...*แนะนำตัวละครค่ะ*...

...ขออนุญาตเจ้าของรูปด้วยนะคะ...

...(ถ้ามีชื่อใครก็ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงค่ะ🥹)...

...

...

...💓...

...1. มายด์ กุลนภา (Mind Kulnapa)...

...ชั้น: ม.6/3...

...อายุ: 17 ปี...

...บุคลิก: ขี้อาย สุภาพ แต่มั่นใจเวลาพูดภาษาอังกฤษ ฉลาดและมีเหตุผล...

...ความสามารถพิเศษ: เก่งภาษาอังกฤษ พูด อ่าน เขียนได้คล่อง สามารถช่วยเจสันสื่อสารกับเพื่อน ๆ ได้...

...งานอดิเรก: อ่านนิยายภาษาอังกฤษ ฟังเพลงฝรั่ง เขียนไดอารี่เป็นภาษาอังกฤษ วาดรูป...

...จุดเด่น: ใจดี รอยยิ้มใส ๆ ทำให้เพื่อนรักใคร่ และเป็น “สะพานภาษา” ให้กับเจสัน...

...

...

...💢...

...2. เจสัน สมิธ (Jason Smith)...

...ชั้น: ม.6/2 (ย้ายมาใหม่)...

...อายุ: 18 ปี...

...ลูกครึ่งไทย-อเมริกัน...

...บุคลิก: มั่นใจ เป็นมิตร รอยยิ้มละลายใจ แต่ขี้อายเวลาอยู่ใกล้คนที่ชอบ...

...งานอดิเรก: กีฬา ดนตรี เล่นกีต้าร์...

...จุดเด่น: สูงโปร่ง ดวงตาสีเข้ม รอยยิ้มอบอุ่น ทำให้หัวใจคนรอบข้างเต้นแรง...

...

...

...🍷...

...ตัวละครเพื่อนสนิทของนางเอก (ม.6/3)...

...3. ฟ้า (Fah)...

...เพศ: หญิง...

...บุคลิก: ขี้เล่น ขี้แซว แต่ซื่อสัตย์ ห่วงเพื่อนมาก...

...งานอดิเรก: ถ่ายรูป เล่นโซเชียล...

...❤️‍🔥...

...4. ต้น (Ton)...

...เพศ: ชาย...

...บุคลิก: ขี้เล่น ชอบแกล้งเพื่อน แต่จริงใจและห่วงใยเพื่อน...

...งานอดิเรก: กีฬา เกม...

...ตัวละครเพื่อนร่วมชั้นและตัวประกอบ (ม.6/3)...

...💤...

...5. ไท (Tai) – เพื่อนผู้ชายขี้แซว เจ้าเล่ห์ แต่จริงใจและสนับสนุนเพื่อน...

...❄️...

...6. แนน (Nan) – เพื่อนผู้หญิงช่างวิจารณ์เรื่องความรัก ชอบแซวมายด์...

...🧠...

...7. ครูพิม (Teacher Pim) – ครูประจำชั้น ม.6/3 ใจดี เอาใจใส่เด็กนักเรียน เป็นผู้ช่วยเจสันปรับตัวในโรงเรียน...

...💬...

...เรื่องราวย่อๆนะค่ะ...

...มายด์ นักเรียน ม.6/3 สาวเก่งภาษาอังกฤษ วันหนึ่งมีนักเรียนใหม่ เจสัน ลูกครึ่งไทย-อเมริกัน ย้ายเข้าห้อง ม.6/2 การพบกันของทั้งสองเกิดจากความบังเอิญในกิจกรรมกลุ่มของโรงเรียน แม้จะอยู่คนละห้อง แต่สายตาและรอยยิ้มทำให้หัวใจทั้งสองเต้นแรง...

...เรื่องราวเต็มไปด้วย ความรักข้ามห้อง มิตรภาพระหว่างเพื่อนในม.6/3 และการปรับตัวของนักเรียนใหม่ ทั้งสองต้องเรียนรู้หัวใจของตัวเองและเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัยในปีสุดท้ายของมัธยม...

...เดี๋ยวเเอดมาต่อนะๆๆ😽...

...ใครรออ่านบ้าง🖐🏻...

...จุ๊บๆ💓...

...#บ๊ายบาย💤...



🌞เช้าวันจันทร์ที่สดใสในโรงเรียนมัธยมปลายกลางกรุงเทพฯ มายด์ กุลนภา นักเรียน ม.6/3 เดินเข้าห้องเรียนด้วยสมุดและหนังสือเต็มมือ เธอรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยเพราะปีสุดท้ายของมัธยมคือช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยการสอบ และกิจกรรมต่าง ๆ ที่เธออยากทำให้เต็มที่

เมื่อมายด์เดินเข้าห้อง เธอสังเกตเห็นเพื่อนสนิท ฟ้าและต้น กำลังซุบซิบกัน

“เฮ้ย มายด์ รู้ยัง? มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามา ม.6/2 นะ” ฟ้าพูดเสียงกระซิบ

มายด์หยุดก้าวเท้าแล้วหันไป “จริงเหรอ? แล้วเขาเป็นใคร?”

