ฉันชื่อ กิ๊ง หรือชื่อเต็ม กุ๊งกิ๊ง ฉันมีพี่ชายสองคนพี่ชายคนโตชื่อ ราล์ฟ ทำธุรกิจกับพ่อแม่อยู่ที่เมืองนอก ส่วนพี่ชายอีกคนชื่อ ไวท์ อยู่กับฉันที่เมืองไทยนี่แหล่ะ พี่ไวท์เรียนจบก็เปิดผับร่วมกับเพื่อนอีกสามคน ซึ่งแต่ละคนหล่อ เท่ เจ้าชู้ทุกคนแต่มีคนนึงที่ฉันแอบชอบมานานแล้ว ก็คือ พี่เดฟคนนี้หล่อสุด หน้าคม ผิวขาว สักลายแต่พองาม เจาะหู แต่ฉันก็ได้แค่เพ้อไปงั้นแหล่ะพี่เดฟเจ้าชู้จะตาย จะหยุดที่ใครสักคนคงยาก ตอนนี้ฉันก็ยืนรอพี่ไวท์มารับนานล่ะ ฉันพึ่งเข้ามหาลัยปี1อ่ะ

แล้วก็มีรถเก๋งคันหรูมาจอดที่ข้างหน้าฉัน

"ให้เราไปส่งมั้ยกิ๊งเห็นยืนนานแล้ว"นึกว่าใคร ลิฟหนุ่มฮอตประจำคณะนี่เอง

"อืม ได้ดิ "ฉันตอบตกลงเพราะยืนรอพี่ไวท์นานแล้วเหมือนกัน

ฉันหยิบมือถือโทรหาพี่ไวท์

พี่ไวท์:ฮัลโลกิ๊งว่าไง

ฉัน:พี่ไวท์อยู่ไหน

พี่ไวท์:อยู่ร้าน

ฉัน:อ้าวแล้วทำไมไม่เห็นมารับกิ๊งที่ม.ล่ะ

พี่ไวท์:พี่ลืมว่ะ รอแปบน่ะ

ฉัน:ไม่ต้องแล้วพี่ น้องจะใกล้จะถึงร้านแล้ว

พี่ไวท์:แล้วมายังไง ใครมาส่ง หรือนั่งแท๊กซี่ แล้วคนที่มาส่งผู้หญิงหรือผู้ชาย

ฉัน:ใจเย็นค่ะเดี๋ยวถึงแล้วจะบอก (นี่แหล่ะพี่ชายฉันโคตรจะหวงฉันมากกแทบจะไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าเข้าใกล้ ยกเว้นเพื่อนๆพี่ฉันน่ะ )

หน้าผับพี่ไวท์

ฉัน:ขอบคุณน่ะลิฟที่มาส่ง

ลิฟ:ไม่เป็นไรครับ ยินดีรับใช้ครับ (ลิฟพูดติดตลกแล้วก็ขับรถออกไป)

ฉันกำลังจะเดินเข้าร้าน ยืนขวางอยู่กันเต็มหน้าประตูเลยจ้าจะใครซะอีกก็พี่ไวท์ พี่เดฟ แล้วก็เพื่อนพี่ฉันอีกสองคน พี่ชิฟ กับพี่เซน ยืนจ้องเหมือนฉันทำอะไรผิด

ฉัน:นี่พวกพี่มายืนทำอะไรกันเนี่ยะ

พี่ไวท์:กำลังจะอ้าปากพูดแต่พี่เดฟไวกว่า

พี่เดฟ:ใครมาส่งเห็นน่ะว่าเป็นผู้ชาย

ฉัน:เพื่อนค่ะ

พี่เดฟ:เพื่อนต้องหล่อด้วย

ฉัน:เอ้า เกี่ยวกันมั้ยเพื่อนก็คือเพื่อนป่ะค่ะหล่อก็ผิดอีก

พี่เดฟ:นี่ชมว่ามันหล่อ (หน้าอย่างโหด)

