NovelToon NovelToon

ขึ้นครู -PinkPetals-

ขึ้นครู l PinkPetals

.
NovelToon
เกื้อกุล
เกื้อกุล
บ้านนี้หรอมึง?
อรุณ
อรุณ
เออดิ
อรุณ
อรุณ
ป่ะดิขึ้น
เกื้อกุล
เกื้อกุล
เออ//กำลังจะกล้าวขึ้นบรรได
เกื้อกุล
เกื้อกุล
อึก!//ล้มลง
ลมพัดปิวแรงเข้าที่ใบหน้าของร่างบาง
อรุณ
อรุณ
เป็นอะไรมึง
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ป่าวๆ..
เกื้อกุล
เกื้อกุล
น่าจะก้าวผิดจังหวะ
อรุณ
อรุณ
เออๆรีบขึ้นมา
ทั้ง2ได้ขึ้นบนบ้าน
มึงมาแล้วรึ..หึ!
อย่าคิดว่าจักรอดไปง่ายๆ
อรุณ
อรุณ
พ่อครู
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
มีกะไรก็รีบๆพูดมา//นั่งสมาธิ
อรุณ
อรุณ
ข้าอยากฝากตัวเป็นศิษย์จ่ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
!(ไหนบอกสิเอากูมากูดวง)
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
//ลืมตา
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
มึงคนเดียวรือ?
อรุณ
อรุณ
เพื่อนข้าด้วยจ่ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
!!//มองหน้าอรุณ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
เพื่อนมึงฝากมิได้
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
มันบ่เต็มใจ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ใช่จ่ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ข้าบ่เต็มใจ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
เพื่อนมึงเอาใครเข้าเรือนกู
เกื้อกุล
เกื้อกุล
?
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ใครจ้ะ
อรุณ
อรุณ
พวกเรามากัน2คนนะจ้ะ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
มิใช่คน
เกื้อกุล
เกื้อกุล
(กุจะเชื่อได้รึ)
คำแสน
คำแสน
(หากกูมิได้รักก็จักมิมีใครได้รัก)
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
คำแสน?
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ใครจ้ะ
อรุณ
อรุณ
นั้นนะสิจ้ะ
คำแสน
คำแสน
//ยืนอยู่หน้าบรรไดเรือน
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
พวกมึงมีที่พักกันยัง
อรุณ
อรุณ
ยังจ้ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
เดียวน้องไปหาที่พักแถวอื่นจ้ะ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
พักที่เรือนกู
อรุณ
อรุณ
จ้ะ?
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
เรือนกูมีห้องว่างอยู่
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
ไหนๆมึงก็จะมาเป็นศิษย์กูแล้ว
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
กูจักให้คำเสกสอนวิชาให้มึง
อรุณ
อรุณ
คำเสก
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
อย่าสงสัยนัก..กูจักรำคาญ
อรุณ
อรุณ
จ่ะ//ก้มหัว
เกื้อกุล
เกื้อกุล
(ปากหมา)//มองหน้า
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
จักมองกูอีกนายรึไม่
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ขอโทษจ่ะ//ก้มหัว
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
กูจักพาไปห้อง
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
ตามกูมาเสีย//เดินนำไป
อรุณ
อรุณ
ไปเกื้อ//ลุกตาม
เกื้อกุล
เกื้อกุล
อือๆ//ตามอรุณ
ห้องนอนทั้ง2
NovelToon
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
นอนได้รึไม่
อรุณ
อรุณ
ได้จ่ะ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
กูจักหาผ้ามาให้
อรุณ
อรุณ
จ่ะ
อรุณ
อรุณ
ขอบคุณนะจ้ะ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
อืม//เดินออกไป
อรุณ
อรุณ
ไปเกื้อเข้าห้อง
เกื้อกุล
เกื้อกุล
จะมืดแล้ว
อรุณ
อรุณ
รีบๆไปอาบน้ำกูกลัว
เกื้อกุล
เกื้อกุล
เออๆ
ก็อกๆ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
เข้ามาเลยจ้ะ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
กูเอาผ้ามาให้
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ขอบใจจ่ะ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
//วางไว้บนโต๊ะ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
รีบๆไปอาบน้ำ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
มืดนักน้ำจักเย็น
อรุณ
อรุณ
กำลังไปเลยจ่ะ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
//พยักหน้าก่อนเดินออกไป

