ไม่ว่าชาติไหนข้าก็ขอเลือกท่าน
ตอนที่ 1
ว่าน (พระเอก)
เอ๊ะ//สะดุ้งตื่น
ดาริน
ฟื้นมาอาการเป็นบ้างคะ
ว่าน (พระเอก)
นี่ฉันเป็นอะไรไปเหรอ
ดาริน
คุณชายเกือบถูกรถชนแล้วหัวฟาดพื้น
ว่าน (พระเอก)
(นี่ฉันมาอยู่ในร่างของใครเนี่ย)
ดาริน
วันนี้คุณชายดูแปลกมาก)
ชาติก่อน (ว่าน)
นี่พี่เย็นแล้วกลับบ้านกัน
ชาติก่อน (ว่าน)
//หยิกแก้ม
ชาติก่อน (ดล)
รู้แล้วหยุดหยิกได้แล้ว
ชาติก่อน (ว่าน)
หยุดก็ได้//ยิ้ม
ชาติก่อน (ดล)
มีอะไรเหรอครับ
ออม
ทางเรามีกาแฟสูตรใหม่ลองชิมให้หน่อยได้ไหมคะ
ชาติก่อน (ว่าน)
ลองชิมไหมคะพี่
ชาติก่อน (ดล)
แต่เราไม่ควรกินของจากคนแปลกหน้านะ
ชาติก่อน (ว่าน)
ชิมนิดนึงไม่เป็นอะไรหรอกนะ//มอง
แตงกวา
เห็นกาแฟสูตรใหม่ไหม
แตงกวา
เหมือนคนทำจะทำผิดเอายาพิษใส่แทนส่วนผสมหลัก
ว่าน (พระเอก)
(นั่นสินะฉันล้มลงแล้วก็มาอยู่ในร่างของใครไม่รู้)
ว่าน (พระเอก)
(ตอนนี้เป็นผู้ชายคงต้องเปลี่ยนคำพูดสินะ)
ว่าน (พระเอก)
มีอะไรเหรอ//มอง
ดาริน
ท่านดิออนและท่านเบนจามินรอคุณชายลงไปรับประทานอาหารอยู่ค่ะ
ว่าน (พระเอก)
เข้าใจแล้วเดี๋ยวลงไป
ว่าน (พระเอก)
//ลุกไปแต่งตัว
ว่าน (พระเอก)
ขอโทษที่มาช้าครับ
วิคทอเรีย
ว่านไม่สบายรึเปล่า//สงสัย
ว่าน (พระเอก)
ทำไมเหรอครับ//หน้างง
เบนจามิน
ก็ปกติลูกจะแบบ...
วิคทอเรีย
ว่านมาสายอีกแล้วนะ
ว่าน (พระเอก)
เรื่องของผมเกี่ยวอะไรกับพี่หล่ะ
ว่าน (พระเอก)
(นี่ฉันเป็นคนแบบนั้นเหรอ)
ดิออน
(รึว่าอาจจะเกิดจากอุบัติเหตุเมื่อวานกันนะ)
ดิออน
ช่างเถอะๆ อย่างน้อยลูกก็มีมารยาทขึ้นมานะ
หลังจากประโยคนั้นก็มีเสียงหัวเราะบนโต๊ะอาหารดังขึ้น
ว่าน (พระเอก)
//เดินไปที่ห้อง
ว่าน (พระเอก)
(ลองดูความทรงจำของร่างนี้ก่อนแล้วกัน)
ว่าน (พระเอก)
เห้อ//ถอนหายใจ
ว่าน (พระเอก)
ออกไปเดินเล่นดีกว่า
ว่าน (พระเอก)
ผมว่าจะไปเดินเล่นนะครับ
เชริ
(ปกติคุณชายไม่พูดสุภาพหนิ)
ฮาบิส
ไปดูแลดอกไม้ตรงนู้นด้วย
ว่าน (พระเอก)
//สะดุดก้อนหิน
ดล (นายเอก)
นี่ระวังหน่อยสิ
ว่าน (พระเอก)
ขอโทษครับ//มอง
ว่าน (พระเอก)
เอ่อ คือปล่อยผมได้รึยัง
ดล (นายเอก)