ต้นยักคิ้ว “ชื่อเจสัน Smith ลูกครึ่งไทย-อเมริกัน ผิวขาว สูงโปร่ง ฟังว่าเพิ่งย้ายจากโรงเรียนเก่ามา… ครอบครัวย้ายมาทำงานกรุงเทพฯ ตอนกลางปี”

มายด์หัวเราะเบา ๆ ด้วยความสนใจ “โอ้โห… น่าสนใจแฮะ คนแบบนั้นต้องดูดีแน่ ๆ เลย”

ฟ้าเลิกคิ้ว “ใช่ แล้วฟังนะ เขาเก่งภาษาอังกฤษด้วยนะ อาจจะต้องคอยฟังแล้วช่วยแปลบ้าง”

ทั้งสามคนหัวเราะและเริ่มคาดเดากันว่าเจสันเป็นคนแบบไหน จนกระทั่งเสียงเรียกชื่อดังมาจากโรงอาหาร

“นักเรียนใหม่ของเราที่ม.6/2… Jason Smith!”

มายด์หันไปมองทางเดินเห็นนักเรียนผิวขาวสูงโปร่ง ใส่เสื้อเชิ้ตพับแขนสะพายกระเป๋า เดินเข้าห้อง ม.6/2 เขายิ้มให้เพื่อนใหม่แต่ก็แลกสายตากับมายด์จากระยะไกล

ฟ้ากระซิบบอก “เห็นไหม มายด์? หน้าเขาเหมือนนักเรียนอเมริกันเลยนะ แต่พูดไทยได้นิดหน่อยด้วย”

มายด์พยักหน้าอย่างสนใจ “น่าสนใจ… ครูบอกว่าเขาย้ายมาเพราะครอบครัวย้ายมาทำงานกรุงเทพฯ ตอนกลางปี เลยต้องเปลี่ยนโรงเรียน”

ทั้งสามคนยังคงซุบซิบและวิเคราะห์กันอย่างตื่นเต้นตลอดคาบเรียน



ช่วงพักกลางวัน มายด์กับเพื่อน ๆ ตัดสินใจไปนั่งใต้ต้นไม้เพื่อคุยกันต่อ

“เราควรไปทำความรู้จักเขาไหม?” มายด์ถาม

“เอาเลย! แต่ตอนนี้ขอดูท่าทีเขาก่อนนะ” ฟ้าตอบ

พวกเธอมองไปที่ห้อง ม.6/2 เห็นเจสันกำลังคุยกับเพื่อนใหม่ บางครั้งพูดไทย

“สวัสดีครับ ผมชื่อเจสัน ยินดีที่ได้รู้จักครับ”

บางครั้งก็สลับเป็นอังกฤษ “Hi, I’m Jason. Nice to meet you.”

มายด์ยิ้มเบา ๆ กับตัวเอง ความรู้สึกตื่นเต้นเริ่มเต้นแรงในหัวใจ

“เขาน่ารักดีนะ มายด์” ต้นกระซิบบ้าง

“ใช่…แต่ต้องไม่ให้เขารู้ว่าเราสนใจมากเกินไป” มายด์ตอบพร้อมหัวเราะเขิน ๆ

ทั้งสามคนเริ่มวิเคราะห์กันว่า เจสันเป็นคนแบบไหน ชอบทำกิจกรรมอะไร และอาจจะมีเรื่องสนุก ๆ เกิดขึ้นกับเขาในอนาคต



ช่วงบ่าย มายด์นั่งเรียนในห้อง ม.6/3 แต่สายตาก็อดเหลือบไปทาง ม.6/2 ไม่ได้

“ฉันอยากรู้ว่าเขาจะเข้ากับเพื่อน ๆ ได้ดีไหมนะ” มายด์พูดกับฟ้า

ฟ้ายิ้ม “ไม่ต้องห่วง มายด์ เขาดูน่ารักและสุภาพมาก ๆ เลย”

ระหว่างเรียน เจสันอยู่ในห้อง ม.6/2 กำลังทำงานกลุ่มกับเพื่อนใหม่

“Could you help me with this problem?” เขาถามเพื่อนบางส่วน

(ช่วยผมทำโจทย์นี้หน่อยได้ไหม?)

บางครั้งเขาแทรกไทย “ช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ?”

