Who Made Me A Princess
#1
คาน่า
ไว้ค่อยกินพรุ่งนี้ล่ะกัน...//หลับ
ชั้นใช้ชีวิตเอื่อยเฉื่อยแบบนี้มาต้องแต่เด็กแล้วค่ะ
มันเริ่มมาจากตัวชั้นตอนอายุ9ขวบ..พ่อแม่ประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิตทั้งคู่ แต่โชคดีที่ญาติฝั่งแม่รับชั้นไปเลี้ยง
เธอดูแลเอาใจใส่ชั้นดีมาก แต่พอเวลาผ่านไปประมาณ3ปีเธอก็เป็นโรคมะเร็งระยะสุดท้าย..และหลังจากเธอได้ตายจากไปชั้นก็ถูกไล่ให้ออกไปจากบ้าน โดยไม่มีใครรับชั้นไปเลี้ยงเลย
หลังจากนั้น..ชั้นก็ออกมาใช้ชีวิตด้วยตัวเอง โดยมีเงินติดตัวมาไม่กี่บาท ชั้นเริ่มทำงานหาเลี้ยงชีพไปเลื่อยๆ
ตั้งแต่งานขายขยะ งานพาร์ทไทม์ไปจนถึงพนักงานคาเฟ่
และในตอนนี้ชั้นก็ใช้ชีวิตแบบคนปกติ มีเงินพอกินพอใช้ มีเพื่อนมากมาย(?)..แต่กลับรู้สึกว่า"ขาด"อะไรไปซักอย่าง
คาน่า
ห๊า!!!!สะ..สายแล้ว!//ลุกพรวด
คาน่า
แฮ่กๆๆมาสายจนได้//หอบ
พนักงานA:คาน่า!มาสายอีกแล้วนะ
พนักงานB:คาน่า..ช่วยไปขนของเข้าร้านหน่อยสิ
คาน่า
เยอะเหมือนกันนะเนี้ย..
คาน่า
เรียบร้อย//เช็ดเหงื่อ
คาน่า
เข้าไปตากแอร์ดีกว่า//เข้าร้าน
คาน่า
(อ้า~ค่อยดีขึ้นมาหน่อย)
คาน่า
สวัสดีค้า~รับอะไรดีคะ
ลูกค้า:เอากาแฟxxแล้วก็เอาอันนี้ด้วยครับ
และก็ทำแบบนี้จนถึงเวลาร้านปิด
พนักงานAกับB:ที่เหลือฝากด้วยนะคาน่า
คาน่า
โดนทิ้งให้อยู่คนเดียวอีกแล้วสินะ...
#2
คาน่า
หนังสือนิยาย?อ่ะ!มีโน้ตเขียนอยู่ด้วย"--เปิดอ่าน"ข้อความมันขาดนี่!
คาน่า
หล่นแถวนี้รึป่าว?//หา
คาน่า
ไว้ค่อยจัดการทีหลัง ทำความสะอาดต่อดีกว่าจะได้กลับเร็วๆ.ถูๆ
คาน่า
เสร็จสักที.หยิบกระเป๋า
คาน่า
...................//จ้อง
คาน่า
ดูเหมือนว่าแกอยากจะไปอยู่ด้วยกันกับชั้นสินะ//ಠ◡ಠ
คาน่า
เอาไปด้วยแล้วกัน(วันจันทร์เดี๋ยวค่อยเอามาคืน คริๆๆ).หยิบหนังสือ
คาน่า
อาบน้ำดีกว่า.หยิบผ้า
คาน่า
ตอนนี้แค่22.04เอง//ಠ◡ಠ
คาน่า
เรามาเริ่มอ่านกันเลย!//เปิดอ่าน
คาน่า
เช้า..แล้วหรอ อือ~//ยืด
คาน่า
เมื่อคืนหลับตอนกี่โมงเนี้ย.หาว
คาน่า
จะว่าไป..เราอ่านไปแค่นิดหน่อยเอง
คาน่า
วันนี้เราก็ไม่ต้องไปทำงานด้วย อ่านนิยายอยู่บ้านล่ะกัน
พนักงานทุกคนจะได้รับสิทธิให้หยุด2วัน/สัปดาห์ ซึ่งแต่ละคนจะพลัดกันหยุด(คาน่าหยุดวันเสาร์-อาทิตย์)เป็นอะไรที่สุดยอดมาก
คาน่า
แกควรที่จะดีใจนะ นี่เป็นหนังสือนิยายเล่มแรกที่ได้อ่านเลยหละ(ไม่มีตังซื้อ)//คุยกับหนังสือ
