ข้านี้จะเป็นเทพ
                                                        ตอนที่1
                    
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
เเม่ครับ//น้ำเสียงสั่นเครือ
 
        ตอนนี้สภาพห้องเละเทะไปหมด
 
        เขาเดินเข้าไปกำลังจะเปิดประตูเเต่กลับใด้ยินเสียงร้องให้จากข้างในห้อง
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
ผมเข้าไปได้ไหม
 
        
        อี้เหวิน
จ๊ะเข้ามาได้จ๊ะ//พูดพลางเช็ดน้ำตา
 
        
        อี้เหวิน
//ก่อนที่เธอจะหันมาลูกชายที่กลับมาจากโรงเรียน
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
เเม่เป็นไรไหมครับ//พูดพรางเข้าไปตรวจร่างกาย
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
/ดีที่วันนี้พ่อไม่ทำร้ายเเม่
 
        ใช่เเล้วครอบครัวของผมนั้นไม่ใด้ร่ำรวยเเต่อย่างใด
 
        เเม่ผมทำงานปักผ้าที่โรงงานเเห่งหนึ่งในเมือง
 
        ส่วนพ่อผมเขาเป็นคนขี้เมาชอบดื่มเหล้าเป็นประจำ
 
        เเละชอบทำร้ายร่างกายเเม่กับผมอยู่บ่อยๆ
 
        ตอนเด็กๆนั้นพ่อจะขังผมใว้ในห้องใต้ดินเวลาที่เด็กโมโหเเกก็จะทำร้ายผม
 
        
        อี้เหวิน
กินข้าวรึยัง หืม//พูดพรางลุกขึ้นเเล้วหันมายิ้มให้ลูกชาย
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
ยังเลยครับ เเม่ละ
 
        
        อี้เหวิน
ไปอาบน้ำเเล้วค่อยลงมากินข้าวนะ เข้าใจไหมเเม่จะไปที่บ้านป้าก่อน
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
เเม่จะไปทำไมครับ
 
        
        อี้เหวิน
พ่อเเกลืมของไว้ เดี๋ยวอย่าเสียงดังน่ะพ่อเขานอนอยูู่
 
        
        อี้เหวิน
//เเม่เขาหันมายิ้มให้ลูกชายตนก่อนจะเดินออกไป
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
/ทำไมเเม่เเปลกๆจัง
 
        เขาคิดเพราะเเม่เขานั้นเเถบจะไม่ออกจากบ้านเลยด้วยซ้ำ
 
        ส่วนพ่อเขาถ้าไม่อยู่ร้านเหล้าก็จะอยู่บ้านเพื่อนที่เป็นเพื่อนเมาด้วยกัน
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
เฮ้อ//เขาถอนหายใจ
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
/ไม่รู้ทำไมถึงสังหอนใจ รู้สึกไม่ดีเเปลกๆ
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
//เขาคิดพรางเดินขึ้นบันไดขึ้นห้องไป
 
        พ่อเขาถือมีดเดินออกมาก่อนจะมุ่งหน้าไปที่บ้านป๋าเเล้ว
 ตอนที่ 2
                    
        หลังจากที่เขาอาบน้ำเสร็จเขาก็ค่อยเปิดประตูเพื่อให้เสียงเบาที่สุดเพื่อจะได้ไม่ปลุกผู้เป็นพ่อที่กำลังนอนหลับอยู่ก่อนจะออกมาหาอะไรกินที่ห้องครัว
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
ทำไมเเม่ยังไม่กลับมาอีกนะ//เขาตักข้าวพรางบ่น
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
/นี้ก็นานเเล้วหรือเราจะไปดูหน่อยนะเเต่พ่อก็อยู่บ้านนี่น่า ถ้าตื่นมาเเล้วไม่เห็นใครอยู่คงได้อาละวาดเเน่
 
        เขาคิดเเล้วรีบกินข้าวให้เร็วก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้อง
 
        วันนี้เขาเหนื่อยมาก ทั้งงานเเล้วก็การบ้านมันเยอะเเยะไปหมด
 
        พอเขานอนลงบนเตียงก็หลับสนิดีไปเลย
 
        โดยที่เขาไม่รู้เลยว่านรกกำลังคืบคานเขามาหาเขาอีกไม่นาน
 
        ตัดไปทางฝังเเม่เขาเมื่อ 2 ชั่วโมงก่อน
 
        
        อี้เหวิน
พี่จ๊ะ//เธอตะโกนเขาไปในบ้าน
 
        
        อี้เหวิน
ฉันมาเอาของที่สามมีฉันลืมทิ้งไว้นะจ๊ะ
 
        
        อี้ฉิน
อ้าว ผังเองลืมอะไรล่ะ วันนี้มันไม่ได้มาบ้านฉันน่ะ
 
        
        อี้ฉิน
เป็นบ้านเพื่อนมันรึเปล่า
 
        
        อี้เหวิน
เเต่ เเกบอกว่าลืมใว้บ้านพี่นี่น่า
 
        
        อี้ฉิน
ลองกลับไปถามผัวเองใหม่ดิ
 
        
        อี้ฉิน
วันนี้มันไม่ได้มาบ้านข้าเลย
 
        
        อี้เหวิน
จ๊ะๆเดี๋ยวฉันจะลองกลับไปถามดูก่อนน่ะจ๊ะ
 
        
        อี้เหวิน
จ๊ะพี่//เธอรีบเดินหันหลังกลับ
 
        
        อี้เหวิน
//ตอนนี้เธอเริ่มใจคอไม่ดีเเล้ว เธอรู้ว่าสามีเธอเป็นคนยังไง ไม่มีทางที่จะหลอกเธอในเรื่องเเบบนี้เเน่นอกจากจะมีเรื่องอะไบ้างอย่าง
 