ฉัน:เปล่า ก็พี่พูดก่อน แล้วตกลงมายืนทำอะไรกัน

พี่ไวท์:ก็มาดูไงว่าใครมาส่ง

พี่ชิฟ :เออพวกพี่ก็แค่อยากรู้ว่าใครที่ไหนมาส่ง

พี่เซน:ว่าแต่ไอ้เดฟมึงดูหวงน้องกิ๊งเกินคำว่าน้องสาวเพื่อนเปล่าว่ะ

พี่เดฟ:ก็เห็นมาตั้งแต่เด็กๆกิ๊งก็เหมือนน้องกูเหมือนกันเว้ย(ทำไมหน้าแดง)

พี่ชิฟ:อย่าให้พวกกูรู้น่ะ

ฉัน:แล้วยืนกันอีกนานมั้ยค่ะเข้าไปในร้านได้แล้วค่ะ

ทุกคนเดินกลับเข้าไปในร้านฉันกำลังจะเดินเข้าตามพี่ไวท์ไปแต่พี่เดฟดึงแขนไว้ก่อน

ฉันหันกลับไปแต่หน้าพี่เดฟอยู่ห่างไม่ถึงเซน

พี่เดฟ:ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีก

ฉัน:ทะทำอะไรค่ะ (ไปไม่เป็นเลยฉัน)

พี่เดฟ:อย่าไปนั่งรถกับผู้ชายคนอื่นอีก แล้วดูแต่งตัวไปเรียนน่ะ เสื้อโอเครแต่กระโปรงมันสั้นไป (แววตาจริงจังมาก)

ฉัน:แล้วพี่เป็นอะไรเนี่ยะ มาแปลกน่ะวันนี้

พี่เดฟ:ไม่รู้น่ะถ้าพรุ่งนี้พี่ยังเห็นสั้นแบบนี้อีก หนูจะโดนลงโทษน่ะค่ะ (พี่เดฟพูดกระซิบที่ข้างหูฉัน)

ฉัน:พรุ่งนี้ไม่สั้นแบบนี้แน่นอนค่ะ (แล้วฉันก็เดินเข้ามาในร้านที่ห้องส่วนตัวที่เข้าได้เฉพาะฉันแล้วก็พวกพี่ไวท์ )

แต่วันนี้พี่เดฟเป็นอะไรแต่ก็ทำใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะเลยแฮะ ฉันคิดไปมาจนเผลอยิ้ม

พี่ชิฟ:น้องกิ๊ง น้องกิ๊ง น้องกิ๊งงงงงงง(ลั่นห้องเลย)

ฉัน:ขาพี่ชิฟเรียกซะเสียงดังเลยอยู่กันแค่นี้เอง

พี่ชิฟ:น้องกิ๊งคือพี่เรียกนานแล้ว เห็นนั่งยิ้มคนเดียวคิดถึงหนุ่มที่ไหนจ๊ะ

ฉัน:ป่าววว(เสียงสูง)ทั้ง4คนหันมาจ้องหน้าฉันอีกแล้วนี่ตกลงฉันมีพี่ชายกี่คนกันแน่เนี่ยะ

พี่ไวท์:ไอ้กิ๊ง นี่กำลังมีความรักใช่มั้ย?

ฉัน:โอ้ยยพวกพี่ก็ คนมีความสุขแล้วยิ้มมันจำเป็นต้องมีความรักป่ะ ก็แค่ดีใจที่มีพี่ชายทั้ง4คนคอยดูแล (แถจนถลอกหมดแล้วฉัน)

พี่ไวท์:ให้จริงน่ะ มาจุ๊บหัวที (พี่ไวท์จุ๊บหัวฉันตั้งแต่เด็กจนโต พี่ชายฉันน่ารักมั้ย)

พี่เซน:มาพี่จุ๊บด้วย

พี่ไวท์:ทะลึ่งละมึงเซน

พี่ชิฟ:ทะลึ่งตรงไหนว่ะ กิ๊งก็เหมือนน้องพวกกูเหมือนกัน

พี่เซน:ไม่รู้อ่ะ ถ้าจะมีแฟนต้องผ่านพวกพี่ให้ได้ก่อน

พี่ชิฟ:พวกผู้ชายมันมีแต่เสือๆทั้งนั้น

ฉัน:ค่ะเข้าใจแล้วค่ะผีเห็นผีเนาะ ถ้าคนที่ชอบเป็นหนึ่งในพวกพี่สามคนล่ะผ่านมั้ย

พี่ไวท์ทำหน้าตกใจ

ฉัน:หยอกเล่นค่ะ

พี่ไวท์:โล่งอกไป ไอ้สามตัวนี้พ่อเสือเลยน่ะ

แล้วพวกเราก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย จนพนักงานเริ่มเข้าร้าน