ขึ้นครู l PinkPetals

.
ทองคำ
ทองคำ
แม่จ๋า
เกื้อกุล
เกื้อกุล
หึ!?//หันมอง
ทองคำ
ทองคำ
แม่จ๋า..ด่าพ่อทองทำไมจ๊ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
?//มองคนตัวเล็กที่นั่งอยู่มุมห้อง
อรุณ
อรุณ
ใครอ่ะมึง//เดินมา
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ไม่รู้
ทองคำ
ทองคำ
ทองเองจ่ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
กุมาร?
ทองคำ
ทองคำ
จ่ะ
ทองคำ
ทองคำ
แม่จ๋าด่าพ่อจ๋าทำไมจ๊ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ใครแม่หนู
ทองคำ
ทองคำ
แม่เกื้อกุล//หน้าเศร้า
ทองคำ
ทองคำ
แม่ไม่อยากได้หนูเป็นลูกหรอจ้ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
เข้าใจอะไรผิดแล้วล่ะจ่ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
พี่ไม่ใช่ไม่หนูจ่ะ
ทองคำ
ทองคำ
หนูไม่อยากได้แม่คำแสน//แบะปาก
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ใครหรอจ่ะ//นั่งลง
ทองคำ
ทองคำ
เขาตายไปแล้วจ่ะ
ทองคำ
ทองคำ
เขาชอบทำร้ายคนที่เข้าหาพ่อจ๋า
ทองคำ
ทองคำ
หนูจะปกป้องแม่จ๋าเอง
เกื้อกุล
เกื้อกุล
หมายความว่าพี่จะโดนทำร้ายใช้มั้ยจ้ะ
ทองคำ
ทองคำ
หนูไม่แน่ใจเลยจ่ะ
อรุณ
อรุณ
ดึกแล้วพวกพี่ไปอาบน้ำก่อนนะ
ทองคำ
ทองคำ
ให้ทองไปเฝ้ามั้ยจ้ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ไม่ต้องหรอกจ่ะ
ทองคำ
ทองคำ
ระวังตัวด้วยนะจ้ะ//หายตัว
ทั้ง2ได้ลงไปใต้ถุน
เกื้อกุล
เกื้อกุล
มึงอาบก่อนเลย
อรุณ
อรุณ
เออๆ//เข้าห้องน้ำ
ฟื้ว~🍃
เกื้อกุล
เกื้อกุล
//หนาว
ตึก! ตึก!
เกื้อกุล
เกื้อกุล
//กลัว
เกื้อกุล~
เกื้อกุล
เกื้อกุล
สะ...เสียงใครจ้ะ
คำแสน
คำแสน
อีเกื้อกุล!!!//พุ่งไปบีบคอ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
อึก!//ดิ้น
ทองคำ
ทองคำ
ปล่อยแม่จ๋านะ!!
คำแสน
คำแสน
มึงเรียกมันว่ากะไรนะ!//บีบแน่นขึ้น
ทองคำ
ทองคำ
ไม่งั้นทองจักฟัองพ่อ!!!//หายตัว
คำแสน
คำแสน
หากกูมิได้!
คำแสน
คำแสน
มึงก็มิมีสิทธิ์ได้!//เหวี่ยง
เกื้อกุล
เกื้อกุล
อั่ก!//ถอยหลัง
คำแสน
คำแสน
//เดินเข้าใกล้
เกื้อกุล
เกื้อกุล
อ..ออกไป
คำแสน
คำแสน
มึงออกไปจากบ้านหลังนี้เสีย
คำแสน
คำแสน
อยากหาว่ากูมิเตือนมึง
คำแสน
คำแสน
//หายตัว
อรุณ
อรุณ
ไปทำอะไรตรงนั้น
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ป..ป่าว//ลุกขึ้น
อรุณ
อรุณ
กูอาบน้ำนานไปหรอ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
อืม..เมื่อยอ่ะ
อรุณ
อรุณ
รีบๆละ
อรุณ
อรุณ
เริ่มหนาวแล้ว
เกื้อกุล
เกื้อกุล
เออๆ//เข้าห้องน้ำ
ผ่านไปสักพักเกื้อกุลได้อาบน้ำเสร็จ
บนเรือน
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
นึกว่าจักมิรอดเสียแล้ว
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ก็ไม่คิดว่าจักรอดจ่ะ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
ต่อปากต่อคำ
อรุณ
อรุณ
ขอโทษด้วยนะจ้ะ
อรุณ
อรุณ
//สะกิด
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ขอโทษจ่ะ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
ไปนอนเสีย
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
พรุ่งนี้ก็ทำบายศรีมาไหว้กู
อรุณ
อรุณ
จ่ะ//ก้มหัว
เกื้อกุล
เกื้อกุล
//+
ในห้องของทั้ง2
ทองคำ
ทองคำ
แม่จ๋า!
เกื้อกุล
เกื้อกุล
เห้ย!//ตกใจ
ทองคำ
ทองคำ
แม่ตกใจหรอจ้ะ
ทองคำ
ทองคำ
ทองไปบอกพ่อแล้ว
ทองคำ
ทองคำ
พ่อต้องจัดการเป็นแน่จ่ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
จ่-//สลบ

