ตอนที่ 1: วันแรกในรั้วมหา’ลัย
แดดเช้าอ่อน ๆ สาดเข้ามาในสนามหน้าอาคารวิศวะ
คินปีหนึ่ง ยืนถือกระเป๋าเป้ตัวใหญ่ หัวใจเต้นตุ้บ ๆ เหมือนกำลังจะบินออกนอกอก
“วันแรก…ไม่รู้จะรอดไหมวะ” เขาพึมพำกับตัวเอง
สายตาของเขากวาดมองรอบ ๆ จนไปเจอ รุ่นพี่เจส ปี 3 นิเทศ — กำลังเดินหัวเราะกับเพื่อนในระยะไกล
คินแทบสะดุ้ง หัวใจเหมือนถูกช็อตไฟฟ้า
“แม่ง…พี่มันน่ารักเกินไปแล้ววะ”
คินพยายามเดินตามรอยเท้าแบบไม่ให้ใครสังเกต แต่ทำไมมันยากขนาดนี้?
ทุกย่างก้าวใกล้พี่เจส ทำให้หัวใจเขาเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ
“ไม่ไหวแล้ว…ผมชอบพี่เขาแน่ ๆ”
พอคินเข้าไปในห้องเรียน วิวัฒนาการ “หมาเด็ก” ของเขาก็เริ่ม
เพื่อนร่วมคณะหัวเราะ แซวว่า
“คินมึงจะไปปีนใจรุ่นพี่ตั้งแต่วันแรกเลยเหรอวะ?”
คินกัดฟันแน่น
“ใครจะทำไม…พี่มันของผม”
สายตาเขาจับจ้องรุ่นพี่เจสตลอดชั่วโมงเรียน
และทันทีที่พี่เจสเงยหน้ามองมา…
คินรู้สึกได้เลยว่า หัวใจตัวเองถูกล็อคแล้ว
ไม่มีทางหนี ไม่รู้จะเรียกว่าโชคดีหรือโชคร้าย แต่วันแรกในรั้วมหา’ลัยของเขา…มันเริ่มแล้วจริง ๆ
*** ถ้าเค้าเขียนตรงไหนผิดพลาดไป ต้องขออภัยไว้นะที่นี่ด้วยนะคะ ***
ฝากกดไลค์กดติดตาม comment ด้วยนะ
ถึงนักอ่านที่รักทุกท่าน
ขอบคุณจากใจจริง ๆ ที่ติดตามและเดินทางมาพร้อมกันในทุกบทของเรื่องราวนี้
ทุกความรัก ทุกกำลังใจ ทุกความคิดเห็นที่ส่งเข้ามา เป็นเหมือนแสงสว่างที่ช่วยผลักดันให้ฉันไม่หยุดเขียน
บางครั้งเส้นทางนี้อาจไม่ง่าย แต่เพราะมีพวกคุณที่คอยสนับสนุน อยู่เคียงข้าง ทำให้ทุกตัวอักษรมีความหมายยิ่งกว่าเดิม
ฉันเชื่อว่าคำพูดหรือเรื่องราวที่ได้เขียนลงไปในแต่ละตอน ได้เชื่อมโยงใจเราไว้ด้วยกัน
ขอบคุณที่เปิดใจรับฟังและเป็นส่วนหนึ่งของโลกที่ฉันสร้างขึ้น
ไม่ว่าจะผ่านรอยยิ้ม น้ำตา หรือความคิดใด ๆ ที่เรื่องราวนี้ส่งผ่านไป
ขอให้รู้ว่า ทุกกำลังใจที่ให้มานั้นสำคัญและล้ำค่ามากสำหรับฉัน
หวังว่าเราจะได้เดินทางด้วยกันต่อไปอีกนาน
และฉันสัญญาว่าจะทำให้ดีที่สุด เพื่อสร้างเรื่องราวที่อบอุ่นและเติมเต็มหัวใจของทุกคน
ขอบคุณอีกครั้งจากใจจริง
ด้วยรักและความขอบคุณอย่างสุดซึ้ง
— ผู้เขียน
~ ต่อจากตอนเดิมทีแล้ว ~
ตอนที่ 2: รุ่นพี่คนนั้นที่ทำหัวใจวาย
คินปีหนึ่งเดินออกจากห้องเรียนด้วยหัวใจเต้นรัว
ทุกก้าวเหมือนโลกหมุนรอบ รุ่นพี่เจส คนเดียว
พอเขาเดินไปห้องสมุด ก็เห็นพี่เจสกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่คนเดียว
“นี่…พี่ทำไมถึงดูดีขนาดนี้วะ” คินพึมพำแล้วเดินเข้าไปอย่างระมัดระวัง
พี่เจสเงยหน้ามอง คิ้วขมวดเล็กน้อย เหมือนจะจับสังเกตอะไรบางอย่าง
“ปีหนึ่ง…มาใหม่เหรอ?”