วันนี้ฉันจะแกล้งพี่เดฟใส่กระโปรงให้สั้นกว่าเดิม ดูซิจะทำหน้ายังไง แล้วฉันก็ยืนรอพี่ไวท์อีกตามเคยเงินก็เยอะจะซื้อรถให้น้องสักคันก็ไม่ได้

ลิฟ:วันนี้ให้เราไปส่งมั้ย

ฉัน:ไม่เป็นไรลิฟ เดี๋ยวพี่เราก็มารับแล้ว (พูดยังไม่ทันจบ รถพี่ไวท์ก็มาจอดตรงหน้าฉัน แต่คนที่ลงมาคือพี่เดฟ)

พี่เดฟ:รอนานมั้ยค่ะหนู (ไม่พูดเปล่าแต่เอามือมาโอบเอวฉันด้วยหน้าตาเจ้าเล่ คิดจะทำอะไรกันน่ะอีพี่เดฟ)

ลิฟ:แฟนกิ๊งหรอ

ฉัน:ปะเปล่ (ยังไม่ทันได้พูดจบ)

พี่เดฟ:ครับ พี่เป็นแฟนน้องกิ๊ง (ห๊ะอะไรของพี่เดฟมันเนี่ยะ)

พี่เดฟ:งั้นไปก่อนน่ะครับ ไปค่ะหนู (พี่เดฟเปิดประตูให้ฉัน )

ระหว่างอยู่ในรถ

ฉันมองหน้าพี่เดฟ ส่วนพี่เดฟมันยิ้มไม่หุบ

ฉัน:อะไรของพี่เนี่ยะ ใครเป็นแฟนพี่

พี่เดฟ:กลับบ้านไปส่องกระจกดูสิ

ฉัน:☺

พี่เดฟ:ใช้บลัชออนยี่ห้ออะไรอ่ะ หน้าแดงดีน่ะ

ฉัน:ไหนแดงขนาดนั้นเลยหรอ (ฉันรีบหากระจกขึ้นมาส่อง แดงจริงด้วย)

ถึงร้านพอดี

ฉันกับพี่เดฟเดินเข้ามาในร้าน โดยที่ทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า

พี่เดฟ:ไอ้ไวท์มึงดู

พี่ไวท์:ดูอะไรของมึง

พี่เดฟ:ดูกิ๊งใส่กระโปรงดิ มึงให้น้องมันออกจากบ้านได้ไงว่ะ(นึกว่าลืมไปแล้ว)

พี่ไวท์:กิ๊งมันอยู่ปี1มันโตแล้ว มันอยากใส่อะไรก็ปล่อยมันบ้างเถอะ

พี่เดฟ:นี่มึงหวงน้องแบบไหนของมึงว่ะ

พี่ชิฟ:แล้วมึงเป็นอะไรเมื่อวานก่อนกูยังเห็นมึงมองน้องนักศึกษาที่กระโปรงสั้นๆอยู่เลย

พี่เดฟ:มันไม่เหมือนกันเว้ย กูไม่คุยกับพวกมึงล่ะมานี่เลยเรามีเรื่องต้องเคลียร์กัน(พูดจบก็ลากฉันออกมาด้วย)

ปล่อยพี่ทั้งสามนั่งงง

ฉัน:เรามีอะไรเคลียร์กันค่ะ

พี่เดฟ:เมื่อวานนี้พี่บอกหนูว่าอะไร?

