คลั่งรักนายหมาป่า |
Episode 00 | Come back
เคยได้ยินมั้ยที่เขาว่ากันว่า
แรงมาก็แรงกลับ ร้ายมาก็ร้ายกลับ
นางเอกไม่จำเป็นต้องแสนดี!!!
เพราะเรื่องนี้นางเอกก็ไม่ต่างกับนางร้ายไงละ!!
พาวเวอร์
พี่ชื่ออะไรครับ //ซุกไซร้ซอกคออีกคน
เซียร์น่า
เซียร์น่า //เม้มปาก เด็กคนนี้ไม่เบาเลยนิ
พาวเวอร์
ผมพาวเวอร์ครับ //ขย้ำอกอีกคน
พาวเวอร์
ครับ //ขยับไม่หยุด
เซียร์น่า
ต้องการมากหรอ //กระซิบข้างหู
พี่กาเซียร์
ครับ ต้องการฆ่าคนมากครับ
เสียงนี้มัน... อย่าบอกนะว่า
เซียร์น่า
//หันมองเสียงคุ้นเคย
พี่กาเซียร์
กู พี่ ชาย มัน //ชี้มาทางเซียร์น่า
กูตามหาแทบตาย สุดท้ายไอเด็กเวรนี้...
พาวเวอร์
สวัสดีครับ //ขย้ำไม่หยุด
เซียร์น่า
อื้ออ เดี๋ยวหยุดก่อน //พี่ฉันไม่ชอบให้...
พี่กาเซียร์
//เดินมากระชากไอเด็กลามกออก
พี่กาเซียร์
มึงอยากตายมากหรอห้ะ!!
เซียร์น่า
//ฉันมาดึงพี่ตัวเองออก
พี่กาเซียร์
มันจะเอามึง กูว่าไมกลับมาช้านัก
เซียร์น่า
โอ๊ย แค่กลับช้าเอง
พี่กาเซียร์
อะไร มึงยังเด็ก!!
เซียร์น่า
เด็กบ้าไร 23แล้ว!!
ตอนนี้พี่กาเซียร์เหมือนระเบิดที่กำลังปะทุ
ทุกครั้งที่มีผู้ชายเข้าใกล้ฉัน
พาวเวอร์
ซิสคอนจริง //มองอีกคน
พี่กาเซียร์
พ่*งมึง //ต่อยหน้าไอเด็กปากเปรตนั้น
เซียร์น่า
พี่หยุด!!! //รีบดึงพี่กาเซียร์ออกทันที
พี่กาเซียร์
ปล่อยกู! //สะบัดเซียร์น่าออก
เซียร์น่า
ไม่ได้!! หยุดเดี๋ยวนี้ //ดึงออกมาสุดแรง
เซียร์น่า
ถ้าพี่ไม่หยุด อย่ามาคุยกัน!!!!!
พาวเวอร์
เหอะ ไอซิสค่อน //เช็ดมุมปากตัวเอง
เซียร์น่า
ฉันขอโทษนะ //ฉันพูดพาพี่กาเซียร์ออกมา
พี่กาเซียร์
ทำไมต้องให้มันจับอยู่ได้ห้ะ!!
เซียร์น่า
พี่พอเถอะ สักวันหนูก็ต้องมีแฟน มีผัว มีลูกนะ
พี่กาเซียร์
พี่ต้องเลือกให้
ฉันยืนเถียงกับพี่กาเซียร์จนลืมแนะนำตัว
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเซียร์น่า ปีนี้23ปีแล้ว เพิ่งรับปริญญาไปไม่นาน
และผู้ชายที่ชื่อกาเซียร์คือ พี่ชายแท้ๆของฉัน อายุห่างกัน1ปี
พี่กาเซียร์เป็นโรคหวงน้องสาวเข้าสมอง
พี่เขาจะตามมาหาเรื่องผู้ชายที่เข้ามาจีบฉัน ตั้งแต่เด็กจนตอนนี้
เซียร์น่า
บางทีหนูก็อยากมีแฟนบ้าง รำคาญพี่ที่สุดเลย!!!
เซียร์น่า
... // แรงไปหรือป่าวนะ แต่มันหงุดหงิดนิ
เซียร์น่า
//เปิดประตูรถเข้าไปในรถของพี่ชาย
พี่กาเซียร์
ต้องการอะไรขนาดนั้น มีพี่ทั้งคน //ยิ้มแห้ง
เซียร์น่า
จะอะไรกันหนักหนาอะ
เซียร์น่า
23แล้วนะ เซ็กก็ไม่เคย แฟนก็ไม่เคยมี ถึงเวลาแล้วป่าว?