        ระหว่างทางกลับนั้นอี้เหวินต้องผ้างเปลี่ยวมากเนื่องจากที่นี่นั้นเป็นย่านคนจนดังนั้นจึงเปลี่ยวเป็นพิเศษ
 
        เเต่ตอนนั้นเองเธอเห็นว่าที่สามีของเธอนั่งรอที่โขดหินอยู่
 
        เธอรู้สึกงุนงงเล็กน้อยเเต่ก็คิดได้ว่าสามทีอาจจะตามมาเพื่อขอตังค์อย่างที่เคย
 ตอนที่3
                    
        
        อี้เหวิน
เดี๋ยวพี่กลับไปเอาที่บ้านนะตอนนี้ติดตัวฉันไม่มีเลย
 
        
        อี้เหวิน
จ๊ะๆ//เธอตอบตกลงพรางเดินนำหน้าไป
 
        ในตอนนั้นเธอไม่ได้คิดอะไรหรือเอะใจเลยสักนิด
 
        ในขณะที่เธอเดินหันหลังให้กับสามีของเธอนั้น
 
        
        อี้เหวิน
อึก//ร่างของเธอนั้นลมลงทันที
 
        
        เฟิน
ฮิๆ อีโง่//พรางดึงเอามีดที่ปักลงตรงหัวออกมา
 
        
        เฟิน
ก่อนจะก้มตัวลงเเล้วอุ้มภรรยาของเขาขึ้นก่อนจะเดินกลับบ้านไป
 
        หลังจากที่เขากลับมาถึงบ้านเสร็จเขาเอาร่างภรรยาไปทิ้งที่ห้องใต้ดิน
 
        ก่อนที่จะเดินขึ้นไปที่ห้องลูกชายของเขา
 
        คนต่อไปก็คือลูกชายของเขาเอง
 
        เสียงประตูที่เเสบเเก้วหูเป็นพิเศษ
 
        เเต่กลับไม่สามารถปลุกคนที่กำลังนอนหลับในห้วงนิทราได้
 
        
        เฟิน
//เขาหัวเราะก่อนที่จะเดินไปที่ร่างเขาลูกชายก่อนจับขาเเล้วลากลงมาจากเตียงทันที
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
อึก//เขาสะดุงสุดเเรงพรางจะลุกขึ้น
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
//เเต่กลับลุกไม่ขึ้นเลย
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
พ่อ ทำไรอ่ะ//เสียงร้องของเขาตื่นตระหนกเป็นพิเศษ เขารู้สึกว่าพ่อของเขานั้นเปลกไป
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
พ่อทำไรปล่อย//เขาพูดพรางดิ้นเเต่เเล้วเขากลับเลือบมองไปเห็นมีดพลาที่เปื้อนเลือดที่อยู่ในมือของพ่อเขาอยู่
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
//เขาตกใจสุดขีด
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
พ่อปล่อยผมน่ะ พ่อทำไรเเม่น่ะ
 
        เงียบไม่มีเสียงตอบกลับ มีเพียงเสียงหัวเราะที่ดูโรคจิตที่ผ่านปากออกมา
 
        
        เฟิน
//เขาลากไอคนที่ดิ้นอยู่ลงไปที่ห้องใต้ดนก่อนที่จะมัดลูกชายเขาใว้อย่างเเน่นหน่า
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
//เขามองเห็นผู้เป็นเเม่ตอนนี้นอนอาบเลือดอยู่อย่างเเน่นิ่ง
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
//ตอนนี้เขาช็อกสุดขีด เขาไม่คิดเลยว่าพ่อเขาจะฆ่าเเม่ได้ลงคอ
 
        
        เฟิน
หึหึ วันนี้กูจะทรมานมึงให้สาเเก่ใจกูเลย//เขาพูดพรางเตะเขาซ้ำๆ
 
        
        อี้หรานตอนโลกก่อน
อัก อึก//ตอนนี้เขาตาเเหลือกเขาเจ็บไปหมด
 
        หลังจากนั้นการทรมานที่เเสนสาหัสก็ดำเนินขึ้น
 
        เเต่เหมือนพ่อเขา ไม่สิปีศาจตัวนี้มันกำลังทรมานเขาอยู่
 
        ดังนั้นหลังจากที่ทรมานจนเขาเกือบตายจึงหยุดเเล้วก็หายไปหลายวัน
 
        พอกลับมาก็มีเครื่องมือทรมานต่างๆกลับมาตลอด
 
                    เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
                    