ฉันสารวัตรคิมเป็นสารวัตรที่ถูกย้ายมาทำงานที่จังหวัดอุบลฯตั้งแต่เกิดคดีแปลกๆอย่างคดีเมื่อ3ปีก่อนทำให้ฉันไม่สามารถมองทุกอย่างให้เหมือนเดิมได้ไม่รู้ว่าสาเหตุไหนฉันถึงมองเห็นพวกมันตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ได้ยินเสียงเสียงกรีดร้องทรมารขอความช่วยเหลือตั้งแต่ที่คนจากองค์กรใหญ่โยนคดีปริศนานี้มาชีวิตฉันก็ไม่เคยเหมือนเดิมเลยสักวัน...
3ปีก่อน.....
4วัน ก่อนวันเกิดเหตุ.....
"สวัสดีครับ สารวัตรคิม มีรายงานจากองค์กรให้สารวัตรสืบคดีฆาตกรรมหมู่ที่อุบลฯครับ."
"อืม..ฉันขอข้อมูลเกี่ยวกับคดีนี้หน่อยนะเต้."
"ครับ..คือคดีนี้เป็นการฆาตกรรมหมู่ครับโดยมีผู้เสียชีวิตทั้งหมด "8" รายครับแต่ละร่างถูกเย็บปากแหละควักตามีการถือธูปด้วยลักษณะพนมมือตามร่างกายของผู้เสียชีวิตมีการทำร้ายร่างกายที่รุนแรงครับ."
"นี้เป็นคดีเมื่อ 3ปี ก่อนหรอเต้มีรายละเอียดอะไรอีกไหมที่เป็นประโยชน์?
"ครับสารวัตร เหตุการฆาตกรรมจะเกิดขึ้นทุก 3ปี ในคืนวันศุกร์ ที่13 ครับสารวัตร ถ้าดูจากปีแล้วปีนี้จะเป็นอีกปีที่ฆาตกรจะลงมือหาเหยื่อครับ..."
"อืม..งั้นนายไปพักก่อนละกันนะ"
"ครับ..สารวัตร"
อยู่ๆก็มี เสียงหญิงสาวปริศนาหัวเราะขึ้นมาพรางพูดว่า
"หึหึหึ....คิมช่วยกูด้วยกูเจ็บกูเจ็บ..คิม...คิม..คิม...คิมช่วยกูด้วยมันจะฆ่ากูคิม...คิม!!
คิมได้แต่สงสัยและงงว่าเสียงนั้นมาจากไหน
"เสียงไรว่ะเนี้ย!!
อยู่ๆมีหญิงสาวเดินออกมากจากมุมมืดด้วยร่างกายที่ผิดปกติตามตัวมีแต่รอยแผลที่ฉีกขาดจนเกือบเห็นกระดูกพรางพูดว่า
"คิม...ฆ่ามัน..คิม...ฆ่ามัน..หึหึ...ฆ่ามันฆ่ามันฆ่ามัน!!!
คิมได้แต่ตกใจกลัวเพราะสิ่งที่เห็นตรงหน้ามันน่ากลัวมากทั้งเลือดน้ำเหลืองเปือนตามตัวหญิงสาวคนนั้น
หญิงสาวคนนั้นเริ่มคลานเข้ามาหาคิมก่อนคิมจะตั้งสติชักปืนขึ้นมาพร้อมตะโกน
"เชี้ย!!...ออกไปนะเว้ยอย่าเข้ามา...อย่าเข้ามานะออกไป!!...ถ้าเข้ามาอีกอย่าหาว่ากูไม่เตือนนะเว้ย!!
หญิงสาวคนนั้นยื่นหน้าเข้ามาหาคิมก่อนคิมจะลั่นกระสุนปืนไปที่หญิงสาวคนนั้นแล้วเธอก็ได้หายไปพร้อมเสียงหัวเราะที่น่าขนลุก
ปัง!.. ปัง!.. ปัง!..เสียงปืนดังลั่งแล้วเสียงหัวเราะที่น่าขนลุกก็ค่อยหายไปช้าๆคิมถอนหายใจด้วยความโล่งอก
"เห้ออ....นี้มันเรื่องไรว่ะแล้วเมื่อกี้มันคืออะไร..."
ในคืนวันศุกร์ 13 ปี 2565 ......
"รายงานคับสารวัตร..
"ว่ามา.......