พี่กาเซียร์
อยากลองมีเซ็กซ์หรอไง อยากโดนหรอไง!!!
เซียร์น่า
เออออออ!!! //เถียงกลับ
พี่กาเซียร์
//ผมหงุดหงิด รีบขับรถพาน้องกลับบ้านทันที
เซียร์น่า
//ลงจากรถ เดินขึ้นห้อง
เซียร์น่า
... // ทำเป็นไม่สนใจ
พี่คูณ พ่อบ้าน
คุณหนู คุณชาย
ฉันเดินเข้าห้องพร้อมปิดประตูเสียงดัง
เซียร์น่า
เห้อ //ล้มตัวลงนอนบนเตียง
พี่กาเซียร์
มันยังไม่ถึงเวลา...
สวัสดีครับ ผมกาเซียร์คนหวงน้องอันดับ1ของประเทศครับ
ผมรู้ว่าน้องจะต้องเจอใครสักคน
เซียร์น่า
... //มองออกไปนอกหน้าต่าง
ฉันเดินไปที่ระเบียง มองลงไปด้านล่าง มองซ้ายมองขวาไม่เห็นบอดี้การ์ด
เซียร์น่า
//กระโดดไปที่ต้นไม้ข้างระเบียงฉัน
ฉันทำแบบนี้บ่อยค่ะ เพราะอยากหนีพี่เลยต้องมีทางออกอื่นสำรองไว้
เซียร์น่า
//ก้าวขาไปที่อีกกิ่ง ก่อนจะก้าวขาเหยียบกำแพงที่อยู่ข้างๆต้นไม้
เซียร์น่า
ฮึบ ! //ปีนลงมาจากกำแพง
เซียร์น่า
เห้อ อิสระ //ยิ้ม
ชอบกดดันดีนัก ชอบจริงๆกับการบังคับให้ทำนู้นทำนี้ นี้ขนาดเรียนจบแล้วนะ
มีหมาตัวใหญ่ตัวนึงเห่าใส่ฉัน มะมัน...
นี้พันธุ์อะไรเนี้ย!? หมีหรอ เดี๋ยวๆๆ
ไททัน
โฮ่ง!! //ส่ายหางไปมา
ไททัน
โฮ่ง!!!! //มันกระโจนเข้ามา
เซียร์น่า
//หลบไม่พ้นแน่เลย! ไม่นะ ไม่นะ ปิดตาแน่น
เจ้าหมายักษ์กระโจนใส่เซียร์น่าเต็มแรงจนทำให้เธอล้มลงไป
ไททัน
แฮ่กๆ โฮ่ง //ทับเซียร์น่า
เซียร์น่า
หนัก ... ฉันหายใจไม่ออกนะ
เซียร์น่า
//พลักหมาออก แต่ไม่ขยับเลย
ขนรุงรังทับฉัน แถมมันยังไม่ยอมลุกด้วย
เซียร์น่า
ฉันหะ หายใจไม่ออก! //ดิ้น
มันนั่งทับอยู่นานมาก ฉันไม่ไหวแล้ว
ไททัน
!! โฮ่ง !! //เจ้านาย!!! วิ่งไปหาเจ้าของ
วูฟ
หนีมาอีกแล้ว //มองนิ่ง
ไททัน
โฮ่งๆ // วิ่งกลับมาที่มนุษย์ผู้หญิง
ไททัน
โฮ่งๆ // นี้ฮะๆ คนสวย
ไททัน
โฮ่งๆๆๆ //เขากลิ่นหอม เขาสวย
ไททัน
โฮ่ง ... // ผมเลยโดดทับเขา จนหมดสติไปฮะ
วูฟ
เห้อออ ให้มันได้อย่างนี้สิ
วูฟ
//อุ้มผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา
วูฟ
ตามหาบ้านผู้หญิงคนนี้สิ //สั่ง
ไทยไทย
โฮ่ง!! // ครับผม ดมๆผู้หญิงคนนั้นก่อนจะวิ่งออกไป
วูฟ
ผมจะทำไงกับคุณดี //ก้มมองผู้หญิงในอ้อมแขน
ไททัน
โฮ่ง~ // เอากลับบ้านฮะ
วูฟ
กลับไปโดนลงโทษแน่ //มองไททัน
ไททัน
โฮ่งๆๆ // ได้ฮะ แต่เอากลับบ้านนะ
วูฟ
//อุ้มเธอคนนี้กลับบ้าน
I hope you find the love that you don’t have to question.