<เรื่องย่อ>"เซนิต มาการิต้า"นางเอกของเรื่อง"องค์หญิงผู้น่ารัก"นั้นก็คือเรื่องที่อ่านอยู่นั้นแหละ
เธอเป็นเด็กน่ารัก จิตใจดีและถูกเลี้ยงดูโดยครอบครัวดยุก..พอเวลาผ่านไป เซนิตก็เกิดความอยากรู้เรื่องครอบครัวของเธอ เธอจึงไปถามลุง(ผู้เลี้ยงดูเซนิต)
ลุงของเธอบอกกับเธอว่า"แม่ของเธอเคยเป็นคู่หมั้นของโคลด์"
เมื่อได้ยินเช่นนั้น..ทำให้เธอเข้าใจว่า"โคลด์"เป็นพ่อแท้ๆของตน
หลังจากนั้นเป็นต้นมา เธอก็ตั้งตารอที่จะพบพ่อของเธอ..จนมาถึงงานเดบูตองอายุครบ14ปี
เธอได้จับมือ"อิเสเคียล อัลเฟอัส"
(พระเอก)เข้าไปในงานอย่างสง่างาม และบอกว่าตนคือลูกสาวโดยเปิดเผย"ดวงตาอัญมณี"ที่มีเฉพาะสายเลือดราชวงศ์เท่านั้น
ลูกของโคลด์ไม่ใช่เซนิต แต่เป็นอาทาเนเซีย ที่มีสายเลือดของโคลด์แท้ๆ แต่กลับไม่ได้รับความรักจากโคลด์เลยแม้แต่น้อย..
เวลาผ่านไปอาทาเนเซียก็ยังไม่ได้รับความรักหรือความสนใจของโคลด์ ป้าของเซนิตได้คิดแผนการเพื่อกำจัดอาทาเนเซีย
โดยการวางยาสลบใส่แก้วของเซนิต ทำให้ทุกคนเข้าใจว่าอาทาเนเซียวางยาและคิดจะฆ่าเซนิตเพื่อขึ้นครองบัลลังก์ ทันใดนั้นโคลด์ก็ได้สั่งประหารชีวิตอาทาเนเซียโดยไม่ลังเล
ในวันนั้นเป็นวันเกิดของอาทาเนเซียซึ่งครบ18ปีพอดี..นับตั้งแต่เจอโคลด์ครั้งแรกตอนอายุ9ขวบ จนมาถึงตอนที่กำลังจะตาย เธอก็ไม่เคยได้รับความรักจากโคลด์แม้แต่การเรียกชื่ออย่างอ่อนโยน..เลยสักครั้ง
และเมื่อความจริงถูกเปิดเผย โคลด์ก็ไม่ได้รู้สึกเศร้าหรือเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำไป
อาทาเนเซียมีความต้องการเพียงอย่างเดียวก็คือความรักจากผู้เป็นพ่อ แต่เซนิตกลับแย่มันไป*ทั้งหมด*
คาน่า
-ึงเป็นพ่อที่เ-ี้ยมาก!!
คาน่า
ฆ่าได้แม้กระทั่งลูกในไส้!!//อินจัด
#3
คาน่า
อืม...จะว่าไปพ่อของเซนิตเป็นใครกัน?คนนั้นต้องมีสายเลือดจักรพรรดิด้วยนี่
คาน่า
แล้วพ่อแม่เธอตายได้ยังไง?
คาน่า
แล้วทำไมโคลด์ถึงได้รักเซนิตมากกว่าลูกตัวเอง?
คาน่า
แล้วทำไมโคลด์ถึงไม่สนใจอาทาเนเซีย?เป็นทั้งลูกในไส้..แถมยังอยู่ด้วยกันนานกว่าเซนิตด้วยซ้ำ
คาน่า
มีคำถามเต็มไปหมดเลย!!!!!!
คาน่า
และเรื่องก็จบ นี่มันไม่ง่ายไปหน่อยหรอ?
คาน่า
ที่แบบคิดว่าเป็นพ่อ ก็เลยได้เข้ามาอยู่ในวัง..ได้ใช้ชีวิตเป็นองค์หญิงและก็สบายไปจบตายหรอ?!
คาน่า
อ้ากกกกกก!!!!!!!!!มันไม่ยุติธรรม!!!!//โวยวาย
<คนข้างห้อง>
ลูก:แม่จ๋าห้องข้างๆเราเขาเป็นอะไรคะ?
