ไชยชนินทร์
เริ่มเรื่อง
เขม
วันนี้เขมไม่ค่อยสบายค่ะ
ป้า
อย่างงี้ก็ไม่ได้เงินเต็มเดือนน่ะสิ!
ป้า
แกรีบลุกขึ้นไปทำงานไป!
ป้า
รู้ใช่มั้ยว่าเดือนนี้ต้องจ่ายค่าเทอมให้ยัยครีม
เขม
เดือนเมื่อกี้เขมก็พึ่งให้ไปไม่ใช่หรอคะ
ป้า
ก็ยัยครีมอยากได้กระเป๋าใหม่
ป้า
ฉันก็เลยเอาเงินนั่นไปซื้อให้ยัยครีมก่อน
เขม
แต่เดือนที่แล้วเขมให้ไว้ตั้ง3หมื่นนะป้า
เขม
เขมต้องเอาเงินเก็บของเขมออกมาเพิ่มด้วย
เขม
ก็เอากระเป๋าที่ซื้อมาไปคืนซะ
เขม
เขมไม่มีเงินให้หรอกค่ะ
มือหนาตบหน้าเรียวด้วยความโกรธ
หน้าที่โดนตบแสดงให้เห็นรอยมืออย่างชัดเจน
ป้า
ทีตอนแม่มึงตายใครกันที่หอบสภาพที่น่าสมเพชมาขอข้าวกู!
เขม
มันน่าจะชดใช้มากพอแล้วนะคะ
เขม
ตั้งแต่เขมเข้ามาอยู่ที่นี่ก็เหมือนคนใช้ที่บ้าน
เขม
ข้าวก็ให้เหมือนหมูเหมือนหมา
เขม
แบบนี้หรอที่จะให้เขมทดแทนบุญคุณ
เขม
แต่งานในส่วนเขมยังไม่คืบหน้าเลย
หัวหน้าแผนก
ทำงานประสาอะไร!!
เขม
เขมขอโทษจริงค่ะหัวหน้า
เขม
แต่ครั้งหน้าเขมสัญญาว่าจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกค่ะ
หัวหน้าแผนก
ใช่ว่าจะไม่ได้
หัวหน้าแผนก
นี่คือเอกสารที่เราต้องไปเซ็นสัญญากับลูกค้า
เขม
แต่หนูอยู่ฝ่ายดีไซน์การออกแบบนะคะ
หัวหน้าแผนก
ถ้าไม่ทำหรือทำให้ทางลูกค้าไม่พอใจ
หัวหน้าแผนก
ก็เตรียมตัวไสหัวออกจากบริษัทไปซะ!
. 2
เขม
เรามาตกลงเรื่องงานกันก่อนนะคะ
ลูกค้า
ผมมาถึงก็พูดแต่เรื่องงานเลย
ลูกค้า
รินไวน์ให้ผมหน่อยสิครับ
หญิงสาวลุกจากที่นั่งเพื่อไปรินไวน์ให้
ลูกค้า
//มองตั้งแต่หัวจรดเท้า
ลูกค้า
ไม่รู้เลยรึไงว่าต้องทำอะไร
ลูกค้า
คนที่ส่งมาไม่ได้บอกหรอยัยหนู
เขม
พวกคุณรวมหัวกันหลอกฉัน!!
ลูกค้า
ไหนๆก็จะเป็นของฉันแล้ว
ลูกค้า
พูดง่ายไปหน่อยสิยัยหนู
ร่างใหญ่บึกบึนเดินเข้ามาใกล้หญิงสาวอย่างช้าๆ
ด้วยความกลัวหญิงสาวคว้าขวดไวน์มาฟาดหัวคนตรงหน้า
หญิงสาวที่เห็นอย่างงั้นก็รีบหอบร่างกายที่อ่อนแรงของเธอวิ่งออกไปจากตรงนั้น
. 3
ในคืนมืดมิดแสงไฟสลัวไปตามท้องถนนมีเพียงแสงจันทร์เท่านั้นที่สาดส่องลงมาทำให้เห็นอะไรชัดขึ้น
เขม
ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย...
เขม
ฮึก..ถ้าคุณพ่อกับคุณแม่ยังอยู่มันจะดีกว่านี้มั้ยนะ..ฮึก
เขม
ชีวิตที่ใช้มา20กว่าปีเขมไม่เคยมีความสุขเลย
เขม
ชีวิตเหมือนตายทั้งเป็น
เขม
เขมอยากตายๆไปให้มันจบๆ
อีกไม่กี่วินาทีต่อมา เธอยืนอยู่ตรงนั้น
ดวงตาเบิกกว้างพร้อมกับร่างกายที่แข็งทื่อ
เสียงกระแทกดังกึกก้อง รถทั้งคันกระเด็นไปชนเสาไฟฟ้า เศษกระจกกระจายเกลื่อนเต็มพื้น
กลิ่นควัน กลืนเลือด กลิ่นน้ำมันของรถยนต์ ผสมกันคลุ้งไปทั่ว
เสียงร้องเจ็บปวดดังแผ่วเบา
เขม
ย..ยัง..ไม่..ไม่อ..อยาก...ต..า..ตาย
ไม่มีเสียงหัวใจ
ไม่มีเสียงลมหายใจ
ไม่มีแม้แต่ความรู้สึกของร่างกาย
เธอรู้ตัวว่า....ได้ตายไปแล้ว
ร่างของเธอนอนนิ่งอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง
แต่จิตของเธอกลับ "ยืน" อยู่ในที่ที่ไร้ทิศทาง
โลกเบื้องหน้าเป็นทุ่งหมอกหนา ส่องสว่างด้วยแสงสีเงินสลัว
เธอมองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากหมอกและเสียงที่ออกมาจากแสงสีเงินสลัว
"พ่อกับแม่รอลูกอยู่นะลูก"
เธอไม่รอช้ารีบวิ่งผ่าควันหมอกไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