ฉัน:ไม่ให้ใส่กระโปรงสั้นแบบเมื่อวาน

พี่เดฟ:แล้วนี่อะไร

ฉัน:ก็นี่ไงค่ะ ไม่ได้สั้นเหมือนเมื่อวาน เพราะอันนี้สั้นกว่า โป๊ก!!(โดนดีดกระโหลกเลยนั่น)

ฉัน:แล้วพี่เป็นอะไรเนี่ยะ

พี่เดฟ:หวงเว้ย (☺นี่คือหน้าฉัน)

ฉัน:ห๊ะอะไรน่ะ พูดอะไรไม่ได้ยิน

พี่เดฟ:ไม่รู้เดี๋ยวคืนนี้พี่จะขึ้นร้องเพลงรอฟังน่ะ แล้วกระโปรงให้มันยาวกว่านี้

ฉัน:ไม่มีเลยอ่ะที่ยาวกว่านี้

พี่เดฟ:เดี๋ยวพาไปซื้อ (พูดจบแล้วก็เดินกลับเข้าไปห้อง ตอนนี้ปล่อยให้ฉันงงบ้างล่ะ)

ผเริ่มคนเยอะส่วนฉันเปลี่ยนชุดกางเกงยีนส์ขาสั้นเสื้อยืดหลวมๆรอนั่งฟังเพลงที่พี่เดฟจะร้อง

นักร้องประจำร้าน:และวันนี้น่ะครับพี่เดฟเจ้าของร้านอีกคนได้ให้เกียรติขึ้นมาร้องเพลงบนเวทีครับเห็นว่าจะร้องให้สาวที่แอบชอบฟังน่ะครับ

สาวๆในร้าน: กรี๊ดดด กรี๊ดดด

พี่เดฟเดินขึ้นเวทีมาแล้ว

พี่เดฟ:สวัสดีครับ วันนี้ผมขอใช้พื้นที่ตรงนี้บอกความในใจกับผู้หญิงคนนึงผ่านบทเพลงนี้น่ะครับ

เจอหน้าเธอหัวใจฉันสั่น

เจอหน้าเธอนั้นแทบหยุดหายใจ

ตกหลุมรักเธอเข้าไปจังๆ

ขึ้นไม่ไหวหัวใจมันหมดแรง

แค่เพียงได้เห็นหน้าแก้มแดง

เหมือนจะลงแดงอยู่ตรงนั้น

เธอคือนางฟ้าที่เดินบนดิน

ไอ้คนอย่างเราจะมีสิทธิ์มั่งหม้าย

หน้าตาไม่ใสไม่โดนใจคนอย่างเธอ

ไม่มีเงินทองมากองให้ใช้

มีแต่ของที่อยู่ข้างใน

คือคำว่ารักจากใจของคนเซอร์ๆ

ได้โปรดมองกันตรงที่หัวใจจะได้ไหม

โปรดมองให้ลึกถึงข้างใน

ฉันมีอะไรให้เธอมากมาย

หัวใจของเธอฉันเก็บรักษามันเอาไว้

หมดทั้งชีวิตและหัวใจ

ฉันยอมถวายให้เธอคนเดียว

ระหว่างที่พี่เดฟร้องเพลง เราสบตากันตลอดพอร้องจบแสงไฟก็ส่องมาที่ฉันคนเดียวคนทั้งร้านมองมาที่ฉัน

พี่เดฟ:น้องกิ๊งจะคบกับพี่ได้มั้ยครับ

ฉัน:ยิ้มแล้วก็พยักหน้า

แล้วพี่เดฟก็เดินถือช่อดอกไม้มาให้ฉัน

พี่เดฟ:พี่รักหนูน่ะค่ะ

ฉันยิ้มอย่างเดียว

credit.โปรดมอง-วงฟีนิกซ์

ตอนนี้ฉันกับพี่เดฟคบกันแต่เดี๋ยวน่ะพี่ไวท์จะไม่ว่าอะไรหรอ พี่เดฟโอบเอวฉันเข้ามาที่ห้องส่วนตัวซึ่งก็มีพี่ไวท์ พี่ชิฟ พี่เซน อยู่ครบบรรยากาศมาคุแฮะ

