไปส่งเราเช่นเคยแต่วันนี้คุณครูได้คุยกับพ่อเราซึ้งเราก็ไม่รู้ว่าคุยอะไรกันพอพ่อของเราออกจากห้องของครูสอนพิเศษพ่อก็ทำหน้านิ่งมากจนทำไห้เรารู้สึกแปลกหลังจากนั้นประมานสองสามวันพ่อเรามาบอกว่าถ้าไม่อยากอยู่ห้องkingไม่ต้องเข้าก็ได้นะเราชงักไปแปบหนึ่งแล้วก็คิดในใจว่าคงเป็นครูพิเศษที่บอกมาอย่างนั้นแหละมั้ง

จากนั่นพ่อไม่เคยบังคับอะไรอีกเลยจากที่ไม่ค่อยได้พูดคุยกับพ่อแม่ตอนนี้เราก็กลับเปิดใจพูดคุยเรื่องราวต่างๆแบ่งปันประสบการณ์ของแต่ละคนจากที่ไม่เคยได้รับความอบอุ่น​อย่างเต็มที่ตอนนี้กลับไดเความอบอุ่นที่หาที่ไหนไม่ได้

#ความอบอุ่นจากครอบครัวสำคัญเสมอ