หวังว่าเธอจะได้พบกับความรักที่ไม่ต้องตั้งคำถาม.
เจ้าตุ๊กตาหมี(แอด)
come back!
เจ้าตุ๊กตาหมี(แอด)
ช่วงตอบคอมเม้นท์🕸️
เจ้าตุ๊กตาหมี(แอด)
แอดจบป.6มานานมากละ จบมาจะ10ปีแล้วงับ
เจ้าตุ๊กตาหมี(แอด)
ยังไม่แต่งงานค่ะ 😅 ไม่รีบ55555
เจ้าตุ๊กตาหมี(แอด)
รักต้องห้ามแวมไพร์ หรอ...งึมมม ไม่รู้จะเขียนภาค2ดีมั้ย เดะจะเก็บมาคิดดูนะคะ ขอบคุณมากที่ชอบกันค่ะ
เจ้าตุ๊กตาหมี(แอด)
ถ้าทำนิยายมันต้องทำนู้นนี้หลายอย่าง และนิยายแชทต้องแต่งใหม่ เป็นนิยายบรรยายแทน อ่านฟรีแบบนี้ดีแล้วค่ะ
เจ้าตุ๊กตาหมี(แอด)
เสริมอีกนิด
เจ้าตุ๊กตาหมี(แอด)
ความจริงเค้าพักการเขียนนิยายไปพักนึงละหลังเรื่องแวมจบ แต่กลับมาเปิดเรื่องใหม่เพราะคอมเม้นเลยค่ะ555555 รู้สึกว่าทุกคนน่ารักดีน่า วันนี้เลยนั่งอ่านคอมเม้นทุกเรื่อง
เจ้าตุ๊กตาหมี(แอด)
ขอบคุณมากนะคะที่ติดตาม ที่คอมเม้นต์กัน
เจ้าตุ๊กตาหมี(แอด)
เรื่องนี้เปิดเรื่องยังไม่ดีแต่รับรองแซ่บ
เจ้าตุ๊กตาหมี(แอด)
จะแซ่บหรือจริงป่าวนะ ก็ต้องติดตามกันนะคะ
Episode 01 | ไม่รู้จัก
𝗜 𝗸𝗻𝗼𝘄 𝗶'𝗺 𝗻𝗼𝘁 𝘄𝗵𝗮𝘁 𝘆𝗼𝘂 𝗻𝗲𝗲𝗱
ฉันรู้ว่าฉันนั้นไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องการ
เซียร์น่า
อื้ออ //ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาช้าๆ
ไททัน
//โผล่ออกมาจากล่างเตียง
ไททัน
โฮ่ง!!!! //เห่าเสียงดัง ขู่อีกคน
วูฟ
เกิดอะไรขึ้น!!! //เปิดประตูเข้ามา
เซียร์น่า
คุณพาฉันมาที่นี้หรอค่ะ
วูฟ
ครับ ไม่รู้จะเอาคุณไปไว้ไหน //เดินมาเปิดหน้าต่าง
เซียร์น่า
!????? // ไม่รู้จะเอาไปไว้ไหน!? เดี๋ยวนะ หมาเขาทับฉันจนหมดสติหายใจไม่ออก เขาพูดงี้อะนะ
เซียร์น่า
อ่อ ค่ะ //ยิ้มแห้งๆ ในใจคือ 🔥
วูฟ
ที่นี้... บ้านคุณอยู่ไหนครับ //มอง
เซียร์น่า
-*- ค่ะ! //ฉันรีบลุกออกจากเตียงเขาทันที
เซียร์น่า
//ผู้ชายอะไรเนี้ย
วูฟ
ตามมาครับ //ผมเดินออกไปจากห้อง
แต่แอร์เย็นไปนะ เปิดทั่วทั้งบ้านเลย
วูฟ
บ้านผมเลี้ยงหมาเยอะ // เดินลงไปชั้น1
เซียร์น่า
อ่า ค่ะ //เดินตามไปเรื่อยๆ
เซียร์น่า
ไม่ๆ //ฉันหน้าซีดทันที
หมาเกือบ20ตัวในบ้านหลังนี้ ไม่ใช่บ้าน มันคือคฤหาสน์แล้ว!!