คินเกือบสำลักคำพูด
“เอ่อ…ครับ…ผม…คิน…ปีหนึ่งวิศวะครับ”
รุ่นพี่เจสยิ้มบาง ๆ ให้
“ดีจัง…ชื่อจำง่ายดี”
แค่รอยยิ้มของพี่เจส ทำให้คินแทบจะล้มทั้งยืน
หัวใจเขารู้สึกเหมือนโดน ไฟฟ้าช็อต
“แม่ง…ไม่ไหวแล้ว ผม…ผมชอบพี่เขาแล้วแน่ ๆ”
หลังจากนั้น…ทุกครั้งที่คินเห็นพี่เจสหัวเราะกับเพื่อน หรือเอื้อมหยิบหนังสือ
เขาจะสังเกตทุกจังหวะ สังเกตทุกสายตา
“ใครมายุ่งกับพี่…แม่งไม่รอด” คินคิดในใจ
และทันที…ช่วงพักเที่ยง
คินเห็นเพื่อนคณะอื่นเดินเข้าไปคุยกับพี่เจส
“หึ…ใครแตะพี่มัน…ผมจะกัดให้ดู”
เขายังไม่รู้ตัว…ว่าความหึงครั้งแรกนี้…กำลังจะพาเขาไปสู่ คลั่งรักเต็มขั้น
*** ถ้าเค้าเขียนตรงไหนผิดพลาดไป ต้องขออภัยไว้นะที่นี่ด้วยนะคะ ***
ถึงนักอ่านที่รักทุกท่าน
ขอบคุณจากใจจริง ๆ ที่ติดตามและเดินทางมาพร้อมกันในทุกบทของเรื่องราวนี้
ทุกความรัก ทุกกำลังใจ ทุกความคิดเห็นที่ส่งเข้ามา เป็นเหมือนแสงสว่างที่ช่วยผลักดันให้ฉันไม่หยุดเขียน
บางครั้งเส้นทางนี้อาจไม่ง่าย แต่เพราะมีพวกคุณที่คอยสนับสนุน อยู่เคียงข้าง ทำให้ทุกตัวอักษรมีความหมายยิ่งกว่าเดิม
ฉันเชื่อว่าคำพูดหรือเรื่องราวที่ได้เขียนลงไปในแต่ละตอน ได้เชื่อมโยงใจเราไว้ด้วยกัน
ขอบคุณที่เปิดใจรับฟังและเป็นส่วนหนึ่งของโลกที่ฉันสร้างขึ้น
ไม่ว่าจะผ่านรอยยิ้ม น้ำตา หรือความคิดใด ๆ ที่เรื่องราวนี้ส่งผ่านไป
ขอให้รู้ว่า ทุกกำลังใจที่ให้มานั้นสำคัญและล้ำค่ามากสำหรับฉัน
หวังว่าเราจะได้เดินทางด้วยกันต่อไปอีกนาน
และฉันสัญญาว่าจะทำให้ดีที่สุด เพื่อสร้างเรื่องราวที่อบอุ่นและเติมเต็มหัวใจของทุกคน
ขอบคุณอีกครั้งจากใจจริง
ด้วยรักและความขอบคุณอย่างสุดซึ้ง
— ผู้เขียน
~ ต่อจากตอนเดิมทีแล้ว ~
ตอนที่ 3: แค่ยิ้มของพี่ก็เกินต้าน
คินปีหนึ่งเดินตามพี่เจสออกจากห้องเรียน
แต่ครั้งนี้…เขาตั้งใจมองทุกอย่างชัด ๆ
ทุกย่างก้าวของรุ่นพี่ ทุกการเคลื่อนไหว ทุกครั้งที่พี่เงยหน้ามอง
“แม่ง…แค่ยิ้มของพี่ก็เกินต้านแล้ววะ”
คินพึมพำในใจ ขาสั่นเล็กน้อยเหมือนเด็กคนหนึ่งที่เพิ่งเจอคนในฝัน
ขณะเดินผ่านลานกิจกรรม…พี่เจสหยุดพูดคุยกับเพื่อน
แล้วยิ้มบาง ๆ ให้คิน
“ปีหนึ่ง…ทำไมมองผมแบบนั้น?”
