นอ​:แม่ครับ

แม่นอ:ว่าไงคับ

นอ:เมื่อไหร่ผมจะได้เห็นหน้าพ่อละครับ

นอ:นี่ก็นานแล้วนะที่ผมไม่เจอพ่อเลย

แม่นอ:แม่เคยบอกไปแล้วไงว่าเดียวก็เจอถ้าลูกโตพออะนะ

นอ:แต่นี่ผมก็อายุจะ19ปีแล้วนะครับ

แม่นอ:แต่แกยังโตไม่พอสำหรับแม่

นอ:แต่แม่ครับ

แม่นอ:ไม่มีแต่

แม่นอ:ฉันบอกคำไหนคือคำนั้น

นอ:ก็ได้ครับ

นอ:งั้นผมขอตัวขึ้นห้องก่อนนะครับ

แม่นอ:อืม

หลังจากที่นอเข้าห้องไปแล้วนอก็ได้พูดกับตัวเองว่าทำไหมแม่ของเขาต้องคอยบอกผมว่าต้องรอให้ผมโตพอถึงจะพาผมไปหาพ่อผมได้แต่ผมก็ไม่เคยโกรธแม่ของผมเลยที่ทำแบบั้นลงไปแต่ผมแค่ไม่เข้าใจว่าทำไหมแม่ของผมนั้นถึงต้องพูดแบบนี้ทุกครั้งเวลาที่ผมพูดถึงพ่อของผมเองผมไม่เคยเข้าใจแม่เลยว่าสิ่งที่แม่ทำมันคืออะไรจนอยู่มาวันนึ่งตอนที่ผมอายุ20ปีครบบริบูรณ์​ผมก็ได้เจอพ่อของตัวเอง

แม่นอ:สกายลูก

นอ:ครับแม่

แม่นอ:วันนี้วันอะไรเอ่ย

นอ:วันนี้วันพุธไงครับ

แม่นอ:ผิด

นอ:แล้ววันนี้วันอะไรละครับ

แม่นอ:วันนี้วันเกิดลูกไง

นอ:จริงด้วย

แม่นอ:ทำงานจนลืมวันเกิดตัวเองแล้วนะ

นอ:ผมลืมอะแม่

แม่นอ:แม่มีอะไรจะให้ลูกด้วยนะ

นอ:อะไรหรอครับ

แม่นอ:หยิบอะไรบางอย่างออกมา

แม่นอได้ยิบใบ​ ใบนึ่งขึ้นมาและใบนั้นก็เขียนว่าคุณสุธิภา ดาวิสุข​ ได้เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายคุณหมอขอแสดงความเสียใจกับคุณสุธิภาด้วยนะครับหมอรู้ว่าคุณทำเต็มที่แล้วแต่หมออยากให้คุณบอกลูกของคุณหน่อยก็ดีนะเพราะเขาจะได้ไม่เสียใจแต่ถึงยังไงลูกฉันก็ต้องเสียใจอยู่ดีนะคะคุณหมอยิ่งช่วงนี้ลูกของฉันกำลังไปได้ด้วยดีแต่ต้องมาเสียใจเพราะเรื่องของฉัน​ แต่หมอว่าก็ควรบอกไปตรงๆดีกว่านะครับ