หมาแต่ละตัว ตัวใหญ่มาก แถม...
เซียร์น่า
มะ มัน... //ถอยอีกก้าว
เคมี
โฮ่ง!! //เห่าเสียงดัง
วูฟ
... //ทำหน้าเบื่อหน่าย
หมานับ20ตัวยืนขึ้นมา มองฉันตาเดียว
วูฟ
ผมอยู่ มันจะไม่ทำร้ายคุณหรอก
วูฟ
มานี้ จะพาไปส่งบ้าน //จูงมือลงมา
เซียร์น่า
งื้อออ //อยากจะร้องไห้
เซียร์น่า
ฉันจะไม่มาเหยียบที่นี้อีกแน่ๆๆ //ส่ายหน้าไปมา
หมาผมน่ารักจะตายไป กลัวทำไม
จากนั้นผมก็ขับรถพาเธอมาส่งบ้าน
แต่ทางที่มาบ้านเธอคุ้นจังนะ
วูฟ
คุณเป็นอะไรในบ้านนี้ครับ? //มอง
เซียร์น่า
อะ ค่ะ ขอบคุณค่ะ
ไอผู้ชายคนนี้มัน.... เห้อช่างมัน เราคงไม่เจอกันละ
วูฟ
5555555555!!!!!!!! //หัวเราะดังลั่น
วูฟ
ไม่คิดเลยว่าเวลานี้จะมาถึงไวขนาดนี้
วูฟ
กาเซียร์... เจอกันแน่มึง //ขับรถกลับบ้านไป
Episode 02 | ฝันร้าย
People aren't perfect they make mistakes.
คนเราไม่สมบูรณ์แบบหรอก
ทุกคนก็เคยทำผิดพลาดมาก่อนทั้งนั้น
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ผมจะปกป้องเธอ
(ย้อนเวลากลับตอนกาเซียร์อายุ18ปี)
ปอมเปอร์
คิดถึงเปอร์มั้ย? //โดดกอด
ปอมเปอร์
5555 เหมือนกันเลย
ปอมเปอร์
นี้วันนี้เราไปเที่ยวกันมั้ย?
พี่กาเซียร์
ไปสิ เปอร์อยากไปไหนเซียร์จะพาไป
เธอคือแสงสว่างในชีวิตผมมากๆเลยจริงๆ
ปอมเปอร์
ไปสวนสนุกเพิ่งเปิดใหม่กัน
พี่กาเซียร์
ปะ //จับมือเธอ
พี่กาเซียร์
ปะอยากเล่นอะไร
ปอมเปอร์
อยากเล่นทุกอย่างเลย
วันนั้นผมสนุกกับเปอร์มากๆ
มันเป็นวันที่ผมจะไม่มีวันลืมเลย
ปอมเปอร์
เปอร์มีความลับจะบอกเซียร์ด้วยแหละ
พี่กาเซียร์
อะไรหรอครับ //ลูบหัวอีกคน
พี่กาเซียร์
เซียร์รู้แล้ว เปอร์มีพลังที่ทำให้ทุกวันของเซียร์มีความสุขไงครับ
ปอมเปอร์
เปอร์เกิดมาในตระกูลที่เป็นหมาป่าแหละ
ปอมเปอร์
ตั้งแต่บรรพบุรุษเรามีพลังพิเศษที่จะทำให้เราสามารถกลายร่างเป็นหมาป่าได้
ปอมเปอร์
... มันอาจไม่น่าเชื่อนะ
ปอมเปอร์
แต่เปอร์กลายร่างเป็นหมาป่าได้
ผมนั่งฟังเธอพูดอย่าตั้งใจ
พี่กาเซียร์
เปอร์ แต่เซียร์กลัวหมานะ
พี่กาเซียร์
เค้าต้องกลัวเปอร์หรอเนี้ย //ยิ้ม
พี่กาเซียร์
//ในใจผมเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
จู่ๆชิงช้าสวรรค์ก็สั่นอย่างรุนแรงในขณะที่กระเช้าเรายังอยู่บนจุดสูงสุด
พี่กาเซียร์
เปอร์! //ผมจับมือเธอไว้
เสาที่ค้ำชิงช้าสวรรค์หักลง เสาเหล็กง้อ เอียงลงอย่างช้าๆ
ปอมเปอร์
กาเซียร์! //กอดแน่น
ไอเหี้ย จะทำไงดีวะเนี้ย!!