แม่:เขาพึ่งออกจากโรงบาลลูก ไม่ต้องไปสนใจเขาหรอก
คาน่า
จึ๋ย!!ลืมไปว่าห้องไม่ค่อยเก็บเสียง
คาน่า
เอาหละสงบสติอารมณ์ก่อน..หายใจเข้า~หายใจออก~
คาน่า
โอเคร เราไปหาอะไรทำดีกว่า.ลุก
คาน่า
คงได้เวลาคืนเจ้าของแล้วมั้ง เราก็อ่านจบแล้วด้วย..จะได้ถามเจ้าของเรื่องที่สงสัย
พนักงานB:อ่าวคาน่า..มาทำอะไรหรอ
คาน่า
เอ่อ..คือว่า(ถ้าเราบอกว่ามาคืนหนังสือของลูกค้าตงโดนข้อหาขโมยของแน่!)
คาน่า
ชะ..ชั้นมานัดเจอเพื่อนหนะ
คาน่า
(เกือบไปแล้วมั้ยหละ.มองหา)
คาน่า
(ไม่มีคนที่มีนิสัยชอบอ่านเลยแหะ..ไปรอหน้าร้านดีกว่า.เดินออก)
คาน่า
ไม่มีวี่แววเลย เห้อ~.ถอนหายใจ
คาน่า
(กลับบ้านเลยดีมั้ย...)
คาน่า
(แต่เราต้องคืนเจ้าของนะ!)
คาน่า
(ลองเปิดดูชื่อดีกว่า.เปิด)
คาน่า
..........//เปิดเลื่อยๆ
คาน่า
ให้ตายสิคาน่า คิดสิๆเราต้องคืนเจ้าของน่ะ!!ถึงจะไม่มีหลักฐานก็เถอะ(༎ຶ ෴ ༎ຶ)
คปห:ขอโทษนะคับ..ตรงนี้มีคนนั่งมั้ยคับ?
คาน่า
อ่ะ!!มะ..ไม่มีค่ะ//ตกใจ
คปห:งั้นผมขอนั่งด้วยได้มั้ยคับ.ยิ้ม
คาน่า
ดะ..ได้ค่ะ(มีโต๊ะว่างตั้งเยอะนี่!!)//เหงื่อตก
คปห:ไม่ทราบว่าอ่านเรื่องอะไรอยู่หรอคับ?
คาน่า
อะ..อ่ออันนี้หน่ะหรอคะ(หรือว่าจะเป็นเจ้าของ!)
คาน่า
เรื่อง"องค์หญิงผู้น่ารัก"ค่ะ
คปห:อ๋อ!เรื่องนี้นี่เอง..ผมก็เคยอ่านนะคับ
คาน่า
จะ..จริงหรอคะ(เป็นเจ้าของแน่ๆเลย)//ตกใจ
คาน่า
คุณก็อ่านจากหนังสือหรอคะ?(ต้องถามให้แน่ใจ)
คปห:เปล่าคับ ผมอ่านในเน็ตมา..เพราะหนังสือมันหายากมากเลยคับ
คาน่า
จะ..จริงหรอคะ!!//มองหนังสือ
คปห:แล้วคุณซื้อมาจากไหนหรอคับ
คาน่า
เอ่อ...(แย่ล่ะมาคำถามนี้จะตอบว่าอะไรดีหละ บอกว่าไปเจอเลยเอามาอ่าน หรือบอกว่าจำไม่ได้ดีหล่ะ.....อ๊ากกกกกคิดสิคิด!!)
คาน่า
คะ..คือว่า//ก้ำๆกึ่งๆ
คปห:มีคนซื้อให้สินะคับ.ยิ้ม
คาน่า
ชะ..ใช่ค่ะ พอดีว่าวันนั้นเป็นวันเกิดชั้นหนะค่ะ เพื่อนก็เลยซื้อให้เป็นของขวัญ แหะๆ
คปห:อย่างงี้นี่เองสินะคับ มีเพื่อนที่ดีจังนะคับเนี้ย
คาน่า
ชะ..ใช่ค่ะ สนิทกันมาตั้งแต่ประถมแล้วหนะค่ะ แหะๆ(รอดแล้วเรา)
คปห:ผมก็อยากมีเพื่อนแบบคุณจัง.หงอย
คาน่า
มะ..ไม่เป็นอะไรนะคะ คุณนิสัยดีอีกไม่นานคงมีเพื่อนที่จริงใจแน่นอนค่ะ.โอ๋
คปห:อ่ะ!!ผมต้องไปแล้ว ขอบคุณสำหรับเวลาดีๆนะคับ.บาย
คาน่า
ค่ะ..เช่นกันค่ะ.ยิ้ม
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