นอ:ทำไหมแม่ไม่บอกผมว่าแม่เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย

แม่นอ:แม่ขอโทษนะลูกที่แม่ได้บอกเรื่องนี้กับลูก

นอ:แล้วต่อไปนนี้ผมจะอยู่กับใครจะอยู่ยังไงละครับ

แม่นอ:เดียวแม่จะพาลูกไปหาพ่อนะ

นอ:ไม่เอาได้ไหมผมอยากอยู่กับแม่อีก

นอ:ผมขอโทษที่ผมคอยพูดว่าผมอยากเจอพ่ออยากไปอยู่กับพ่อ

นอ:แต่ตอนนี้ผมอยากอยู่กับแม่

แม่นอ:ไม่ได้หรอกลูกโตพอที่จะได้รู้ความจริงแล้วนะ

แม่นอ:วันเสาร์ทหน้าเดี่ยวแม่พาไปหาพ่อนะรีบไปเก็บของได้แล่วนะคับลูก

นอ:ไม่เอาได้มั้ย+น้ำตาไหล

แม่นอ:รีบไปเก็บของนะ

ผ่านไปอาทิตย์​นึ่งแม่ของนอก็ได้พานอไปหาพ่อของนอ​ เมื่อก่อนครอบครัวนี้เป็นครอบครัวที่ทุกคนต่างอิจฉา​เพราะครอบครัวนี้เป็นครอบครัวที่รักกันมากๆแต่พออยู่มาวันนึ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไปหลังจากวันเกิดผมตอนผมอายุครอบ13ปีผมจำได้ว่าวันนั้นเป็นวันเกิดของผมที่ผมอายุครบ13ปีแต่แทนที่ผมจะมีความสุขแต่ผมกลับได้รับความทุกข์​แทนวันนั้นเป็นวันที่ผมเสียใจมากที่สุดเพราะวันนั้นเป็นวันที่ผมกับแม่เข้ามาเห็นพ่อมีอะไรกับคนอื่นในห้องของแม่ผมยอมรับว่าผมโกรธมากแต่ด้วยความที่ผมยังเด็กผมเลยไม่รู้ว่าสิ่งที่พ่อทำมันคืออะไรแต่สิ่งนั้นมันทำให้แม่ของผมต้องเสียน้ำตาแล้วหลังจากนั้นมาผมก็ไม่ได้เห็นหน้าพ่อเลยจนผมอายุครบ20แม่ก็ได้เล่าให้ผมฟังว่าวันนั้นเป็นวันเกิดของผมแล้วเรา2แม่ลูกก็ได้ออกไปซื้อของที่ตลาดเพื่อกลับมาทำกับข้าวฉลองงานวันเกิดของผมแต่พอเรา2คนกลับมาผมและแม่ก็ได้เข้าไปเห็นภาพที่ไม่ควรเห็น​พอแม่ของผมเล่าจบแม่ของผมก็น้ำตาไหลขึ้นมาแล้วผมก็ไม่เคยคิดว่าวันนึ่งผมจะเกียดพ่อของตัวเองผมเลยบอกกับแม่ไปว่าผมไม่อยากไปอยู่กับพ่อแล้วผมอยากอยู่กับแม่มากกว่าผมขออยู่กับแม่ได้ไหมครับผมพูดแบบนั้นกับแม่ของผมไปแต่แน่นอนว่าแม่ของผมกลับพูดคำว่าไม่ผมเลยคิดว่าที่ผ่านมาผมเองรึป่าวที่ทำให้แม่ต้องเป็นแบบนี้ถ้าผมไม่พูดคำคำนั้นออกมาผมและแม่ก็จะไม่ได้จากกัน

เวลาก็ผ่านไปผ่านไปจนครบ1ปีแต่หารู้ไม่ว่า1ปีนั้นทำให้ผมทนทุกข์​ทรมานมากแค่ไหนผมไม่รู้เลยว่าแม่เงี้ยงเขาจะทำแบบนั้นกับผมสิ่งที่เขาทำคือการทำร้ายร่างกายของผมและใส่ร้ายผมให้พ่อผมฟังว่าผมไปทำร้ายหรือไปด่าเขา​ แน่นอนว่าตอนนี้ผมเกียดพ่อของตนเองมากเกียดจนที่อยากจะฆ่.. เขาแต่ผมทำไม่ได้เพราะเขาเป็นพ่อผมตลอด1ปีที่ผ่านมาผมไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเลยจนอยู่มาวันนึ่งผมก็ได้ไปเจอกับผู้ชายคนนึ่งที่หน้าดุๆแบ้วก็เย็นชามากๆเลย

นอ:เฮ้ย!

นอ:ผมขอโทษครับ

พอ:กล้าดียังไงมาเดินชนกู

นอ:ผมขอโทษจริงๆครับ

นอ:ผมไม่ได้ตั้งใจ

พอ:หรอ!

นอ:ครับ

พอ:แล้วมึงรู้ไหมว่าชุดนี้เท่าไหร่

นอ:ไม่รู้ครับ

นอ:แต่ถ้าบอกมาผมจะจ่ายค่าชุดให้

พอ:คนอย่างมึงจะมีปัญ​ญาจ่ายค่าชุดกูหรอ

นอ:ขอแค่คุณบอกมาผมก็พร้อมจ่าย

พอ:55,000

นอ:ห๊ะ!