ขึ้นครู l PinkPetals

.
ทองคำ
ทองคำ
แม่จ๋า!//เข้าไปหา
อรุณ
อรุณ
เกื้อ!//วิ่งไปหา
ทองคำ
ทองคำ
เป็นเพราะทองแน่เลย
ทองคำ
ทองคำ
ทองอยู่กับแม่จ๋ามากเกินไป
ทองคำ
ทองคำ
//หายตัว
อรุณ
อรุณ
//พยุงเกื้อกุลไปนอน
🌞
เกื้อกุล
เกื้อกุล
//นั่งทำบายศรี
อรุณ
อรุณ
//+
เกื้อกุล
เกื้อกุล
วันนี้ทองไปไหน
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ยังไม่เห็นเลย
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
//เดินเข้ามา
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
อาทิตย์หน้ามีงานบุญ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
พวกมึงจัดไปรือไม่
อรุณ
อรุณ
ไปจ่ะ
คำเสก
คำเสก
พ่อครูจ้ะ//เดินมา
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
นี่..คำเสก
อรุณ
อรุณ
สวัสดีจ่ะ//ยกมือไหว้
เกื้อกุล
เกื้อกุล
สวัสดีจ่ะ//ยกมือไหว้
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
กูจักให้มึงสอนวิชา
คำเสก
คำเสก
คนไหนจ้ะ
อรุณ
อรุณ
ฉันจ่ะ
คำเสก
คำเสก
ตัวเล็กหน้าสวยเชียวนะจ้ะ
อรุณ
อรุณ
//ยิ้ม
คำเสก
คำเสก
แล้วคนสวยคนนี้ล่ะจ้ะ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
เรียนมิได้
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
ร่างกายอ่อนแอยิ่งกว่ากะไร
คำเสก
คำเสก
หน้ารักนะจ้ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ขอบคุณจ่ะ
คำเสก
คำเสก
เดียวฉันช่วยทำจ่ะ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
เดียวกูจักให้เสกพาทัวร์ที่นี่
อรุณ
อรุณ
จ่ะ
ปกปราชญ์
ปกปราชญ์
//เดินออกไป
เกื้อกุล
เกื้อกุล
//หน้ากังวล
คำเสก
คำเสก
ทำไมทำหน้าแบบนั้นละจ้ะคนสวย
อรุณ
อรุณ
นั้นนะสิ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
วันนี้ฉันยังไม่เจอทองคำเลยจ่ะ
คำเสก
คำเสก
ทองคำรือ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
จ่ะ
คำเสก
คำเสก
นั้นนะสิ..ปกติฉันมาทองคำจะมากวนฉันแล้ว
อรุณ
อรุณ
เมื่อวานตอนที่มึงสลบทองคำพูดอะไรสักอย่าง
อรุณ
อรุณ
แล้วก็หายไป
คำเสก
คำเสก
งั้นฉันจักขึ้นไปถามพ่อครูให้จ่ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
จ่ะ
คำเสก
คำเสก
//เดินออกไป
เกื้อกุล
เกื้อกุล
จะเสร็จแล้ว
อรุณ
อรุณ
มือกูบวมหมดแล้ว
เกื้อกุล
เกื้อกุล
อยากไปงานบุญแล้ว
เกื้อกุล
เกื้อกุล
เซิงหน้าหมอรำ
อรุณ
อรุณ
5555555
อรุณ
อรุณ
อยากกินส้มตำต้องแซ่บหลายๆแน่
ทั้ง2ทำบายศรีจนเสร็จ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
มึงเอาไปไหว้เถอะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
เดียวกูนั่งรอใต้ถุน
อรุณ
อรุณ
เออๆ
อรุณ
อรุณ
อย่าเดินมั่วนะมึง
เกื้อกุล
เกื้อกุล
กูไม่ใช่เด็กแล้วนะ
อรุณ
อรุณ
เออๆ//เดินขึ้นบ้าน
คำเสก
คำเสก
//เดินลงมา
คำเสก
คำเสก
คนสวย
เกื้อกุล
เกื้อกุล
//หันมอง
คำเสก
คำเสก
พี่ฝากร้อยพวงมาลัยหน่อยได้มั้ยจ้ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ได้ค่ะ
คำเสก
คำเสก
พี่จะเอาไปให้แม่พ่อครูจ่ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
ให้ทำไมจ้ะ
คำเสก
คำเสก
พี่จักเข้าไปหาแม่จ่ะ
คำเสก
คำเสก
เลนจักเอาไปฝากแต่มิมีเวลาร้อยเลยจ่ะ
เกื้อกุล
เกื้อกุล
จ่ะ//รับมา
คำเสก
คำเสก
//เดินขึ้นบ้าน
เกื้อกุล
เกื้อกุล
//ร้อย
เกื้อกุล
เกื้อกุล
แล้วทองไปไหนเนี่ย//คิด
เกื้อกุลได้ร้อยพวงมาลัยจนเสร็จ
อรุณ
อรุณ
//เดินลงมา
คำเสก
คำเสก
//ตาม

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!