พี่กาเซียร์
เราจะทำไงกันดี
พี่กาเซียร์
จะหนีออกไปยังไงดี
ปอมเปอร์
ถ้า...เราติดในนี้ เราไม่รอดแน่
พี่กาเซียร์
ไม่! เราต้องรอด
ปอมเปอร์มองไปยังกระเช้าอื่นๆที่มีคนติดเหมือนกัน
ปอมเปอร์
เซียร์อย่ากลัวเค้านะ //ยิ้มแห้ง
ปอมเปอร์
เซียร์อย่า... เกลียดเค้านะ //เสียงสั่น
หลังจากนั้นปอมเปอร์ก็เปลี่ยนไป
ผมหดสั้นลงไป หูค่อยๆยาวขึ้นมา และ...
ปอมเปอร์
... หนีกันเถอะ //พูดออกมา
พี่กาเซียร์
อ๊ากกก!!!! //ตกใจ
ปอมเปอร์
ยะ อย่ากลัวเค้า ... เค้าเอง
วินาทีนั้นชิงช้าสวรรค์ค่อยๆเอียงมากขึ้น
ปอมเปอร์
เราต้องช่วยคนอื่นนะ
พี่กาเซียร์
ฉันเกลียดหมา!!!
ทุกคนแตกตื่น ทำให้ชิงช้าสวรรค์ยิ่งเอียงไวขึ้น
ปอมเปอร์
//กระโดดออกไปจากกระเช้า
ปอมเปอร์วิ่งไปตามเสาชิงช้าสวรรค์ พังประตูและคาบคนในกระเช้าออกมา
เจ้าหน้าที่ตำรวจและกู้ภัยตกตลึง
พี่กาเซียร์
เปอร์เป็นหมา... //ยังตกใจอยู่
ปอมเปอร์ช่วยคนอื่นจนเสร็จ
ปอมเปอร์กำลังจะมารับกาเซียร์
พี่กาเซียร์
//ออกจากกระเช้า
พี่กาเซียร์
//เกาะกระเช้าไว้
เสียงขาชิงช้าต้นอื่นๆหักตามๆกัน
เหล็กที่ไร้คุณภาพ บวกกับน้ำหนักกระเช้าที่มากเกินไปทำให้ชิงช้าหัก
ปอมเปอร์
กาเซียร์!!!!! //วิ่งขึ้นไปตามเสาชิงช้า เพื่อช่วยกาเซียร์
พี่กาเซียร์
//ผมพูดแล้วเกาะกระเช้า แต่มันเอียงมากเกินไป
ปอมเปอร์
//วิ่งมาหากาเซียร์
ปอมเปอร์
กาเซียร์!! //กลายร่างเป็นคน
ร่างเราสองคนกำลังตกลงไปสู่พื้น
ปอมเปอร์
มีความสุขมากๆนะคะ
ปอมเปอร์
รักตัวเองด้วยนะ //ยิ้มก่อนจะ
ปอมเปอร์พลักผมออกจากกอดของเธอ
ร่างของผมกระเด็นไปยังทางต้นไม้
พี่กาเซียร์
เปอร์!!!!!! //ผมคว้ามือเธอไว้
พี่กาเซียร์
เปอร์!!! //ผมคว้ามือเธอไม่ได้! มันไม่ถึง
โคล้ม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
พี่กาเซียร์
เปอร์!! //ร่างผมมาตกที่ต้นไม้
แต่ร่างของปอมเปอร์นั้น... อยู่ใต้ชิงช้าสวรรค์
เธอพลักผมให้ออกไปจากทางที่ชิงช้าสวรรค์จะหล่นทับ
พี่กาเซียร์
เปอร์!!!! //ผมตกลงมาจากต้นไม้ แล้ว รีบวิ่งไปหาปอมเปอร์ทันที
ไม่มีเสียงใดๆ ทุกคนต่างตกใจ
ผมวิ่งมายังร่างของปอมเปอร์ที่มีเสาชิงช้าทับอยู่ เลือดทะลักออกมาเต็มไปหมด
พี่กาเซียร์
ปะ เปอร์!!?? ไม่ๆๆๆๆ ม่ายยยยยยยยยยยยยย
พี่กาเซียร์
//ผมรีบยกเสานั้น
พี่กาเซียร์
เปอร์!!! เปอร์!!?? เปอร์!!!!