คินแทบสำลัก…พูดอะไรไม่ออก
“เอ่อ…ผม…ผม…ก็…แค่…”
เขากัดปากแน่น คำพูดติดคอ
เพื่อนร่วมห้องคินเห็นท่าแบบนี้ ถึงกับหัวเราะ
“มึง…แม่งคลั่งแล้วชัด ๆ”
คินโกรธตัวเอง…แต่ในใจกลับไม่อยากหยุด
“พี่…ไม่ว่าใครแตะ…ผมจะ…ไม่ยอมเด็ดขาด”
หัวใจเขาเต้นแรงทุกครั้งที่พี่เจสยิ้ม
ราวกับโลกทั้งโลกหยุดหมุน…และมีแค่ เขากับรุ่นพี่
แต่คินยังไม่รู้ตัว…ว่าแค่ยิ้มเดียวของพี่เจส
จะทำให้เขาเริ่ม คลั่งรักแบบถอนตัวไม่ขึ้น
และจากนี้…ทุกวันในรั้วมหา’ลัย…จะกลายเป็นสนามของหัวใจสองดวงที่โคตรร้อนแรง
*** ถ้าเค้าเขียนตรงไหนผิดพลาดไป ต้องขออภัยไว้นะที่นี่ด้วยนะคะ ***
ถึงนักอ่านที่รักทุกท่าน
ขอบคุณจากใจจริง ๆ ที่ติดตามและเดินทางมาพร้อมกันในทุกบทของเรื่องราวนี้
ทุกความรัก ทุกกำลังใจ ทุกความคิดเห็นที่ส่งเข้ามา เป็นเหมือนแสงสว่างที่ช่วยผลักดันให้ฉันไม่หยุดเขียน
บางครั้งเส้นทางนี้อาจไม่ง่าย แต่เพราะมีพวกคุณที่คอยสนับสนุน อยู่เคียงข้าง ทำให้ทุกตัวอักษรมีความหมายยิ่งกว่าเดิม
ฉันเชื่อว่าคำพูดหรือเรื่องราวที่ได้เขียนลงไปในแต่ละตอน ได้เชื่อมโยงใจเราไว้ด้วยกัน
ขอบคุณที่เปิดใจรับฟังและเป็นส่วนหนึ่งของโลกที่ฉันสร้างขึ้น
ไม่ว่าจะผ่านรอยยิ้ม น้ำตา หรือความคิดใด ๆ ที่เรื่องราวนี้ส่งผ่านไป
ขอให้รู้ว่า ทุกกำลังใจที่ให้มานั้นสำคัญและล้ำค่ามากสำหรับฉัน
หวังว่าเราจะได้เดินทางด้วยกันต่อไปอีกนาน
และฉันสัญญาว่าจะทำให้ดีที่สุด เพื่อสร้างเรื่องราวที่อบอุ่นและเติมเต็มหัวใจของทุกคน
ขอบคุณอีกครั้งจากใจจริง
ด้วยรักและความขอบคุณอย่างสุดซึ้ง
— ผู้เขียน Moon my love.
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