นอ:55,000เลยหรอ

นอ:ไม่แพงไปหรอคุณ

พอ:อย่าบอกนะว่าไม่มีปัญญาจ่ายอ่ะ

นอ:มันแพงไปรึแ่าวคุณ

นอ:ชุดแค่นี้เนี่ยนะตั้ง55,000

พอ:กูสั่งตัด

นอ:(กูจะเอาที่ไหนจ่ายว่ะ)​

พอ:ถ้าไม่มีเงินจ่ายก็มาเป็นคนรับใช้กู

นอ:ไม่เอาอ่ะ

พอ:ถ้ามึงไม่เอากูจะแจ้งความ

นอ:เออ​ ก็ได้!

พอ:หึ

นอ:หึอะไร

พอ:งั้นก็ไปกับฉัน

นอ:อืม

ทั้ง2ได้กลับไปที่บ้านของพอ

นอ:แล้วจะให้ผมทำอะไรบ้าง

พอ:ก็แค่ทำกับข้่ว, ล้างจาน, กวาดบ้าน, ถูบ้าน

พอ:และไปบริษัท​กับฉัน

พอ:ต่อไปนี้ถ้าฉันสั่งอะไรเทอ

พอ:เทอต้องทำตามที่ฉันบอก

พอ:เข้าใจไหม

นอ:(ยืนเหม่อ)​

พอ:ฉันถามว่าเข้าใจไหม/ตะโกน

นอ:เข้าใ... ใจครับ/สดุ้ง

พอ:ก็ดี

พอ:แล้วนี่ชื่ออะไรล่ะ

นอ:ผมชื่อท้องฟ้าครับ

พอ:อืม

นอ:แล้วคุณละครับ

พอ:ฉันชื่อภูผา

นอ:อ๋อครับ

พอ:แล้วนี่เทออายุเท่าไหร่

นอ:ผมอายุ18ครับ

พอ:ยังเด็กอยู่เลยนิ

นอ:ผมเด็กตรงไหน

นอ:ผมโตแล้วนะครับ

พอ:แล้วนี่พ่อแม่ไม่ว่าหรอ

นอ:ไม่หรอกครับ

พอ:ก็ดี

พอ:ฉันจะได้ไม่โดนด่า

นอ:คุณไม่โดนด่าหรอก/พูดเบาๆ

พอ:พูดไรอ่ะ

นอ:อ๋อป่าวครับ

นอ:แล้วนี่คุณภูผาอายุเท่าไหร่หรอครับ

พอ:ฉันอายุ23-24

นอ:อ๋อออ

พอ:ทำงานให้มันดีๆล่ะ

นอ:รับทราบครับ

พอ:งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวนะ

นอ:ครับ

แอดก็ขอตัวเหมือนกานนนน

แอดรบกวนไปกดติดตามTikTokแอดเยอะๆน้า

TikTokแอดชื่อ@pkl_trev​

มาให้กำลังใจแอดเยอะๆน้า

แอดมาต่อแล้วน้าา​ แล้วก็มาให้กำลังใจกันเยอะๆน้า

เช้าวันถัดมา

พอ:นี่นาย

นอ:เรียกผมหรอครับ/ชี้ตัวเอง

พอ:ใช่

พอ:ถ้าฉันไม่เรียกนายจะให้ฉันเรียกหมาที่ไหน

นอ:แรงไปไหมคุณ

พอ:แรงตรงไหน

นอ:ทุกตรง

พอ:เอาเหอะ

นอ:แล้วนี่เรียกผมมาทำไหม

พอ:ฉันจะพานายไปแนะนำกับคนที่บริษัท​ฉัน

นอ:อ๋อครับ

พอ:ไปอาบน้ำแต่งตัวส่ะ

นอ:ครับ

พอ:พูดง่ายนิ/พูดเบาๆ

นอ:อะไรหรอครับ/หันหน้ามา

พอ:อ๋อป่าว

พอ:ไม่มีไรหนอก

พอ:นายไปอาบน้ำเถอะ

ผ่านไป30นาที

พอ:เมื่อไหร่จะเสร็จ/ตะโกน