ผมต้องรีบไปส่งของแล้วหล่ะ
ว่าน (พระเอก)
เดี๋ยวก่อนสิ
ว่าน (พระเอก)
ขอทราบชื่อของคุณได้ไหมครับ//สงสัย
ดล (นายเอก)
ผมชื่อ ดล ช่วยงานร้านอาหารที่บ้าน
ดล (นายเอก)
ว่างก็มาลองทานได้นะ
ดล (นายเอก)
//วิ่งไปส่งของ
ว่าน (พระเอก)
(ดล เหรอเรื่องบังเอิญรึเปล่านะ)
ว่าน (พระเอก)
//เดินกลับไปที่คฤหาสน์
ดล (นายเอก)
(ทำไมกันนะทั้งที่ไม่รู้จัก ไม่เคยเจอ แต่รู้สึกเหมือนกลับไม่ใช่คนห่างคนไกลเลย)
เชริ
//เห็นคุณชายเดินกลับมา
เชริ
(ทำไมวันนี้คุณชายกลับมาไวจัง)
ว่าน (พระเอก)
//เดินเข้ามาในคฤหาสน์
ว่าน (พระเอก)
มีอะไรเหรอ//งง
ดาริน
พ่อบ้านฮาบิสเรียกหาท่านหน่ะค่ะ
ว่าน (พระเอก)
เอ๊ะ ทำอะไรหน่ะครับ
ฮาบิส
ก็ทำความเคารพตามปกติหนิครับ
ว่าน (พระเอก)
วันหลังไม่ต้องก็ได้ครับ
ฮาบิส
(คุณชายเปลี่ยนไปจริงๆสินะ)
ฮาบิส
ทางท่านดิออนมีความเห็นว่าจะให้ท่านไปเรียนหาความรู้ในเมืองหน่ะครับ
ว่าน (พระเอก)
แล้วต้องไปวันไหนเหรอครับ
ฮาบิส
ทางกระผมขอตัวไปทำหน้าที่ต่อก่อนนะครับ
ดาริน
คุณชายมีอะไรให้ฉันช่วยเหรอคะ
ว่าน (พระเอก)
ช่วยฉันเตรียมของที่ต้องไปพรุ่งนี้หน่อยสิ
ดาริน
(ครั้งแรกเลยที่คุณชายให้ช่วย)//ยิ้มแย้ม
ว่าน (พระเอก)
//บิดขี้เกียจ
ดาริน
ถึงเวลาอาหารเย็นแล้วคะ
ว่าน (พระเอก)
โอเคเดี๋ยวจะรีบไป
ดิออน
ลูกรู้เรื่องจาก "ฮาบิส" แล้วใช่ไหม
ดิออน
ในเมืองกับคฤหาสน์ค่อนข้างไกล
ดิออน
เพราะงั้นเจ้าต้องไปหาที่พักแถวนั้นเองนะ
วิคทอเรีย
หนูรับไม่ได้น้องชายหนูเปลี่ยนไป
เซเลสทีน
เอาหน่าวิคทอเรียเดี๋ยวก็ชิน
เบนจามิน
ก็ถือเป็นเรื่องดีนะปกติน้องอยู่กับคนค่อนข้างยาก
เบนจามิน
เพราะเอาแต่ใจไม่ค่อยฟังคนอื่น
วิคทอเรีย
(ครั้งแรกรึเปล่านะที่ท่านพ่อยิ้ม)
หลังจากจบบทสนทนาบนโต๊ะอาหาร
ว่าน (พระเอก)
อิ่มแล้วครับ
ว่าน (พระเอก)
ผมขอตัวก่อนนะ//เดินออกไป
ดิออน
(ลูกชายคนนี้โตขึ้นแล้วสินะ)
ว่าน (พระเอก)
เหนื่อยจังเลย
ว่าน (พระเอก)
ต้องมาทำตัวเป็นผู้ชายแบบนี้
ว่าน (พระเอก)
ช่างเถอะนอนดีกว่าพรุ่งนี้ต้องไปอยู่ในเมือง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