พี่กาเซียร์
//ผมยกเสานั้นเท่าไรก็ไม่ออก
พี่กาเซียร์
เปอร์ ไม่ เปอร์ ไม่จริงงงง!!!!!!
พี่กาเซียร์
ใคร ก็ได้ ช่วยผมยกที!!!
จากนั่นก็มีคนนับสิบมาช่วยยกเสาชิงช้าออก
ร่างของเปอร์ถูกทับกับพื้น เสียชีวิตคาที
พี่กาเซียร์
เปอร์.... //ทรุดกับพื้น
พี่กาเซียร์
เปอร์... //น้ำตาไหล
ผมขยับไปกอดร่างของปอมเปอร์
พี่กาเซียร์
เปอร์ ตื่นสิ เปอร์ ฮื้ออออ เปอร์!!!!!
ร่างของเปอร์ไม่ตอบสนองผมอีกต่อไป
เลือดของเธอเต็มพื้น เต็มตัวผม
พี่กาเซียร์
เปอร์ช่วยทุกคน เปอร์ช่วยเค้า เธอจะมาทิ้งเค้าไม่ได้นะ
พี่กาเซียร์
//ร้องไห้ฟูมฟาย
พี่กาเซียร์
นี้ตามหมอให้หน่อย... ใครก็ได้
พี่กาเซียร์
ฮึก ใครก็ได้ช่วยเปอร์ด้วย
ผมผิดเองที่ปกป้องเธอไม่ได้
เลือดเปอร์ที่ไหลออกมายิ่งย้ำให้ผมรู้ว่าเธอ....
พี่กาเซียร์
อ๊ากกกกกกก!!!!
พี่กาเซียร์
//กรีดร้องลั่น
วูฟ
... ปอมเปอร์!!!!!! //วิ่งมา
วูฟ
... กาเซียร์นี้มันอะไรกัน
พี่กาเซียร์
กู... เป็นคนฆ่าปอมเปอร์
พี่กาเซียร์
เธอตายเพราะปกป้องกู
พี่กาเซียร์
ธะ เธอเป็น...คนปกป้อง
พี่กาเซียร์
//กอดเปอร์แน่น
สัญชาตญาณของตระกูลหมาป่านั้นจะไวกว่าคนอื่น
ผมรู้สึกว่าเปอร์ตกอยู่ในอันตราย
พี่กาเซียร์
กูจะกลัวเปอร์ทำไม... เพราะกูกลัวเปอร์ เลยเกิดเหตุการณ์แบบนี้
พี่กาเซียร์
ใช่ เปอร์กลายเป็นหมา กูกลัวเปอร์ กูหนีจากเปอร์... จนเราตกลงมาระหว่างที่ชิงช้าหักลงมา
พี่กาเซียร์
เปอร์พลักกูออกตากทางที่ชิงช้าจะหล่นทับ
วูฟ
... แกฆ่าเปอร์!!!!!!!!
วูฟ
ไอกาเซียร์!!!!!!!! //กระชากคอเสื้อ
วูฟ
ถ้าแกไม่กลัวเปอร์ ถ้าแกปกป้องเปอร์!!!! มันจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้
เคมี
โฮ่ง!!!!!!!! //ขู่กาเซียร์
วูฟ
ขอโทษแล้วเปอร์ฟื้นมั้ย!!!!
วูฟ
มึง!! //กระโจนเข้าไปบีบคอกาเซียร์
พี่กาเซียร์
อึก //ไม่ขัดขืน
ผมไม่ขัดขืนอะไรวูฟเลยสักนิด ผมยอมตายตามเปอร์ไป
แต่แล้วเจ้าหน้าที่ก็แยกพวกเราออกจากกัน
วูฟ
กูจะเอาคืนเป็นร้อยเท่า พันเท่า!!! กูจะฆ่าน้องมึง!!!!!
หลังจากนั้น วูฟก็ไม่ให้ผมเจอศพเปอร์อีกเลย งานศพก็ไม่ให้ร่วม...
ผ่านไป6ปีจากเหตุการณ์นั้น
พี่กาเซียร์
... ตราบาปที่กูทำไว้
พี่กาเซียร์
มันลบล้างไม่ได้จริงๆ
เจ้าตุ๊กตาหมี(แอด)
😭 //ร้องไห้เอง
เจ้าตุ๊กตาหมี(แอด)
กาเซียร์ ;-----;
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
