NovelToon NovelToon

Again Please ได้โปรดกลับมารักกันอีกครั้ง

ep1

เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
//ตรวจงาน
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
//เข้าไป
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
//เงยหน้ามองแล้วกลับมาสนใจงานต่อ
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
เพื่อน
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
อย่าทำแบบนี้กับกูสิ
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
กูไม่ว่าง
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
อย่างน้อยมึงควรไปนอนนะ
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
ไม่ว่าง
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
ไอ้เหนือ
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
เดี๋ยวมึงก็ได้ไปเฝ้ายมบาลก่อนเจอน้องบลูหรอก
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
ชาตินี้คงไม่ได้เจอหรอก
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
คนเราน่ะนะ
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
ถ้าได้เกิดมาคู่กันแล้วมันไม่แคล้วกันหรอก
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
ไปพักผ่อนเถอะเพื่อน
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
กูนอนไม่หลับ
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
แค่กูหลับตากูก็เห็นแต่บลู
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
กูมีวิธี//เดินไปหาเหนือเมฆ
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
??????
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
//สับต้นคอเหนือเมฆ
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
//สลบ
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
ฝันดีนะเพื่อน
จากนั้นเจไดพาเหนือเมฆไปส่งบ้าน
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
//พยุงเหนือเมฆเข้าบ้าน
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
คนหรือควายเนี้ย
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
ตัวหนักชิบหาย
นฤมล(แม่พระเอก)
นฤมล(แม่พระเอก)
เอ้าตาเจ
นฤมล(แม่พระเอก)
นฤมล(แม่พระเอก)
ทำไมตาเหนืออยู่ในสภาพนี้ล่ะ
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
มันบอกว่ามันนอนไม่หลับ
เจได(เพื่อนพระเอก)
เจได(เพื่อนพระเอก)
ผมเลยสับต้นคอมันคิดหน่อย
นฤมล(แม่พระเอก)
นฤมล(แม่พระเอก)
อ่ออ
นฤมล(แม่พระเอก)
นฤมล(แม่พระเอก)
มาแม่ช่วย//ช่วยพยุงเหนือเมฆเข้าบ้าน
จบ

ep2

บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
//นั่งเหม่อ
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
บลู
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
บลู
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
ไอ้บลู!!!
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
ห้ะ
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
ฉันเรียกตั้งนาน
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
เหม่ออะไร
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
ป่าว
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
คิดถึงพี่เหนือสิ
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
ฉันจะไปคิดถึงคนอย่างเขาทำไมล่ะ
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
ถ้าไม่คิดถึงจะเหม่ออย่างงี้หรอ
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
แล้วคิดดีแล้วหรอที่หนีมาต่างประเทศแบบนี้
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
อืม
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
ฉันหาทำเลเปิดร้านให้แกได้แล้ว
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
ขอบใจนะ
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
มากินข้าวเถอะ
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
อืม
ทั้งสองเดินไปที่โต๊ะอาหาร
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
//ได้กลิ่นอาหารแล้วรู้สึกจะอ้วก
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
อุ๊บ
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
เป็นอะไรแก
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
//รีบวิ่งออกไป
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
บลู//ตามไป
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
แหวะ//อ้วกออก
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
แหวะ แค่กๆๆ
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
//ลูบหลังให้บลู
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
ไปหาหมอไหม
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
//พยักหน้า
พรีมรอให้อาการของบลูดีขึ้น
แล้วพาบลูไปโรงพยาบาล
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
//เดินมาที่ห้องตรวจครรภ์
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
แกคิดว่าแกท้องหรอ
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
//พยักหน้า
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
อาการมันชัดขนาดนี้
ผลตรวจออกมาว่าบลูต้องได้ 2 เดือน
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
//ซึม
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
แกจะเอาไงต่อ
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
เลี้ยง
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
ในเมื่อเขาเกิดมาแล้ว
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
อย่างไงก็ต้องเลี้ยง
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
อืม
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
ฉันจะช่วยแกเลี้ยงเอง
จบ

ep3

6 ปีต่อมา
ม่านมุก
ม่านมุก
แม่ขาาาาาา
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
ว่าไงคะ
ม่านมุก
ม่านมุก
มุกหิวนม
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
เมื่อกี้แม่เห็นว่ามุกเจาะนมกินไปกล่องนึงแล้วนะ
ม่านมุก
ม่านมุก
แต่มุกยังหิว
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
งั้นกินข้าวค่ะ
ม่านมุก
ม่านมุก
มุกไม่อยากกิน
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
มุกขาาาาาา
ม่านมุก
ม่านมุก
ขาาาาาาาา
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
ป้าซื้อข้าวผัดมาฝาก
ม่านมุก
ม่านมุก
กินๆๆ//วิ่งไปหาพรีม
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
แหม่
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
ป้าพรีมซื้อข้าวมารีบวิ่งไปกินเลยนะ
ม่านมุก
ม่านมุก
มุกหิวแล้ว
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
จ้าาาา//เอาข้าวให้ม่านมุกกิน
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
ไอ้อ้วนเอ้ยย
ม่านมุก
ม่านมุก
//เคี้ยวข้าวแก้วตุ่ย
กริ้ง
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
//เข้าไป
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
รับอะไรดีคะ
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
!!!!//เงยหน้ามามอง
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
//มองบลูกับม่านมุก
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
บลู
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
คุณลูกค้ารับอะไรดีคะ
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
//ทำเป็นไม่รู้จักเหนือเมฆ
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
รับแม่ค้าได้ไหมครับ
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
ถ้าจะมากวนกรุณาออกไปด้วยค่ะ
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
กาแฟแก้วนึง
บลู(นางเอก)
บลู(นางเอก)
กา........
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
หนูรู้ว่าพี่ชอบดื่มแบบไหน
เหนือเมฆ(พระเอก)
เหนือเมฆ(พระเอก)
//เดินไปนั่งรอ
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
บลู
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
แกโอเคหรือป่าว
ม่านมุก
ม่านมุก
คุณลุงคนนั้นคือใครคะ
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
คนเคยรู้จักของแม่บลูน่ะ
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
ป้าว่ามุกกินข้าวไปเงียบๆดีกว่านะ
ม่านมุก
ม่านมุก
ป้าอ่าาาา
ม่านมุก
ม่านมุก
ช็อตฟิลเวอร์
พรีม(เพื่อนนางเอก)
พรีม(เพื่อนนางเอก)
กินข้าวไปไอ้อ้วน
ม่านมุก
ม่านมุก
บูบี้อ่ะ//กินข้าว
จบ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!