เพื่อน ๆ ยิ้มและช่วยเขาอย่างเต็มใจ เจสันฟังแล้วพยักหน้าอย่างตั้งใจทุกครั้งที่ใครพูดกับเขา



หลังเลิกเรียน มายด์และเพื่อน ๆ เดินออกจากห้อง ม.6/3 ไปยังสนาม

“เราควรลองไปทักเขาดูไหม?” ฟ้าถาม

“น่าจะลองนะ แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง” มายด์ตอบ

ขณะนั้น เจสันเดินออกมาจาก ม.6/2 พร้อมกระเป๋า

“Mind, hi!” เขาโบกมือให้มายด์

(มายด์ สวัสดี!)

มายด์สะดุ้งเล็กน้อย แต่ยิ้มตอบ “สวัสดี…เจสัน”

“คุณอยู่ ม.6/3 ใช่ไหม? I saw you in class,” เจสันพูดพร้อมรอยยิ้ม

(ฉันเห็นคุณอยู่ในห้องเรียน ใช่ไหม?)

ฟ้าแซวเบา ๆ “เออ…ดูเขาสนใจเธอนะ มายด์”

มายด์หน้าแดงทันที “ฟ้า! หุบปากเลย ฮืออ”

เจสันยิ้มบาง ๆ “I hope we can be friends.”

(หวังว่าเราจะเป็นเพื่อนกันนะ)

มายด์พยักหน้า “แน่นอนค่ะ”

ตลอดสัปดาห์ ทั้งมายด์และเพื่อน ๆ เริ่มสังเกตเจสันบ่อยขึ้น

เขาพูดไทยได้บ้าง แต่บางครั้งก็สลับเป็นอังกฤษ

เขาน่ารัก สุภาพ และช่วยเหลือเพื่อน ๆ ใน ม.6/2

ความน่ารักของเขาทำให้เพื่อน ๆ ใน ม.6/3 พูดถึงเขาบ่อย ๆ

วันหนึ่ง ฟ้าแซวมายด์ขณะนั่งกินขนมกลางวัน

“เห็นไหม มายด์? ตอนนี้เธอเฝ้าดูเขาทุกเช้าเลยนะ”

มายด์หัวเราะเขิน ๆ “ก็…แค่สนใจหน่อย ๆ เท่านั้นเอง”

มายด์เริ่มวางแผนเล็ก ๆ ในใจว่า จะหาโอกาสไปทำความรู้จักเจสันให้ได้

ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมกลุ่มระหว่างห้อง หรือการเจอแบบบังเอิญ



ตอนเย็น มายด์กลับบ้าน ยังคงคิดถึงเจสันตลอดทาง

“ปีสุดท้ายของ ม.6/3… อาจจะไม่ธรรมดาอีกต่อไปแล้ว” เธอพูดกับตัวเอง

หัวใจของเธอเริ่มเต้นแรงเพราะความตื่นเต้น ความสนใจ และความอยากรู้จักนักเรียนใหม่ที่อยู่ คนละห้อง แต่ทำให้หัวใจของเธอสั่นไหว

...✂️...

...🌞...

เช้าวันใหม่ของโรงเรียน ม.6/3 มายด์เดินเข้าห้องเรียนด้วยใจที่เต้นแรงเล็ก ๆ จากเหตุการณ์เมื่อวาน เธอคิดถึงเจสันที่อยู่ ม.6/2 ตลอดทาง

ฟ้าเดินเข้ามาแล้วยักคิ้ว

“มายด์…วันนี้เราจะเห็นเจสันบ่อยหน่อยนะ”

มายด์หันไปมองอย่างสงสัย

“บ่อยยังไง?”

ต้นหัวเราะ “มีโปรเจกต์รวมชั้นไง ม.6/2 กับ ม.6/3 จะต้องทำงานกลุ่มภาษาอังกฤษด้วยกัน”

มายด์เกือบจะหัวเราะออกมา ทั้งตื่นเต้นและเขินในเวลาเดียวกัน

“โอ้โห…นี่แปลว่าฉันต้องเจอเขาทุกสัปดาห์เลยเหรอ?”

ช่วงคาบเช้า ครูพิมประกาศให้ทุกคนเตรียมตัวไปยัง ห้องประชุมใหญ่ เพื่อเริ่มโปรเจกต์ภาษาอังกฤษร่วมชั้น

มายด์และเพื่อน ๆ เดินไปพร้อมเพื่อนห้องอื่น ๆ

“โอ้โห…เห็นเขาแล้ว มายด์” ฟ้ากระซิบบอก

มายด์เหลือบตามองไป มองเจสันกำลังยืนคุยกับเพื่อนใหม่ใน ม.6/2 เขายิ้มให้เพื่อน ๆ แล้วสบตากับมายด์เพียงเล็กน้อย

เจสันเดินเข้ามาใกล้มายด์ขณะยืนรอเพื่อน

“Hi, Mind. Are you ready for the project?”

(มายด์…พร้อมสำหรับโปรเจกต์ไหม?)