พี่ไวท์:กล้าสักทีน่ะมึงเดฟ

ฉัน:กล้าอะไรพี่ไวท์

พี่ไวท์:ก็กล้าขอกิ๊งเป็นแฟนไง

ฉัน:แล้วพี่ไม่ห้ามหรอ

พี่ไวท์:ก็มันกล้ามาขอพี่คบกับกิ๊ง พี่ก็ต้องให้โอกาสมันป่ะอย่างน้อยมันก็เป็นเพื่อนพี่ ดีกว่าไปคบกับคนอื่น

พี่ชิฟ:ดูแลน้องให้ดีน่ะมึง ถ้าไม่งั้นกูกับไอ้เซนจะดูแลแทน

พี่เดฟ:ทะลึ่งล่ะพวกมึงนี่แฟนกู พี่ไวท์คร๊าบบ

พี่ไวท์:อะไรของมึงเดฟ จะเอาอะไรจากกูอีก

พี่เดฟ:กูขอไปอยู่บ้านมึงน่ะ(บ้านพี่เดฟก็หลังใหญ่โต จะมาอยู่บ้านฉันทำไม)

พี่ไวท์:แล้วบ้านมึงก็มีคอนโดก็มีจะมาอยู่อะไรบ้านกู

พี่เดฟ:ก็กูอยากอยู่ใกล้น้องกิ๊งอ่ะ เอางี้เดี๋ยวกูรับผิดชอบค่าใช้จ่ายของน้องกิ๊งทุกอย่างเอง

พี่ไวท์:โอเค กูก็จะได้ไม่ต้องรับผิดชอบแล้วจะได้เอาเวลาไปหาแฟนกับเค้าบ้าง

ฉัน:พี่ไวท์ทำไมมันง่ายแบบนั้นอ่าานี่น้องน่ะ

พี่ไวท์:ก็พี่รู้ว่าไอ้เดฟมันเลี้ยงกิ๊งได้สบายๆ ประหยัดเงินในกระเป๋าพี่ด้วย

ฉัน:สรุปคือ งก 🙄

พี่ไวท์:พี่ล้อเล่น ก็ดีแล้วไงไอ้เดฟมันจะได้อยู่ในสายตาพี่

ฉัน:แต่บ้านเราห้องนอนเต็มหมดแล้ว

พี่ไวท์:ก็ให้มันไปนอนด้วยจะเป็นอะไรไป ก็เป็นแฟนกันแล้ว

ฉัน:นี่พี่ไม่หวงน้องเลยหรอ

พี่ไวท์:ก็รักก็หวงนั่นแหล่ะ แต่ก็อยากให้น้องมีความสุข

พี่เดฟ:งั้นไปกลับบ้านค่ะที่รัก (พี่เดฟจับมือฉันจะจูงออกจากร้าน)

ฉัน:แปบน่ะค่ะพี่เดฟ พอดีเพื่อนโทรมาค่ะ

ดรีม สายเรียกเข้า เพื่อนสาวสองฉันเองแหล่ะ

ฉัน:ฮัลโล ว่าไงมึง

ดรีม:กรี๊ดดดด

ฉัน:เป็นอะไรมึง ใจเย็น

ดรีม:ผู้มึงหล่อมากอ่ะ

ฉัน:อะไรมึง รู้ได้ไง

ดรีม:ก็คลิปที่มึงถูกขอเป็นแฟนอ่ะดังใหญ่แล้วในโซเชียล

ฉัน:อะไรจะไวปานนั้นรู้สึกว่าน่าจะพึ่ง2ชั่วโมงที่แล้วเองน่ะ

ดรีม:อิจฉาาาอ่ะมึง ดีใจด้วยมึงพรุ่งนี้เจอที่ห้างน่ะ

ฉัน:เครเจอกัน

พี่เดฟ:อะไรเจอกันคืออะไร(พี่เดฟทำหน้าสงสัย)

ฉัน:พรุ่งนี้หนูนัดกับเพื่อนไว้อ่ะ

พี่เดฟ:นัดกับใคร

ฉัน:กับดรีมแล้วก็บิวค่ะพี่จะไปด้วยป่ะ

พี่เดฟ:ไปซิค่ะ จะได้พาไปซื้อกระโปรงใหม่ด้วย