"คับตอนนี้เราได้ออกตรวจแล้วคับพบเห็นบุคลที่น่าสงสัยคับ
"อืม..... ตามมันมีอะไรที่ผิดปกติรายงานทันที
"คับสารวัตร
หึหึหึ สารวัตรจะพลาดหรือเปล่า หึหึหึ จะจับได้ไหมนะ... หึหึหึ สงสารจัง สงสารจัง สงสารจัง.....
.อีกแล้วหรอว่ะทำไมกูต้องเจออะไรแบบนี้ด้วยว่ะเข้ามาแบบนี้อย่าหาว่ากูใจร้ายนะมึง
** นะโมพุทธายะ มะพะ ทะนะ ภะ กะ สะ จะ**
** สัพเพทวาปีสาเจวะ อาฬะวะกาทะโยปิยะ**
** ขัคคัง ตาละปัตตัง ทิสวา สัพเพยักขา**
** ปะลายันติ สักกัสสะ วะชิราวุธัง**
** เวสสุวัณณัสสะ คะธาวุธัง**
** อะฬะวะกัสสะ ทุสาวุธัง**
** ยะมะนัสสะ นะยะนาวุธัง **
** อิเมทิสวา สัพเพยักขา ปะลายันติ **
"เชี้ย!...โห่ไอ้เต้กูตกใจหมดว่าไงมึงโทรมามีไร "
"แย่แล้วคับสารวัตร...มีรายงานเข้ามาว่าพบเจอร่างไร้วิญญาณ 7 ร่างคับสารวัตร"
"อืม...เดียวฉันรีบเข้าไป"
--------------------------------------------------------------------------------------------------
"มันเกิดอะไรขึ้นเต้ ..."
"ครับ...สารวัตรจากที่ดูมีคนเสียงชีวิต 7 ราย แต่ละร่างมีการถูกเย็บปากแล้วก็มีอวัยวะหายไปคับร่างของผู้ตายมีการถือธูปใน ลักษณะพนมมือครับตามตัวของผู้ตายมีรอยการทำร้ายอย่างรุ่นแรงครับ "
"อืม...นี้มันลักษณะการฆาตกรรมเมื่อ3ปีที่แล้วใช่ไหม"
"ลักษณะการฆาตกรรมเหมือนกันคับแต่จำนวนศพไม่เหมือนกันคับ"
"เป็นไปได้ไหมว่า....."
"นี้สารวัตรกำลังงจะบอกว่ามีคนรอดมาจากการฆาตกรรมในครั้งนี้"
อย่า!!...
"อย่าขยับถ้าขยับกูยิง!!.."
"อย่าฆ่าผม..ผมขอร้องอย่าทำร้ายผมเลย.."
"สารวัตรครับผมว่า..เขาน่าจะเป็นเหยื่อที่รอดในคืนนั้นนะครับ"
"ฉันรู้แล้ว..นายอ่ะลืมตาได้แล้วฉันเป็นตำรวจไม่ใช่ฆาตกร"
"ครับพี่....."
"งั้นนายช่วยมาให้ปากคำที่โรงพักหน่อยนะ"
"ครับ...."
-------------------------------------------------------------------------------------------------
"แล้วนี้นายชื่ออะไร"
"ปะ..เปรม.ครับ"
"ฉันคิม..สารวัตรคิมหรือนายจะเรียกคิมเฉยๆก็ได้
"ครับพี่คิม"
"เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะ นายพอจะรู้ไหว่าคนร้ายคือใคร"
"ไม่ครับเขาปิดหน้า"
"งั้นเล่าเหตุการคืนนั้นให้ฉันฟังหน่อย"
"ครับ...คืนวันนั้นผมกำลังจะกลับไปที่หอแต่จู่ๆก็โดนไม้ทุบหัวจนสลบตื่นมาอีกทีเขาก็กำลังเย็บปากคนอื่นผมเลยใช้โอกาศนี้แก้ เชือกที่มัดมือกับขาผมแล้วผมก็วิ่งหนีเขามาจากตรงนั้นพอวิ่งได้ไม่นานเขาก็ตามผมมาทันเขากำลังจะฆ่าผมแต่มีตำรวจมาพอดีเขา เลยวิ่งหนีไปแล้วคับ หลังจากนั้นผมก็สลบไปจนตื่นมาเจอกับพี่"
"โอเค..งั้นวันนี้พอแค่นี้ก่อนนายก็อยู่นี้ก่อนละกันนะ"
"ครับ..."
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