มายด์หน้าแดงทันที พยักหน้า “Yes… I’m ready”

ฟ้าแอบหัวเราะเบา ๆ “เห็นไหม มายด์ หน้าแดงอีกแล้ว”

เมื่อครูประกาศให้เริ่มกิจกรรม กลุ่มของมายด์ถูกจับคู่กับเจสันและเพื่อน ๆ จาก ม.6/2

“ดีเลย เราจะได้นั่งใกล้กันแล้ว” เจสันพูดพร้อมรอยยิ้ม

“ใช่…แต่ฉันจะไม่ให้ตัวเองเขินนะ” มายด์คิดในใจ

เจสันพูดไทยบ้างสลับอังกฤษบ้างกับเพื่อน ๆ

“เอ่อ…ช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ? This part is tricky.”

(ช่วยผมหน่อยได้ไหม? ส่วนนี้ยากนิดหน่อย)

มายด์อาสาช่วยเขาอธิบายโจทย์เป็นภาษาอังกฤษ

“Sure! This part goes like this…”

(ส่วนนี้ทำแบบนี้นะ…)

เจสันพยักหน้าอย่างตั้งใจฟัง หัวใจของมายด์เต้นแรงทุกครั้งที่สบตา

ช่วงพักกลางวัน ทั้งกลุ่มออกไปนั่งใต้ต้นไม้

“เอาไงดี…เราจะทำงานเสร็จหมดไหมนะ” มายด์พูด

“Don’t worry. We can do it together,” เจสันพูดแทรกไทยเบา ๆ

(ไม่ต้องห่วง เราทำด้วยกันได้)

มายด์หัวเราะเขิน ๆ

“เอ่อ…ใช่ค่ะ…เราจะทำด้วยกัน”

ฟ้ากับต้นสังเกตเห็นความใกล้ชิดของทั้งสอง

“โอ้โห…ตอนนี้มันเริ่มคุยกันบ่อยแล้วนะ มายด์” ฟ้าแซว

มายด์หน้าแดงทันที “ฟ้า! ชู่วว”

เจสันยิ้มบาง ๆ แล้วพูดต่อ

“Mind, do you like music? Maybe we can talk about songs later.”

(มายด์…คุณชอบเพลงไหม? บางทีเราอาจคุยเรื่องเพลงกันทีหลัง)

มายด์พยักหน้าอย่างเขิน ๆ “Yes… I like music too.”

บ่ายวันนั้น ทั้งกลุ่มต้องทำงานในห้องเรียนร่วมกัน เจสันนั่งข้างมายด์

“เอ่อ…can you explain this part again?”

(ช่วยอธิบายส่วนนี้อีกครั้งได้ไหม?)

มายด์เริ่มอธิบายด้วยภาษาอังกฤษสลับไทยบ้าง

“Sure…ตรงนี้เราต้องทำแบบนี้นะ… Then we…”

เจสันฟังแล้วพยักหน้าอย่างตั้งใจ

“Thank you… ขอบคุณนะมายด์”

หัวใจมายด์เต้นแรงอีกครั้ง

หลังเลิกเรียน มายด์กับเพื่อน ๆ เดินออกจากห้อง ม.6/3

“วันนี้สนุกมากเลย…ได้ใกล้ชิดเจสันบ้าง” มายด์พูด

ฟ้ายิ้ม “ใช่…ฉันว่าเขาก็น่ารักและสุภาพมาก ๆ เลย”

ต้นหัวเราะ “ดูเหมือนเธอชอบเขามากขึ้นทุกวันนะ มายด์”

มายด์หน้าแดง “เอ่อ…ก็…แค่สนใจหน่อย ๆ เท่านั้นเอง!”

ขณะเดินผ่านสนาม เจสันยืนรออยู่แล้ว

“Hi, Mind. See you tomorrow?”

(มายด์…เจอกันพรุ่งนี้นะ?)

มายด์พยักหน้า “Yes… see you, Jason.”

หัวใจของเธอเต้นแรงมาก เธอยิ้มกับตัวเองตลอดทางกลับบ้าน

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา มายด์เริ่มตื่นเต้นทุกเช้าเพราะรู้ว่า จะได้เจอเจสัน แม้จะอยู่คนละห้อง

เจสันพูดไทย-อังกฤษสลับกัน น่ารัก สุภาพ และค่อย ๆ ทำให้หัวใจของมายด์เต้นแรงมากขึ้นทุกวัน

ความสนิทสนมเริ่มก่อตัวขึ้น ทั้งจาก กิจกรรมโรงเรียน และ การคุยกันแบบสองห้อง

และนี่คือจุดเริ่มต้นของ ความรักข้ามห้อง มิตรภาพ และความเขินอายของวัยรุ่นในปีสุดท้ายของมัธยม😳

...✂️...