นอ:ใกล้เสร็จแล้วครับ

นอ:รอผมอีกแปปนะ

พอ:เร็วๆนะ/ตะโกน

นอ:ครับ/ตะโกนกลับ

ผ่านไปอีก5นาที

นอ:ผมมาแล้วครับ/เดินออกมา

นอ:ขอโทษนะครับที่ทำให้รอนาน

พอ:อืม

พอ:แต่ที่หลังก็เร็วๆหน่อยนะ

พอ:ฉันไม่ได้มีเวลาว่างขนาดนั้น

นอ:ครับ

นอ:ที่หลังผมจะแต่งตัวให้ไวกว่านี้

พอ:อืม

แล้วทั้ง2คนก็ได้ไปถึงที่บริษัท

พนง1:ใครวะแก/ก.ซ

พนง2:ฉันไปรู้ไหมล่ะ/ก.ซ

พนง1:แฟนบอสหรอว่ะ/ก.ซ

พนง2:ฉันว่าไม่ใช่หรอก/ก.ซ

พนง1:แกรู้ได้ไงว่าไม่ใช่/ก.ซ

พนง2:ก็บอสเขามีคุณมิ้นอยู่แล้วนิ/ก.ซ

พนง1:ก็จริง/ก.ซ

พนง1:แต่แกก็รู้ว่าบอสเขาเจ้าชู้จะตาย/ก.ซ

พนง2:ก็จริงของแก/ก.ซ

พนง1:แต่บอสเขาไม่ทำให้คุณมิ้นเห็นหรอก/ก.ซ

พนง2:ก็จริง/ก.ซ

พอ:กระซิบอะไรกัน

พอ:ไม่มีงานทำกันรึไง/ย.ช

พนง1:มีคะ

พนง2:มีคะ

พอ:มีก็รีบไปทำ

พอ:แล้วอีกอย่างนะ

พอ:นี่ไม่ใช่แฟนฉัน

พอ:ผู้ชายคนนี้ก็แค่คนที่ฉันรับมาทำงานด้วย

พอ:ที่หลังถ้าจะพูดอะไรก็พูดให้ดีๆหน่อย

พอ:ฉันเสียหายนะ

พอ:แต่ถ้ามีอีกครั้ง

พอ:ฉันจะไล่พวกแกออก

พนง:1คะ

พนง2:คะ

พอ:มากับฉัน/ลากนอ

นอ:เบาๆหน่อยคุณ

นอ:ผมเจ็บนะ

พอ:อย่าสำออย

พอ:ผมไม่ชอบคนสำออย

พอ:เข้าใจไหม

นอ:เข้าใ..ใจครับ/สั่นกลัว

พอ:อืม

พอ:นี่มีน

มีนการ์ดพอ:ครับบอส

พอ:ฉันมีคนมาแนะนำ

พอ:เขาจะมาข่วยนาย

มีนการ์ดพอ:รับทราบครับ

พอ:ต่อไปนี้นายจะต้องอยู่กับเขา

พอ:เข้าใจไหม

นอ:เข้าใจครับ

พอ:เข้าใจก็ดี

พอ:งั้นฉันขอตัวก่อนนะ

มีนการ์ดพอ:ครับ

นอ:ครับ

หลังจากที่พอออกไป

มีนการ์ดพอ:คุณชื่ออะไรหรอครับ

นอ:ผมชื่อท้องฟ้าน่ะครับ

นอ:หรือเรียกเชยๆว่าฟ้าก็ได้ครับ

มีนการ์ดพอ:ออครัับ

นอ:แล้วคุณชื่ออะไรหรอครับ

มีนการ์ดพอ:ผมชื่อมีนครับ

นอ:แล้วนี่มีนอายุเท่าไหร่หรอครับ

มีนการ์ดพอ:ผมอายุ20ครับ

มีนการ์ดพอ:แล้วคุณละ

นอ:ผม18ครับ

มีนการ์ดพอ:ยังเด็กอยู่เลยนิ

นอ:ผมเด็กตรงไหน

มีนการ์ดพอ:ทุกตรง

นอ:หึ

วันนี้แอดมาต่อสั้นหน่อยนะแอดหิวข้าวล่ะเดียวไว้เเอดมาต่อใหม่นะ