Fulfilled Love
                                                        Episode│1
                    
        เช้าอันสดใสที่ท้องฟ้านั้นเป็นสีฟ้าสวยงาม
 
        เป็นวันที่ทุกคนต่างก็ตั้งใจทำงานอย่างขยันขันแข็ง
 
        
        กานต์ [พอ.]
//ยื่นมองท้องฟ้า
 
        
        ตัวประกอบชาย
บอสครับ//เดินเข้ามา
 
        
        ตัวประกอบชาย
รถพร้อมแล้วครับ
 
        
        กานต์ [พอ.]
อีกนานรึป่าวกว่าจะถึง
 
        
        ตัวประกอบชาย
ข้ามเขาลูกนี้ขับไปอีก4กิโลก็ถึงแล้วครับ//ขับรถ
 
        จู่ๆฝนก็กระหน่ำตกลงมาอย่างแรงทำให้ทางด้านหน้านั้นมองยากขึ้น
 
        พื้นถนนที่ลื่นและเฉอะแฉะทำให้รถยนต์เสียหลักกลิ้งตกเขา
 
        
        กานต์ [พอ.]
//ตะเกียกตะกายออก
 
        
        กานต์ [พอ.]
//กำบางอย่างในมือแน่น
 
        บาดแผลสาหัสเต็มตัวหยาดโลหิตค่อยๆถูกสายฝนชำละล้าง
 
        
        กานต์ [พอ.]
ค..คิว//เสียงแหบ
 
        รูปใครบางคนในมือก็ถูกสายลมพัดไป
 
        สติเริ่มเลือนรางลงเรื่อยๆ การโฟกัสเริ่มพร่ามัวหูอื้อซะจนไม่ได้ยินอะไรแม้แต่น้อย
 
        ตาของเขาได้ปิดลงอย่างสมบูรณ์เสียงชีพจรที่ดังเอื่อยๆก็ได้หยุดลง
 Episode│2
                    
        เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นไม่หยุด
 
        หลิง:คิวปลุกกานต์หน่อยซิลูกสายแล้วยังไม่ตื่นเลย!
 
        
        คิว [นอ.]
//เปิดประตูเข้ามา
 
        
        คิว [นอ.]
กานต์//เดินไปที่เตียง
 
        
        คิว [นอ.]
ตื่นได้แล้วสายแล้วนะเดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก!
 
        
        กานต์ [พอ.]
(เสียงนี่ใช่เสียงของคิวรึป่าวนะแต่ฉันตา*ยไปแล้วนิ)
 
        
        คิว [นอ.]
ตื่น!!//ตะโกนใส่หู
 
        
        กานต์ [พอ.]
!//สะดุ้งเฮือก
 
        
        กานต์ [พอ.]
โอ้ยหูจะแตก//เอามือปิดหู
 
        
        คิว [นอ.]
ก็ฉันปลุกตั้งนานไม่ยอมตื่นเอง
 
        
        กานต์ [พอ.]
คิว..//เบิกตากว้าง
 
        น้ำตาของเขาเริ่มไหลรินอาบแก้มทั้งสองข้าง
 
        เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคิวจะยังมีชีวิตอยู่คิวยังอยู่กับเขา
 
        หรือมันเป็นแค่ภาพลวงตากันนะหรือมันคือจิตสำนึกของเขา
 
        
        คิว [นอ.]
อะไรเนี่ยร้องไห้ทำไม!
 
        
        กานต์ [พอ.]
นายยังไม่ตา*ย//โผล่กอด
 
        
        คิว [นอ.]
เดี๋ยวสิ!ใครใช้ให้นายแช่งฉันแบบนี้!
 
        
        คิว [นอ.]
//หน้าแดงเล็กน้อย
 
        
        คิว [นอ.]
เอาน่ามันก็แค่ฝันร้าย//ลูบหัว
 
        
        คิว [นอ.]
ไปอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก!
 
        
        กานต์ [พอ.]
//ลุกขึ้นไปอาบน้ำ
 
        
        คิว [นอ.]
อะไรของหมอนี่เนี่ยทำไมทำตัวแปลกๆ//พึมพำ
 
        
        คิว [นอ.]
เมื่อวานยังบอกอยู่เลยว่าเราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น?
 
        
        คิว [นอ.]
อะไรเนี่ยจำปีพ.ศ ไม่ได้แล้วรึไง
 
        
        คิว [นอ.]
ตกใจไรเนี่ย//เดินนำ
 
        
        กานต์ [พอ.]
(นี้มันอะไรกันเนี่ย?)
 
        
        กานต์ [พอ.]
(หรือว่าเรา...ย้อนเวลากลับมาเมื่อ 14 ปีที่แล้วหรอ?)
 
        
        คิว [นอ.]
แล้วจะยืนบื้ออยู่ทำไมล่ะ
 Episode│3
                    
        
        กานต์ [พอ.]
//นั่งทำงานอยู่
 
        
        คิว [นอ.]
//นั่งทำงานข้างๆ
 
        
        คิว [นอ.]
มีข้อไหนที่ทำไม่ได้ด้วยหรอ?//ยื่นหน้าไปดู
 
        
        คิว [นอ.]
//ตั้งใจทำงานต่อ
 
        
        กานต์ [พอ.]
นายยังชอบฉันอยู่รึป่าว?
 
        
        คิว [นอ.]
ถามอะไรของนายเนี่ย
 
        
        คิว [นอ.]
ฉันจะไปชอบนายได้ยังไง//มอง
 
        
        กานต์ [พอ.]
ไม่ชอบจริงๆหรอ?//ขมวดคิ้ว
 
        
        อาจารย์
นี่! ตรงนั้นคุยอะไรกัน!
 
        
        คิว [นอ.]
//หันไปสนใจงานต่อ
 
        
        กานต์ [พอ.]
(ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ)
 
        
        กานต์ [พอ.]
(หรือว่าเขาไม่ได้ชอบฉัน)
 
        
        กานต์ [พอ.]
//นั่งกินเงียบๆ
 
        
        คิว [นอ.]
(พูดอะไรผิดไปรึป่าวนะ)
 
        
        กานต์ [พอ.]
ไม่กินหรอ?//เหลือบมอง
 
        
        คิว [นอ.]
ก..กินสิ//กินข้าว
 
        
        คิว [นอ.]
กานต์//เดินตามมา
 
        
        คิว [นอ.]
เป็นอะไรรึป่าวไม่เห็นพูดเห็นจาเลย?
 
        
        คิว [นอ.]
ฉันทำอะไรผิดหรอ?
 
        
        กานต์ [พอ.]
ไปคุยกันที่ห้อง
 
        
        คิว [นอ.]
อ่ะ! รอด้วยสิ!//เดินตาม
 
                    เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
                    